Vísir - 25.07.1916, Blaðsíða 2

VlSIR
VISIR
A f g r e: ð s 1 a blaðsins á Hótel
ísland er opin írá kl. 8—8 á hverj-
uœ degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stafl, inng. irá
Aðalstr. — Ritstjórinn til vifltals fri
kl. 3-4.
Símf 400,— P. O. Box 367.

Best að versla i FATABÚÐINNI! Þar fást Begnkápur, Rykfrakkar tyrir herra, dömur og börn, og allur fatn- aður á eldri sem yngri. Hvergi betra að versla en í FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Simi 269

Þýzkir kafbátar
til Amerfku.
Herskip eða verzlunarskip ?
«Deuíschland« heitir kafbáturinn
þýzki; sem nýlega var skýrt frá í
símskeyti til Vísis, að sendur hefði
verið til Ameriku í verzlunarerind-
um. — Láta þýzk blöð mikið af
því, hve þýðingarmikil þessi för sé,
og segja að hún sýni að þjóðsagan
um hafnbanniö brezka sé nú búin
að lifa sitt fegursta.
»Vossische Zeitung* segir svo
frá; í fyrrahaust gekst Alfred
Lohmann, forseti verzlunarráðsins í
Bremen, fyrir stofnun útgeröarfélags
með því markmiöi, að reka utan
landssiglingar með flutningakafbát-
um. Það var innritað í firmaskrá
Bremens 8. nóvember 1915 undir
nafnin: »Deutsche Ozean-Reederei
G. M. B. K. og stofnað af Nord-
deutsche Lloyd, Deutsche Bank og
Alfred Lohmann. Segir blaðið að
félagið sé að láta byggja marga
kafbáta. Tveir, «DeutschIand« og
»Bremen« eru þegar komnir í sigl-
ingar. Þeir eru allstór skip, um
200 smál. og bygöir í Kiel.
Bretar og Frakkar mótmæla.
Bretar láta lítið yfir afreksverki
þýzka kafbátsins, sem sigldi til
Ameríku. Segja þeir að förin sé
ekkert einsdæmi hvaö vegalengd
snerti, því aö brezkir kafbátar hafi
farið alla leið frá Ástralíu til Norð-
urálfu í einum áfanga. Og 10 kaf-
bátar hafi farið frá Kanada til Eng-
lands í fyrrasumar.
Bretar og Frakkar neita því enn-
fremur harðlega að þessi þýzki kaf-
bátur sé verzlunarskip. Hann sé aö
öllu leyti af sömu gerð og aðrir
kafbátar, hafi aðeins verið afvopn-
aðnr. Hér sé því ekki um neinn
nýjan útveg að ræða, er bætt geti
úr hafnbanni Breta. Því að þó að
Þjóðverjar geti siglt á milli landa
neðansjávar á smáskipum, muni þeim
veita erfitt að reka þær siglingar í
svo slórum stíi, að þær verði þeim
að nokkru verulegu gagni.
Verður >DeutschIan« kyrsett í
Bandaríkjum ?
Stjórn Bandaríkjanna á að skera
úr því, hvort »Deutschland« sé her-
skip eða verzlunarskip. Sagt er að
utanríkisráöherra Bandaríkjanna hall-
ist að þeirri skoðun, að skip, sem
eru þannig gerð, aö þau geta skot-
ið sér undan rannsókn, ef þeim
býður svo við að horfa, geti ekki
notiö sömu verndar og verzlunar-
skip. Og yfirleitt eru Ameríku-
menn lítt hrifnir af þessu tiltæki
Þjóðverja. Þykir þeim sem þýzk-
um kafbátum muni verða auðvelt
aö njósna um neðansjávarvarnir
Bandaríkjanna o. fl., ef þeim verð-
ur leyft að fara fram og aftur um
hafnir þeirra, þó óvopnaðir séu.
Er þess beðið með talsverðri
eftirvæntingu hvernig úrskurður
Bandaríkjastjórnar verður, — En ef
hann verður á þá leið, að skipið
verði taliö verzlunarskip, ætla Bretar
og Frakkar að mótmæla því, og er
þá búist við að endanlegum úr-
skurði verði frestað og skipið kyr-
sett til ófriðarloka.
Aðallega byggja Bretar og Frakk-
ar kröfu sína um aö skipið verði
talið herskip á því, að þó að það
sé óvopnaö, þá sé sá eiginleiki þess,
að geta siglt í kafi, í sjálfu sér
vopn.
Gula dýrið.
Ley ni lögregl usaga.
---- Frh.
Prinsinn reykti þegjandin nokk-
ur augnablik og hélt svo áfram;
»Þekkið þér hinn nýja her-
gagnaráðherra Breta?«
»Eg þekki hann að eins frá
öðrum«, svaraði Bóremong.
Wu Ling lyfti annari sinnigulu
þunnu hendi.
»Sá maður er einn af stórmenn-
um þessarar aldar. Hann er lík-
lega elskaður mest og hatuður
mest af öllum núlifandi mönn-
um. Þegar menn tala um hann
þá er það ekki með neinni hálf-
velgju. Annað hvort er talað um
hann með einlægri aðdáun eða
logandi hatri. Um engan mann
hefir verið setið eins og hann
af óvinum Bretaveldis. Það er
líka óneitanlegt, að þessir bresku
gríslr eiga honum mikið að þakka.
»Það er hann sem hefir hald-
ið stjórnartaumunum og það eru
hans arnaraugu, sem hafa séð
gegnum alt moldviðrið sem blás-
ið hefir verið upp til þess að
