Vísir - 14.01.1927, Blaðsíða 4
V ? 'S 1R
Höfum til sölu
kkrar tuiv aí ágætri föðurst
Lágt verð.
HL F. H. Kjartansson,
Hafnarstrœti 19.
Simi 1520.
Hsfrnjölið
Sil va-Extra
50 líg. léreftspolíai?
fyrirliggjandi.
I. Brynjólfsson & Kvarai.
Reykjavík:
leg eru.
sem tefja mimdi fyrir skaöabótagreiðslum.
Ekkett ttyggara íélag starfar bér á laaðl.
Tii þess að vera örnggir nm greið og góð skil
tryggið alt aðeins lijá Sjóvá-
tryggingarfélagi islands.
Höfum fyrirliggjandi í heildsölu ágætistegund af
Ríó-kaffi.
VerðiS hvergi lægra.
Ólato Gríslason & Co.
Sími 137.
Rjúpup 35 og 45 aura, Sahkjöt 55 og 65 aura ^/a kg., Hangikjöt 1,10, reykt Hrossakjöt, Smjör, Tólg, Kæfa, Skyr, Egg, Ostur, Kartöflur, Gulrófur, Stein- olía besta tegund, Hannes Jónsson Laugaveg 28 og Laugaveg 64. Simi 1403. I HÚSNÆÐI I 1 v ™ g Stofa og svefnherbergi til leigu. j Hverfisgötu 42. (283
4 íbúöarherbergi til leigu á besta g staö í miöbænum, frá 14. maí n. % k. Tilboö auðk. „4“ sendist Vísi. (282
S Herbergi til leigu i Bergstaða- stræti 51. (280
Uetrarfrakkar hlýir og góðir. Verðið lækkað VöruMiið. Maður, sem hefir fasta atvinnu, , óskar eftir íbúð. Uppl. á Nýlendu- götu 15 B, eftir kl. 7. (272
Lítil þriggja herbergja íbúð til leigu í miöbænum, fyrir barnlaus hjón eöa einhleypan. Tilboð auð- kent „Miðbær“ sendist Vísi. (292
Sjómaður óskar eftir sambýlis- manni með sér í stofu. Uppl. á Lokastíg 26. (291
Egg- Egg á 18 aura stykkiS. ísl. smjör úr Borgarfirði, ódýrt, Von. Símí 448 og 1448. Les með börnum í heimatímum. Einnig kensla í dönsku. A. v. á. (284
Dansskóli. Kenni dans í einka- tímum. L. Möller, Tjarnargötu 11. Simi 846. (83
Ensku og dönsku kennir Frið- rik Bjömsson, Miðstræti 5, niðri. (250
|™TAPA^]raNDIÐm| Peningar fundnir. Uppl. á Sól- eyjargötu 10. (271
1 VINNA 1 Menn, sem ekki ganga í erfiðis- vinnu, geta fengið þjónustu á Skólavörðustíg 13 A. (285
Ef þér viljiS fá innbú yöar tryggt, þá hringiS í sima 281. „Eagle Star“. (958
Stúlka óskast nú þegar. Uppl. á rakarastofu Einars Jónssonar, Laugaveg 20B. (Inngangur frá Klapparstíg). (281
LEIGA Grímubúningar til leigu á Lauga- veg 15 B, annari hæS. (273
Tilboð óskast nú þegar, i að múrsletta innan eina stofuhæð í húsi, 9 X 9)4 m. A. v. á. (277
Grímubúningur (snjóbolti) til leigu á Baldursgötu 30. (271 Stúlka óskast í vist fyrri hluta dags. Uppl. á Skólavörðustíg 12, miðhæð. (275
FÆÐI | 4—5 menn geta fengið kost fyrir I 55 kr. á mánuöi. A. v. á. (286 Árdegisstúlka óskast um tíma sökmn veikinda annarar, helst strax, í Þingholtsstræti 27. Þór- unn Thorsteinsson. (293
Unglingsstúlku vantar á sér-
(290
Stúlka óskar eftir þvottum. Á
ima staö tekinn léreftasaumur og
iögeröir á fötum. A. v. á. (279
Stúlku vantar til að ræsta skrif-
Hreinleg og góð stúlka óskast
vist nú þegar, á Laugaveg 33 B,
liöhæð. (24&‘
Tek aS mér allskonar trésmíða-
(249
KAUPSKAPUR
Veggmyndir og Sporöskjuramm-
ar, mikið úrval Freyjugötú 11.
Innrömmun á sama stað. (160
Blárefir (hjón) til undaneldis.
óskast keyptir. Tilboðum (verS
og aSrar upplýsingar) merkt:
„Blárefir" sé skilaS á afgr. þessa
blaSs. (27&;
Mannborg harmóníum, ýmsar
tegundir fyrirliggjandi. VerS kr.
300.00 til 1200.00. G. Eiríkss. Simr
1980. Einkasali fyrir Island. (130*
SkápaskrifborS og rúmstæöi tif.
sölu Laufásveg 50. (274
Fallegur kvengrímubúningur til
sölu eSa leigu Vesturgötu 25, niSri.
j h (270-
Lítill kolaofn óskast til kaups.
