Vísir - 05.03.1913, Blaðsíða 1

551
16
Ostar
bestir ug ódýrasíir
i verslun
Einars Árnasonar.
— símtalshljóðaukinn — er nauðsyn-
legur hverjum símanotanda. Fæst að-
eins hjá Ói O. Eyjólfssyni, Austurstr.3.
Kemur venjul.út alia daga nema laugard.
Afgr.í Hafnarstræti 20. kl. U-3og4-o,
25 blöð frá 16. febr. kosta áafgr.50 aura.
Send út um land 60 au.— Einst. blöð 3 au.
Skrifstofa í Hafnarstræti 20. Venju-
lega opin kl. 2—4. Sími 400.
Langbesti augl.staður í bænurn. Aucl
sjeskilað fyrirkl.3 daginn fviir birtineu
Miðvikud. 5 mars 1913.
Háflóðkl.4,6‘árd.og kl. 2,24‘síðd.
Háfjara hjerumbil 6 st. 12‘síðar.
Á morgun:
Pðstáœtlun :
Austanpóstur kemur.
Ceres kemur að vestan.
Taflfjelag Reykjavíkur.
Fundur á liverju kveldi kl. SÓa. í
Bárubúð uppi.
Lílíkisturnar
ávalt tilbúnar á Hvertis-
götu 6.—Sirni 93.—-HELQl og Elf^AR.
a$ taudv
Mótorbát rak upp í Sandgerði
í fyrriuótt og brotnaði. Var frá ísa-
firöi.
& Úr bænum.
Hvað vikuWöðin segja.
Ingólfur (í gær); Dómur í
gjaldkeramálinu III. og IV. (síð-
asti kafli). — Svefn og svefnleysi
eftr dr. Helga Pjetursson.— Lög-
rjetta og dómurinn.
Valinn, mótorbát, sem gengið
befur hjer á höfninni, vantaði í gær-
morgun eftir ofviðrið. Hefur sokk-
•ð eða slitnað upp og rekið burtu.
Símaslit urðu svo mikil í fyrri-
nótt, að Reykjavík var alveg út úr
sambandi við umheiniinn í gær,
nema Vestmannaeyar.
Köftur verður tveim
börnum að bana.
í borginni Görz í Austurríki
bar það til um miðjan janúar
síðastl., að tvö börn voru skilin
eftir ein í herbergi ásamt stórum
ketti. Petta var 4 ára drengur
og 6 ára stúlka. Pau tóku nú
að leika sjer að kettinum og
voru all harðleikin við hann.
Loks fundu þau upp á því, að
binda um rófu hans dagb að -
pappír og kveykja svo í öllu sam-
an. Kötturinn varð afar íllur við,
hljóp hann fyrst í sveininn og
reif hann allan - í framan,
hann dó. Síðan gerði hann
stúlkunni sömu skil, og lifði hún
stutt eftir.
Maður, sem bjó íhúsinu, kom
til að hjálpa börnunum, en kött-
urinn rjeðist framan í hann og
blindaði hann á báðum augum.
'X,
Pjefursborg raflýsf frá
Finnlandi.
í Pjetursborg er nú eftir ára-
rnótin komið á stofn fjelag með
4600 þúsund franka höfuðstól,
sem heíur í hyggju að raflýsa
Nýhöfn boöar nýít og farsælt
tímabil í sögu Reykjavíkur.
umxv
\Z, tSats\m\
verður opuuð
á morgun, fimtudag 6. mars.
Markmið Nýhafnar er að hafa góðar, fjöibreyttar og vand-
aðar vörur, með sanngjörnu verði.
Öll matvara og nýlenduvara, sem heimili yðar þarfnast fæst í
Nýhöf n.
Bíðið því með innkaupin þangað til á morg-
un að Nýhöfn verður opnuð.
I þetta vanalega óánægju þóf, eins
og gengið hefur af og til að und-
anförnu á milli háseta og útgerðar-
manna?
Sennilega mundu hin uppsettu
' skip fást leigð með góðum kjör-
um, gegn vissum bluta aflans, ef
til þess kæmi; og ætti þá skips-
höfnin, eða 20—30 efnilegir menn,
að hafa ráð með það í fjelagi, að
gera sig út að öðru leyti, þótt efna-
litlir væru.
Ef svona cða þessu lík fyrir-
tæki geta ekki átt sjer hjer stað,
og trygt sjómönnum vorum ánægju-
lega og örugga franitíð, þá er of
ílla farið
oo« ern undrandi yfir því, hve
ótrúlega ódýr öll nauð-
synjavaraer í Versl.Hermes,Njálsg.26-
Ur umræðum
bæarstjórnarinnar
Pjetursborg. Til þeirrar raflýs-
ingar hefur það keypt fossinn
Rusidala í Wiborg-hjeraði á Finn-
landi. Er búist við, að frá hon-
um fáist svo mikið rafmagn, sem
borgin þarf bæði til ljósa og
hreyfiafls.
Fasteignasala,
þinglesin 27. febr.
