Morgunblaðið - 26.09.1916, Blaðsíða 1

l»riðiudag
26,
sept. 1916
H0R6DRBLADID
3. krsranfj.
323.
tðJu’blafi
Ritstj ómarslmi nr. 500
Fitnjóri: Vilhjálmur Finsen.
ísafoldarprentsmiðja
Afgreiðslusími nr. 500
l> Gamla Bio <H
Hin fræga mynd Gamla Bio’s
Ofjarl kvennaránsmanna
verður, vegna fjölda áskorana,
sýticf afíur i kvöíd.
Ath.I Þetta er áreiðanlega síðasta tækifærið sem gefst að
sjá hina aðdáanlegu krafta
kappans JTl a c i s f e.
Tölusett sæti kosta i. kr., alm. o 6o og barnasæti 0.25.
Tölusett sæti má panta í síma 475.
Verzíunin Björn Jirisijánsson
hefir með „Botníu" og „Hólum“ fengið mikið urval
af allskonar
Vefnaöarvöru.
Tvistfau Jijóíatau Tafafau
Xéreft bl. og óbl. Lakaiérejf. Verkmannaskijrfufau.
Tlserfafnad karla og kvenna.
Jiegnkápur.
Vanctaðar vörur. írá Ódýrar vörur.
V. B. Ji.
Mjilkurfélag Reykjavlkur
heldur fund í Bárubúð
föstudaginn 29. sept. kl. 4 síðdegis.
S t j ó r n i n.
Mikið veggfóður
kom í verzlun
Sveins Jónssonar & Co.
síðast með Hólum.
Kirkjuhljómleikur.
Hann var ver sóttur en skyldi,
kirkjuhljómleikurinn, sem Páll ísólfs-
son efndi til í kveðjuskyni i dóm-
kirkjunni í fyrrakvöld. Er það því
ver, sem það er áreiðanlegt, að
Páli hefir sjaldan eða aldrei tek-
lst betur. Mörgum mun minnis-
*tætt, hvernig hann spilaði Adagio
^ftir Mendelsohn og Bach’slögin. Svo
*kórónaði« hann alt með snildarlegri
^teðferð á »FinaIe« Mendelsohn, sem
eitthvert hið mikilfenglegasta af þvi
er vér höfum heyrt Pál fara með,
að ólöstuðum Fugunum hans Bachs.
Leitt er til til þess að vita, að
ekki skuli vera kostur á betra hjóð-
færi i höfuðstaðnum, þegar jafn efni-
legt listamannsefni heimsældr okkur
og vill gera sitt til að sjóndeildar-
hringur okkar víkki og smekkur okk-
ar í músíkkinni batni, en honum
er þó 'enn mjög ábótavant. Allir
hinir ungu listamenn vorir, sem
hafa horfið hingað heim i sumar-
leyfi sínu hafa þó þegar fengið
miklu áorkað í þeim efnum, og er
það ólíkt nú, því sem áður var,
hvað bjóða má íslenzkum eyrum;
fyrir ekki ýkjamörgum árum var
ekki til neins að bera þyngri músik
á borð fyrir höfuðstaðarbúa, — þá
þoldu eyrun ekki nema hæglátar
og viðkvæmar tónsmlðar — en nú
er þessi veggurinn, sem skilnings-
leysið hafði reist upp á rnilli lista-
manns og áheyrenda, að hrynja, og
töluvert hrynur nú á hverju ári við
heimsókn þeirra Haraldar Sigurðsson-
ar, Jóns Norðmann, Páls Isólfsson-
ar, Péturs Jónssonar og Eggets
Stefánssonar. Hafi þeir allir beztu
þakkir fyrir starf sitt hér heima, og
veri þeir aftur hjartanlega velkomn-
ir, þegar þeim aftur gefst færi á að
vitja átthaganna; við samlandar þeirra
gleðjumst við góðar fregnir af þeim
úr öðrum löndum, en mestur verð-
ur fögnuðurinn þegar við sjáum þá
næst og heyrum framfarir þeirra
hvers i sinni grein.
Bæjarbruni.
Nýlega brann bærinn Forsæti í
Landeyjum til kaldra kola. Er mönn
um ókunnugt um hvernig eldur-
inn hefir komið upp.
Meztum hluta innanstokksmuna
kvað hafa verið bjargað.
Flöskuskeyti.
„Ingólfur“ fer að leita
manna í Þormóðsskeri.
Fyrir fáum dögum fanst á Rauða-
sandi í Barðastrandarsýslu rekið
flöskuskeyti. Var það á þessa leið:
»Staddir i Þormóðsskeri, bátlausir
og bjargarlausir.«
Það var þegar farið með skeytið
á fund Guðmundar sýslumanns
Björnssonar á Patreksfirði, til þess
að hann mætti ráða fram úr þvi
hvað gera ætti.
Þormóðssker er hér framundan
Straumfirði. Er það hátt sker, sem
sjór gengur aldrei yfir. Skerjótt er
i kring og blindboðar og ilt að kom-
ast upp í það.
Guðmundi sýslumanni kom þegar
til hugar, að i þessu skeri mundu
skeytasendendur vera. Reyndi hann
að ni sambandi i síma við sýslu-
mann Borgfirðinga, Sigurð Eggerz,
en tókst það ekki, vegna þess að
að eitthvert ólag var i simanum.
Simaði hann þá til Magnúsar Torfa-
NÝJA BÍÓ
Æyíí prógram
í EvqIó!
IJarðarf. Jéns Guðmundssonar, Bræð-
raborgarstig 19, fer fram á fimtudag-
inn. Hefst með húskveðju á heimiti
| hans kl. 12 á hádegi.
Hér með tilkynnist vinum og vanda-
mönnum, að jarðarför minnar elsku-
legu konu, Hansínu Guðmundsdóttur
Nýlendugötu 15, fer fram frá Landa-
kotsspitalanum miðvikudaginn 27. þ.
m. og hefst kl. I e. h.
Reykjavik 25. sept. 1916.
Sig. Sveinsson og börn.
Stulka.
Þrifin stúlka óskast fyrri hluta dags.
Uppl. hjá
M. Levi, Snðurgötu 14.
Barnaskóíinn
sjá götuauglýsingar).
sonar sýslumanns á ísafirði og bað
hann að skýra sýslumanni Borgfirð-
inga frá þessu. Gerði Magnús það.
Sig. Eggerz fékk þá flóabátinn
»Ingólf«, sem lá i Borgarnesi á
sunnudaginn, til þess að fara vestur
að Þormóðsskeri og grenslast eftir,
hvort hann sæi þess þar nokkur
vegsummerki, að menn hefðu verið
þar teptir.
Fór svo Ingólfur þangað og vegna
þess að veður var gott, skaut hann
út báti og gat lent við skerið. Fóru
menn um alt skerið, en urðu einkis
vísari. — Varð eigi annar árangur
fararinnar en sá, að Ingólfur tafðist
við þetta um nokkrar klukkustundir.
Mestar líkur eru til þess, að skeyti
þetta hafi einhver sent af prakkara-
sk«p. Bendir tvent til þess. Fyrst
og fremst það að skeytið er undir-
skriftarlaust og engin dagsetning á
þvi. Ef það hefði verið frá einhverj-
um nauðstöddum mönnum er ólík-
legt að þeir hefðu eigi getið nafns
síns og hvenær þeir hefðu gripið
til þess óyndisúrræðis að senda
flðskuskeyti. Því að það gera menn
ekki nema í lífsnauðsyn að leita sér
hjálpar á þann hátt. — Það er því
grátt gaman, þegar menn leika sér
að þvi að senda slik skeyti.