Vísir - 15.08.1923, Blaðsíða 4

&ISIB
jLúðrasveit Reykjavíkur.
að Þyrli í Hvalfirði, sem fórst fyrir um daginn, verður farin næsta
sunnudag. — Farseðlar, á 6 kr. báðar leiðir, fást í Matarverslun
Tómasar Jónssonar, Versl. Jóns Hjartarsonar og Tóbaksversl. R. P.
Leví. — Kaupið farseðla nógu sncmma (fyrir kl. 4 á laugardag);
ábættan er engin, því ekki verður farið nema í góðu veðri og íar-
miðarnir endurgreiddir ef ekki verður farið.
•rti .
__ ___, _
Arjnseiinmgar æfa á iþróttaveiliimin
6 Þriöju- Fímtn- og Föstutíögum kl. 71/*.
Æfing hver til þfoeka fótmái er.
Veggíðður.
Fjölbreytt árval af emku veggfóðri. Lágt verö.
Guðmundur Ástojörnsaon
Laugaveg 1.
10, Þórshöfn í Færeyjum 12, Kaup-
mannahöfn 14, Leirvík 12, Jan
Mayen 6 st. Loftvog lægst (750)
fjrrir austan land. Norðlæg átt.
Horfur : Kyrt á Vesturlandi; norð-
an annars staðar, kyrrari.
Kolaskipið Magnhild
fór héðan í gærkveldi norður tii
SauSárkróks, og tekur þar hesta
1il útflutnings. Hafði og tekið
nokkra hesta hér.
YiUemoes
mun fara héðan i kveld, áleiðis
Englands.
Gjöf
*il hjónanna á GrímsstaSaholti
IO kr.
Til þess
pö kynna sér trúmálastefnur
allra trúarflokka í landinu, eiga
menri að kaupa og lesa „Trúmála-
viku stúdentafélagsins“. Fæst hjá
öllum bóksölum.
Skýrsla
um Alþýðuskólann á Hvítár-
bakka, skólaáriS 1922—1923, er
nýkominn út. Skólinn er í tveim
deildum. í eldri deild voru 9 nem-
endur, en 16 í hinni. Skólastjóri
er sira Eiríkur Albertsson, en
kennarar Guðjón Eiríksson og
Björn H. Jakobsson.
K.F.U.M.
U-D.
Munið eftir J arðræktar-
vinnunni i kvöid kl. 8.
r
íbúð óskast i. okt. Uppl. 1
prentsm. Acta, Mjóstræti 6, sími
948. (151
Fæði og eitt herbergi óskast
handa barnlausum hjónum. Uppl.
í sínia 657. (226
Barplaust fólk óskar eftir að íá
leigt 1. okt. 2 herbergi og eldhús.
Areiöanleg borgun. A. v. á. (224
Fárihleypur maður getur fengio
stórt, . raflýst herbergi og annað
lítið, móti suðri, til leigu, strax eðu
síðar. Mánaðarleiga 100 kr. með
ljósi og ræsting. A. v. á. (220
2—3 herbergi og eldhús, raflýst
og sólrik, til leigu frá 1. okt. á
góðum stað i Hafnarfirði. Úppl. i
ftima 25 og 88. (215
3 góð samliggjandi herbergi
óskast 1. okt. fyrir einhleypa.
Uppl. Bergþórugötu 3, vesturend-
anunt u]>pi. (214
2 siðprúðar stúlkur óska eftir
herhergi t. sept. — Áreiðanleg '
greiðsla. Uppl. í sinta iOTp eftir kí. !
Félagsprentsmiðian,
2 pör kvenskór nr. 39 til sölm
A. v. á. (223
Nokkrar stórar hurðir 2” þykk-
ar eru til sölu með tækifærisverði
cí samið er strax. Uppl. á Grett-
isgötu 2, uppi. (222
Góðitr. tvíeygður kikir, óskast i
skiftum fyrir óvenjulega stóran og
góðan eineygðan kíki, útdregimu
Fljörtur Fjeldsted. Sími Ó74. (221
Inniskór, innanstokksmunir og
búsáhöld til sölu ódýrt, sömuleiðis
Égætur vagnhestur ásamt aktýgj-
um og vagrri. Þingholtsstræti 5 B.
(219.
Ný föt á meðalmann til sölu.
\ erð kr. 100.00. Uppl. Grettisgötu
40. (218
Balance-lampi óskast keyptur,
ekki minni en tó lína. Tilboð auð-
kent: ,.tioi“ séndist Vísi. (212-
4 pör Gúmmístígvél
— 2 reiðstígvél kvenna og 2 pör
karlmanna — alveg ónotuð, eru tií'
sýnis og sölu á Grettisgötu t8B,
frá kl. 5—9 e. h. í dag og á morg-
un. Tækifæris verð ! (227
1 ilboð óskast um aö mála hús-
ið nr. 46 við Túngötu. Fétur Halt-
dórsson. (225:
Góð 00- myndarleg stúlka ósk-
ast t. sept. Uppl, i síma 225. (217
Fullorðin stúlka óskast’ í vist'
nri þegar. A. v’. á. (2161

ENGINN VEIT SÍNA ÆFINA —
*itt. En félagar hans vissu, hvenær honum var hætt
vi5 aS „fuðra upp“, — þeir sáu það á því, að þá
iipraði hann varirnar og augun roðnuðu, en þau
voru þess í milli mjög skær. En þegar þeim blæ
aáá á augun, þá átti sá víst, sem við hann talaði,
aS það væri ills viti, og var þá ekki nema um
ívewt að gera, annað hvort að láta undan síga, eða
láta hendui: skifta. Nú var þessi roði að færast á
&iigun og félagar Rafes vissu, hvað verða mundi,
og litu íbygnir hver tii annars. peir voru allir á
handi Rafes, sem þarna hélt skildi fyrir Pincher,
Jm» að þeir vissu, að Pincher ætti það líklega skilið,
&3 vera dreginn til Biinkers, þangað sem snaran
ítetð hans. En Rafe var að berjast fyrir réttar-
veaju og þeim rétti Jóruversmanna, að þeir mættu
.íjálfir hegna sínum mönnum.