1. Uppboðsráðandi Reykjavíkur scl
ur Gísla Rorbjarnarsyni hús-
eignina, ,nr. 22 við Njálsgötu,
30. ág. f. á.
2. Gísli Þorbjarnarson selur Birni
Guðmundssyni sömu húseign
15. febr.
3. Sturla Jónsson og Gísli Þor-
bjarnarson selja Birni Guð-
mundssyni húseignina nr. 4 D
við Hverfisgötu, 15. febr.
Baddir
almennings.
Atvinnumál.
Eftir S. B. Jðnsson.
--- N ir .
En svo er það enn eitt atriöi,
snertandi sjómennina í Reykjavík
sjerstaklega, sem mjer kemur til
hugar að minnast lítið eitt á, úr
því að jeg annars tók til máls um
atvinnumál Reykvíkiriga.
Það er nú sagt, að mikill hluti
20. febr.
Frh.
fiskiskipa-flotans,' er gengið hefur
frá Hafnarfirði og Reykjavík ningað-
til, eigi uú að standa uppi ónot-
aður í ár. Afleiðingar þess fyrir
fskimennina fyrst og frernst, sem í
landi sitja eftir, og ekki komast á
botnvörpuskipin eða að annari líf-
vænlegri atvinnu, sjá allir. En hvað
þýða svo að öðru ieyti slík tíðindi
sem þetta? Borgar »skútufiskiríið«
sig nú ekki lengur hjer? — Og
vegna hvers? — Er hlutur liáset-
anna stærri en gcðu hófi gegnir? —
það hefur þeim þó ekki virst hing-
aðtil. — Eða eru skip þessi orðin
ónýt eða ósjófær til fiskiveiða? —
Eða eru nú útgerðarmennirnir sum-
ir orðnir svo ríkir á þilskipaútgerð-
inni og öðru, að þeir vilji nú ekki
græða meira?
Væri nú ekki gerandi fyrir fiski-
mennina, sem afgangs eru, að fara
í sveitina, eða að ganga sanian í
smá fjelög og taka á leigu þessi
afgángsskip, sepi sjófær kunna að
vera (eða kaupa þau, ef þau fengj-
ust með góðum kjörum), og gera
þau svo út sjálfir i fjelagi, og að
njóta þannig sjálfir alls arðsins af
vinnu sinni ? — Meira en allan
arðinn, að nauðsynlegum kostnaði
frádregnum, geta þeir þó ekki með
sanngirni búist við að fá, livort
sem hann verður mikill eða lítill,
nokkur eða enginn. En allan arð-
inn eiga þeir skilið að fá, ef þeir
annars vilja það, og þora og gera,
að leggja það í sölurnar, sem þar
til lieyrir. Væri það Iíka ekki fult
svo mennilegt og arðvænlegt, sem
Sveinn Björnsson sagðist álíta að
nauðsynlegt væri, að vatnssalerni
kæmust sem víðast á í bænum,
heiibrigðis og hreinlætis vegna, og
að vinna ætti að því, að gera
mönnum ljettara fyrir með kostnað ,
viðvíkjandi þeim, og jafnvel væri
tilvinnandi, að láta falla niður þetta
6 króna árlega gjald, er nú væri
ákveðið af hverju vatnssalerni.
Jón Þorláksson sagðist vera á
móti nauðungarhreinsuninni, ef
annars væri kostur og forsvaran-
legt vær: frá heilbrigðislegu sjónar-
miði, en við það fyrirkomulag, er
nú væri, áleit hann nauðsynlegt, að
hreinsunarmenn hefðu lykla að öll-
um salernum og að portum þeim,
sem þau stæðu inni'í, því eins og út-
búnaður væri nú, gæti það valdið
ýmsum óþægindum að hafa portin
opin um nætur.
Klemens Jónsson kvaðst álíta 1.
og 4. tillögu nefndarinnar sjálf-
sagðar. Önnur tillagan væri auð-
sjáanlega gjörð til þess, að gera
kærendur ánægðari, sagði að hún
gæti þó verið athugaverð, þar sem
sumir þeirra, er lítið um hrein-
læti hugsa, mundu nota það sem
yfirhylmingu, að túneigendur hreins-
uðu hjá sjer, það yrði ofverk fyrir
heilbrigðisfulltrúann einan að hafa
eftirlit með þvi, hvort allstaðar
væri gætt hreinlætis við hreinsun-
ina; en sjúkdóma hætta gæti stafað
af sóðaskap þeim, er sumstaðar
hefði átt sjer stað með meðfero
saursins. Aftur á móti kvaðst hann
vilja stuðla að ívilnun í hreinsun-
argjaldinu við fátæka menn, sem
ættu erfitt með að greiða þetta
gjald, eigi síður en önnur. Aldurs-
takmark það er 3. tilllagan hljóð-
aði um, sagði hann sjálfsagt, en
vildi færa það niður um 2 ár.
Um mál þetta sagðist hann álíta,
að ætti að geyma fullnaðar-ályktun