Vísir - 17.07.1918, Blaðsíða 2

V í S1 R
YlSIR.
A í g ru i S t I s Maigías i Áfiftistusí*
14, opin ir.iu ki. 8—8 á hverjtun átsgi,
Skriísíoíi á sams. st«4.
Sími 400. P. 0. Bos 387.
Rltstj6?3n» til vidtftii lr& ki. 2—8.
Prsntsmiðj&E í. LangnTeg «
eimi 188.
Angíýsia^aia vsitt móttaks i Lmséí-
stjönnuMd *ftir kl. C & kvbiðin.
Angiýsingaverl: 50 anr. hver eia
dáiks i stæiri angl. 5 anra orS. í
ssa&vngiýsingcs »eð fihreytU letri.
SamBÍBgarnir.
Það má heita að menn tali
ekki um annað í bænum nú orðið
en samningana. Menn þykjast
vita, að þeim muni nú senn vera
lokið og leikur mikil forvitni á
því að vita hvernig þeir eru.
Ýmislegt hefir kvisast og dóm-
arnir eru misjafnir um það sem
menn hafa heyrt, enda er þegar
farið að bóla á því, að menn
leggi misjafnan skilning í það
sem þeir hafa heyrt.
í>að er nú sagt, að niðurstaða
sú, sem nefndirnar væntanlega
komast að, ef ekki slitnar upp
úr öllu á síðustu stundu, muni
verða birt þegar í stað og að
sjálfsögðu lögð fyrir þingið, þó
að það verði ekki til fullnaðar-
samþyktar. Er þá vonandi að
svo verði frá öllu geugið, að
ekkert ákvæði sreti
orltaið tvímælis, því að ef
góðu samkomulagi er nokkur
hætta búin í framtíðinni, þá er
það ekki hvað síst af slíkum
vafaatríðum, sem annar máls-
aðili kann að vilja Ieggja annan
skilning í en hinn, I annan stað
má vænta þes3, að það eitt, eE
þannig verður gengið frá ein-
hverjum verulegum atriðum, að
almennigur hér á landi muni
snúast ver við samningunum en
ella. Það er enginn vafi á því,
að binar gífurlegu óvinsældir,
sem „uppkastið“ frá 1908 átti að
mæta hér, voru ekki að litlu
leyti sprottnar einmitt af þvi,
hve hált orðalagið á því var í
ýmsum atriðum, sem, menn svo
greindi á um hvernig bæri að
skilja. Af því epruttu svo ásak-
anirnar um blekkingar og fals-
anir, rangar þýðingar o. s, frv.
Til þess eru vítin að varast
þau. Ef það er satt, sem sagt
er, að ágreiningur sé lítiil eða
enginn um aðalatriðið, þá væri
það verra en ílt, ef svo færi, að
slíkur ágreiningur urn skilning
á smávægilegri atriöum yrði til
þess að vekja deilur og jafnvel
verða málinu algerlega að falli.
— E'n við því mætti búast.
Það er því vonandi að engum
slíkum ásteytingarsteinum verði
til að dreifa, enda þykist Yísir
þess fullviss, að nefndarmenn,
bæði danskír og íslenshir, geri
sér fnlia greiu fyrir því hver
hætta geti af þeim stafað.
Hálshöfðun.
Út af ummælum, sem forsætis-
ráðherrann viðhafði í ræðu í
neðri deild Alþingis 28. júní s.
I. og drepið hefir verið á í Vísi
áður, sendi ritsíjóri Vísis deild-
inni eftirfarandi erindi, dags. 9.
þ. m.:
„í ræðu, sem 2. þm. Reykv.,
forsætisráðherra ,!ón Magnús-
son fiutti i neðri deild Alþing-
is föstudaginn 28. júní s. 1.,
sem svar við fyrirspurn út af
greinum, er birst höfðu í dag-
blaðinu Vfin, komst nefndur
ráðherra svo að orði:
En eg get ekki' neitað þvi,
að mér hefir sárnað þessi árás,
af því að mér sárnar það, að
íslenskt blað, jafnvel á hve
lágu siðíerðis- og menningar-
stigi sem það annars stendur,
skuli leyfa auðvirðilegustu
Leitis-Gróu rúm til þess, að
svívirða erlend stórmenni o.
s. frv.
