Vísir - 26.04.1915, Blaðsíða 1

Útgefandi:
HLUTAFÉLAG.
Ritstj. ANDRES BJÖRNSSON
SÍMI 400.
Skrifstofa og
afgreiðsla í
Hótel Island.
SÍMI 400.
5. á rg
Mánudaginn 26. aprí! 1SÍ5.
136. tbl.
GAMLA BIO &©
SVÖRTU
I
Ágætur leynilögreglusjónleikur
í 3 þáttum, um hin dularfuhu
afrek leynilögreglumannsins
Brown . og hinnar fögru mil-
jóna ekkju, Elínar Sandow.
Leikinn af hinum fögru Ieik-
urum Vitaseope’s í Berlín.
Jafn spennandi og skemti-
leg mynd, bæði fyrir börn og
fullorðna, hefir ekki sést hér
lengi. —
Frá brunanum.
Viðiöl við nokkra þeirra,
sem mest eru við
4>
málið riðnir.
Fyrst áttum vér tal við
Bæjarfógeta Jón Magnússon.
íHvað vitið þér um upptök elds-
ins ?« spurðum vér.
*Það er ekkert ákveðið unt að
segja ennþá«, svaraði hann, »en
próf hefjast þegar á morgun, og
má ef til vill búast við, að þau
standi yfir í nokkra daga. Hér
ganga ýmsar missagnir, sem ekki
er vert að henda reiöur á, fyrr en
prófin leiða atburðina í ljós. Mönn-
um kemur ekki einu sinni saman
um það, hvar í húsinu eldurinn
hafi komið upp. E. Briem frá Við-
ey gerði fyrst vart við eldinn írá
gölunni, og þá var húsfrú Margrét
Zoega að fylgja Helga Zoega og
konu hans niður stigann. Hún ætl-
aði að ná sér sjali, en þá var það
þegar ofseint. Ekki viðlit að kom-
ast upp í húsið.
Geta mætti þess, að slökkviliðið
í Hafnarfirði bauð þegar hjálp sína.
Þá var að finna slökkviliðsstj.,
Guðm. kaupm. Ólsen.
Hann skýrði hér urn bil á þessa
leið frá:
»Eg kom á vettvang þegar klukk-
una vantaði 1Ö mín. í hálf 4, og
var þá Hótel Reykjavík alelda og
fátt fóik komið, nema veislufólkið
sumt*.
■»Hvernig gekk nú að ná saman
brunaliðinu ?«
| »Ekki veit eg annað, en að þræð-
irnir hafi verið í lagi, að minsta
kosti var eg vakinn eðlilega fljótt.
Get ekki fullyrt, að allir hafi verið
vaktir frá stöðinni, sem vekja átti,
en nokkuð þóttu okkur sumir koma
seint, og var því gripið til gamla
ráðsins, að blása í lúður«.
»Og hvernig dugðu slökkviíólin?«
»Eftír öllum vonum. Það var
kraftaverk, að takast skyldi að bjarga
bæði »ísafold«, Edinborgar-pakk-
húsi og húsi Ólafs Sveinssonar«.
»Er nokkuð sérlega sögulegt úr
viðureigninni við eldinn?«
»Ek!;i annað en það, að hver
maður, sem eg varð var við, vildi
og reyndi að gera alt, sem hann
gat«.
»Var ekki eitthvað byrjað á því,
að dæla vatni á þau húsin, sem
mestur var eldurinn í ?«
»Jú, en það var ekki viðlit, að
reyna að bjarga þeim, eldurinn var
orðinn svo magnaður«.
Þá hittum vér að máli
Borkenhagen gasstöðvarstjóra.
• »Eg get lítið um þeíta sagt«,
kvað hann. »Eg var vakinn laust
fyrir kl. 4 með boðum frá bæjar-
fógeta, og þegar er eg varð þess
var, að hér var um stórbruna að
ræða, en vissi hins vegar ekki með
vissu á hvaða svæði hann var, þá
lét eg loka fyrir allar gasæðar bæj-
arins, til þess að vera viss um, að
það hrifi«.
»Það er mikið talað um gasið í
sambandi við upptök eldsins og út-
breiðslu«, segjum vér.
»Já, um upptökin er mér ekki
kunnugt, en ef alt er í lagi, getur
gasið ekki haft áhrif á eldinn, tyrr
en lampinn er farinn, og það nær
að streyma út óhindrað.«
»Og hvernig gengur nú aðkoma
gasveitunni í bænum í lag aftur?«
»Þegar búið var að einangra gas-
æðar brunasvæðisins, var gasinu
auðvitaö hieypt út um bæinn aftur.
Það var kl. 2 í dag (sunnud.), en
auðvitað er víða loft í pípunum, og
má búast við að nokkuð líði um,
áður alt kemst í samt lag aflur.«
Næst lá þá fyrir að reyna að ná
ejnhverju bráðabirgða-yfirliú yfir
tjónið. Fyrst eru þá liúsin sjálf.
Landsbankinn var vátrygður fyrir
88 þús. kr. og Ingólfshvoll fyrir
78 þús. Bæði þessi steinhús eru að
vísu stórskemd, en þó mikils virÓi
eins og þau eru, hve mikils, veit
enginn ennþá. — Hin i úsin, sein
úr timbri voru og albrunnin eru,
voru öll til samans vátrygð fyrir
256 bús., alt í hinu alm. brunab.
fél. kaupst. í Danm., sem Reykja-
vík skiftir við samkvæmt lögum nr.
