Alþýðublaðið - 19.01.1955, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBUÐ!©
Miðvikudagur 19. jan. 1955
ÚTVÁRPIÐ
20.30 Erindi: Börnin og tízk-
an (Arngrímur Kristjánsson
skólastjóri).
20.50 Tónleikar og plötur: Celló
lög op. 102 eftir Schumann.
21.05 „Já eða nei“. — Sveinn
Ásgeirsson hagfr. stjórnar
þættinum.
22.10 Upplestur: Smásaga. —
Baldur Pálmas. þýðir og les.
22.35 Harmonikan -hljómar. —
Karl Jónatansson kynnir.
23.10 Dagskrárlok.
KROSSGATA NR. 784.
i 2 3 V
n 5 u 7
8 4
! ii “ r
15 IS
lí * L
| n

Lárétt: 1 gluggar, 5 kven-
mannsnafn, 8 grannur, 9 á
fæti, 10 ekki fær, 13 tveir eins,
15 fugl, 16 gera léliegra, 18
lúðupartur.
Lóðrétt: 1 meiða, 2 leikfang,
3 ókyrrð, 4 flýtir, 6 óskiljan-
leg, 7 með tölu, 11 sterkur, 12
hreyfing, 14 Ás, 17 reikning-
um.
LAUSN Á KROSSGÁTU
NR. 783.
Lárétt: 1 Rjúkan, 5 tafl, 8
grið, 9 ii, 10 tólg, 13 'il, 15
rani, 16 nían, 18 flúra.
Lóðrétt: 1 rogginn, 2 jurt,
3 úti, 4 afi, 6 aðla, 7 lifir, 11
óra, 12 gnýr, 14 líf, 17 nú.
Vefnaðarvöru-
útsalan
er í fullum gangi að Grettis
götu 26. (Homið á Frakka
stíg). Nýjar vörur látnar inn
daglega.
GRAHAM GREENE:
N JÓSNARINN
79
SKIPAUTG€R1>
RIKISINS
Baldur
Tekið á móti flutningi til
Stykkishólms, Grundarfjarðar
og Ólafsvíkur í dag.
*•
s,
JON P EMILShdi
lagólfsstræti 4 - Sitni 7 776
/tfálfrlax-nlnúuh '
menjat, sem sýndar eru forvitnum, útlend.
um ferðamönnum. Það var þó eitt, sem mælti
á móti: Ljósin í kirkjogluggunum. Hann var
mjög þreyttur, mjög sjúkur, mjög hungrað-
ur. En athyglin var vel vakandi. Hann átti
stöðugt von á að einhver veitti honum eftir.
för, að vígalegir náungar þystu úr húsasund.
um og réðust á hann. Hann fann það á sér,
að óvænt, skyndilegt hljóð myndi yfirbuga
taugar hans og leggja hann í götuna. í norð
vestri eygði hann ljósbjarma á lofti. Það voru
ljósin í Woolhampton, sem lýstu upp þokuna,
sem grúfði yfir umhverfinu þar eins og hér.
Hann var kominn að kirkjunni. Það lá mjór
-stígur mil-li hennar og rfæfsa húss. Héraa
myndi hann nema staðar,, langferðabíllinn,
sem hann ætlaði að taka til Woolhampton.
Hann skimaði í kringum sig, bjóst við að sjá
einhvers staðar þennan Crikey, sem átti að
bíða hans. Bak við kirkjuna gnæfði haugur.
inn fyrir framan námuopið. Þar uppi voru
þeir víst, unglingarnir, í þann veginn að
sprengja upp námuna. Hann heyrði óm af
sálmasöng úr kirkjunni.
Það byrjaði að rigna. Vindurinn stóð ofan
af kolasalladyngjunum. Hann var mengaður
undarlegum óþef. Það van Uka byrjað að
hvessa. Vindhviðurnar þyrluðu ryki í augu
hans og upp í vitin. Hann hneppti að sér
frakkanum og bretti kragann upp í háls. Hvað
var petta? Var það ekki hljóð frá bifreiðinni
sem nálgaðist? Jú, það stóð heima. Nú var
hún að koma upp götuna. Hann læddist fram
úr skoti sínu og skimaði niður eftir götunni.