Njálsgötu 8 B, kl. 6—8 siSd. (294
Skrifborö meS renniloki (ame-
riskt), óskast keypt. Uppl. hjá
Sig. B. Runólfssyni, Eimskipafé-
lagshúsinu. (288'
Alt nokkrum aurum ódýrara
cn hjá öSrum, sykur og matvörur
allskonar. Merkjasteinn, Vestur-
götU 12. (287'
Frá AJþýðubrauðgerðinni.—
Til minnis: Aðalbúðin, Lauga-
veg 61. Sími 835. Brauð, kökurr
mjólk og rjómi. (711
Fj elagsprentsmiSjan.
íÁ ST O G ÓFRIÐUR.
legubekkinn, þá tók hann sér sæti við hliS hennar, greip
hönd hennar og þrýsti henni milli handa sinna.
Iiún leit á hann alvörugefin þegar hann spurSi hana
formálalaust: „Hefi eg veriö rægSur viS yöur, Súsanna?"
„Já, Wolf, þér hafiS veriS rægSur viS mig, ef þér ann-
ars viljiö nefna það því nafni. Mér hefir veriS sagt mik-
iS af kjörum ySar, tíSri spilamensku og ýmiskonar ásta-
bralli —• —
Hún þagnaSi og roSnaSi viS, og var æSi skjálfrödd-
uS. — Wolf svaraSi engu. Iionurn féll allur ketill í eld
og hann gat ekki komið neinpi vörn fyrir sig. Hann
var svo riddaralegur aö upplagi og konurnar svo fagr-
ar og alúölegar við hann, hvar sem hann kom.
Ileföi hann verið viss um, aS sú eina kona, sem vakiS
haföi djúpar tilfinningar í brjósti hans, mundi taka ást
sinni, þá hefði hann ekki kært sig um neina aSra í víSri
.veröld. En meSan hann varS aS vera fráskila henni ár-
um saman og vonlaus — átti hann þá aS vera sí-syrgjandi
og þungbúinn?
Nei, þaS var til of mikils mælst, og þaS varS hann
nú aS segja henni.
Hann tók kjark í sig og fór aö tala um hirjn langa aS-
skilnaö þeirra. Því næst fór hann aö segja henni frá
Jm, aS hann hefði stundum gripiS í spil og da'örað viö
konur, sem orðiS hefðu á leiS hans, en ást sinni heföi
hann aldrei reynst ótrúr.
Hreinskilni hans virtist vera trygging fyrir því, aS
þetta væri satt.
„Er þá engin hæfa fyrir því, aS þér elskiS konu Jobst
Reutlingens?“ spurði hún loks.
„Konu Jobst Reutlingens!“ endurtók hann. „Er ekki
nóg sagt meS því ? Konu besta vinar míns, sem elskar
hana og sem er aS reyna aS ná ástum hennar. HaldiS
þér, aS eg sé sá hjónadjöfull, Súsanna?"
Hann sþratt á fætur og gekk um gólf hröSum fetum.
„Nei, Súsam?a!“ hélt hann áfram. „Þér eruS alt of
mikilhæf kona til þess a'ð vera afbrýSissöm. Þér vitiö, aS
ástin til yöar er þaö einasta, sem mér er nokkurs virði
í lífinu — aö alt mitt daður við aörar konur hefir aldrei
snortið hjarta mitt og að í hvert sinn, sem eg kcm til
Zellin, þá er eg sama sinnis eins og þegar eg fór þaS-
an, meS mynd y'ðar i hjarta mínu og hugskoti — þá
einustu, sem eg nokkurn tíma hefi unnaS í alvöru. Eg
krefst þess af y'ður, Súsanna, aS þér trúiS þessu skil-
yrSislaust og þér álítiö mig fyllilega verSugan trausts
ySar."
Hún horföi á hann meS athygli og miklaSist hann
þar sem hann stóS þarna frammi fyrir henni og varSi
sig ekki og bar ekki af sér þær yfirsjónir, sem hann
haftii gert sig sekan um.
„Eg trúi yöur og treysti, Wolf,“ sagöi hún ákveöin.-
„Við yrðum að skilja fyrir fult og alt, ef eg mætti ekki
gera það, því aö eg gæti ekki elskað þann mann, sem
eg ekki mætti treysta. Eg verð að eiga ást yðar alla og;
óskifta eða þá alls ekki.“
Hún vildi þá eiga hann allan og óskiftan — elska hann
og vera llonum alt í öllu — það sagði húu honum nú
með berum og ótviræöum oröum, en hann kraup viö fæt-
ur hennar, ósegjanlega hamingjusamur yfir þessari mik-
ilvægu uppgötvun.
Framtiöin brosti nú viö þeim eins og skínandi fagur
vormorgun. —
Sólin var gengin til viðar og kvöldroöinn speglaðist í
sléttu vatninu.
„Nú verð eg að fara,“ sagði Wolf og stóð skyndilega
á fætur. „Höfuðsmaðurinn skipaði mér að koma aftur
fyrir sólarlagið, og því verð eg að hlýða.“
„Hann Jobst?“ sagði Súsanna bi'osandi.
„Já, hann Jobst,“ svaraði hann. „Hann er ákaflega
strangur með alt, sem herþjónustunni við kemur. Hann
langaði eflaust til að standa lengur við í Steinhövel, en
engu að síður þori eg að veðja um það, að hann verður
kominn til herdeildarinnar, jafnvel á undan mér. En áð-
ur en viS skiljum, Súsanna, verS eg aS leggja eina spum-
ingu fyrir foreldra þína. Þ a u verSa líka aS gefa mér