Vísir - 16.02.1933, Blaðsíða 4

V I S I R
Japanskar
eldspýtur
góðar og ódýrar
i heildsölu hjá
Jóh. Ólafsson & Co.
nje
,l2Jítalati0?fe^aoi(mr
íiemtste fataiítcingtm og íihm
l&anga9«g 34 ^ímii 1300 sKegUiaotk
Við endurnýjum notaðan fatnað yðar og ýmsan
húsbúnað, sem þess þarf með, fljótt, vel og ódýrt.
Talið við okkur eða símið. Við sækjum og send-
um aftur, ef óskað er.
Hljómsveit Reykjavíkur.
Um það eru ekki skiftar skoð-
anir, að góð hljómsveit er mjög
þýðingarmikil fyrir músik-
menninguna og nauðsynlegt
skilyrði þess, að mörg ágæt tón-
verk fái notið sin að fullu. Það
var því þarft spor stigið, er
Hljómsveit Reykjavíkur var
stofnuð fyrir nokkrum árum.
í fyrstu var Hljómsveitin
ófullkomin og varð að nota
slaghörpu og harmonium til
uppfyllingar. Það varð að tjalda
því, sem til var. Menn fóru að
tala um, að eiginlega væri þetta
ekki „symphoniskt orkester“,
heldur að eins „salon orkester“
og varla það, en stofnendurhir
litu sjálfir svo á, að hljómsveit-
in væri visir að stórri hljóm-
sveit. Þessi visir hefir síðan
dafnað undir handleiðslu dug-
andi manna og eigum við nú
sannarlega hljómsveit, sem er
meira én nafnið tómt, að vísu
litil enn þá, en þó í stöðughm
vexti, og á nú það sæti í huga
fjölda bæjarbúa, að þeir setja
sig ekki úr færi að hlýða á liana,
þegar hún lætur til sín heyra.
Það sýndu best siðustu hljóm-
leikar hennar síðastl. sunnudag.
Þrátt fyrir aftakaveður, eitt-
iivert mesta óveður, sem hér
hefir komið árum saman, var
húsfyllir. Af þvi má marka, að
menn kunna að meta tónsmíð-
arnar, sem hljómsveitin flytui',
og meðferð hennar á þeim.
Á hljómleikunuxn á sunnu-
daginn lék hljómsveitin fyrst
forleik að sorgarleiknum „Lo-
doiska“ eftir Luigi Cherubini,
undir stjórn stjórnanda síns,
Dr. Franz Mixa. Hann tók hlut-
verki sínu með þeirri alvöru,
sem tónverkið krefur, og má
þakka honum þann orkester-
svip, sem á því var. Þannig
„söng ekki hver með sinu nefi“,
eins og þar stendur, lieldur
fengu aðallínur og raddir notið
sín, en hinar veigaminni höfðu
lægra.
Mjög ánægjulegt var að
heyra fiðlukoncertinn í a-moll,
eftir Vivaldi, sem Björn Ólafs-
son, sonur Ólafs Björnssonar
heitins ritstjóra, nemandi Tón-
listaskólans, lék, með undii'leik
Hljómsveitarinnar. Bæði var
tónsmíðin fögur og fjörlega
leikin og sýndi Bjöm ótvíræða
hæfileika með spili sínu.
Ungfrú Helga Laxness, einn-
ig nemandi Tónlistaskólans, lék
á slaghörpu d-moll Fantasíu eft-
ir Mozart og „Alla Turca“, lék
a-dúr sónötu eftir sama höfund.
Var meðferð hennar næm og
bar vitni um góðan smekk og
hæfileika.
Siðan lék Hljómsveitin „Lof-
gjörð til islenskrar tungu“ eftir
Max Raebel og íslensk rimna-
danslög, op. 11, eftir Jón Leifs.
Rímnadanslögin voru fjörlega
leikin og féllu í ágætan jarðveg,
enda rammíslensk. Búningur-
inn er óbrotinn, en þau eneistra
af lifgþrótti. Er það sjálfsögð
ræktarsemi við islenska tónlist,
að leika íslenskar tónsmiðar,
sem þess virði eru, að almenn-
ingur fái að kynnast þeim, enda
hvöt fyrir tónskáldin okkar, að
leggja sig fram.
Dr. Franz Mixa á manna
mest þakkir skildar fyrir þann
góða árangur, sem nú hefir ver-
ið náð, og get eg tekið undir
orð Páls Isólfssonar um hann,
í tilefni af fyrstu hljómleikum
Hljómsveitar Reykjavíkur a
þessum vetri, að hann sé manna
best fallinn, þeirra sem liér á
landi eru, til að efla og þroska
hljómsveitina, sakir mannkosta,
ósérplægni og mentunar.
B. A.
Aodlitsfegrnn.
Gef andlitsnudd, sem læknar
bólur og filapensa, eftir aðferð
mrs. Gardner. — Tekist hefir
að lækna bólur og filapensa,
sem hafa reynst ólæknandi með
öðrum aðferðum.
