Alþýðublaðið - 16.10.1946, Blaðsíða 7

IVIiðvikudagur 16. okí. 1946.
ALÞYÐUBLADIÐ
7
• —-■-----—--—«
Bærinn í dag.
Næturlæknir er í Læknavarð-:
sto.funni, sími 5030.
Næturvörður er í Reykjavík-
urapóteki.
Næturakstur annast B.S.R.,
sími 1720.
ÚTVARPIÐ:
8.30—8.45 Morgunútvarp.
12.10—13.15 Hádegisútvarp.
15.30—16.00 Miðdegisútvarp.
18.30 ísl'enzkukennsla, 2. fl.
19.00 ‘Þýzkukennsla, 1. fl.
19.25 'Þingfréttir.
20.00 Préttir.
20.30 Út’varpssagan: „Konungs-
iheimsóknin“ eftir Kaj
Munk, I (Sigurður Einars
son skrifstofustjóri).
21.00 Tónleikar: Unnustinn, —
lagaflokkur eftir Sibelius
(plötur).
21.15 Erindi: 200 ára skóli í
Vestmannaeyjum (Árni
Guðmundsson kennari).
21.40 Lúðrasveit Reykjavíkur
leikur.
Grettisgötu 71, og Ágúst Valur
Einarsson, Rauðarárstíg 1.
Gerður Gunnlaugsdóttir,
Láúgaveg' !51 og JÞorgrímur
Kristmundsson frá Haga áf:
Barðaströnd,
Giftingar.
Guðríður Guðmundsdóttir,
Selbúðum 10, og. Friðrik Sig-
urðsson, Selbúðum 4.
Rósa Guðjónsdóttir, Siglufirði
■og Ólafur Karlsson prentnemi,
Spítalastíg 2.
Happdrætti „Hringsins“
í Hafnarfirði. Dregið var hjá
■lögreglustjóra, og upp komu
þessi númer: Kolatonn 631,
Veggteppi 370, Sófapúði 640,
Kaffidúkur 1149, Borðrefill 61,
Gólfvasi 1232, S’lökkvitæki 226,
Slökkvitæki 43, Blómsturvasar
64. Vitjið munanna að StranÚ-
gcfu 30, Hafnarfirði.
Félag Vestur-íslendinga
’beldur fund í Oddfellowhús-
inu niðri í kvöld kl. 8.30. Heið-
ursgestir verða Georg Östlund
og María Markan-Östlund, og
fleiri Vestur-íslendingar, sem
hér eru nú staddir.
Minningarorð:
dóilir (rá Eyrarbakka
Faðir og tengdafaðir okkar,
F. 27. marz 1862.
D. 28. ágúst 1946.
Símon Símonarson
frá Bjarnastöðum í Ölfusi,
andaðist 15. þessa mánaðar.
Börn og tengdabörn.
Hjartans þakkir til allra vina og vandamanna,
fjær og nær, sem á ógleymanlegan hátt hafa sýnt okk-
ur samúð og vináttu við andlát og jarðarför elsku litla
drengsins okkar,
Einars.
Guð blessi ykkur öll.
Kristín Jónsdóttir, Sigurður Jónsson,
Suðurgötu 21, Hafnarfirði.
Guðbjörg Guðmundsdóttir
Hjartkær eiginmaður minn, ■
22.00 Fréttir. Létt lög (plötur).
22.30 Dagskrárlok:
Tundurdufl á Bakkafirði.
Laust fyrir síðustu mánaðar-
mót gerði Evald Kristensen ó-
virkt segulmagnað brezkt tund-
rurdufl, sem nýlega hafði rekið
á land ó Bakka í Bakkafirði.
Trúlofanir.
Torgerd Joensen, Sundlaugar
veg 26, og Grétar Kristjánsson,
Suðurkoti, Vatnsleysuströnd.
Björg Karlsdóttir, Fáskrúðs-
firði, og Erlingur Gíslason vél-
stjóri, Keflavík.
Bryndís Annasdóttir, starfs-
stúlka á St. Jósefsspítala og
Hans Garðar Nielsen, pípulagn-
ingamaður.
Vígd'ís Magnúsdóttir, Eyrar-
götu 5, og Ingólfur Karlsson,
Grindavík.
