Vísir - 18.10.1917, Blaðsíða 2

VISIR
Skrifstofa okkar
verður frá og með deginum í dag fyrst um sinn opin
að eins frá kl. 10 f. h. til kl. 3 e. h.
hvern virkan dag.
Trolle & Rothe.
*
Skattanefnd Rvíkur
beldar find i bæjarþingsstofanni langardaginn 20. þ. m. kl. 10 ár-
degis og sksln kanpstaðarbúar á þeim fandi geía nefndinni skýrsln
nm tekjur aínar áfið 1916, bæði atvinnntekjar og eignartekjur.
Skýrslana skal helst gefa skriflaga og senda má néfndinni ekrifléga
skýrsla fyrir fundian.
Borgarstjórinn í Reykjavík, 10. október 1917.
K. Zimsen.
Kjötbein
verða diglega seld á Langavegi 3 2 (búðinni). ÆAilegt að
fólk hafi nseð lér iláfc.
Niðnrsnðnverksmiðjan „Island“.
Til mtefiiit.
Biðhúsið: Mvd. og ld. kl. 8—8.
Barnalesstofan: Md., mvd., töd. kl. 4—6.
BorgarstjóraBkrifstoían kl. 10—12 og
1—3
Bæjarfógetaskriístofan kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
r—6
Húsaleiguuefnd: Þriðjud., föstud. kl. 6 sd.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. P. TJ. M. Alm. samk, sunnud. 8
síðd.
L. F. K. R. Útl. mánud., mvd„ fstd. kl. 8-8.
Landakotsspít. Heimsóknartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1—3.
Landssjóður, afgr. 10—2 og 4—5.
Landsaíminn, v. d. 8—10. Helga daga
10—8.
Náttúrugripasafn sunnud. I1/*—21/*-
PóBthúsið 9—7, Sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 1—6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opnar 10—4.
Vífilsstaðabælið: Heimsóknir 12—1,
ÍJjóðmenjasafnið, sd. j>d. fmd. 12—2.
Hvenær?
Um fátt ern líklega eins skift-
ar skoðanir eins og það, hvenær
ófriðarinn mani enda. Lloýd
George, forsætisráðherra Breta hef-
ir hvíð eftir annað lýat því yfir
í þingræðnm, að hann myndi brátt
á énda og hið sama heflr þýsfea
stjórnin gert, en svo líður hver
mánnðarinn eftir annan bð engin
breyting verðnr á vígvöllunam svo
teljandi eé, og engin breyting jirð-
ist geta orðið í náinni framtíð.
Hinde*burg lýsti því yfir í snm-
ar, tð hann ætiaði að ráðaniðnr-
lögem Rússa á tveim mánnðnm.
Þeir ern nú liðnir, en þó að Rúss-
ar sén ilía st&ddir, þá heflr Þjóð-
verjnm ekki tekist að yfirbsga þá
til fals; Hindenburg lýsti því líka
yfir um líkt Ieyti, að han ætlaði
að leggja alt Snðar-Rússland and-
ir sig, áður en uppakeranni yrði
lokið og kornið flatt af ökrinam,
en það hefir heldar ebki tekiat.
ÞaÖ er einhuga álit allra, að
bandamenn séu nú orðnir Þjóð-
verjnm miklu betur búnir að stór-
skotttækjnm á voitnrvígstöðvunam
og dálítið hafa þeir verið að vinna
þar á i ait sumar. En t. d. má
sjá það af orustanum um Len?, að
þrátt fyrir ylirburðina, fá þeir eig-
inlega eagu nm þokað.
Banðaríkjamenn bafa látið það
álit í ljósi, að ófriðnrinn muni
standa í 10 ár enn að minsta koíti.
En hvers vegna þá ekki olveg
eins 20 ár?
Þ&ð er enginn efi á því, að af
drif Rússa hnfa orðið tll þess að
lengja ófriðinn. Þjóðverjar hafa
gert sér vonír um að fá þá til að
scmja sérfrið og að þeir þá mundn
fá ráðið niðurlögam bandamanna.
Á þettn htfi? almeniiÍHgur i Þýska-
kadi vafalautt trú'ið. Á hinn
bóginn gera rnargir sór vonir um
að ófriðurinn muoi toka skjótan
enda, þegar ber Baudaríkjanna
er kominn á vígvöllinn. Þetta er
látið i veðri vakaað minstakosti,
én óvíst að þeir sem hsútnnsm
ern knnnngaatir trúi á það, og
einna sennilegast, að hrorir um
■ig biði þess eins, að binir verði
svo þreyttir á ófriðnum og von-
lansir um signr, að þeir slái svo
af kröfnm sinnm, að friðarsamn-
ingat geti tekiit.