Ath. Viðtalstími minn er frá
5—7, á Bókhlöðustíg 8. (Horn-
inu á Miðstræti og Bókhlöðu-
stíg).
MARTHA KALMAN.
Heimasími: 3888.
| LEIGA |
Sölubúð og vinnustofa ósk-
ast til leigu, í eða við miðbæ-
inn. A. v. á. (327
TAPAÐ-FUNDIÐ g
Mógrár köttur (högni) i óskil-
um, Grundarstíg 4. Vinsamleg
tilmæli að hann ve'rði sóttur.
(305
Budda með peningum tapað-
ist í miðbænum i gær. Skilist
á afgr. blaðsins. (325
Sjálfblekungur gleymdist á
pósthúsinu 13. þ. m. Skilist i
Þingholtsstræti 27, gegn fund-
arlaunum. D. Sch. Thorsteins-
son læknir. (331
VINNA I
Stúlka óskast strax. Upplýs-
ingar Kárastíg 8, uppi, frá 6—
8 í kvöld. (309
Prjón er tekið i franska spí-
talanum. (304
Geri uppdrætti af allskonar
húsum. Þorleifur Eyjólfsson,
húsameistari, Öldugötu 19. (303
Lítið, miðstöðvarhitað her-
bergi óskast strax, helst í suð-
urhluta austurbæjar. Uppl. hjá
skjalaverði Alþingis. (322
2—3 herbergja ibúð óskast
frá 1. eða 14. maí með nútíma
þægindum. Leigist til 1 árs, ef
um semur. Uppl. í síma 2463,
fyrir laugardag. (320
r
KAUPSKAPUR
Sænska happdrættið. Innleysi
skuldabréfin. — Dráttarlistar
sýndir. — Magnús Stefánsson,
Spítalastíg 1. (316
Stúlka óskast i vist 1. næsta
mánaðar. Vesturgötu 54 A.
(321
Dugleg stúlka óskast strax.
Gott kaup. A. v. á. (318
Stúlka óskast á Vesturgötu
53 B. (313
3ja| lampa tæki (tekur út-
lönd), fyrir riðstraum, til sölu
ódýrt. Til sýnis eftir kl. 7,
Hverfisgötu 44, niðri. (308
Divanar, dýnur. Vandað efni,
vönduð vinna, lágt verð. Vatns-
stíg 3. Húsgagnaversl. Reykja-
vikur. (317
Stúlka óskast í nágrenni
Reykjavíkur. Þarf lielst að geta
mjólkað. Uppl. Þingholtsstræti
23, uppi. (323
I
1
Á Túngötu 18 (kjallaranum)
er saumaður barna- og kven-
fatnaður, þar með talin peysu-
föt og upphlutir. (329
| HÚSNÆÐI^I
Lítið herbergi, með húsgögn-
um, sem næst miðbænum, ósk-
ast. Uppl. lijó Magnúsi Guð-
mundssyni, Hafnarstræti 18.
(312
Stór stofa og eldliús til leigu
nú þegar á Lindargötu 41. (311
Eitt herbergi og eldhús, með
sérinngangi, til leigu nú þeg-
ar á Rauðarárstíg 10. (310
Mig vantar herbergi án liús-
gagna frá 1. mars. Georg Tak-
ács, Hverfisgötu 44. Póstliólf
586. (307
Stór, skemtileg stofa til leigu
á Grundarstíg 11. (315
[’JjJgr'- Garnið góða nýkomið.
Afgreiðum mjög fljótt prjóna-
pantanir. Komið meðan úrval-
ið er inest. Prjóna- og sauma-
stofan, Klapparstig 27. — Simi
2070. (320
kl£) 'uoA í ulos IIX 'UB
-gaou gn issojppQ gaui iiuiojj
ifofuunpjis jt? jpjjjos juijjjojvt
Ágætt radiotæki til sölu. —■
Uppl. í síma 4780. (319
BLINDRA IÐN. Handkörf-
ur, bréfakörfur og burstar„
flestar tegundir, til sölu í
Bankastræti 10. Sími 2165-
(248
VERÐLÆKKUN. Reykjavík-
ur elsta kemiska fatahreinsunar
og viðgerðarverkstæði, stofnað
1. okt. 1917, hefir nú lækkað
verðið um 127o. — Föt saum-
uð, fötum breytt. — Komið tit
fagmannsins Rydelsborg klæð-
skera, Laufásvegi 25. Sími 510.
Föt kemiskt hreinsuð og press-
uð 7 kr. Föt pressuð 2.75, bux-
ur 1 kr. (1058
4 stofur og stúlknaherbergi,
með öllum nútíma þægindum,
er til leigu 14. maí. Lysthafend-
ur sendi nöfn sín í lokuðu um-
slagi fyrir sunnudag, merkt:
„14“. (328
Herbergi með sérinngangi er
til leigu fyrir einhleypan mann
eða stúlku. Þingholtsstræti 23,
ujipi. (324
óska eftir tveim herbergjum
14. maí. Tilboð sendist Vísi,
merkt: „32“. (306
Hvanneyrarskyr fæst daglega
í Matarverslun Tómasar Jóns-
sonar. (270
Falleg, ný vetrarkápa, á með-
alstóran kvenmann, til sölu
með tækifærisverði í verslun
Guðrúnar Jónasson, Aðalstr. 8.
