Vísir - 21.11.1917, Blaðsíða 2

risiR
Gunnar Sigurðsson
(frá Selalæk)
yfirdómslögmaðnr
flytur mál fyrir undir- og yfirréíti.
Kaupir og selur fasteignir.
Lögfræðis- og verslunarupplýsingar gefnar.
Lág ómakslaun.
Skrifstoíutími kl. 11—1 og 4—7.
Hús Nathans & Olsens III. hæð (suðvestur-hornstofa).
Sími 12.
Allir
sem vilja kaupa eða selja fasteignir*,. skip eða
aðrar eignir, ættu að hringja sein allra íyrst upp
Sima
D. Sch. Thorsteinsson
lækiiir.
Heirna kl. 11—12 og 5—6. Pösthússtræti 14 B, 2. hæð.
Inngangur um vesturdyr.
Sími 705.
Til minnis.
Baðhlisið: Mvd. og ld. kl. 9—9.
Barnalesstofan: Md., mvd., föd. kl. 4—6.
Borgarstjðraskrifat.: kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan: kl. 10—12 og 1—6
Bæjargjaldkeraskrifst. kl 10—12 og 1—6
Húsaleigunefnd: þriðjud., föstud. kl6sd.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. sunnud. 8 sd.
L. F. K. K. Útl. md„ mvd., fstd. klj 6—8.
Landakotsspít. Heimsðknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbðkasafn Útl. 1—3.
Lándssjóðnr, 10—2 og 4—6.
‘Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn sunnnd. 1V2—2V2.
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samáhyrgðin 1—6.
StjðrnarráðsBkrifstofnrnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1.
Þjððmenjasafnið, snnnud. 12VS—1V2-
Danðasynd
sijórnarinnar.
Syknrmálið sjálít er á enda. En
út af því hiýíur að rísa spnrn-
ingin um það, hve l@ngi þjóðin
ætlar að láta þá stjórn sitja, sem
fraredi það hneybsli.
Ekkert blað heflr fengist til a9
réttlæts verðhækkunina. Enginn
maðar ntan stjórnarráðsins hefir
borið þ»<5 við. Verðhækkunin var
ofbeldisfnlt gerræði gagnvart
Eeykvíkingnm, og Rtjórnin hefir
nú loks viðurkent það, með þvi
að fella hana úr gildi. — En það
er annsð atriði í þessu máli, sem
varðar þjóðina í heild cinni iniklu
meiru.
Stjórnin hefir sjálfsagt haldið
að hún gerði bændum þægt verk
með því að leggja þonnan skatt
á Reykvíkinga eina, nú á þessam
neyðartím’am. Og vera má að
;þ»8 falli í góðan jarðveg meðal
þeirrs allra lítilsigldustu. Eu hún
hefir jafnframt gert sig scka í því
að gefa rangar skýrslurí
blöðam og á opinbernm fundam.
Og hvað eem líður allri „bænda-
pólitík“, þá ma þjóðin ekki láta
slíkfc óátalið. Stjórn, #em reynlr
»ð „ljúga sig frá“ þvi sem hún
hefir gert, er óhæf stjórn, óstjórn,
sem ekki er eamboðin siðsðum
þjíðum.
— í Dinmörku kom það fyrir
fyrir nokkrutn árum síðan, &ð einn
ráðherrann sagði ósatt á opinber-
um fnndi, Það varð ekkert æs-
ing«mál út úr því, því flokks-
menn hans neyddu haan til þeas
að segja uf sér embættinu þegar
í stað þegjandi og hljóð«laust.
Þannig hlýtur að fara í hverju
latdi, hjá hverri þjóð, sem gædd
«r póJitískri sómatilfianingu.
Hér stoðar það ekkert, að reyna
að komast út i ftðra sálma og af-
saka stjórnina með þvi, að aitt
stjórntrblaðiÖ fari um þetta
svo vægum orðum, að það kall
það áð eins klaufaskap. Það
stoðar ekkert að reyna sð svæfa
alþýðuna með því að það séu að
«ins kaupmenn, aem af batri ti
landsverslunarinnar hafi reynt að
gera sykurmálið að æsingnmáli,
ng „langsuoú'-b’öðin, *om atli áð
nota það sem pólitiskan hælkrók
á stjórnina. — Það stendnr
ó m ó t m æ 11, að stjórnin rcyndi
að „Ijúgft sig frá“ hneyksllnm með
því að gefa ranga skýislu «m
verðhækkun á sykri á útlenáa
markaðmum og um verðið innan-
l&nds utau Reykjavikur.
