Vísir - 19.02.1918, Blaðsíða 2

V S.fi
Auglýsing.
Samkværat ráðstöfun stjórnarráðsins má ekki frá 1. n.
m. selja kornvöru og sykur öðruvísi en gegn seðlum.
Þessir seðlar gilba fyrst um sinn til tveggja mánaða,
og verða afhentir í hegningarhúsinu neðannefnda daga kl.
10 — 5 og þannig:
Til íbúa í Aðalstræti til Frakkastígs, að honum meðtöldum,
miðvikudaginn 20 febrúar
Til íbúa á framnesvegi til Hverfisgötu, að þeirri gótn meðtaldri,
fimtndaginn 21. febrúar
Til ibúa í Ingólfsstræti að Laugavegi, að honum meðtöldum,
föstndaginn 22. febrúar
Til íhúa í Lindargötu að Sauðagerði, að þvi meðtöldu,
langardaginn 23. febrúar
Til íbúa á Sellandsstíg til Þingholtsstrætis,
mánndaginn 25. febrúar
Borgarstjórinn í Reykjavík, 18. febrúar 1918.
K. Zimsen.
Drengur
getur fengið atvinnu við verslun hér í bænum, sem sendisveinn og
til aðstoðar við afgreiðslu.
Verður að vera góður í reikningi, lipur og ábyggilegur.
Nánari upplýsmgar hjá afgreiðslunni. •
Át-súkkuíað
margar tegundir
í tóbaksverslun R. P. Leví.
Til minnis.
Baðhúsið: Mvd. og ld. kl. 9—9.
Bainalesstofan: Md., mvd., föd. kl. 4—6.
Borgarstjóraskrifst.: kl. 10—1S og 1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan: kL 10—12og 1—6
Bæjargjaldkeraskrifet. kl 10—12 og 1—6
Húsaleignnefnd: þriðjnd., föstnd. kl 6 sd.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. snnnnd. 8 sd.
K. F. K. R. Útl. md„ mvd., fstd. klj 6—8.
Landakotsspít. Heimsóknart. kL 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn Útl. 1—3.
LándBsjóður, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn annnnd. I1/,—21/*-
Pósthúsið 10—6, helgid. 10—11.
Bamábyrgðin 1—6.
Stjórnarráðsskrifstofnrnar 10—4.
Vífilsstaðahælið: Heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, sunnnd. 121/,—l1/,.
Kolanáman
á Tjörnesi.
Af því að mér er vel við þig,
Vísir minn, þykir mér leitt, þeg-
ar eg sé að þú ferð með ósann-
girni, og ávítur að lítt rannsök-
uðu máli, t. d. eins og í dag, út
úr kolanámunni á Tjörnesi.
Eg hefi altaf búist við því, að
það hlyti að verða mikill tekju-
halli af námurekstrinum, en svo
mikill, sem þú gefur í skyn, býst
eg þó varla við að hann geti
verið orðinn.
Þú ásakar stjórnina um það
að hafa flanað til framkvæmda
undirbúningslaust, og að hún
hafi vanrækt þá skyldu sína að
láta rannsaka kolanámur lands-
ins áður en byrjað yrði á verk-
inu. — Fyrst og fremst finst
mér sennilegast að komið hefði
verið nokkuð fram á vor 1917,
áður en fenginn hefði verið námu-
fróður útlendingur og hann kom-
inn hingað upp, og því næst
mundi að öllum líkindum alt
sumarið hafa gengið til þess
fyrir honum að rannsaka allan
þann fjölda af námum, sem kvað
vera fundinn hér á landi. Ef
allar framkvæmdir með kolanám
hefðu átt að bíða þangað til
rannsóknunum hefði verið lokið’
þá væri að öllum líkindum ekki
byrjað á verkinu enn í dag, því
það hefði að sjálfsögðu verið
ógerningur að byrja á því undir
veturinn.
í fyrravor voru menn, sem von
var, mjög kviðnir í'yrir eldsneyt-
isskorti. Yar þá óspart rekið
eftir stjórninni, að byrja þegar
á kolanámi, og man eg ekki bet-
ur en að einmitt þú, vinur Vísir^
gengir duglega fram í því að
eggja stjórnina til framkvæmda’
og teldir þá Tjörnesnámuna
nægilega rannsakaða til þess að
ekki væri áhorfsmál að. hefjas^
þegar handa. Allar þessar áegg j"
anir býst eg við að hafi ýtt
undir stjórnina, og er það varla
ámælisvert.
