Vísir - 18.04.1917, Blaðsíða 2

V 181 K
Vmnulaun
yöar munu endast lengur en vanalega, ef
þér gerið innkaup í íslands stærstu ullar-
vöru- og karlmannafata-verslun, Vöruhús-
inu. Margar nýjar vörur.
tiver vill
selja á leigu vélskip nægilega stórt til að flytja
16—20 manns til Noregs?
Hann snúi sér hið bráðasta til
Jóns Heraannssonar
úrsmiðs Hverfisgötu 84.
ótorkútter
46—80 smálesta, með 60 hestafla Avanee mó-
tor, sem er í smíðum í Sviþjóð og tilbúinn á að
vera um miðjan maí, er til sölu.
Afgreiðslan vísar á.
Til minnia.
P'Míúítt opié 6—8, ld.kv tíi 10*/,
norg*iStjöis3krifatoí»n kL 10—1S o*
Bsej&rfðgetítfikrifttofria kl. 10— 12og 1 í
Bœjarri*idk.'iiiskrifiitv..«« kl. 10—12 of
Adandsbaski kL 10—4.
K. P. U. M. Álw. *M»k BTmuml. 81,
aiíi
Laadakotsapit. Heimiókaariiaii kl. 11 — 1
LandabaKkina kl. 10—£.
Landsbökaiafa 12—8 og 6—8. Oiiftt
1—í
Landsijáénr, *.fgr. 10—2 og 4—6.
LandHÍnúnn, v.d. 8—10.
10—18 o{ 4—V
Nfcttúrugripasafn l>/t—**/,.
P6»tbö*i# 8—V, stimmd. 8—1.
Samáby»f'öÍB 1—6.
Stjörn&nftfeMímfttofnrastr opnar 10—4,.
Vifiltaí*íiidbi»iJfe : haiiniiöknir 12—1.
EHöfiaeaiossiitil, sd ld.. f mtd. 12—2
Stjórnarbyltingin
i Rússlandi.
Gamla einvaldssteínan
dauðadæmd.
Yfirleitt virði8t gamla stefnan
eiga formælendur fá í Rnsslandi.
Andstaðan gegn byltingunni var
frá npphafi gersamlega þróttlaus
og virðist helst svo sem það hafi
að eint verið maður og maðnr,
sem ekki vildi beygja sig undir
nýjn stefnuna. T. d. lýsti Moskva
sig fylgjandi þirginn og setuliðið
þar gekk alt i lið með hyltingar-
mönnuin. Lögreglan ein veitti
mótstöðu og skaut á lýðinn úr
fylgsnnm eins og í Pétnrsborg.
Eáðherrarnir gömlu gengu hver
eftir snnan. þinginu á hönd. —
Protopopoff kom af sjálfsdáðnm
og kvaðst vilja helga krafta sína
velferð föðurlandsins. Dobrovoliki
hafði flúið á náðir ítalska sendi-
herrans en var sóttar þangað.
Knorring hershöfðÍDgi neitaði
að ganga þinginu á, vald. Voru
hermenn sendir heim til hans til
að taka hann höndum, en hann
tojóst til varnkr ásamt dyraverði
sínum og skaut á hermennina.
Þeir voru báðir skotnir umsvifa-
laust og lík hershöfðingjans dreg-
ið eftir götunni og kastað í JSeva-
fljótið.
Sukhomlinoff hershöfðingi og
fyrv. hðrmálaráðherra, sem kent
hefir verið um ófarir Rússa-
hers, var handsamaður af her-
mönnum. Kröfðust hermennirnir
þess, aS hann yrði skotinn tafar-
laust, en Kerensky, einn af nýju
ráðherrunum, talaði svo um fyrir
þeim, að þeif fluttu hann til
Tauris-hallarinnar en heimtnðu
að heruhöfðingjaeinkennin öll yrðu
rifin af honum. Sukhomlinoff
®kar þau af sér sjálfur, afhenii
varðmönnunum þau og gekk siðan
á fund embættÍ8bræðra ainna, lam-
aður á sál og likama.
Afdrif þessara tveggja manna
sýna þ&ð Ijóslega, að gamla stefn-
an á sér euga viðreisnurvon í
Bússlandi.
Framtíðarhorlur.
Framtiðarhorfur E,ús8Unds eru
þó alls ekki sem glæsilegastar.
Stórhætta strtfar þjóðinni af sund-
nrlyndi bylticgamannanna.
Þess er áður getið, að fyrir
fjöldamörgum þingmönnum var
stjórnaTbyltingin neyðarúrræði. En
allur þorri lýðsins óskaði einskis
annars. Daila reis þegar um það,
hvert Btjórnaiíymkomulag skyldi
taka u-pp, Jafnaðarmenn gáfu út
ávarp til lýðsins, sem hinum
ihaldssamari mönnum þótti úr hófi
keyrandi. Fyrir milligöngu Keren-
skys dómsmálaráðherra, úr ílokki
jafnaðarmanna, tókst þó að fá
samkomulag um að fresta deilu-
málunum. Hann og annar jafn-
aðarmannafonngi, Cheidze að nafni,
hafa beitt öllum áhrifnm sinum
til að balda hinam skammsýnni
öfgamönnum í skefjnm, þvi þeim
þykir fyrirsjáanlegt, »ð ef þeir
geti ekki haldið vinfengi við for-
ingja hersins og hina ihaldssamari
byltingarmenn, þá muni það leiða
til algerðs stjórnleysis í landinn.
En þar er vandsiglt milli skers
og báru; deiluatriðin koma upp
daglega, ekki síst þegar slikt
vandræðaá8tand rikir, sem stafar
af ófriðnum, matvælaskortur o. s.
frv. Er því síst á það að ætla,
hverju fram vindur í Rússlandi,
Kerensky er lögfræðingur, ræðu-
maður með afbrigðum og hefir
sem dómsmálaráðherra Iofað gagn-
gerðum breytingum á réttarfar-
inu. Hann sagði um Sukhomlinoff,
að hann kysi ekki annað fremur,
en a5 sjá hann hengdan, en
að hann yrði dæmdur samkvæmt
lögum. En lýðurinn er ekki Iög-
fræðingur og óvíst að hann láti
sér segjast til lengdar, enda vafa-
laust „margir um boðið“ — að
taka við völdum og metorðum
Kerenskys.
firlend myat.
Khh. 1#/4 Bank. Pó*tf)
Starl. pd. 16,4b 16.70 17,00
Fro. 61,00 60,50 61,00
Doll. 3,47 3,55 3,75