Með því að þessi ummæli
erti mjög móðgandi íyrir mig,
sem ritstjóra nefnds blaðs,
leyfi eg mér hérmeð virðingar-
fylst að fara þess á leit, að
háttvirt þingdeild veiti sam-
þykki sitt til þess, að eg megi
höfða mál gegn ráðherranum
út af téðum ummælum, til
þess að fá þau dæmd dauð og
ómerk, þar sem ekki verður
heldur séð,. að ráðherrann hafi
viðhaft þessi orð í neinu öðru
skyni en að svala geði sínu
og þau gát.p enga þýðmgu
haft til upplýsingar í máli
þvi, sem um var að ræða, en
,.þingholgin“ væntanlega ekki
til þess ætluð, að gefa ein-
stökum þingmönnum, sem
þannig vilja nota hana, jafn-
vel þó i ráðnerrasess hafi kom-
ist, tækifæri til þess .að geta
B.s. Varanger
fer norður til Reykjarfjarðar
íiintudagiim 18. þ, m. kl- 9 árdegis.
Áminnist því fólk það, sem ráðið er fijá h.f, „Eggert Ólafsson“
að koma til skips.
Reykjavík 17. júlí 1918.
H.í. „Eggert Ólafsson“.
Nýr L A X
íniLtlax- t>irg-ðir í
Matarverslnn Tómasar Jónssonar
Laugaveg 2.
Nokkrar stúlkur
••r SÍ&
ræð eg til síldarverkunar á Dvergasteini í Alftafirði.
Semjið við
Emil Rokstad
Sími 392.
Mb. Drekinn
fer vestur á Isafjörð eftir einn eða tvo daga.
Tektxir ílutning.
Nic Bjarnason.
óyirt utanþingsmenn opinber-
lega í orðum að ósekju i skjóli
• hennar“.
Samkvæmt tilmælum forsætis-
ráðherrans sjálfs, var erindi þetta
tekið til meðferðar á fundi Nd.
í gær. Sagði ráðherrann, að ekki
mundi að vísu hafa komið þess,
að hann hefði notað rétt sinn til
þess, að neita að svara til sak-
ar fyrir umrædd ummæli, þó að
samþykkis deildarinnar hefði
ekki verið leitað, en álitamál
væri, hvort það hefði nægt, og
kvaðst hann því óska þess, ,að
deildin gæfi leyfi sitt til þess, að
málshöfðunin mætti fram fara,
því að engin ástæða væri til, að
hindra málshöfðun, þegar sá
þingmaður, sem í hlut ætti, ósk-
aði þess ekki.
Forseti úrskurðaði, að erindið
skyldi borið undir atkvæði um-
ræðulaust, og var það samþykt
með 15 atkvæðum gegn 5, að
viðhöfðu nafnakalli, að veita hið
umbeðna leyfi.
Já sögðu: Ólafur Briem, Björn
Stefánsson, Gísli Sveinsson, Há-
kon Kristófersson, Jón Jónsson,
Jörundur Brynjólsson, Magnús
Guðmundsson, Pétur Ottesen,
Pétur Þórðarson, Sig. Sigurðs-
son, Sig. Stefánsson, Stefán Stef-
ánsson, Þorleifur Jónsson, Þor-
steinn Jónsson og Þórarinn Jóns-
'son.
Nei sögðu: Bjarni Jónsson,
Einar Arnason, Magnús Péturs-
son, Pétur .iónsson og Sveinn
Ólafsson.
Vísir verður að láta velþókn-
un sína í ljósi yfir þessum úr-
slitum málsins. Ekki að eins
vegna þess að hann á sjálfur
hlut að máli, því að önnur úr-
ræði hafði hann til þess að fá
umrædd ummæli metin af dóm-
stólunum. En með þessu er gef-
ið gott fordæmi, sem vonandi
er að fylgt verði í framtíðinni.
Ekki svo að skilja, að Vísir só
forsætisráðherranum eammála um
það, að fara eigi eftir því í hvert
sinn, hvort þingmaður sá, sem í
hlut á, vill láta leyfa málshöfð-
unina, eða að málshöfðunarheim-
ild eigi alt af að veita. Þá væri
vernd stjórnarskrárinnar einskis
nýt. Enda gerir Vísir alls ekkí
ráð fyrir ,því, að það haíi eitt
ráðið atkvæðum þingmanna í
þetta sinn, að forsætisráðherr-
ann kvaðst óska þess að leyfið
yrði veitt, heldur hitt, að þeir
hafi litið á málið líkt og Vísir,
og álitið að umrædd ummæli
forsætisráðherrans hafi á engan
hátt getað talist upplýsandi i
máli því, sem um var rætt, en
eingöngu töluð af persónulegum
hvötum.
Vert er að geta þess, &8 það
mun ekki baía komið fyrir fyr,
að þingið hafi leyft málshöfðun
gegri þingmauni út af meiðyrð-
um i þingræðu.
*