Esther Biering Helgadóttir,
í hlutaveltu happdrætti
Fríkirkjusafnaðarins í Hafn-
arfirði 13 þ. m. komu upp þessi
númer 18 Lifandi lámb, 642 Vi
tonn kol. 889 Borðstofustóll.
325 Hveitisekkur. 980 tonn
k-ol. 606 íslenzk myndlist. 13
Garvað kálfskinn. Munanna má
vitja til Kristins J. Magnússon-
ar Urðarstíg 3.
Hlutavelta K.R.
Nýlega var dregið hjá borgar-
fógeta í happdrættinu á hluta-
veltu félagsins. Upp komu þessi
númer: 21781, matarforði, 16520
mynd af Skógafossi, 6753, Lista-
mannaþing — 10 bækur, 25267
farseðill til Akureyrar landleið-
ina, 3463 farseðill á skíðavik-
una á ísafirði, 1146 flugferð til
Akureyrar. Vinninganna skal
vitjað til Erlendar Péturssonar
afgreiðslu Sameinaða.
Frá og með deginum í dag
verður símanúmer bankans
7060
í slað 1060.
Utvegsbanki Islands h.f.
eru:
3004 (Skólastjórinn).
7577 (Kennarastofan).
7736 (Umsjónarmaðurinn).
Sími 1206 ’er og hefur ávallt verið skólanum
óviðkomandi.
Skólastjórinn.
LAUGARDAGINN 7. sept
ember var jarðsett á Eyrar-
bakka ekkjan Guðbjörg Guð-
mundsdóttir frá Skúmsstöð-
um. Þar var heimili hennar
alla tíð. Hún dó á Elliheimil-
inu í Reykjavík, en þar dvald
ist hún síðustu stundir lífs
síns.
Um ætt Guðbjargar veit
ég það, að hún var ættuð úr
Rangárvallasýslu, hálfsystir
Þórðar heitins Guðmunds-
sonar, alþingismanns frá
Hala í Holtum. Hún átti 2 al-
systkin á Eyrarbakka, Ingi-
björgu konu Jóns í Norður-
koti og Ólaf, söðlasmið,
kvæntan Guðríði frá Sviðu-
görðum. (Þetta fólk er allt
dáið.)
Guðbjörg var gift Andrési
Guðmundssyni, tómthús-
manni, og bjuggu þau hjón í
einum hinna mörgu Skúms-
staða bæja, sem stóðu í þéttri
röð austur af gamla barna-
skólanum, en hann var þá
nokkru norðar en gistihúsið
er nú. Þau hjónin eignuðust
3 syni og 2 dætur, Hannes og
Guðmund, búsetta á Eyrar-
bakka, Vilhjálm búsettan í
Reykjavík, Andreu, búsetta í
Mosfellssveit, Sigurlína, eldri
dóttirin, fór til Englands fyr-
ir mörgum árum og giftist
enskum manni, sem hún
missti. Seinna giftist hún írsk
um manni. Hún hélt alltaf
bréfasambandi við móður
sína, þangað ti.l skömmu eftir
að hún giftist í einna sinn, þá
hættu alveg að koma bréf,
og hélt móðir hennar þá, að
hún væri dáin og fékk það
mjög á hana að sjá af jafn
góðri og vel gefinni dóttur
út í heiminn og fá aldrei að
vita, hvað af henni væri orð-
ið. Nú á stríðsárunum frétt-
ist það frá íslenzkri stúlku,
sem búsett er í Englandi og
var kunnug þessu fólki að
heiman, að hún hefði hitt
börn Sigurlínu, og kom þá í
ljós, að Sigurlína hafði dáið
1928 frá 3 börnum. En nú
þýddi. ekki að segja móður
hennar þetta, því að nú var
ráðið misst. Hún var sjálf
orðin eins og barnið í vögg-
unni, — ósjálfbjarga og ekki
vitandi vi.ts um lífið eða til-
veruna.
Ég kynntist Guðbjörgu
laust fyrir aldamót. Við vor-
um grannkonur. Ég bjó þá í
barnaskólanum, en hún í
Gunnar Sigfryggsson,
verður jarðsettur föstudaginn 18. þ. m. og hefst at-
höfnin kl. 3,30 frá Dómkirkjunni.