Siik stjórn er ekki samboðin
þess&ri þjóð. Hún á mð fara frá
Völdum þegar í stað.
Yísir hefir heyit ávæning af
þvi, að etjórnin ætli að höfða mál
á móti blaðinu út af þesaum
öeannsöglisábarði. Eu það sfcoðar
hana ekkert. Það er ekki þetta
blað eitt, sem sakar han& um að
hafa gefið rangar okýrslur. Þ*ð
hefir verið gerfc á findi bæjar-
stjórnwinnar hér í Reykjavík, og
enginn orðið til að mótmæla því.
Það hefir verið gerfc í ýmsum
blöðum öðrum, hvað eftir annað,
og enginn mótmælt þv/, jafnvel
ekki atjórnftiblöðin.
Hvað etoðar þá að höfða m&l?
Máíastaður efcjórnarinnar er dsemd-
ur fyrirfram.
Þess er auðvitað ekki að vænts,
#ð sú stjórn, eem ekki vílar fyrir
eér að reyna að „fljóta" á röng-
um skýrsium, sé g»dd bvo rikri
sómatilfinnÍBgu, að hún Jeggi nið-
ur embætti, þó hún verði uppvía
að slfku. En hvernig á þá að
losna vlð hana?
Þ«ð er vitanlega þingið, sem á
að Io3ft þjóðina við hana; það er
þJngið, sem á að þvo blettinn af
þjóðinni. Bletturinn er »ð nokkru
leyti þingsins verk. En láti það
Btjórnina sitj» við völd offcir sem
áðar, þá er það orðið samsokt og
þá verðar það þjóðarinnor að kveða
upp dóminn yflr þingi og stjórn.
Mál þetta er þannig vaxið, að
það anertir Reykvikinga sérstsk-
leg«. Og svo stendur á, að Reyk
vikingar hafa sérstök tök á stjórn*
inni, þar sem forsætkráðherrann
er þingmftður þeirra. Hann er
nú fjaryerandi og verður ef til
VÍSIR.
Afgreiðsla blaðsins í Aðalstrætí
14, opin frá kl. 8—8 á hverjum degi.
Skrifslofa á sama stað.
Sími 400. P. 0. Box 367.
Bitstjörinn til viðtals frá kl. 2—3.
Prentsmið j an á Laugaveg 4,
sími 133.
Auglýsingum veitt móttaka í Lands-
stjörnnnni eftir kl. 8 á kvöldin.
Auglýsingaverð: 40 aur. hver cm.
dálks í stærri augl. 4 aura orðið í
smá uglýsingum með óbreyttu letri.
vill ekki talinn samsekur embætt-
isbræðrum sínum 1 þ e s u hneyksli.
Liggur því beint við fyrir Reyk-
víkinga að enúa sér til báua og
skora á hann að láta stjórnina
segja af sér.
Þeir menn, eem með völdin f'ará
í landinu á þessum tímum, verða
að njófca trausts þjóðarinnar. En
trausts geta þeir ekki notið eftir
að þeir eru uppvísir orðnir að
því að kafo gefið rangar skýralur,
og það í því skyni að eins, að
breiða yfir gjörræði, sem þeir hafá
íramið gegn nokkrum hlata þjóð-
arinnair.
Til Timans.
Vegua þess að V ai er meia-
laast við hinn nýja ritstióra Tím-
itna (var það raunar við þann
gamla I<ka), en fiast hac:a nú ver»
„fatlinn meðal ræningja", þá viU
hann var* h&nu við því að tak*
nafnlausur grein&r *f þeim mönn-
nm, sem staðið bafa næat blaðin*
að undanförnu og reyndir er*
að því að bera litla virðingu fyrir
s&nnleikanum.
í siðasta blaði verður Tímanum
mjög tíðrætt um Vísi, og það sem
hann bsfi scgt um bitt og þetta,
og ægir þar samán ösannindum
og útúrsnúningum svo að furð*
gegnir.
Um eina greinina er sagt, að
hún hafi átt að birtast í B*est»
blaði á undan, og liggur næst *ð
ætla að fráfarandi ritstjórinn hafl
ekki viljað birta bana, vegna þess
bve freklega þar er gengið í ber-
högg við sannleikann, og að nýi
ritstjórinn hafi ekki athugað hans
nógu grnndgæfilega eða okkJ
„fylgat með“. En þá hefði han®
að minsta kosti ekki átfc að blrta
hana sem ritstjórnargrein.
í greininni er sagt V í s i v tftk*
þátt í því að slá skjaldborg utan