I
*
I
*
a.
&
I
Afgreiðsla blafcin*ftHötel
Island er opie frá kl. 8—8 k
hverjam d«gi.
Inngangar frfc Vallantraeti.
* Skrifetofa & rama (tað, inng.
*
iti Aöalstr. — Bitstiórinn til
viðtali fr& kl. 8—4.
Simi 400. P.O. Box867.
Prentsmiðjan & Laaga>
veg 4. Sími 188 .
Auglýsingan veitt »6tt»ba
í LaniisljúraniiRÍ eftir ki. 8
& kvðldin.

Söngmaður
fagnar snmri.
Eg vakna snemma og lít út
um gluggann. Það sór ei til
fjalla fyrir hríð. Móðir jörð er
bvítklædd eins og um hávetur.
Hvílíkt öfugstreymi.
Vortið á þorra, eu vetuT í miðj-
um apríl,
Hvað sem öðru Iíður, þá er eitt
ríst. Dagnrinn þessi er og verð-
ur lengri en gærdagurinn. Yet-
urinn er að kveðja og sumarið
gengur í garð samkvæmt íslensku
tlmatali. — Sú er venja vor Frón«=
búa, þótt fóstra vor sé enn þá í
álögum vetrarins, að kveðja hann
Og beilsa komandi sumri. Minn-
ugir þess, að „vér eigum aumar
irnira fyrir andann .. eins og
þjóðskáldið kvsð, fagna allir sann-
ir og góðir íslendingar andans
vorgróðri bjá íslensk* þjóðinni.
— Sumardagnrinn fyrsti er á
fimtudaginn kemur. Sumaróskun-
um rignir niður og sumargjafirn-
ar tala sfnu máli: Gleðilegt
sumar; þökk fyrir veturinn! AI-
staðar kveðir við sama einlæga
sumarkveðjan. Ein ósk af heilum
hug lyftir manni hærra, nær sólu
og sumri. Brosmilt andlit og hlýtt
handartak færir mann nær ljósinu,
svp að birtu bregður yfir alt sem
auganu mætir.
Eg hlakka alt af til sumar-
dagsins fyrsta. Og f þetta skifti
hefi eg sérstaka ástæðu til að
fagna sumri.
Einar Hjaltested, hinn efnilegi
söngvari ókhar, rýfur þögnina og
syngir sumarið í garð í Bárubúö
á fimtudagskvöldið. Listamönnum
okkar hefir tiðum verið hrósað er-
lendis, bæði í ræðu og riti. Sumir
þeirra hafa fengið einróma lof
færustu manna I einni röð. Söng'
hæfileikar hans eru fr&múrskar*
andi að dómi bestn söngfræðinga.
Hjá honum kváðu fara samw*
allir þeir kostir, sem afburöa söng-
mann mega prýða.
Mér barst i bendur með siðaata
pósti „Herolden", vikublftd