Vísir - 18.02.1918, Blaðsíða 2

V iSiR
Verslun
sem er í gangi, óskast keypt. Má vera hluti i verslun.
Tilboð merkt „V e r s 1 u n“ leggist inn á afgr. Visis fyrir 25. þ, m.
leildvGFslun Sarðars Síslasonar
9
fær eftirtaldar vörur með e/s Islandi frá New York:
EúgmjöS, Sagogrjún, Kartöflumjöl, Búsíaur
og hina mikið eftirspurðu O I i uoína.
é
Tekið á móti pöntunum í WÍTMa, 681.
f
sm eíga að slrtast í ¥ÍSI, verðar að afheuáa í aíðasfa
Ut! kl. 8 f. h. útkonm ðaglÐiL
Til minnis.
Baðhúsið: Mvd. og Id. kl. 9—9.
Barnalesstofan: Md., mvd., föd. kl. 4—6.
Borgarstjðraskrifat.: kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan: kl. 10—12ogl—5
Bæjargjaldkeraakrifat. kl 10—12 og 1—6
Húsaleigunefnd: þriðjud., föstnd. kl 6 ad.
lalandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. aamk. snnnnd. 8 sd.
K. F. K. R. Útl. md„ mvd., fstd. kl{ 6—8.
Landakotsspít. Heimsðknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn Útl. 1—3.
Lándssjóður, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn snnnnd. I1/,—21/,.
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Samábyrgðin 1—5.
Stjórnarráðsskrifstofnrnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, snnnnd. 12l/,—l1/,.
Óstjórnin og bændurnir.
I3að er líklegt, að núverandi
stjórn vor haldi sig hafa :stuðn-
ing bændanna alment, því ann-
ars mundi hún varla svo þaul-
sætin. Það er því ekki ófróð-
legt að lesa eftirfarandi kafla úr
bréfi frá einum af hinum merk-
ustu bændum í Skagafirði, því
hann sýnir hvernig hinir gætn-
ari bændur líta á fjármálastjórn
þremenninganna og skakkaialla
afsakanirnar:
„Eg held þeir sóu margir, sem
líta með dökkum augum fram á
það stjórnárfár, sem nú er hér
á landi. Þing og stjórn sýnist
vera búin að sökkva landinu í
botnlausa skuldasúpu. Þið í
stórbæjunum, sem eruð svo marg-
ir og nánir og eigiðjþví gott til
samfundn að ræða ýms áhugamál,
þið ættuð að taka höndum sam-
an ef [þið sæuð nokkur ráð að
hrinda í lag fjárreiðum landsins
i framtíðinni og yfir höfuð þess-
ari óstjórn. Þið megið eigavís-
an flokk bænda, sem mundi vilja
styðja sanngjarna viðleitni í því
efni, því altaf erum við kallað-
ir íhaldssamir, í það minsta
heima í hóraði, en það er eins
og annað verði upp á teningn-
um þegar til Eeykjavíkur kem-
ur“.
Eitirmæli.
Blaöiö „íslendingur“ flytur eins-
konar eftirmæli landsverslunarinn-
ar í höndum landsstjórarinnar
sjálfrar á árinu sem leiö, og segir
þar aö afturförin í stjórn verslun-
armálanna, síöan þessi stjórn tók
viö völdum, hafi orðiö sem hér
segir:
x. Alt of mikiö reglugeröahringl
aftur og fram, sem að sumu leyti
átti aö takmarka verslunarfrelsi
einstaklinganna meir en góöu hófi
gegndi.
2. Óvanir menn fengnir til þess
að standa fyrir vörukaupum í Am-
eríku, sem gert hafa hlutfallslega
lakari innkaup en Johnson gerði
áöur.
3. Skipiö „Borg“ keypt fyrir af-
arverð að nauðsynjalausu og án
ráða framkvæmdarstjóra Nielsens,
sem þó var ráðanautur stjórnarinn-
ar í skipakaupum.
4. Leigt alveg ófært skip (sakir
feröleysis og kolaeyðslu) til olíu-
flutninga frá Ameríku, sem geröi
olíuna miklu dýrari en hægt er að
selja hana hjer.
5. Óviðfeldin tilraun til aö
hleypa upp veröi á hátollaðri nauö-
synjavöru, þótt með harðfylgi yröi
bæld niður.
6. Þjónn við landsverslunina lát-
inn gefa ósanna skýrslu um verö-
lag á landsjóösvörum út um land.
7. Óhæfir menn settir fyrir
landssjóösverslunina hér á landi,
en eini æföi maðurinn flæmdur frá
henni.
8. Stjórnarráðið sjálft vasast
í margbrotinni eimskipaútgerð,
rneiri hluta ársins, landinu til skaða
en sjálfri sér til lítils heiðurs, i
staö þess að fá stjórn Eimskipa-
félagsins til þess að annast útgerð-
ina frá ársbyrjun.
