Morgunblaðið - 01.07.1916, Blaðsíða 1

^ai,gar<iag
l
iúlí 1916
HOBfiDHBlADID
3. krg-angr
236,
tðlublaft
J^tstjórnarsimi nr. 500
Ritstjóri: Vilhiálmur Finsen.
Isafoidarprentsmiðja
Afgreiðslusimi o«. 500
Reykjavlkur
Biograph-Theater
Talslmi 475.
|BIO
Jlijff
prógram
í kvöíd!
"'eð tilkynnist vinum og vanda-
I -Ufn að jarðarför okkar elsku-
f6Ju '•óttur, Kristínar Jóhannesdóttur,
^ ,r*m mánudaginn 3. júli kl. II ár-
há heimili okkar, Nýlendug. 18.
jj, 29. júni 1916.
ai">es Þórðars. Sigr. Þórðardóttir.
^Udór Hansen
^iið,
læknir
'Strí)eti io. Heima kl. 1—2.
Ka
íipið Morgunblaðið.
Phöni
botnfarfi fyrir járn- og
tré-skip, ver skipin bezt
fyrir ormi og riði.
IX
þakpappinn er endingar-
beztur og þó ódýrastur
Slriaðnr fyrir ísland
G. Eirikss,
Reykjavík.
Erl. .«
(frá
símfregnir
^haritara fsaf. 0g Morgunbl.).
í. ^at>pm.höfn, 29. júni.
taUh u ,
UgUj. , unnið mikinn
a -^usturríkismönn-
^alda óðfluga
U a»ri herlínunni.
^ hafa haflð sókn
st8ðum á vestur-
^itu Vuuum, og hefir
°rðið töluvert á-
Friðslit milli Bandaríkj-
anna og Mexiko væntanleg
á hverri stundu.
Liehknecht, jafnaðar-
mannatoringi, hefir verið
dæmdur í 2Va árs fangelsi.
Prestaskipunarlögin —
(Kollatslögin) nýju í Dan-
mörku voru feld í Lands-
þinginu.
Þessi prestaskipunarlög eru þess
efnis, að prestar í þjóðkirkju Dana
gætu orðið undanskildir beinu eftir-
liti biskups, en kæmu í þess stað
undir beina umsjón kirkjuráðuneytis-
ins. En ástæðan til þess, að ráðu-
neytið bar fram lögin, var sú, að
biskupinn á Falstri hafði neitað að
láta Atboe-Rasmussen fá skipunarbréf
(Kollats).
Út úr þessum málalokum má bú-
ast við harðsóttri kirkjubaráttu í
Danmörku.
Hingað til hafa farið mestar sög-
ur af loftárásum Þjóðverja á enskar
og franskar borgir, því að þeir hafa
Zeppelins-loftförin sem hinar þjóð-
irnar hafa ekki. — Hinar þjóðirnar
verða mest að nota flugvélar, sem
ekki eru eins nothæfar til langferða
og geta ekki borið neitt líkt því
eins mikið af hergögnum og fólki
eins og Zeppelins-loftförin. — En
að Frakkar geta þó gert loftárásir
sem ekki svo litið munar um, sýn-
ir árásin á Karlsruhe, sem lauslega
hefir verið getið hér áður. Er sagt
frá henni á þessa leið:
Flugvélarnar leggja af stað. Þær
eru margar saman og misstórar.
Þær stærri bera mest af sprengi-
kúlunum, en hinar smærri eru mest
til fylgdar og varnar.
í dögun leggja vélarnar af stað
frá hæðunum í Lótringen, og klukk-
an er ekki meira en tæplega 6 að
morgni þegar göturnar og bygging-
arnar í Karlsruhe sjást langt niðri
eins og dregnar upp á landabréf. —
Fólk er þar flest í fastasvefni enn
þá og á sér einskis íls von, fyr en
dýnamit-sprengikúla springur á aðal-
torginu með svo miklum hvell að
allnr bærinn skelfur. Þá vakna menn
og vita hvað á seyði er, að nú er
von á samskonar góðgerðum eins
og Zeppelins-loftförin höfðu framið
við París, Lundúnir og Antwerpen
á sinni tið.
Flugvélarnar smálækka í loftinu
til þess að geta betur hitt og nú
rignir í heilan klukkutíma samfleytt
sprengikúlum og springa að meðal-
tali um 12 á hverri mínútu. Á göt-
unum myndast djúpar grafir eftir
kúlurnar og 5-lyft hús hrynja eins
og spilaborgir.
A nær 50 stöðum kom upp eld-
ur og slökkviliðið vissi ekki hvert
það átti að snúa sér. — Fallbyss-
urnar niðri fóru nú að svara kveðj-
unni en hittu ekki þessa voðafugla
sem sveimuðu og undu sér í ótal
bugðum og snúningum í 1—2 kíló-
metra hæð.
