Vísir - 05.07.1927, Blaðsíða 2
VÍSIR
Kanpnm allar tegundir af ull,
þvegna og óþvegna.
Hðrmulegt
slys.
Tveir menn bíða bana af dynamit-
sprengingu og tveir særast.
Um miöaftansbil í gær varö þaö
hörmulega slys hér á ytri höfn-
inni, aö dynamit-sprenging varö í
kafarabát úti við flakiS af Inger
Benedicte, og biSu tveir menn
þegar bana af því, þeir Árni Lýðs-
son verkstjóri og Benedikt Sveins-
son verkamaður, en þeir, sem
særðust voru Bjarni Ólafsson og
Þórður Stefánsson kafari.
Undanfarnar vikur hefir veriö
unnið að því að sprengja skipið
Inger Benedicte og ná úr því kol-
unum. Skipið Nóra hefir legið úti
við flakið og þar hafa starfs-
mennirnir haft bækistöð sína. Þeir
hafa og haft kafarabát og.annan
bát minni. — Verkinu hefir verið
þannig hagað, að kafari hefir
komið sprengiefninu fyrir á flak-
inu og síSan liefir rafmagns-
síraumi verið hleypt niSur í
sprengiefnið, en stundum getur
tekist svo til, aö dynamitiö springi
ekki, og svo var síSast i gær. Ætl-
aði þá kafárinn að kafa meS nokk-
ur skothylki til viðbótar og festa
þau við fyrri sprengjuna. Sprengi-
efnið var sótt í Nóru og var kom-
ið í kafarabátinn þegar það
sprakk, en ekki vita menn gerla,
hvernig það hefir atvikast, en vera
má, að rafmagnsstraumur hafi
hlaupið í það af einhverri vangá.
Sprengingin var svo mikil, að
hún heyröist um mestan hluta
bæjarins og rétt á eftir tók Nóra
aö kalla á hjálp meS því að þeyta
skipsflautuna. — Margir bátar
brugðu viö og héldu út að skip-
inu og var þar sorgleg aðkoma.
Sex menn höfðu veriS í kafara-
bátnum, en þrír í Nóru. Kafara-
báturinn sökk á skammri stundu,
'en einum manninum, Andrési
Sveinbjörnssyni, tókst aS leysa
smábátinn frá honum og bjargaöi
hann félögum sínurn upp í hann.
Andrés hafði fallið fyrir borð
þegar sprengingin varö, en meidd-
ist ekki. Guðmundur Brynjólfsson
hét sá, sem fyrstur komst upp í
litla bátinn og var lítt meiddur.
Bjarni Ólafsson og Þórður kafari
voru báðir mjög meiddir, en þó
hélt Bjarni sér uppi á sundi þang-
aS til þeir náðu honurn.
Lík Benedikts náðist, mjög
skaddað, en lík Árna sökk og hef-
ir ekki fundist enn.
Fjöldi manns hafði komið niö-
ur að bæjarbryggju þegar komið
var með hina slösuöu menn þang-
að og voru þeir ]ægar fluttir vest-
ur í Landakotsspítala, en þar voru
læknar fyrir, sem bjuggu um sár
þeirra.
Bjarni Ólafsson var mjög þungt
haldinn í morgun, en Þórður Stef-
ánsson var hress eftir vonum.
Þeir Árni LýSsson og Benedikt
Sveinsson voru báSir kvæntir og
átti Benedikt fyrir nokkurum
börnum aS sjá.
Þetta átakanlega slys hefir
mjög snortiö hugi bæjarbúa, sem
rnargir máttu heita sjónarvottar
að slysinu. Samúð þeirra mun
vissulega koma í ljós viS þá, sem
um sárast eiga að binda eftir
þenna hryggilega atburð.
Símskeyti
~0~“
Iv.höfn, 4. júlþ F. B.
Bretar og Japanar.
