Vísir - 31.03.1915, Blaðsíða 2

V 1S1 R
Reykingar kvenna.
Kvenfólkið nýr okkur karlmönn- !
unum því tíðum um ,nasir, að við ]
viljum hafa einkarétt á óhollum, sið- j
spillandi nautnum. »Þið eruð fúsir
á að fyrirgefa ykkur sjílfum*, segja
þær, »en þið takið hart á, ef við
gerum okkur sekar í því sama*.
En hvað er við þetta að athuga?
Eg sé ekki annað, en þetta sé þakk-
lætisverð taug hjá okkur til kvenna.
Við viljum vernda þær, þeirra fína
og næma kveneðli frá því, að verða
þrælar spillandi nautna, og það því
íremur, sem við eigum sjálfir um
sárara að binda eftir hjörva nautn-
anna.
Það hefir iíka til skamms tíma
veriö svo á landi hér, að konur
hafa algerlega haldið sig frá þeim
nautnum, sem hér hafa verið land-
lægastar og almennastar, vínnautn
og tóbaksnautn.
Þær hafa af þessum orsökum
maklega verið taldar friðar-og vernd-
arenglar á heimilnm óreglumanna.
Fáir óreglumenn munu hafa verið
þau ómenni, að kunna ekki að meta
það, þegar góðar konur þeirra tóku
þeim dauðadruknum með opnum
örmum og hjúkruðu þeim.
Nú eru tímarnir breyttir. Kven-
frelsisöldin er runnin upp, sú öld,
er kvenfólk vill að engú vera
eftirbátar karlmanna, hvorki að einu
né neinu leyti.
Kvenfrelsisaldan hefir þó ekki risið
eins hátt hér úti á Fróni, og í ná-
læguin menningarlöndum, að minsta
kosti ekki á öllum sviðum. »Suffra-
gettur* eigum við, harningjunni sé
lof, engar. Ekki hefir heldur bólaö
á afburða stjórnmálagörpum úr hóp
kvenna. Því hefir heldur ekki verið
að heilsa, að þaðan hafi komið
brautryðjendur á sviði vísinda, lista
eða annara menta. Nei, mér virðist
kvenfrelsisaldan einna helst hafa lýst
sér í því hér á landi, aö kvenfólk
hefir alls ekki viljað vera aðrir eins
eftirbátar karlmanna í skaðvænum
nautnum og áður.
Vínnautnin er nú talin að vera
útlagi á landi hér, um stund að
minsta kosti, en fullvíst er það, að
á síðustu árum var kvenfólk, að
minsta kosti í kaupstöðunum, farið
að sýna prýðilega Iit á því, að það
gæti verið með á þeim nótum, rétt
eins og karlmenn.
Hin tegund nautna, sem áður er
minst, tóbaksnautnin, hefir þó verið
hálfu algengari og er alt af að fara
í vöxt. Það má t d. telja það, aö
hér í bænum sé það alls ekki falin
fín stúlka, sem ekki reykir vindling
við og við. Og þær munu ekki
allfáar, sem er vindlingurinn jafn-
mikið þarfaþing, og gön.lum reyk-
ingamanni er pípan.
Það má lengi deila um það, hvort
nautnir, sem ekkert eða hverfandi
lítiö tjón gera, eigi rétt á sér, en
það mun vera óhætt að staðhæfa,
að tóbaksnautn baki þeim að minsta
kosti meira en hverfandi lítið tjón,
sem eru orðnir þrælar nautnarinn-
ar, geta með öðrum oröum alls ekki
án tóbaks verið, en út á þessa braut
Ieggja allir, sem byrja að neyta þess.
Drekkið
Carlsberg
Lys og Mörk.
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar.
Aðalumboð fyrir fsland:
Nathan & Olsen.
Þar að auki kemur einnig hag-
fræðislega hliðin til greina, sérstak-
lega foér á bmhí þar sem tollarnir
eru jafn gífurlega háir á tóbakl.
Svo eg snúi mér nú aftur að að-
alumtalsefninu, reykingum kvenna,
þá ber þess að gæta, að sökum
þess, að kvenfóik hefir veikari og
viökvæmari líkamsbyggingu en karl-
menn og þolir þar af leiðandi tó-
baksnautnina ver. Það bætist og
ofan á, að það tóbak, sem kvenfólk
neytir mest, vindlingarnir, er ein hin
skaðvænasta tóbaksnautn.
Þaö væri því í rauninni heppi-
legra og óskaðvænna fyrir þær, að
reykja hreinlega vindla og pípur.
En þó er það nú einhvern veginn
svona samt, að menn mundu kunna
illa við þetta, að minsta kosti fyrsta
kastið. Svo sem t. d. að sjá konu
með barn á brjósti og pípu í munn-
inum. Máske venjast menn þessu.
Ef til vill lifum viö það, sem nú
erum unglingar, að langar pípur
verði kærkomnustu tækifærisgjafir
handa konum. Ef til vill lifum við
það, að geta fengið eid úr vindl-
um dætra okkar, þegar við förum
skemtigöngur meö þeim.
Það er langt frá því, að fjarri
sanni sé aö hugsa svona. Þaö er
orðið allvenjulegt, að sjá konur
reykja á kaffihúsum og öðrum op-
inberum stöðum. Hvað er annað
líkara, en aö það komi bráðlega út á
gðturnar ? Mér virðist stutt leiö
þar á milli.
