Alþýðublaðið - 27.04.1957, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 27.04.1957, Blaðsíða 5
JLaugardagur 27. apríl 1957 Alþýftuhlafti® 5 ÍÞRÓTTifO uÞRóýrÍR MÍ^ÓTTÍR) ( íþrqttxr) ( íþrÓttír! - Skíðalandsmótið 3. dagur Eysteinn vann brun, Sveinn norræna fvikeppni Á LAUGARDAG hélt svo mótið áfram eftir eins dags hvíld. Veður var hið bezta og snjór nýfallinn, þó var færi hálfslæmt og rennsli ekki sem bezt. Áður hafði verið búið að leggja aðra braut fyrir brun- keppnina en þá, er keppt var í, en sú braut þótti heldur glanna leg og var hætt við hana og önnur lögð. Toni Spiess keppti í þessari grein sem gestur og sigraði glæsilega, fékk sjö sekúndum betri tíma en íslandsmeistar- inn. Eysteinn hefndi fyrir ósigur- inn í stórsviginu og vann auð- veldlega. Hilmar kom á óvart xneð að ná þriðja sæti. Úrslit: íslandsmeistari: Eysteinn Þórðarson, R 2:30,1 Úlfar Skæringsson, R 2:33,4 Hilmar Steingrímss., R 2:38,2 Ásgeir Eyjólfsson, R 2:38,8 Hér áttu Reykvíkingar fjóra fyrstu menn eins og í stórsvigi. BRUN KVENNA Jakobína sigraði með miklum yfirburðum í þessari keppni eins og hennar var von og vísa, enda er hún okltar bezta skíða- kona fyrr og síðar. Siglfirðing- ar áttu í þessari keppni góðan fulltrúa, sem er hin kornunga og efnilega Kristín Þorgeirs- dóttir, og á hún eftir að láta að sér kveða, ef að líkindum lætur. Hún náði fjórða sæti. Matthías er góður göngumað _ur og einnig góður stökkmaður af svo ungum manni að vera. Samanlagt hafði hann betri út- komu en Islandsmeistarinn sjálfur. Matthías er einn af mörgum ungum skíðamönnum, sem við eigum upprennandi og megum mikils vænta af í framtíðinni. Úrslit: Matthías Gestsson, A 449,8 stig (Stökk 212,1, ganga 237,7) NORRÆN TVÍKEPPNI 15—-16 ÁRA í keppni þessi sigraði mjög svo efnilegur unglingur, Bogi Nílsson, maður, sem var 11. í svigi karla og 25. í stórsvigi. Úrslit: Bogi Nílsson, S 449,2 stig (Stökk 212.5, ganga 236,7) Birgir Guðlaugsson, S 429,0 st. (Stökk 215,6, ganga 213,4) Þrír beztu í bruni. Frá vinstri: Úlfar Skæringsson, Eysteinn Þórðarson og Hilmar Steingrímsson. Knattspyrnan: vann Úrslit: Islandsmeistari: Jakobína Jakobsdóttir, R 1:50,7 Eirný Sæmundsdóttir, R 2:04,7 Marta B. Guðmundsd., í 2:06,8 STÖKK í NORRÆNNI TVÍKEPPNI Síðasta keppni dagsins var stökk í norrænni tvíkeppni. Keppendur voru fjórir í þessari grein. Gunnar Pétursson hafði langbeztan tíma í göngu af þeim, sem lögðu til atlögu í stökkið, en eins og allir vita er hann lakur í stökki og því voru sigurmöguleikar hans ekki miklir. Sveinn Sveinsson, sem hafði staðið sig mjög vel í göngu, er ágætur stökkmaður og hafði því mikla sigurvon. Enda fór sem giz'kað var á, Sveinn varð annar í stökki og tryggði sér þar með sigur í nor- rænni tvíkeppni. Stökkið vann aftur á móti Sveinn Jakobsson, Siglfirðing- ur, sem nú keppir fyrir Kefla- vík. Áður fyrr fylgdi þessum sigri sú nafngift, að vera kall- aður ,,Skíðakóngur íslands11, en nú hefur allt slíkt verið fellt niður. Úrslit: íslandsmeistari: Sveinn Sveinsson, S 436,6 stig (Stö’kk 208,9, ganga 228,6) Haraldur Pálsson, R 420,0 stig (Stökk 205,6, ganga 214,4) Gunnar Pétursson, í 417,1 stig (Stökk 1779, ganga 239,2) Sveinn Jakobsson, K 402,1 stig (Stökk 247,0, ganga 155,1) Sveinn Jakobsson átti tvö lengstu stökkin, 37 og 39 m. NORRÆN TVÍKEPPNI 17—19 ÁRA í þessari keppni vann einn 'efnilegasti skíðamaður lands- ins, Matthías Gestsson, sigur. KNATTSPYRNUKEPPNI sumarsins er hafin. Fyrsta mótið — Reykjavíkurmótið — hófst með leik á sumardaginn fyrsta milli Vals og Víkings. Er þetta fyrsti leikurinn af um 200 áætluðum á þessu keppnistíma- bili, sem nú fer í hönd. Þessi fyrsti leikur fór fram við næsta erfið veðurskilyrði, í miklum vindi, nánast stormi, og kuldahryssingi. Leikslok urðu þau að Víkingur ba rsigur úr býtum með 3:2. Magnús Pét- ursson dæmdi leikinn röggsam- lega og áliorfendur voru marg- ir. Af gangi leiksins og getu leikmanna almennt er það ljóst að þeir komu ekki til leiks nú betur undirbúnir en oft áður. Þó eiga ekki allir þar um óskil- ið mál. Vörn Vals, að- undanskildum miðframverðinum, Halldóri Halldórssyni, sem lék þar í for- föllum Einars Halldórssonar og sýndi mjög góðan leik, var væg ast sagt léleg, og má skrifa þessi þrjú mörk, sem Víkingur skoraði, algjörlega á hennar reikning. Öryggi Björgvins Her mannssonar í markinu var víðs fjarri og jafnv.ægisleysi hans á- berandi. Magnús og Árni. bak- verðirnir báðir, án sýnilegrar þjálfunar, einkum þó Árni. Vörn Víkings, með Ólaf Ei- ííksson í markinu og Pétur Bjarnason miðframvörð sem sterkustu menn sína í leiknum, tókst hvað eftir annað, með dyggilegri aðstoð bakvarðanna, þeirra Gunnars og Andrésar, að stöðva snöggar sóknir fram- herja Vals og bjarga marki sínu frá yfirvofandi háska. Vörn Vi'kings var sterkari hluti liðs þeirra. Hins vegar var sóknarlið þeirra næsta sundurleitt, en lé- leg vörn mótherjanna bætti þeim upp eigið getuleysi. Fyrsta mark sitt fékk Vík- ingur þegar á fyrstu mínútu leiksins. Árni hugðist senda knöttinn til Björgvins, sem þeg ar var hlaupinn út o ghafði því ekki hendur á honum fyrr en inni í marknetinu. En 24 mín- útur liðu áður en Val tókst að jafna, en það gerði hægri inn- herjinn Matthías Kjartansson, sem átti mjög góðan leik og skoraði með fallegu og hreinu skoti af alllöngu færi, eftir góða og vel skipulagða sókn. Tíu mínútum síðar skoruðu Valsmenn sitt síðara mark í leiknum, en það gerði Páll Ar- onsson, sem lék h. framvörð, einnig með ágætu skoti, eftir sendingufrá Gunnari Gunnars- syni. Nokkru fyrir hálfleik bjargaði Ólafur marki sínu prýðilega með úthlaupi á réttri stundu, er Björgvin Daníelsson skaut úr góðu færi. Tókst Ólafi að slá yfir. í þessum hálfeik lék Valur undan vindinum. Skall hurð oft nærri hælum og Vik- ingsvörnin mátti hafa sig alla við, þar sem knötturinn hélt til nær látlaust á vallarhelmingi Víkings. Þrátt fyrir það að Víkingur fengi vindinn með sér í seinni hálfleiknum, hélt framlína Vals hvað eftir annað uppi góðri sókn, en hættunni var bægt frá, þó stundum munaði mjóu, þá munaði þó nógu. En er átta mínútur voru af leik komst miðherji Víkings, Óli Björn, í færi, Björgvin hljóp út g'egn honum, en