Símað er frá Genf, að Japan-
ar styðji tillögu Breta, er fer í
þá átt, að takmarka stærð bæði
stórra herskipa og hjálparskipa.
Stuðningur Japana mun byggj-
ast á því, að þeir vilja eiga vin-
gott við Breta og bafa samvinnu
við þá. Bandarikin eru því and-
víg að ræða um stóru herskipin.
pó búast menn heldur við því,
að þau slaki til og fallist á til-
lögur Breta.
Byrd hyggur á nýtt flug.
Simað er frá París, að Byrd
ráðgeri að fljúga frá Nýja Sjá-
landi yfir Suðurpólinn og til
Suður-Ameríku.
Utan af landi.
■ _ _
Akureyri, 4. júlí. F. B.
Framboð tekið aftur.
Sigurður Hlíðar hefir tekið
framboð sitt aftur.
Druknun.
Fjögurra ára gamall dreng-
ur, sonur Guðmundar Péturs-
sonar útgerðarmanns, féll út úr
bát við hafnarbryggjuna í gær
og druknaði.
bifreiðagúmmí er svo þekt að gæðum hér á landi, sem í öltum öðr-
um löndum heimsins, að bifreiðaeigendur ættu að sjá sinn hag 1 að
nota ekki aðrar tegundir en DUNLOP.
Aðalnmboðsmenu á tslandi.
Júh, Ókfssoa & Go. Reykjtvík.
Frjálslyndið
og jafnaðarstefnan.
pað eitt eru íhaldsmenn og
jafnaðarmenn sammála um, að
þeir tveir flokkar einir eigi rétt
á sér. I langri og mjög leiðin-
Jegri grein, sem birtist í Alþýðu-
blaðinu i gær, er reynt að sýna
fram á það, að saga frjálslyndu
flokkanna sé í raun og veru á
cnda, því að jafnaðarmanna-
flokkarnir geri þá óþarfa. Áður
er kunn skopsagan um það, þeg-
ar Jón porláksson útrýmdi
frjálslynda flokknum í Eng-
iandi, með þeirri staðhæfingu
sinni, að nú væru það íhalds-
flokkarnir, sem væri hinir
sönnu merkisberar frjálslynd-
isins!
petta bvorttveggja er á lík-
um rökum reist. Ihaldsmenn
benda á allar þær umbætur,
sem frjálslyndir menn hafa
komið fram, þrált fyrir þráláta
andstöðu íhaldsmanna kynslóð
eftir kynslóð, og segja: pessu
öllu viljum við halda við, og við
'hljótum að vera frjálslyndir, úr
þvi að við viljum láta það
standa, sejn frjálslyndir menn
hafa reist. En af því að þeir eru
ihaldsmenn en ekki frjálslynd-
ir, dettur þeim ekki í hug, að
um það geti verið að ræða, að
lialda lengra á sömu braut og í
sama anda. — Hins vegar rísa
jafnaðarmenn upp og vilja ger-
brejda þjóðskipulaginu, til þess
að koma þvi til leiðar, áð öllum
geti liðið jafnvel. Til þess að ná
sínu marki, ætla þeir að rífa
niður mikið af því, sem frjáls-
lyndu flokkarnir liafa til vegar
komið, og þrælfjötra einstak-
lingana i athöfnum sínum. En
af því að frjálslyndir menn
halda fast við athafnafrelsi eiri-
staklingsins, þá segja jafnaðar-
menn, að frjálslyndu flokkarn-
ir séu nú orðið íhaldsflokkar.
pessi spaugilega hringavit-
leysa þeirra íhaldsmannanna
annars vegar og jafnaðrmann-
anna hins vegar ætti jafnvel að
vera þeim sjálfum hláturs efni.
pað er nú vert áð athuga nán-
ara hugsunarháttinn, sem ræð-
ur stefnu hvors flokksins um
sig.