Eg er nú ekki sérstaklega tiltekta-
samur né siðavandur, en þó vildi
eg mega mælast til þess, að konur
hefðu sem minst við að sitja reykj-
andi á opinbeium stöðum, ekki að
eins velsæmis vegna, heldur og þeirra
sjálfra vegna. Eg hefi komist að
því, að ýmsir, sérstaklega útlending-
ar, líta þær þeim augum, sem er
alt annað en heppiiegt fyrir þær.
Og helst vildi eg, fyrir hönd okk-
ar karlmannanna, gera frekari kröf-
ur, sem sé þær, að viðfengjum að
styðja þær í pví að afneita alveg
eins og áður þessari nautn karl-
manna, sem er þeim bæði til tjóns
og vanviröu.
Látið ekki blekkjast af þeim al-
genga en flónslega misskilning, að
sjálfsagt sé að fylgja hve skaðlegri
og he'mskulegri tísku sem er, sé
hún talin fín af almenningsálitinu.
Verið vissar um, að þið við nánari
athugun fallið í rauninni í áliti bæði
hjá konum og körlum og í augum
ykkar sjálfra, við þaö, að venja
ykkur á tóbak.
O. S.
Vonir Bandamanna
Áður hefir þess verið getið, hvert I
kapp bandaþjóðirnar leggja á að-
sókn sína að Hellusundsvirkjunum,
og hvert viðskiftagagn þær myndu
hafa af því, einkum þó Rússar, ef
sú leið yrði opnuð og Mikligarður
tekinn. En það er fieira en við-
viðskiftahagurinn einn, sem banda-
þjóðirnar búast við að háfa upp úr
því, sem þær hafast nú að þar
eystra.
Ef Mikligarður yrði unninn, þá
væri veldi Tyrkja í Norðurálfunni
þar með undir lok liðið, og þá
losnaði um mikið af liðsafla þeim,
er bandamenn verða nú að beita
gegn þeim, og yrði hann þá not-
aður annarsstaðar. Nú segja banda-
menn aö Rúmenar hafi lengi ólmir
viljað veita sér vígsgengi, en ekki
þorað, með því að Búlgarar hafi
haldið þeim í skák. En ef Tyrkir
væru úr sögunni, þá væru Búlgarar
í kvínni innan um fjandþjóðir Þjóð-
verja og gætu ekkert að hafst.
Spara Bretar og eigi að halda því
að þeim, að þeim muni vænst að
vera hlutlausir, eða jafnveí leyfa
bandamönnum umferð um landið,
ef til kemur, ef þeir vilji ná sér
nokkuö niðri eftir ófriðinn og fá
uppbót þess, hve afskiftir þeir verða
eftir Balkan-styrjaldirnar síðustu.
Ekki eru gyllingarnar minni, sem
hafðar eru frammi við Rúmena. Sá
er einn hluti af keisaradæmi Franz
Jósefs, er í búa 6 milj. manna og
þar af 4 milj. af Rúmensku þjóð-
erni. Þessum bita er nú hampað
framan í Rúmena, ef þeir vilji duga
vel, og ætti það ekki að vera lítil
tálbeita.
En þó er nú eftir það, sem mestu
munar. Ef svona skifti um á Balk-
anskaga, bandamönnum í hag, telja
þeir þess vísa von, að Ítalía þykist
ekki lengur mega sitjanda hlut í
eiga. Hún sé þéttbygð en eigi að
sama skapi frjó, og verðí því að
hugsa sér fyiir landauka eins og
aörir, og er henni bent í bróðerni
á nokkra skika af Litlu-Asíu, sem
til skifta myndu koma í þrotabúi
Tyrkjans. Ef þetta lánaðist nú alt
saman, og enn fremur væri bætt
við leifum Serbahers, sem nú má
lítt að hafast, þá yrði það hvorki
til meira né minna en þess, að
meira en 2 milj. nýrra hermanna
réðust á Austurríki, og það mest
úr þeirri átt, er þeir hafa hingað
I0-40°|0 afsláttur
er gefinn að
Laugaveg 18 B
Þar fást kjólar á eldri og yngri.
Enníremur: kápur, dragtir,
morgunkjólar, svuntur, milli-
pils, kjólpils, kjóllíf.
Fermingarkjólar og annað, er
fermingarstúlkur viö þurfa.
— Nýtísku-snið og saumur. —
Þar er og ýmiskonar álnavara,
leggingar o. fl.
Munið Laugaveg 18 B.
T«T~
Patti •
Stóri Pa«l
.Litli Pa«i
og fleiri ágætis tegundir hjá
Só^. Ö^m. &ddss.
Laugaveg 63
Páskavörurnar
./. ^ ” Láíli
eru besiar f
NYHÖFN
til eigi þurft að verjast, sem sé aö
sunnan. Gera þá bandamenn ráð
fyrir því, að lítið veröi úr þeim
eftir það, og síðan einnig Þjóð-
verjum, er alt ofureflið snúist gegn
þeim. Velti því með öðrum orð-
um alt á því, að ná Miklagarði,
því að ef það takist, þá sé brátt
séð fyrir endann á styrjöldinni.
Það kann nú að orka tvímælis,
hvort þessi útreikningur sé réttur,
en áreiðanlega er margt sennilegt
í honum. Nú fyrir skemstu bárust
blöðum hér skeyti frá Khöfn, er á
var að sjá að Ítalía væri þegar
komin í leikinn, en engi önnur
skeyti hafa staðfest þá fregn, enn
sem komið er. Mætli það undar-
legt heita, ef Bretár lægju á slíkum
tíðindum, ef sönn væiu, svo mjög
sem slíkt væri þeim í hag.