Mannfjöldinn virðist alla ekki
geta ráðið úrslitunnai, eftir því
eem orusttHjjjÉn á vestarvígstöðv-
unum er lýat. Þar er aðallega
baris'i með fallbyssum á Iöngu
færi með það íyrir augum að eyði
Ieggja vigfitöðvar órinanna. í
þeim orastam er mannfallið til-
tölulega lítið. Þó að Rússar ftlli
úr söggnni og þó að Bandaríkin
sendi miljónir hermnnna til víg-
v&liarins, þá verður afleiðingin af
því ekki önnar en sú, að mann-
ílðirs verðisr á vestarvígstöðvunum
en áður. — Eu þar láta herstjórn-
irn&r mr nú mest ant um það,-
að forðast sem mest manufall. Og
hvað vinst þá við fjölgnnina?
Ófriðnum veiðnr sýnilega alls
ekki ráðið tii lyiita með vopaum,
hvorki á næsta ári né næstu tiu
árum. Úrslitin eru undir því
komin, hvorir endast lengur. Úr-
slitia geta því komið fyr en varir,
og það er ýmidegt sem bendirtil
þess að þas sén í aánd. Það er
fyrirsjáanlegt, að Þjóðverjar munl
fyr gefa«t upp on bandamenn. —
Þeir stóðu upphaflega sem einn
maður í ófriðnum, en nú er snndr
nngin að vakn*. Það hefir verið
gorð uppreist í þýska flotanum.
Hver royndi h&fa hafa trúað því
fyiir tveimur árum að það gæti
komið fyrir? Ea þessi sacdrung
Þjóðverja styrkir auðvitað óvini
þeirra og eyfeur samheldni þeirru
á meSil.
Bandamenn hafa látið það i
veðri vaka, að þeir myndu miklu
fúsari til að byrja friðammninga
ef Vilhjálmur keisari yrði rekian
frá völdum og st;órnarfyrirkomu-
laginn í Þýskalandl breytt. Hefir
þetta auðvitað orðið til þess að
kveikja byltingarhug í Þýskalaadi
og sundurlyndi milli stjórnmála-
flokk&nna. Og það er eftirtektar-
vert, hve mjög þesti eundrung og
VISIR |
Afgreiðsla blaðsins ft Hótel *
Island er opin frá kl. 8—8 á |
bverjnra degi. &
Inngangnr frá Vallarstræti. f
Skrifstofa á Bama stað, inng. j|
frá Aðalstr. — Ritstjórinn til j|
viðtals írá kl. 3—4.
Sími 400. P. 0. Rox 367.
PrentBmiðjan á Lauga-
veg 4, Sími 133.
Auglýsingum veitt móttaka
í Landsstjörnunni eftir kl. 8
á kvöldib.
<***»!*»*» |a
byltingarhngnr hefir magnast ná
á stuttum tima, og það einmitt
eftir að uppskeran var fengin ög
því enginn matvækökortar orð-
inn. Hvernig mundi þá verð*, er
aftur fer að þrengja að?
Ástandið er nú þannig, að full
ástæða er til &ð ætla, að ófriðnum
verði lokið i vetur. Byltingar-
hugurinn hlýtur að vera orðinn
ali-magnaður meðal þjóðarinnar
úr því hann hefir jafnvel brotist
út og það meðal ejóliðains. Gæti
þvi svo farið, *ð stjórnin eæi sér
þann kost vænstan að iáta undan
og reyna að eemja frið áðnr en
byltingin vex henni yfir höfuð.
En lltil von er til þess að þessi
hreyfing verði bæld niður með
valdi, úr því hún er vöknuð. —
Henni eykst vitanlega stöðugt
fylgi, og það því meir sem meiri
hörku verður beitt gegn henni. —
Og hver veit hve lengi hún verð-
ur að magnast evo, > að jafnvel
þýski járisaginn fái ekfei stöðvað
hana?
Sláturverðið.
Yísir helir orðið þess visari, að
það olli því að rerðlagsnefndin
setti hámarksverð á alátcr og mör,
nú i endalok slátnrtíðar, að heyrtt
hefir, að oinhverjir velgerðamenn
lýðsins hbfi verið farnir að ríða
á móti fjárrekstrunam til þes» að
ksupa Blátrin upp og að þeir hafi
boðið 3,50—4,00 kr. í slátrið upP
og of»n.
Það mun heldar enginn finna
að því, að neíudim setti hámarks-
verð á alátur nú, og síðar en svo,
og það uama er um mörinn að
segja, þvi eias og segir í greiö
Ilreggviðar i bkðina í gær, þá
rar Yiðbúið að verðið bækkaði,
þótt hátt væri fyrir. — En nefnd-
in hefði átt að gera þsð fyr. ÚÚ
gæti það verið orðið nm seinan-