Morgunblaðið - 31.08.1915, Blaðsíða 1

frriðjud.
31-
^gúst 1915
HORfiDIIBLABIB
2. argangr
297.
tölublað
Isafoldarprentsmiðja
Ritstjórnarsimi nr. 500
Ritstjóri: Vilhjálmur Finsen.
Afgreiðslusím; nr. 499

Talatmi 475.
Lejla,
(Gyldendals-Film)
eftir
Palle Bosenkranz.
Góður, spennandi og vel leik-
inn sjónleikur í 3 þáttum.
Overland-Bifreiö
^er daglega milli Hafnarfjarðar og
^eykjavíkur.
Ounnar Gunnarsson.
Simi 434.
Nýkomið:
Laukur
og nýjar
kartöflur
^erzl. Jóns Hjartarsonar
& €0.
Fiskifélag Islands
hefir með aðstoð landstjórnarinnar pantað 3500 tunnur af steinolíu Prima
White (sama tegund og kom með »Hermodc í fyrra).
Olia þessi er væntanleg hingað seinni hluta septembermánaðar og
verður hún seld hér á staðnum með innkaupsverði að viðbættum öðrum
áföllnum kostnaði.
Þeir, sem vilja panta oliu þessa gefi sig fram á skrifstofu Fiskifé-
lagsins frá kl. 11—3 hvern virkan dag, fyrir 15. september.
Olían verður að greiðast við móttöku hér.
Stjórn Fiskifélags Islands.
Verzlun
Ásg. G. Gunnlögsson & Co.
Austurstræti 1
hefir fengið ú r v a 1 af
Karlmanna-, Unglinga- og Drengjafötum.
Nærfötum allskonar.
Þar á meðal
loðnu nærfötin fyrir Karlmenn og Drengi.
Kven-ullarbolir frá 1.25. Olíuföt & Ferðajakkar.
Slitfötin og Slitfataefnin margþráðu
er allir kaupa
í AUSTURSTRÆti I.
r sölu með rá og reiða. Upp-
^Sr°gar á Grettisgötu 24.
4 ^ákur hvarf af tröppunum
^Potekinu sunnudagsmorguninn
sfc'i I3- m. Finnandi er beðinn að
4 dúknum í lyfjabúðina.
i k a
ritvélarnar ern þser
einu sem hafa veriÖ
reyndar hér á landi
að nokkrum mnn.
Þær eru framúr-
skarandi endingar-
góðar, hávaðalitlar,
léttar að skrifa á
og meö islenzku
stafrófi sem er rað-
að niður sérstak-
lega eftir þvi sem
hezt hentar fyrir is-
'hftf j ""ww ienzka. Skriftiner
ÍM-Vtk sJ»«0lnlega aýnileK, frá fyrsta til
;■ a‘B> Og vélin hefir alla kosti, sem
*&t 4v»itU,r “ýtizku ritvél hefir. Nokkrar
t 'yrirliggjandi hér á staðnum.
*■*-» *» í.i„d,
Q. Eiríkss, Reykjavik.
Frá Warschau.
Tilkynning I»jóðver ja.
Samkvæmt þýzka blaðinu »Lodzer
Zeitungc lét Leopold Bayerns prins
birta svo látandi tiikynningu i War-
schau, þegar hann hafði náð borg-
inni:
»Warschau-búar I
Borg yðar er nú á valdi Þjóð-
verja; en vér heyjum aðeins bar-
daga við hersveitir fjandmanna vorra
og eigi við friðsama borgara.
Friðar og reglu skulum vér gæta,
og þess, að eigi verði traðkað rétti
yðar.
Eg vona það, að Warschau-búar
sýni sig eigi í neinum fjandskap við
oss, að þeir treysti réttlætistilfinn-
ingu Þjóðverja og fari eftir þeim
fyrirmælum, sem herforingjar vorir
setja.