Jafnskjótt og flugvélarnar höfðu
losað sig við byrði sína, sneru þær
heimleiðis. En ekki voru þær úr
allri hættu fyrir það, því að sím-
skeyti og loftskeyti voru búin að
tilkynna komu þeirra i ailar áttir og
nú voru sendar upp flugvélar, sem
sátu fyrir á leiðinni; en loftfall-
byssur kváðu við niðri og reyndu
að skjóta niður aðkomuflugvélarnar.
Nú gerðu smærri flugvélarnar aðal-
gagn sitt. Þær flugu neðar, beindu
athyglinni að sér og réðust á þýzku
flugvélarnar, en stóru flugvélarnar
frönsku, sem aðal-spellvirkin höfðu
unnið, flugu óáreitt heim hátt í
lofti.
Eftir að hættan var yfirstaðin í
Karlsruhe voru þjóðvegirnir i kring
fullir flóttamanna, sem með hálfum
huga voru að snúa aftur. En i hvert
skifti sem borgarar í Karlsruhe lesa
um Zeppelins-árás á England eða
annars staðar, þá rennur þeim kalt
vatn milli skinns og hörunds, þvi
að nú hafa þeir sjálfir fengið af því
smekkinn.
Kúabú bæjarins.
ViOl.al við Eggert Briem frá ViBey.
Svo sem kunnugt er, hefir borgar-
stjóri undanfarið verið að undirbúa
það, að bærinn stofnaði kúabú ein-
hversstaðar hér i grend við bæinn,
til þess að bæjarstjórnin að einhverju
leyti gæti lagt undir sig mjólkur-
söluna, eða að minsta kosti fram-
leiddi svo mikið, að bærinn gæti
ákveðið mjólkurverðið. í sambandi
við þetta fréttum vér i gær, að
Eggert Briem frá Viðey hefði skrifað
borgarstjóra og boðist til þess að
selja bænum kúabú sitt hér i bæn-
við sanngjörnu verði.
Vér fórum á fund hans til þess
að fá nánari upplýsingar, einkum til
þess að vita hvað hann áliti »sann-
gjarnt verð«.
Briem tjáði oss, að hann væri fús
til þess að selja bænum fjós sitt við
Laufásveg fyrir það, sem það hefði
kostað hann og hverja fullræktaða
N Ý J A BÍÓ
Barnfóstran
hjá
leynilögreglamanBinnm.
Sjónleikur í 3 þáttum um við-
ureign Borkers leynilögregluþj.
og glæpahjúanna Davidoff og
Kate Blond.
Aðalhl.v. leika: Else Frölich
og Robert Schyberg.
dagsláttu í túni í nánd við fjósið
fyrir 480 krónur. Kýrnar kvaðst
hann vilja selja venjulegu gangverði.
Tilboð þetta er fullkomlega þess
vert, að því sé gaumur gefinn. Allir
munu vera sammála um það, að
það væri mjög svo heppilegt að
bærinn eignaðist kúabú og á þann
hátt gæti ákveðið verðið á mjólk.
Eftirlit með heilbrigði kúnna mundi
verða betra, og eftirlit með mjólkur-
sölunni, sem nú er í hæsta máta
ábótavant, mundi batna stórlega.
Allir munu þvi vera borgarstjóra
þakklátir fyrir þann undirbúning,
sem hann þegar hefir gert til þess
að koma hér á, á sínum tíma, stóru
og góðu kúabúi. En við tilboð það,
sem nú er komið fram frá Briem í
Viðey, virðist svo sem mál þetta
sé töluvert nær því að komast í
framkvæmd en áður, þvi vitanlega
mundu nokkur ár líða þangað til
kúabúið væri komið á, ef bærinn
ætti sjálfur að byggja fjós og rækta
land. En nú stendur bænum til
boða kaup á fyrirtaks-búi »við sann-
gjörnu verði« — og málið getur þvi
komist í framkvæmd þegar á næsta
ári.
Þegar tilboð þetta er athugað, þá
kemur i ljós að það er mjög gott
og hagfelt fyrir bæinn. Briem býð-
ur fjósbygginguna fyrir það sem
hún kostaði, þegar hann lét reisa
hana. En þar sem nú mun vera
30—40 °/0 dýrara að reisa hús, en
þegar fjósið var bygt, þá er sá gróði
auðsær. En um landið er það að
segja, að dagsláttan í túni gengur
hér — eða hefir gert það til skams
tíma — kaupum og sölum fyrir alt
að 1000 kr. Ennfremur er á það að
lita, að tún hér i Vatnsmýrinni er
að sjálfsögðu seljanlegra, en tún í
Fossvogi, þar sem bærinn að lík-
indum mundi rækta landið. En það
getur verið þýðingarmikið atriði, ef
bærinn síðar einhverra hluta vegna
vildi selja landið aftur. Sama er og
um fjósið við Laufásveg, að það
hlýtur að vera verðmætara en fjós
inn i Fossvogi, ýmsra orsakavegna.
Þess utan þyrfti í sambandi við fjós
inn í Fossvogi að byggja ibúðarhús
fyrir starfsfólkið og allir aðdrættir
væru þar miklu erfiðari — meiri