Hugsunarháttur íhaldsmanna
er sá, að alt sé gott eins og það
er. Sumum mönnum sé það á-
skapað að líða illa, öðrum að
vegna vel og um breyting á því
sé ekki að ræða. Nú séu allir
frjálsir athafna sinna, og það sé
því Irvers eins eigin sök, ef hann
geti ekki haft sig áfram.
Jafnaðarmenn einblína á það,
að auðnum sé misskift og auð-
mennirnir noti hann til áð und-
iroka alþýðu manna. Ujpdirrót
þessaástands séeinmitt athafna-
frelsi einstaklingsins og eignar-
rjetturinn. ]?ess vegna vilja þeir
skipulagsbinda allan atvinnu-
rekstur og láta alla fá jafna
hlutdeild i arðinum, svo að öll-
um gcti liðið jafnvel. — peir
vilja ná því i einu stökki, sem
frjálslyndir menn hafa verið að
reyna að ná smátt og smátt.
Frjálslyndir menn keppa að
því, að öllum geti liðið vel. En
þeir álíta, að leiðin til þess sje
sú ein, að einstaklingurinn sje
fyrst og fremst frjáls athafna
Þakjárn og Byggingarvörnr
af bestu teg. Miklar birgðir.
Lægst rerð, t. [d. galv. smið
aður þaksaumur á kr. 12,50
pr. þúsund, verður alla jafna
hepplegast að kaupa í
VERSL. ]B. H. BJARNASON
sem kepplr vfð alla.
sinna og að lionum sé bjálpað
til þess að neyta þessa frelsis
til fulls. pó áð stóra stökkið
jafnaðarmannanna, gerbreyting
þjóðskipulagsins, sé tekið, þá sé
það engin trygging fyrir þvi, að
allir verði jafnir og að öllum
líði jafn vel. Hvert sem þjóð-
slcipulagið er, verða mennirnir
misjalnir. Breytingin við stökk-
ið verður engin önnur við fyrsta
álit, en að ný yfirráðastétt kem-
ur í stað þeirrar sem var. Alveg
eins og jafnaðarmenn segja áð
nú sé auðvaldsstéttin komin i
stað gömlu yfirráðastéttarinn-
ar. j?etta yrði því engin bót,
heldur að eins breyting. )?ess
vegna vilja frjálslyndir menn
halda áfram á þeirri sömu
braut, sem þeir liafa farið, að
þroska einstaklingana, svo að
munurinn á möguleika manna
til að koma sér áfram verði
mínni. Til þess vilja þeir leggja
skatta á efnamennina, að þeir
verði notaðir til þess að þroska
uppvaxandi kynslóðir, svo að
þær verði þess megnugri að
neyta krafta sinna i lífsbarátt-
unni heldur en feður þeirra.
Og í ráun og veru, þá hafa
hægfara jafnaðarmenn i öðrum
löndum viðurkent i fram-
kvæmdinni, að þessi leið sé sú
rétta. peir afneita gerbreyting
þjóðskipulagsins með byltingu,
þeir hafa lagt þjóðnýting at-
vinnufyrirtækjanna á hilluna
um óákveðinn tima og þeir
vinna yfirleitt að félagslegum
og stjórnarfarslégum umbót-
um samkvæmt sömu grund-
vallarhugsun eins og frjálslynd-
ir menn. peir hafa með öðrum
orðum lagt sina stefnuskrá, eða
aðalatriði hennar, á liilluna og
tekið upp stefnuskrá frjáls-
ljmdra manna. Aðeins finst
þeim þeir þurfa að fara nokkru
geystara, en egna með því til
rneiri andstöðu, svo að málun-
um er yfirleitt ver borgið í
þeirra höndum.
pað er hins vegar auðsætt, áð
frjálslyndir menn geta ekki
gengið i flokk með jafnaðar-
mönnum, þvi að takmark
þeirra er alt annað. — En af
þessu Ieiðir, að það er ekki
frjálslyndi flokkurinn, sem er