Ónei, það var ekki bifreið, það var mótorhjól.
Hann sá ekk manninn vel, sem á því sat.
Mótoifajólið sníglaðist skröltandi og skark.
andi upp götuna í áttina til hans. Nú s'á
hann, að það var Iögreglumaður, sem á því
sat. Sennilega lögreglumaðurinn, sem sendur
var til Wollhampton eftir umboði til þess að
mega gera rannsókn í húsi óbreyttra borg.
ara og leita að honum, útlendingnum, ofbeld-
isseggnum, morðingjanum, þjófnum, vega.
bréfafalsaranum. .... Þeir höfðu hann grun.
aðan um að hafast við í húsi verkalýðsfor.
tngjans Charlie Stowe. En þeir myndu brátt
komast að raun um, að svo var ekki Og svo
var eftir að komast í langferðabílinn. Vitar
lega myndu peir líka leita í honum, áður
en hann fengi að halda af stað til Woolhamp
ton. Nema að flokkurinn hefði séð einhver
önnur ráð til þess að koma honum þangað.
Hann þrýsti sér upp að kirkjuveggnum, —
reyndi að láta hana vera sér í senn skjól fyrir
rigningunni og leitandi mannsaugun utan af
götunni. Hann heyrði nú betur til prestsins
innan úr kirkjunni. Hann sá í anda allar
kerlfngaraar í sínú bezta skarti, virðandi
fyrir sér hverja aðra í stað þess að hlusta á
guðsorðið. Hún myndi líka vera þar, hún
gamla frú Bennett.......Hann heyrði hrafl
af því, sem presturinn sagði: Við biðjum þig
að miskunna hinum volaða, skelfda og þraut
pínda heimi....... Við minnumst þjóðanna,
þar sem styrjandir geysa, minnumst fórnar.
Öra-vIÖgerðire $
Fljót og góð afgreiðslt. s,
GUÐLAUGUR GÍSLASON.S
Laugavegi 63
Sími 81218.
Smurt brauð
og snittur.
Nestispakkar9
Samúðarkort
dýra stríðsins, hinna heimilislausu og kúg.
uðu. Kuldabros lék um varir hans: Þeir voru
pá að biðja fyrir honum. Áreiðanlega óafvit.
andi, meintu náttúrlega ekkert með þes'su.
Þetta voru meiningarlaus orð, sögð af vana.
Ætti hann að láta prestinn sýna það í verk.
inu, að honum væri alvara? Presturinn þagn-
aði og fólkið fór að syngja sálm.
Hann þeyttist þvert yfir stíginn og beint á
húsvegginn andspænis. Glerbrotum úr kirkju
gluggunum rigndi niður allt í kringum hann.
Honum fannst sem steinveggurinn yfir höfði
hans hæfist á loft og hvelfdist' yfir hann og
hann æpti og hljóðaði af skelfingu og sárs.
auka. Það komst ekkert að í meðvitund hans
nema hið ytra afl, hvað sem það nú var, sem
orkaði á líkama hans og allt umhverfið.
Hávaðinn, sem fylgdi því, var svo ógurlegur,
að hann varð ekki skynjaður. Það var fyrst
eftir að hávaðinn var liðinn hjá, að maður
varð hans var, eins og bergmáls í skilningar
vitunum, bblönduðust hundgá og ópum og köll
um fólks, sem nú þusti fram og aftur um
götuna. Hann fann að það rigndi ryki og
smásprekum og salla, hann bar hendur fyrir
andlitið sér til varnar, þess ómegnugur að
velta sér á grúfu og verja það á þann hátt.
Hann æpti á ný; hann heyrði fólk hlaupa
aftur og fram, pjóta út úr kirkjunni. Víst
hafði húsveggurinn hrunið, þótt ekki hefði
hann hvelfzt yfir hann. Hann lá í rústunum
og það lá dauður köttur við vanga hans.
Rödd sagði: Þarna er hann. Þeir voru að
grafa hann upp. Hann fann að skófluspaðar
snertu hann, og að hann gat ekki vikið sér
undan þeim. Það varð að ráðast, hvort þeir
sköðuðu hann. Hann svitnaði af skelfingu og
æpti og hrópaði hástöfum á móðurmáli sínu.