(330
Columbia-grammófónn, sem
nýr, til sölu. Tækifærisverð. —
Simi 1868, frá 7—8. siðd. (332
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN.
HEFNDIR.
veru en flestir aðrir menn.
Um liádegisbilið tók hann sér bað, og klæddist
hinum skrautlausu, dökku klæðum sínum. Því næst
gekk hann í borðsalinn og neytti hrisgrjóna sinna,
en hafði þó litla matarlyst. — Þegar húmið færð-
ist yfir, lét hann hina miklu málmbumbu óma.
Hljómurinn barst um alt húsið, og Nang Ping hafði
beðið eftir þessu merki allan daginn. Hún var reiðu-
búin, þegar boðskapurinn kom. — Þjónn stóð úti
fyrir dyruin hennar og hún fór með honum þegar.
Henni þótti vænt um, að hin langa bið væri á enda.
Hún var hin rólegasta að ytra útliti. En hún bar
þunga sorg í hjarta — ekki svo mjög vcgna sín eða
þess, sem hún átti í vændum, heldur vegna liins
kæra föður, sem ávalt hafði reynst lienni ástrikur
og góður. Hún hafði elskað hann heitara, en alt ann-
að i heiminum, þangað til Bretinn kom og kysti
hana á munninn, truflaði sálarlíf hennar og beygði
hana undir vald sitt.
Hún gekk inn í herbergi föður síns, steig fyrir
hinn mikla dómara, lineigði sig þrisvar, en stóð því
næst kyr og krosslagði armana á brjóstinu. — Hún
var alvörugefin á svip og sorgmædd, en óttalaus,
a'ð því er séð varð.
Hún v a r ekki hrædd. Basil hlaut að vera dauð-
ur — um það var ekki að villast. — Wu mundi hafa
hefnt dóttur sinnar þegar í stað. — Hún óttaðist
þvi ekki um hag hans. Refsing lians var um garð
gengin og öllum þjáningum lokið. — Og i raun og
veru fann liún ekki til neins ótta við það, sem hún
ætti í vændum. — Hún vissi, að hinn góði og kær-
leiksriki faðir mundi ekki þjá sig meira, en nauð-
syn krefði. — Og þó að til þess kæmi, að hann píndi
hana á einhvern hátt, þá mundi hún geta borið það
alt óttalaus og liugrökk. — Og nú stóð hún þarna
frammi fyrir hinum stranga og ástríka föður —
stóð þama lítil og grönn og hversdagslega klædd.
Wu leit á hana og augnaráðið var ekki óvinsam-
legt. — „Viltu segja mér alt — án allrar tregðu og
undanbragða?“ — Hann sagði þetta vingjamlega.
Og enginn hafði haft af þvi að segja áður, að skip-
an hans væri um leið hálfgerð spuming.
„Háæruverðugi faðir minn,“ sagði hin unga stúlka
„eg vil ekki segja þér neitt“.
Hann brosti við. Þessi stund var svo alvarleg, að
hann gat ekki orðið vondur. — Hann vissi, að hann
hafði ráð hinnar ungu stúlku í hendi sér. Hann vissi
hvernig hann átti að fara að því, að beygja liana.
Og hún varð að segja honum alt, hversu miklar þján-
ingar sem það hafði í för með sér. — Hann ætlaði
blátt áfram að múta lienni, ef á þyrfti að halda.
Og það liafði liann aldrei áður gert — ekki svo mik-
ið, sem lofað henni sykurmola, jiegar liún var lítil,
ef hún vildi vera svo náðug að brosa! — En nú ætl-
aði liann að múta lienni, ef hún vildi fara dult með
eittlivað, sem hann taldi sig þurfa að vita. — Hið
gamla var liðið — góðu, gömlu dagarnir voru horfn-
ir, og nú þurfti ekki lengur að beita föstum upj>-
eldisreglum. Milli þeirra var alt i rústum og von-
laust, að nokkuð nýtt mætti reisa í staðinn.
„Þú ótlast, að frásögn þín geti orðið Brelauum
til tjóns?“ — Hann sagði þetta nokkurn veginn:
blátt áfram.
„Háæruverðugi faðir minn! — Það óttast eg ekki.
Enginn getur gert honum mein framar. Það veit
Nang Ping.“
Hann brosti á ný. — „Þú óttast að Low Soong
muni verða dregin inn i málið,“ sagði liann eftir
andartak.
Nang Ping leit á hann bænar-augum.
„Óttastu elcki. Low Soong verður ekki refsað.
Hún er of ómerkileg til þess að þola refsingu. —-
Hún skal fá „heimanmund" og eg mun sjá um, að
hún klófesti einliverja manns-mynd bráðlega. —
Hún hefir hegðað sér illa, en eg vil vægja henni,
sakir þess, hversu hún er lítilmótleg. - Hún hefir