Vísir - 17.05.1917, Blaðsíða 2
Til minnls.
*ihá«U opii Ki. 8—8, íf'.kr. til 10'v*.
Borg«rslj6Hsksrifatofaa kl. 10—12 og
1—8,
æj&rfógntMkíifsta ?na kl. 10—12 og 1 —E
Bæjargjitiðke:iaskriístu,ki. 10—19 og
1—5
ídftaðsbftBki ki. 10—4,
E. F. U. S, AJk. 3R«k snnnud. 8'/,
sili.
Landftkotsspíi. HeimsákoarUssi kl. 11—1,
Lnndskaskins kl. 10—8.
LandsbökMsfs 19—8 og 6—8. Clláa
1-8
Landisjóiur, aígr. 10—8 og 4—5.
LandssÍKÍaa, v.d. 8—10, Helgs”dagt
10—19 og 4—7.
N&ttúragrSpsssfa l1/,—*1/,,
Póstfcösil S—7, snnnnd, 0—1.
SamábyrgSÍB 1—5.
Stjórn»?síá&!*krifetofimiBr opn#r 10—4,
Vifilsstftinkailii: hsÍHsökuir 19—1.
Z>jól»esjaseáBÍi, sd., þd,, fimtd, 18—8
Erindreki
í Amerlku.
Eins o® kunnugt er, fór Ólafur
Johnson heildsali til Ameríku með
íslandi. Hann er í stjórn Eim-
skipafélagsins og fullyjrfc er að
hann hafi verið kosinn 4 félags-
stjórnarfundi til að fara þessa
ferð, fyrst og fremst fyrir félagið:
til þess að fiýta fyrir afgreiðslu
skipa félagsius í New York.
Ea í siðasta tölublaði „Tímana“
er sagt aS hann hafi einnig farið
í umboði landsstjórnarinnar. Er
það að viou vel farið, að stjórnin
hefir þó að Iokum séð þörfina 4
þvi að hafa einhvern mann fyrir
sína hönd þar vestra, og það mnn
alment álitið að Ólafur sé vel
fallinn til starfsins, þó að „Tím-
inn“ telji það við eiga ftð baknaga
hann, en blaðið bætir því við, að
hér muni að eins nm bráðabirgða-
ráðstöfun að ræ5a og að Ó. J.
muni koma heim aftir með Lag-
arfossi.
Pað er þá óhugaandi að honum
sé ætlað að gera annað en að sjá
nm afgreiðsln skipanna. Ef stjórn-
in heföi ætlað að senda mann til
að annast um hag vorn i Banda-
rikjunHm í verslun og viðskiftum
yfirleitt, mundi hún sennilega ekki
senda siun manuinn með hverju
skipi. — Hún virðist því ekki
enn vera komin lengra en það,
að sjá þörfina á þvi að að hafa
skipftafgreiðslHmann þar vestra.
Nú er svo fcomið, að fyrírskip*
að hefir verið nákværot eftirlit
með ö'lum matvælaútflutningum
frá Baudaríkjunnm. Af því leiðir
vitanlega, að örðngleikar verða
miklu meiri á þvi að fá þar nauð-
synjavörnr. í öðra Iagi era fkip-
in, sem vér nú getam haft í för-
um, orðin 5, svo að væntanlega
gerir stjórnin sér von um að stöð-
ngar siglingar hefjisfc milii íslands
og Bandaríkjanna. Og svo ilt sem
það er, að feiga tvö skipin liggj-
andi aðgerðalaus þar vestra mán-
aðum saman, þá verður ástandið
þó enn alvarlegra ef hver fleyta,
V * S 1 R
Nokkrir vanir
trésmiðir
geta fengið góða atvinnn á Siglnfirði
nin lengri tima.
Irisím. iuðjónsson
Óðinsg. 1. Heima kl. 5—6.
k
%
s*
ft
í,
St
&
s.
it
ft
-hÍh- »WWWWMWm«
VISIH. |
áJgreiisU. bkðsias & H&tsl $
Island er opia feS kl. 8—8 & £
hvsrjnm dogi. j|
Inngaagur fr& Valtestetefci.
Skrifetofa & iwi ataitgiuag. §
*
a fr& Alalstr. — Bitstjórian til 5
| viltftli fr& kl. 8—4 |
| Sírai 400. P. 0. Bos 837. |
| Praatsmiðjftn & Lsnga |
| reg 4. Simi 188. |
| Auglýsingom veitt aött«ha %
| 1 LantMtjfflrauai aftir hl. 8 I
& kvöldia, J
Hornlóð
á einum beat-a stað í Austurbænam til söla. Heutug undir verslanar-
hús eöa íbúðar. Samið sé fyrir 25. þ. m. við Benedikt Sveinsson.
Nokkra menn
vantar til áð rffa nýstrandað botuvörpaskip í Vestmannaeyjam.
H. A. Fjeldsted
Vonarstræti 12.