Hann fann að það var þuklað á honum ....
hugurinn leitaði á ný til vegarins' frá Dover.
Það var verið að berja hann, lemstra hann.
Handtökin voru ómjúk. S'níertið mig ekki!
æpti hann af öllum kröftum.
Hefur hann byssu?
Nei.
Hvað er þetta hérna í jakkavasa hans?
O, það er nú ekki merkilegt. Það eru molar
af kókoshnetu.
Meiddur?
Það held ég ekki. Bara svolítið hræddur,
sagði röddin.
Við skulum setja hann í járn; finnst þér
það ekki réttast?
Hann var reistur við. Þeir komust fljót-
lega að því, að hann gat gengið. Leiddu hann j ^ ^
áleiðis niður aftir götunni. Það var haldið1 ■
um báða handleggi hans, en ekki bundið fyrir
augun. Hann sá húskofana til beggja hliða
og pað rigndi stöðugt, eins og áður, ekkert
var breytt nema það, að nú var hann ekki
lengur einn. Það voru tveir lögreglumenn,
sem leiddu hann. .Fólk safnaðist að. Menn
virtu hann fyrir sér með athygli. Hann var
ávarpaður: Yfirheyrður er ... .1
Gott og vel. Hann reyndi að rétta betur
úr sér, en það var eins og það væri stungið
S
s
s
s
s
s
s
s
s
Odýrasi b«R.
samlegají pantii
gynrvwra. ^
S
s
\
s
s
s
Slysavamaré'agf Islsmiss
kaupa flestir. Fást kjft S
slysavamadeildum mst S
land allt. í Rvfls í han» S
yrSaveraluninni, Banka- ^
stræti 0, Verzl. GuhnþtSí- £
unnar Halldórsá. og gkri* ?
atofu félágsins, Grófi» L •
Afgreidd 1 dma 4897. —;
Heitið á fllysavazBaíálflfif. ^
Þ«ð bregst ekld.
MAT3ARINN
Lækjargétu I.
• §imi 80149.
S Dvaiarheimili altóra s
) s
s sjómanna \
S Minningarspjöld fást hjá: ^
) Happdrætti D.A.S. Austur S
^ stræti 1, sími 7757 ?
S Veiðarfæraverzlunin VerS ^
S andi, sími 3786 S
^Sjómannafélag ReykjaM íkur, b
^ sími 1915 ;
SJónas Bergmann, Háteigi ^
) veg 52, sími 4784 S
^Tóbaksbúðin Boston, Laugab
S 'rog 8, ifml 3383 ^
) Bókaverzlunin Fróði, Leifi (
^ gata 4
SVerzIunin Laugateigur,
b Laugateig 24, simi 81666
^Ólafur Jóhannsson, Soga
^ bletti 15, sími 3096
SNesbúðin, Nesveg 39
?Guðm. Andrésson gullsm.,
^ Laugav. 50 sími 3769.
Sí HAFNARFIRÐI:
S
S
s
A rk *
KHAK!
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Bókaverzlun V. Long, 9288 S
S
S
s
S
s
s
s
s
s
£
s
Í M!nnIiis2arsp3Si(| s
) Bam&apltalafljóðfl Hrlngala®?
? eru afgreidd i Hannyrðsi- •
^ veral. Refill, ASalitræti 1»^
‘ ’ Aug. Sven®- ^
Verzluniani Vicieí,
S Laugavegi 33, Hoits-Apó- s
S teki, Langholtivegi 84, s
S Verzl. Álfabrekku viS Su®- S
S urlandibraut, og Þoratete*. S
Sbúð, Snorrabr&ut 91. S
\\\ús on íhíiðir ^
s " ”
s
s
iHús og íbúðir
af ýmsum stærðum 1 ^
bænum, úthverfum bæj \
arins og fyrir utaú bæinn S
til sölu. — Höfum einnig •
til sölu jarðir, vélbáta, ^
bifreiðir og verðbréf. S
’Nýja fasteignasalan, T*’ $
^ Bankastræti 7. S
Söni 1513. S