Það þurfti engum að koma á
óvart, að námureksturinn bæri
sig ekki fyrstu árin. Undirbún-
ingskostnaðurinn hlaut að verða
mikill, og svo var líka sú skoð-
un ríkjandi, að sjálfsagt væri
að kolin yrðu seld svo ódýrt
sem framast væri unt, jafnvel
þótt fyrirsjáanlegt væri, að lands-
sjóður biði 8tórtjón. Mun það
hafa átt að vera dýrtíðaruppbót,
en sú dýrtíðaruppbót býst eg við
að hafi komið fáum að notum.
Annað mál er það, að kostnað-
urinn hefði getað orðið allmikið
mínni, hefði nægilega verið gætt
sparnaðar; en að svo var ekki,
er stjórnipni tæplega einni um
að kenna. Hún mun hafa leitast
við að útvega þá hæfustu menn
sem völ var á til verkstjómar,
en verkstjórar og framkvæmdar-
stjórar þessarar námu urðu óþarf-
lega margir og dýrir. Og eins og
vant er, þegar eitthvað á að
gera fyrir landsfé, þá er eins og
fjandinn fari í alla, sem þar
koma nálægt, að bruðla og eyða
sem mestu að yfir verður komist
og stendur stjórnin þar varnar-
lítil, þó vel vildi.
Ef þú, Vísir minn, gætir gefið
einhver ráð við þessum ófagnaði,
NB ráð sem dygðu, þá ættir þú
skilið að vera settur á rífleg laun
úr landssjóði alla þína æíi, þótt
þú lifðir um alla eilífð, sem eg
vona að þú gerir.
Ef tekjuhallinn er svo gífur-
legur, sem þú segir, getur varla
hjá því farið að mjög ósparlega
hafi verið farið með peningana,
og nægir því til sönnunar að
vísa til þess, að tekjuhalli af
V ÍSIR.
A fgrsiðsla bloðsÍBs i 'Aðaiitræti
14, opin (r4 b!. 8—8 4 hverjma dogju
Skrifsioía & sama stað.
Sími 400. P. O. Box 867.
Rítstjórinn til viðia e h& k). 2—3.
Prentsmiðjan k Langaveg 4,
sini: 133.
Anglýsittgnm vaitt móttaka i Landi-
stjömnnai sftir kl. 8 4 hvöldin.
Anglýsingaverð: 40 anr. hver <m
d&lbg i itærri angL 4 anra orðið i
smfi,t nglýaingoM með öbreyttn letri.
námurekstri JÞorsteins kaupm.
Jónssonar mun ekki vera meiri
en það, að góð von sé um að
hann verði uppborinn á næsta
sumri.
Eg vona, að þú, Vísir minn,
ljáir þessum línum rúm, þó að
þær séu ritaðar til að andæfa
þínum orðum. Mátt þú reiði-
laust af mér gera þær athuga-
semdir við þær, sem þór kann að
sýnast þörf. Eg býst ekki við
að eg muni finna ástæðu til að
segja meira um þetta mál.
B. Gr.
Aths.
Vísi er ánægja aö því aö birta
framanritaöa grein, þó aö hún í
fljótu bragöi viröist eiga aö
hnekkja því sem sagt hefír ver-
iö um þetta mál hér i blað-
inu. En þessi „gífurlegi“ tekjuhalli,
sem Vísir gat um, og böf. segir aö
beri vott um að „mjög ósparlega
hafi verið fariö með“ fé landsins,
en „komiö fáum að notum“, hann
mun reynast ekki mjög fjarri því
rétta, þegar reikningarnir veröa
lagðir fram. Fyrir þvi hefir Vísir
ábyggilegar heimildir, þó aö háttv*
greinarhöfundur vilji sýnilega ve-
fengja þaö, og má gera ráð fyrir
því, að framanrituð grein heföí
oröið nokkuð á annan veg, ef höf.
b.eföi trúaö þótt hann ekki sæi,
ekki sist af því aö hann er kunn-
ugur námurekstri Þorst. kaupm.
Jónssonar.
Það er rétt, aö Vísir hefir veriS
þess mjög hvetjandi, að ísl. kola-
námur yröu rannsakaðar í tima. En
hann lagði fátt til málanna í fyrra.
En vissulega heföi mátt viöhafa
meiri fyrirhyggju þá en gert var,
þó að tími væri naumur, og ekki
var endilega nauðsynlegt aö byrja
aö rannsaka allar aðrar kolanámur
á landinu og enda á Tjörnesi. Og
verkstjóra, vanan kolanámi, var
lafhægt aö fá.án þess að það þyrfti
að tefja framkvæmdir. Mundi
vafalaust mikið fé hafa sparast viö
þaö. . 'f