Ólafía Bessadóttir.
Hjartkær eiginmaðurinn minn og faðir okkar,
Svanlaugur Jónsson,
andaðist þriðjudaginn 15. október að Hrísateig 35,
Reykjavík.
Rósa Þorsteinsdóttir og börn.
bænum sínum á Skúmsstöð-
um. Mér varð strax starsýnt
á þessa litlu konu, og hefir
það líklega verið af því, að
maður hennar var með hærri
mönnum. Guðbjörg var lag-
leg kona, létt í spori. og snör í
hreyfingum, en hafði þó
prúða framkomu og var alúð-
leg í viðmóti, og mun það
hafa fleytt íslenzku þjóðinni
á það menningarstig, sem
hún nú er komin á, en það
er sparsemi., dugnaður og
þrautseigja.
Guðbjörg tók alla þá tíð,
er ég var á Eyrarbakka virk-
an þátt í stúkulífinu, sem þá
var með miklum blóma. Þá
voru 2 starfandi stúkur,
Eyrarrósin og Nýársdagur-
inn. Oft kom Guðbjörg til
mannsins míns, ti.l að ræða
helztu dagskrármál næsta
fundar, og má af því sjá, að
bindindismálið var henni
hjartans mál.
Guðbjörg var góð móðir og
umhyggjusöm. Hún missti
mann sinn frá börnunum á
ómagaaldri, en tókst þó með
hjálp elzta sonarins, Vil-
hjálms, að „byggja nýjan,
bjartan, hlýjan, brjóta tóftir
hins“ eins og skáldið Einar
Benediktsson segir. Já, hún
breytti gamla bænum í nýtt
og snoturt timburhús. Elzti
sonurinn, Vilhjálmur, var á
skútu og aflaði vel, eftir því
sem þá gerðist, en hún tók
við aflanum og hagnýtti
hann, sem myndarleg, spar-
söm og með afbrigðum dug-
leg húsmóðir og vann sjálf
við fiskþurrkun. Seinna var
hún svo lánsöm, að geta búið
með yngsta syninum (þá voru
hin bömin gift), og endur-
bætti þá útihúsin, svo að
þarna var orðið vel stætt
myndarheimili. Svo kvænt-
ist yngsti sonurinn, og ellin
barði að dyrum og elliheimil-
ið varð þrautalendingin. Ég
kom þangað til hennar á
li.ðnu vori, ásamt dóttur henn
ar. Húsakynni eru ágæt, en
eitthvað er þó, sem á vantar,
til þess að þar sé gott að
vera. Þjóðarhættir eru nú
svo breyttir, að mikil nauð-
syn er á elliheimili. Hús-
næÖisleysi, vinnufólksleysli
o. fl. gerir þörfina á góðum
elliheimilum enn brýnni. En
mér finnst vanta allan skiln-
ing á þeirri hlið, sem að þessu
fólki þarf að snúa. Það er
kærleikurinn, sem þarf að
ráða þar ríkjum. Gamla fólk-
ið, sem leitar þessa hælis, er
þreyttir vegfarendur eða sjó-
farendur, sem þarf viðlíka
hafnsögumenn og Jón heitinn
Árnason í Þorlákshöfn, þar
sem allar dyr gestrisninnar
og kærleikans standa opnar,
■og líf og starf þeirra, sem
þar dvelja er metið, en ekki
einskisvirt. Það er þetta
fólk, sem þarna dvelur og nú
er að deyja út, sem hefur
komið á fót fyrstu skólunum,
keypt fvrstu skipin og undir-
byggt það menningarástand,
sem bióðin er nú svo hrevk-
in af. En sjálft má það segja:
Ég bíð á ströndinni, bátur-
inn kemur,
rð bera mig hinztu leið.
Öldurnar gjálfra, úthafið
stynur
ekki var för mín greið.
Ég bíð á ströndinni, bátur-
inn kemur,
að bera mig hinztu leið.
Nú hefur báturinn borið
þig yfir hafið mikla, að
heimkynnum kærleikans.
Guð blessi þig, framliðna
vina mín. Þökk fyrir lífið og
starfið
Elísabet Jónsdóttir.