Ðauðakyrð var í sainum, þegar viðureignin hófst.
t?eir voru báðir röskir menn, og þeir börðust drengi-
lega, eins og góðum mönnum sæmir. Maðurinn frá
Sfinker átti fyrr að slá, en Rafe hafði borið högg-
sð af sér að mestu, og galt það nú í sömu mynt.
Dansinn verður ákafastur eftir kveldverðinn, og
eins fór um þessa viðureign. Andstæðingur Rafes
var fuiitíða maður og fylgdi fast hverju höggi.
En þó að Rafe væri minni vexti, þá var hann
írvexjum manni fimari og snarari, en líkt var um
afl þeirra.
Ahorfendur teygðu sig úr sætum sínum, bitu
fast utan um reykjarpípurnar og bjuggust við, að
virSureignin yrði iöng, en skyndilega hijóp á óvænt
snurða, eitt þeirra smáatvika, sem vaidið geta ör-
íogum manna og þjóða. Rafe skrikaði fotur, þeg-
» hann vatt sér undan einu heljarhögginu, og and-
sSæðingur hans lagði þegar handlegginn utan um
hann og reiddi hnefann tii að veita honum það
högg, sem hefði orðið honum að falli. En áður en
til þess kæmi, heyrðist einkennilegt hljóð eða angisf-
arkvein, og var svo átakanlegt, að maðurinn frá
Blinkers hykaði við að slá. Allir litu í þá átt, sem
hljóðið kom úr, og tóku menn þá eftir því, að
Jim sást ekki innan við veitingaborðið; hann var
skyndiiega horfinn frá hillunni, sem hann stóð við,
— týndur með óskiljanlegum hætti.
„Pabbi,“ kallaði Rafe, og var nokkur kvíði í
röddinni. Enginn ansáði. Hann stökk inn fyrir
borðið og sá föður sinn liggja á gólfinu. Hann
lá hreyfingarlaus, með lokuð augu, og fyrst í stað
hugði Rafe, ao hann væri látinn og kraup titrandi
niður við hlið hans. En maðurinn var ekki dáinní
hann hafði fallið í öngvit. Rafe bar föður sinn
fram í miðjan salinn og stóðu nú allir hljóðir hjá
og áhyggjufullir. Hann dreypti víni á varir hans
og baðaði andlitið í vatni. Maðurinn rankaði við
sér, vonum bráðara, reyndi að brosa og hvíslaði:
„Flyttu mig heim í kofann, Rafe.“
peir báru hann gætilega milli sín, með furðu-
mikilli nærgætni, heim í kofann og skildu þar við
hann dauðvona, — þeim duldist ekki, að hann ætti
skamt eftir ólifað, -— en Rafe og Joe urðu eftir
hjá honum. Jim var erfitt fyrir brjósti og dró þungt
ardrátt. Joe var vanari en Rafe að vera yfir sjúk-
um, og honum duldist ekki, að Jim var að neyta
síðustu orku til þess að segja eitthvað.
„Hvað er þetta, Joe? Hvað gengur að hon-
um?“ spurði Rafe áhyggjufullur.
Joe greip um hjartað. „Hann hefir kent ti! hérna
að undanförnu,“ sagði hann. „Hann hefir einu
sinni áður fengið aðsvif, en léttara ,en þetta, en
hann lét þig ekki vita af því. Hann vildi ekki gera
þér órótt í skapi.“
„Er hann mjög veikur?" spurði Rafe hásum
rómi. „Pabbi, geturðu ekki talað við mig?“
Faðir hans kinkaði kolli og hvíslaði: „Bráðum!"’
„Lækni! pað er læknir í Blinker," sagði Rafe
og reyndi að dylja geðshræringu sína.
„]7eir eru farnir eftir honum,“ svaraði Joe, „en
eg er hræddur um — vertu rólegur Rafe. Gerðu
— gerðu honum ekki órótt.“
Loksins náði Jim að mæla. Hann fálmaði eftir
hönd sonar síns og reyndi að taka um hana.
„Mér líður illa, Rafe,“ ságði hann veikum rómi,
cg var erfitt um mál. „Eg hefi nú fengið vega-
bréfið; eg vissi þess yrði ekki langt að bíða. Vertu
ekki hugsjúkur, sonur minn; þetta' er vegurinn
okkar allra, fyrr eða síðar —“
Hugur hans tók að reika víða; hann fór að
hugsa um gengna ævi, eins og dauðvona mönn-
um verður oft, hugsa um eina yfirsjón, sem kipt
„í vargaklóm“,
neðanmálssagan, sem nú er nýlokið í Vísi, og
talin er einhver besta Vísis-sagan, þó að þá sé
langt til jafnað, kemur á markaðinn næstu daga
sérprentuð, 350 bls. i skrautlegu bandi, og kostar
..Xs„„ a nn
Gjörið svo vel að senda mér und- 1
úrit. . eint. „í vargaklóm“.
Nafn ...................
Reimili
Póstslöð
Þessi saga kemur nú i „Hjemniet“ og heitir
þar „Stedmoderen“. Þeir sem hyrjaðir eru a5
lesa hana þar ættu að nota tækiíærið og ná sér
í þessa bók.
Með því að
fylla út Pönt-
unarseðilinn
ogsenda afgr.
Vísis fáið þér
bókina senda
heim til yðar.