knötturinn snerti annan varnarleikmann Vals og missti Björgvin knattarins, sem rann í mannlaust markið. V.ar nú jafntefli xxm langa hríð, en sótt og varizt af kappi á báða bóga, án þess að nokkuð gengi eða ræki með skoranir. Loks Framhald á 7. síöu. Bréfakassinn: ÞEGAR ég las viðtal við Magnús Pétursson og Ágúst Guðjónsson í Alþýðublaðinu fyrir nokkru, þótti mér þeir gefa í skyn lakari ástæður í Kvæðamannafélaginu Iðunni en ég taldi rétt vera, var þó; orðalagið óákveðið nokkuð sem : sjá má á orðinu blær, en blæ- ! inn á félaginu settu þsir fvrir sig; Eg hélt þó í heimsku minni að þar væri kannski um mis- j tök að ræða, ég trúði því illa 1 að meðlimir félags, menn, sem ekki höfðu sótt fundi í tvö ár. létu það henda sig að höggva til félags síns í blaðaviðtali. þar sem enginn var til varnar eða | andsvara, eftir að þeir þó höfðu I sofið á aðfinnslum sínum að mestu eða öllu að minnsta kosti í tvö starfsár félagsins nýliðin. Ekki svo sem að þeim væri ekki lieimilt verkið. Á voru landi er málfrelsi og ritfrelsi, en það verkar í báðar áttir þannig að sérhver maður, sem. lætur í Ijósi skoðun sina má búast við að fá umtal um hana í ræðu eða riti. Eg taldi kvæðamannafélagið Iðunni örugglega þola rökræð- xxr jafnt í blöðum sem einstak- linga milli, en var ekki eins viss um, að því væri hollt niðrandi umtal, sem látið væri ómót- mælt, sízt ef það kæmi frá eig- in félögum og á almannafæri. Eg óttaðist að óviðkomandi menn kynnu að telja viðtalið óyggjandi fyrstu ahndar heim- ild um skemmilega sviksemi fé- lagsins við yfirlýsta og viður- kennda stefnuskrá, en það var því hættulegra, sem félagið var nýbúið að fá fjárveitingu frá Alþingi til þeirrar sömu starf- semi. sem búast mátti við eftir viðtalinu að það svikist um að vinna að. En svo fór sem mig ekki varði og illt er. Þeir á’tu við það versta, sem af orðuro þeirra mátti ráða og halda sig þar við. En þeir játa í grein sinni ,,Blærinn í Iðunni“ í Alþýðu- blaðinu 17. apríl síðastliðinn, að þeir miði við árshátíðir Ið- unnar fyrr og nú. í því liggur sú upplýsing sjáanleg öllum læsum mönnum, að annaðhvort þekkja þeir ekki annað til síns eigin félags nú hin síðustu ár en árshátíðirnar einar, eða ann- að af starfsemi þess er — í þeirra augum — ekki nothæft, sem sönnxxnargagn fyrir fram- burði þeirra. Fundarmenn á Iðunarfundum vita það og, að af öðru en árshátíðum hafa þessir menn engin eigin kynni um það tímabil, sem þeir tiltaka og geta fremur til ills en góðs. En þá er heimildargildi frásagn ar þeirra minnkað um mikinn mæli, og um leið hættuminna fyrir heiður félagsins en áður, og er þá raunar mest fengið af því, sem Iðunni skiptir máli, þótt að vísu yrði hún að þola I þá sorgarfregn að nú stæðu á henni vopn úr eigin herbúðum. Gagnvart umhverfinu er það j nokkur bót, að miðað er við 1 samkomu aðeins af rumum tug á vetri. Enn dregur það úr trú- verðugheitum ásakananna að! ekki þykir þeim félögum okk- ar Iðunnarmanna þöi'f á að grundvalla ásakanir sínar með meiri þekkingu á starfinu en skvndiáliti á minna en tíunda hluta þess, sem er þó ótraustur i