Það hefir samt sem áður orðið
kunnugt herstjórn Þjóðverja, að óvin-
irnir hafa búist til þess að gera her-
sveitum vorum i borginni aðsúg.—
Þess vegna er eg neyddur til að
taka i gislingu helztu ibúa borgar-
innar til tryggingar þvi, að vér
verðum látnir óáreittir.
Það er nú undir yður komið hvort
lifi þessara manna er nokkur hætta
búin eða eigi. Það er þess vegna
skylda hvers yðar, sem kynni að
vita nákvæmlega um árásir þær, sem
á oss á að gera, að skýra oss frá
því, til þess að tryggja líf samborg-
ara yðar og einnig frið og öryggi
borgarinnar.
Hver sá, er gerir sig sekan í því
að leyna slíku, eða hjálpar óvinun-
um til þess að ráðast á oss, má bú-
ast við þvi að týna engu fyrir nema
lífinuc.
Milli Warschau og Petro-
grad.
Svo segir fréttaritari »Morning
Postc í Petrograd:
Þjóðverjar sækja stöðugt fram af
miklum ákafa milli Lomza og Ost-
row. Og þegar þar að kemur, sem
bráðum verður, að þeir tilkynna það,
að þeir hafi komist að járnbrautinni
milli Warschau og Petrograd, er
það sjálfsagt satt, en þýðir aðeins:
Þjóðverjar hafa komist inn á svasði,
sem Rússar hafa yfirgefið, járnbraut
sézt þar hvergi og allur her Rússa
er langt á brautn.
NÝ J A BÍ Ö
Brenna.
Sjónleikur í þrem þáttum, leik-
inn af frægum frönskum leik-
urum, þar á meðal:
M. Etiévant,
frú Andrée Pascal.
Sökum þess hve myndin er
löng, kosta aðgöngumiðar:
Beztusætio.50. Önnursætio.40
Almenn sæti 0.30.
Börnum verður alls eigi leyföur
aðgangur!
Myndin mælir bezt með sér
sjálf, en er svo efnisrík að ómögu-
legt er að lýsa henni í fáum
orðum.
Pantið aðgöngumiða í tíma.
A eystri vigstöðvunum.
Rússar hvergi smeykir.
Hermálablað Rússa »Russky In-
valid« flytur langt mál um ófriðinn
og horfurnar i byrjun þessa mánaðar.
Segir blaðið þar að Rússum hafi
þegar í upphafi verið það ljóst, að
Þjóðverjar og Austurrikismenn mundu
neyta þess hvað þeir voru vel við
ófriði búnir og fljótir til að draga
saman lið sitt, til þess að ráðast
fyrst með bolmagni sínu gegn Rúss-
um. —
— Til þess að ónýta þá fyrir-
ætlan, segir blaðið, var það ákveðið
árið 1910, að land það, sem liggur
að Þýzkalandi og eins vígin fyrir
vestan Brest-Litowsk skyldu ekki
búin til varnar. Rússar ákváðu að
láta hersveitir sínar veita viðnám
austar. Það hefði verið of hættu-
legt að treysta eingöngu á vígstöðv-
arnar hjá Narew og Weichsel og
vigin, sem þar eru. Það var betra
að neyta þess að við höfum nóg
landflæmi, og draga Þjóðverja sem
lengst að heiman og neyða þá dl
þess að ofþreyta sig. En af þessu
leiddi það, að við urðum að yfirgefa
Pólland.
Þrfr mánuðir eru nú siðan að
rússneski herinn ákvað að framfylgja
þessari fyrirætlan. Stöðugar göngur,
orustur og erfiðir flutningar þreyta
óvinina. Það er þegar orðið aug-
ljóst að þýzka herinn er farið að
þverra hugrekki á þessu, og hand-
teknir menn segja að hermennina sé
eigi einungis farið að þverra það,
heldur einnig Hkamlegan þrótt.
Þessum ófriði mun til lykta
ráðið með höfuðorustu og það er
alveg sama hvar sú orusta verður
háð. —
Undanhald okkar tryggir okkur