«or Auglýsingar, -**
sem eiga að birtast í ViSI, verðnr að afitenða i síðasta-
lagi kl. 9 1. h. útkomndaglnE.
sem vór höfum ráð á, verðnr send
þangað í ráðleysi, án þess að þar
sé nokkur maðar, sem íalið sé að
greiða göta þejrra og til þess er
treystandi.
Lagarfoss er nú að eins ókom-
inn. Það er sagt að hann muni
halda nær tafarlaust til Amerika.
Ef svo er, að Ólafur .Tohnson sé
væntanlegur með honum heim
áftar, þá má það ekki bregðast
að sendar verði maður með skip-
inn í hans stað. Og það maðnr,
«em hafi fnlt nmboð stjórnariunar
til allra nauðsynlegra samninga.
Og maðar, sem treystaudi er
að fá einhverju fcil vegar komið.
Stjórnin getur reitt sig á það,
að þ j ó ð i n ö 11 krefst þees að
íá dugandi umboðsmann í Amertku.
Aago alls þorra manna hafa opn-
ast fyrir þvi, að voðinn vofir yfir
þjóðiani, og að þeim voða verðar
ekki afstýrfc af þrem ráðherrnm,
s®m s^reyfc&sfc við að halda að sér
höndam í leagstu lög.
ÉlfieMíI myMt.
Kkh. UU Bank. Pó3tk;
%:m'L pd. 16,64 16.85 17,00
Frs. 62,00 63,00 63,00
DelL 8,52 3,60 3,60
IVP^r bóliL.
Börn, foreldmr og
kennarar. Eftir D.
C. Marphy. — Jón
ÞóraTÍnsaon þýddí.
Bókav. Sigfúsar Ey-
mundssonar.
Þýðandi bókar þessarar bveðst
hifa séð hana nefnda „kendubók
kennaranna og húslestrarbók heim-
ilanna“. Svo mikið þykir Ame-
ríknmönnam til hennsr koota, enda
er höfnndur hennar skólaamsjón-
armaðar og auðsjáanlega þaulæfð-
ur skólamaðar, gagnkunnngnr ölla,
sem að uppeldi og fræðslu barna
Iýfcur.
Þ&ð var nytsemdarverk að koma
riti þessu út á íslenska tunga,
sannarlegt þjóðþrifafyrirtæki, eem
kennarar og foreldrar mega vera
þakklátir fyrir.
Hér er eðlilaga ekki urn auð-
ugan gaTð að grisja að því er
snertir bókmentir viðvífejitndi upp-
eldi og kenslu. Kennararnir fáir,
fátækir og dreifðir, ogþe-svagna
við búið, að tiltölulega margir
þeirra Jendi í hóp „trjáfaglanna",
hætti að vöxá eftir skamman tíma.
En þarna kemur vindblær, sem
geínr byr nndir vængina. Og sé
bókin nytsöm húslestrafbók fyrir
heimilin vestan hafs, þá fcel eg
víst, að eigi mani heimilin héraa
megin hafsins síður þarfnast brýn-
ingarinnar. Er því enginn efi á,
að bók sem þessi á mikið erindi
og gott til allra þeirra, sem að
íslenskum börnam standa, bæði í
skólam og á heimilum.
Eu það er sitt hvað að eiga
erindi og að koma erindinu fram.
Svo er um ýmsar bækur, að
þær gæta verið til mikillar nyt-
semdar —- ef þær værulesnar.—
Efnið er þannig frám sett, enda
þótt gott og nytsamí sé í sjálfn
sér, að engir eða sárafáir endast
til að pæla gogn am það. Því
tel eg það annan aðalkost þessar-
ar bókar, að hún er flastum eða
ölium bókum læailegri, þeim er
eg hefi séð og nm sams konar
efni fjalla sem hún. Véujan sú,
sð uppeldisfræðirit era alt of þuog
fyrir allan fjöldann, jafnvel fyrir
mikinn þorra kennara. Ea hér er
um reglulegan skemtilestar «ð
ræða, ekki verið með sálfræðileg-
ar skýringar og bollaleggingar,
heldur dæmin tekin beint úr dag-
lega lífinu heima og í skólanum.
Alstaðar fléttað inn smádæmi og
sögur, sem skýra efnið þúsand
sinnam betur en langar útlist-
anir.
Sögurnar um þ&ð, sem fram
hefir farið í skólauum, eru marg-
ar smáskrítnar. Alt að því ótrú-
legt, að snmar þeirra hafi gerst í
skólam í Ameriku, þar sem vitan-
lega er mjög vaudað til kennara-
starfsins. Má þar til nefna sögurn-
ar á bls. 30 og 32. En hvað um
þáð. Þær útskýra það, sem þeim
er ætlað, og þá er nóg.
Ekki er lansfc við að endar-
tekninga kenni í bókinni. Verður
og varla hjá komist, ein« og efni
er niðnr skipað. T. d. grípa I,
IX, og XI. kafli hver inn í annan
að ýmsu leyti, og svo er víðar. —
En aðallega er þó minst oftar eo
eiau sinni á það, sem höf, leggo;r
sérstaka áhersla á, svo sem traast,
gíaðlyndi o. fl.
En sleppum því. — Það V»r
ekki tilgaugur minn með þessnm