grundvöllur. Samt væri þar um i talandi, ef þetta væri satt um j árshátíðirnar, en það er einkaá-: lit rnanna, sem sjálfir báru fyrri árshátiðir uppi að nokkru, en höfðu engin hlutverk á hinum ! síðari, og bætir slík aðstaða ! ekki traustleika neinnar skoð- j unax'gerðar. En nú verð ég að i geta þess, að um hinar góðu, gömlu árshátíðir verð ég að láta mér nægja svipaðar heim- ildir og þeir félagar mínir í Ið- xxnni Magnús og' Ágúst hljóta að nota um annað en árshátíðir, nefnilega annarra manna sögu- sögn, veldur því fjarvera mín fi'á starfssviði félagsins á með- an þeim líkaði það. Því hefi ég spurzt fyrir um samanburð ann arra kunnugra manna á árshá- tiðum fyrr og nú og fengið þann úrskurð einan, að allur munur þessara skemmtana hafi verið sá, að þá Ágúst og Magnús hafi vantað í kvæðamannahópinn á dagskrá tveggja hinna síðustu árshátíða, hefur þá farið nærri gátu minhi, þótt ekki sé ég lærð ur í sögu Kvæðamannafélags- ins Iðunnar, en ég hélt að varla hefði Iðunni getað farið öllu meir aftur en sem svaraði missi þeirra félaga. En misstir hafa þeir verið félagi sínu nú um skeið, þótt ekki hafi ég frétt að árgjöld þeirra hafi horfið með þeim, eða vonlaust sé að þeir geti komið í leitirnar aftur. I gi'ein hinna stemmumörgu félaga minna Magnúsar og Ág- ústs stendur sem lýsing fyrri tíða þeirra, sem báru hinn rétta blæ, að allt það efni, sem á fund um var flutt hafi verið kveðið, undantekningarlítið. Undantekningarlítið er gott orð, fyrirtaks kolluband að kasta í land, sé maður hætt kominn. En hér þarf við engan að deila, fundarbækur Iðunnar geta skorið úr um þetta, ef nckkru munar, sem verulegt er. En þótt ég hafi tírna til að siga út langhundum um hin ólíkleg- ustu efni, þá hefi ég, sökum þess á hvaða tíma ég vinn, ekki haft kost á að fá fundai’gei'ðir til rannsóknar, en ætla eftir tímaskvni mínu að svipað megi segja enn, og nægir ekki til að afsanna það, að láta prenta sögn ina að lesa með eintómum upp- hafsstöfum. Höfuðtilgangur Iðunnar er enn í heiðri hafður og aldrei betur að því er séð verður af verkum hennar og ölium árangri, þótt vel megi hún hafa haft fleiri listfenga kvæðamenn að tiltölu um einhver tímabil eitt eða fleiri. Er mér kunnur orðstír Jóns Lárussonar, Kjart- ans Olafssonar og Björns Frið- rkssonar, þótt engan hevrði ég' manninn kveða, en raddír þeirra eða þeirra ígildi gefur ekkei’t félag meðlimahópi sín- um. Þær eru öðruvísi tilkomn- ar. En enn ei' kennt að kveða í félagi okkar og að mai'gra áliti betur en áður var og eins og ég gat um í fvrri grein minni um þetta efni hafa 10 nýir, kveð- andi meðlimir bætzt í hópinn á þessu ári. Hversu margir værxx þeir orðnir, ef svipað hefði miðað á undanförnum árum? Þó hefur meira fjölgað í fé- laginu, en sem þessu svarar og fundai’sókn stórbatnað. Hvað sækja hinir þögulu fundargestir til Iðunnar. Ef það er aðeins þessi upphafsstafalest- ur, sem dregur þá, sýnist hann vinsælli en búast mátti við. Þeir Magnús og Ágúst segja að lokum: „Við teljum það ekki Frambald á 7, síðu. rt i r

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.