9. Mjög hlutdræg og ójöfn
skifting á nauðsynjavörum milli
landsmanna, t. d. átti að skifta
nokkru af kolum með niðursettu
verði milli kaupstaða og sjávarút-
vegsjjorpa, en svo hlutdrægnislega
var skift, að Reykjavík fær um
100 kg. á mann en Akureyri tæp
22 kg. Hinna niðursettu kola, sem
landsjóður borgar niðurfærslu á,
njóta því Reykvíkingar langt um
frarn Akureyrarbúa'.
xo. Lán tekið með aumustu kjör-
um til landsverslunarinnar og vext-
ir af því borgaðir hæstum eins
miklir eins og eignalitlir • bændur
verða að borga út um land.
Ennfremur segir blaðið:
„Það sést nú af síðustu ráðstöf-
unum stjórnarinnar og ummælum
„Tímans“, að stjórnin er að verða
sér þess meðvitandi, að verslunar-
brask hennar umliðið ár, hefir ver-
ið ærið óviturlegt á margan hátt
og eigi laust við undirferli og mið-
ur sæmilegan munnsöfnuð, bæði á
fundum og í málgagni hennar, um
verslunarstjett landsins. Þessi með-
vitund eða sjálfsþekking, mun hafa
leitt hana til þess, að fela stjórn
Eimskipafélags íslands, útgerð
landsjósskipanna, og að taka upp
það ráð, að fá þrjá æfða verslunar-
menn til þess að taka að sjer lands-
verslunina að öllu leyti, stjórninni
mun eigi hafa litist lengur á, að
standa ein uppi með óæfðan ung-
ling, sem forstjóra nefndrar versl-
unar, þótt skrifstofurnar væru
orðnar nógu margar. Auðvit-
að mun mörgum þykja, að
þrír hálaunaðir verslunarforstjór-
ar vera óþarfir, þó alt sje að öllum
líkindum betra en núverandi á-
stand, en efasamt mun vera, hvaða
hemild stjórnin hefir til slíkra em-
bættisráðstafana, sem og til skip-
unar ýmsra annara hálaunaðra
aukastarfsmanna, sem engin laga-
heimild virðist vera fyrir, en von-
andi mun þingið taka slíkar ráð-
stafanir til rækilegrar athugunar
síðar.“
Þess ber að gæta, að blaðið, sem
þessa grein flytur nú, var upp-
haflega eindregið fylgjandi þessari
stjórn, en hallmælti all-mjög fyr-
verandi stjórn (Einars Arnórsson-
ar), en um hana segir það í grein
þessari, að óhlutdrægir menn, er
það vildu rannsaka, myndu komast
að raun um, að hun hafi skift bet-
ur við landsmenn en núverandi
stjórn.

Kh Bwnii. Pó«tb
Síé’i.pí. 15 52 15,70 16,00
Fre 58 00 59,00 60.00
Doii. 3.29 8,50 9,60
VÍSIR.
Aígraiðila blaðsíBs i Aðalstrætí
14, opin fi& kl. 8—8 fi bverjtim áegi.
SíXrifstofa & sama stað.
Simi 400. P. 0. Box 367.
Ritstjðrinn til viðtals írá, kl. 2—3.
Prentsmiðjan & L&ngaveg «„
sírni 133,
Anglýíiagnm veitt mðttaka í Landa*
eíjömnHai oftir kl. 8 á kviildin.
Anglýaingaverð: 40 anr. hver cm
dfilkt i itserri angi, 4 anra orðið í
saafitnglýsingnM með ðtweyttn letri.
SUpakostar
bandamanna.
Bandaríkjamenn gera sér góð-
ar vonir um að skipabyggingar
þeirra geti enn aukist stórkosfc-
kostlega. En, eins og áður hefir
verið drepið á hér í blaðinu, þá
hugsa þeir sér fleiri leiðir til
þess að auka skipakost sinn svo
að hann fullnægi flutningaþörf
bandamanna, Stjórnir Breta og
Bandaríkjanna hafa sem sé kom-
ið sór saman um að vinna að
þVí í sameiningu, að hlutlausar
þjóðir verði neyddar til þess að
leggja þeim til flutningaskip í
stað þeirra, sem nú eru í flutn-
ingum í þarfir hersins.
Siglinganefnd Bandaríkjanna
skýrði frá þvi nýlega, að samn-
ingar stæði yfir við hlutlausar
þjóðir um leigu á skipum. Það
ætti að semja vinsamlega um
þetta, ef hlntlausu þjóðirnar væru
tilleiðanlegar til þess, en að öðr-
um kosti yrði tekið til annara
áhrifabetri ráða. Öll yfirráð á
hafinu væru í höndum banda-
manna, og fjárhagslegt vald
þeirra svo mikið, að enginn gæti
boðið því birginn. Og Banda-
ríkin, sem nú eru farin að þreifa
á alvöru ófriðarins, ætli ekki að
láta lenda við orðin tóm.
Hollendingar hafa alt til þessa
neitað að ganga að nokkrum
samningum við Bandaríkin og
heldur kosið að láta um hundrað
skip liggja aðgerðarlaus þar í
höfnum en að ganga að kröfum
þeirra. En nú segir nefndin að
horfur séu fyrír að þeir muniaf
fjárhagsástæðum neyðast til að
láta nndan og setja þær trygg-
ingar, sem krafist er, fyrir þvi,
að skip þeirra verði Þjóðverjum
að engum notum, beint eða
óbeint.