32, 13. des. 1905. Það er félag
með gagnkvæmri ábyrgð, og ber
því eigendum hinna vátrygðu húsa,
jafnt og öðrum hluttakendum í
brunabóíafélaginu að takast á hend-
ur einn fyrir alla og allir fyrir einn
skuldbindingar þær, sem hvíla á
fél., að tiltölu við upphæðir þær,
sem ábyrgð er fengin fyrir hjá því.
Húsaskaðann verður þannig að
áætla eittfivað á 4. hundrað þús-
unda, en mikið af því fæst auð-
vitað endurgoidið inn í landið.
Erinþá er verra að áætla nokkuð
af viti um tjón á vörum og öðru
iausafé. Fyrst um sinn er auðvit-
að ekki í annað hús að venda, en
til umboðsmanna vátryggingarfélag-
anna, og hittum vér þá af þeim,
er vér náðum til.
Sighv. Bjarnason, bankastjóri
%
er umboðsmaður fyrir »Den nye
danske Brandforskringsselskab«. Tel-
ur hann að fullar 150 þús. kr.
muni algerlega tapaðar félaginu í
brunanurn, en alls nániu vátrygg-
ingarnar, er félagið hafði tekið að
sér á þessu svæði ca. 180 þús. kr.
Þar höfðu þessir vátrygt: Th. Thor-
steinsson verzl. í Austurstræti., Sigr. |
Zoega (Ijósmyndastofa), Euinborg-
arverslun, Guðm. Oddgeirsson (hús
gögn) og Ejmskipafél, ísl. — Að
svo stöddu kvað bankastjórinn alis
eigi hægt að ákveða alt tjónið, fyrr
en farið væri að virða teifarnar.
Þorl. jónsson póstafgreiðlsum.
befir umboð fyrir vátr. fél. »Norge«,
og námu vátryggingar þar samtals
106 þús. kr. Eru þar af algerlega
tapaðar 56 þús. kr. í húsmunum í
Austurstræti 9 og Edinborgarversl-
un, þannig, að Nathan og Olsen
umboðssalar höfðu vátrygt fyrir
11,000, vörur og húsmunir, Valde-
mar Thaulow í Kaupmannahöfn vör-
ur fyrir 2,000 og Edinborg vörur
fyrir 40 þús. og aðra muni fyrir
3,000. Samtals 56,000 kr.
Aulc þess námu vátryggingar í
Ingólfshvoti 50,000 kr. Guðjón Sig-
urðsson vörur og húsmunir 48 þús.
kr., og Eiríkur Briem prófessor hús-
gögn fyrir 2,000 kr., en talið er að
mest af þessu hafi bjargast.
Þá kom’a vörur þær, er vátrygð-
ar voru hjá
Johnson og Kaaber umboðsm.
og brunnið hafa: Hjá Gunnari
Gunnarss. kaupm. fyrir 27 þús. kr.,
Agli Jacobsen 50 þús., kjötbúðinni
5 þús., Hjálmari kaupm. Guðmundss.
3 þús. og E. Briem 7 þús. — Geta
má þess, að þarna hafði Miljóna-
' félagið vátrygt fyrir 30 þús., en það
hafði þegar selt allar vörurnar, eða
því sem næst, og mun því engar
kröfur gera. Einhver sagði, að
ekki hefði brunnið annað inni í
Godthaab, en peningakassi einn,
alldýr þó. — Þarna haföi og Ól.
WYJA BiO
Spæjarinn
Sjónleikur í 3 þáttum, leikinn
af þýskum leikurum. Aðalhlut-
verkið leikur hin stórfræga og
fagra leikkona
Susanne Grandais.
Þetta er ein af allra bestu
njósnarmyndum sem sést hafa.
IIIILE GrT
þakklæti
færum við öllum þeim, sem sýndu
hluttekningu við fráfall og jarðar-
för Lofts sál Ólafssonar. Sérstak-
lega viljum við þakka hr. fram-
kvæmdarstjóra Magnúsi Th. S.
Blöndahl og fiskveiðafélaginu
„Ægir“.
Reykjavík 24. apr. 1915
Aðstandendur hins látna.
vst.
heldur fund í kveld.
Konur komið og fjölmennið!
Björnsson ritstj. vátrygt, og skemd-
ist þar eitthvað.
Aðrir umboðsmerin vátr.félaga, er
vér höfum náð til, segja félög sín
hafa beðið lítið tjón, fáein þús. kr.
í mesta lagi, t. d. Axel Tulinius,
Carl Finsen o. fl. #
Tjón á lausafé því, sem vátrygt
hefir verið, ætti þá einnig að verða
eitthvað á 4. hundrað þús. kr., og
þegar þess er gætt, hve mikið hefir
brunnið óvátrygt, sem enn mun
ger frá sagt, þá virðist enginn vafi
á því, að alls hafi glatast verðinæti,
sem nemur yfir s/4 miljón. Margir
giska þegar á eina miljón, eða þar
yfir. Það verður nú að upplýs-
ast smátt og smátt.
Enn höfum vér hitt að máli
nokkra þá menn sjálfa, er fyrir sköð-
um hafa orðið, og þó fæsta enn
þá. M. a. héimsóttum vér
Olsen umboðssala,
félaga Nathans, sem nú er erlendis.
f forstofunni rákum vér oss þegar
á tvo þvottabala, og voru þar í
brunnar leifar af skjölum. Herra
Olsen sagði m. a.:
»Eg kom þegar Hotel Reykja-
vík var nær albrunnið, og var þá
ekki að tala um að komast inn til
okkar til að bjarga neinu. Auð-
vitað er ekki hægt að hafa öll skjöl
inni í skápum, og um það, sem í
Framh. á 4. síðu.