villa mönnum sjónir. Og þegar
þjóðin að síðustu vaknaði og sá
að hún gat ekki gert skyldu sína
nema að leggja eitthvað í söl-
urnar, þá valdi hún hann til þess
að ráða fram úr vandræðunum.
»Með sínu vanalega snarræði
og dugnaði hefir hann gengið
að þessu verki, sém honum var
fengið í hendur, og það er ekki
ofsagt þótt eg segi að hann sé
versti óvinur Þýskalands. Þér
munuð þess vegna ekki undrast
þótt Þjóðverjar hafi hug á að
víkja honum úr vegi.
»í stað hans mundi koma ein-
hver liðléttingur. Það er annað
sporið sem Þjóðverjar stíga í átt-
ina til þess að sjá um að Eng-
lendingar verði ekki búnir að
hugsa sig um hvað þeir eigi að
að gera þegar Þjóðverjar eru farn-
ir að hefja atlöguna. — Skiljið
þér ?«
»Fullkomlega«, svaraði barón-
inn. Gerið svo vel og haldið
áfram«.
Eg hefi leitað aðstoðar yðar
til þess að koma þessum manni
úr sögunni«, hélt Wu Ling á-
fram. »Þessi eyja er mjög heppi-
leg til þess arna. Eg hefi feng-
ið upplýsingar um, að ráðherr-
an fari frá Lundúnum annað kveld
í bifreið til North Doven. Laug-
ardag og sunnudag mun hann
leika »golf«. Það er eina skemt-
unin hans núna þegar hann hef-
ir svo margt að gera að hann
naumast sér fram úr því«.
»Eg hefi hugsað mér að nema
ráðherrann á braut þegar hann
er að leika »golf« í Westward
Ho! Með yðar hjálp og fólks-
flutningaflugvél yðar er eg'viss
um að ráð þetta hepnast. Þetta
er þrautin, barón, eruð þér óhik-
andi?«
Bóremong svaraði ekki strax
og reykti þegjandi nokkrar mín-
útur. Að síðustu stóð hann upp.
»Það er hættuspil sem þér
ætlið að leggja út í«, sagði hann
með hægð. »Hepnist þetta, þá
verður það eitt af mestu fífldirsku-
tækjum sem getið hefir verið um,
að stela breskum ráðherra! Það
mundi heldur ekki þar við lenda.
ÖII skörpustu augun í landinu
mundu fara í leit eftir honum og
það yrði áreiðanlega að vera
góður felustaður, sem hann væri
geymdur í, til þess að hann yrði
ekki þefaður uppi«.
»En við mundum ekki geyma
hann lengi«, muldraði Wu Ling
»en nokkrir dagar mundu nægja,
að þeim liðnum myndi hann vera
kominn undir græna torfu«.
T I L MINNIS;
Baðhúsið opifl v. d. 8-8, !d,kv. iil II
Borgarst.skrifit. í brunastðö opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Isiandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. snmk, sunnd. 87, siöd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasnfn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssimlnn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Nátiúrugripasafnið opið P/,-21/, siðd.
Póstluisið opið v. d. 9-7, siinnd, 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
[ Stjörnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahæiið. Hcimsóknartimi 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Ktrkjustrætl 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
ki. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslæknlngar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlæknirigar á þriðjud. kl. 2—3.
\
Augnlæknlngar i Lækjargötu 2 á mið-
vikud, kl. 2—3.
audsféhirðii kl. 10—2 og 5—6.
Skemtivagnar
með ágætishestum til Ieigu í lengri
og skemri ferðir. Sími 341.
»Nú, svo þetta er ætlun ykk-
ar«, ansaði baróninn. »Ef satt
skal segja þá er mér illa við að
eiga nokkuð við þetta. En eins
og eg hefi þegar sagt þá geng
eg að tiiboði yðar. Eg sný ekki
aftur með það, þótt hér sé í eld-
inn að ganga, því að það get eg
sagt yður að ráðherra þessi er
enginn glópur.
»Hann er hundur og hann mun
drepinn verða eins og rakki«,
sagði Wu Ling.
»Jæja fyrst þér hafið nú orð-
ið mér samhuga um mál þetta,
þá er best við göngum inn til
hinna og ræðum málið við þá«.
Boremong stóð upp og gekk
að dyrunum sem vissu inn í her-
bergið sem hinir tveir menn voru
í og sagði nokkur orð við þá.
Annar þeirra, stór og krafta-
legur Kínverji, stóð strax upp,
hneigði sig kurteislega og beið
þangað til hinn var staðinn upp.
Hefði það verið mögulegt fyr-
ir Sexton Bleik, frœgasta ieyni-
lögreglumanninn á öllu Englandi,
að komast inn í herbergið á þessu
augnabliki, þá mundi hann hafa
kannast við Kínverjann, sem hét
San og var önnur hönd Wu
Ling.
Framh.