Morgunblaðið - 15.01.1917, Blaðsíða 1

Mátradagr
15.
jan. 1917
4. argangfr
72.
tðlublad
Ritstj órnarsími nr. 500
Ritstjóri: Vilhjálmur Finsen.
Isaíoldarprentsmiðja
Afgreiðslnsími nr. 500
Öinl Reykjavtkur g|Q
Biograpk-Tkeater
Talsími 475
mn
prógram
i kvötd!
'i. F. U. M.
Biblíulestur í kvöld kl..8*/a
Allir ungir menn velkomnir.
L. F. K. R.
Tnndur í kvöld kl. 9 i Iðnó.
Stjórnin.
BréMriftir
og önnur ritstörf sem hægt er að
hafa í hjáverkum, annast fyrir kaup-
menn
f’orsteinn Jönsson,
Vesturgötu 34.
Símar 9 og 112.
Tófusklnn
i
kaupa háu verði.
Jöh. Olaísson & Co.
Sími 584. Lækjargötu 6 A.
Wolff & Arvé's
H Leverpostei
i */* ofl */« pd. dðsum er
bezt. — Heimtið það
Beauvais
Loverpostej
er bezt.
Smurningsolían
cylinder og lager, sem vér seljum, er viðurkend að vera sú bezta og
jafnframt ódýrasta eftir gæðum, sem til landsins flyzt.
— — Mótorbátaeigendur ættu sjálfs sín vegna að reyna olíuna.-
Reynslan er bezt.
ASG. G. GUNNLAUGSSON & Co.
Erindi
um drauma og dutrænar sagnir
endurtekur Herraann Jónasson i Bárunni í kvöld.
þann 15. f>. m. kl. 8l/z.
Aðgöngumiðar kosta 50 aura. Fást þeir i bókverzlunum ísafoldar
og Sigf. Eymundssonar, verzluninni »Von« og við innganginn.
• Kaupirðu góðan hlut
þá mundu hvar þú fékst hann.
cfteRóufl cfijarcjfíringir
fyrir mótorbáta. — Fæst í
Netav. Sigurj. Pjeturssonar
Hafnarstræti 16.
Atalfundnr U. M. F. R.
verður baldinn í Báruhúsinu í kvöld kl. 9 síddegis.
Þess er fastlega vænst að enginn félagsmaður láti sig vanta á fund-
inn, þar sem nýtt mál, viðkomandi félagsskapnum, veiður tekið til með-
ferðar og framkvæmdar á fundinum. Stjórnin.
Gasstöðin
Það er nú orðið svo alvanalegt
að Gasstöðinni sé lokað, að menn
eru hættir að kippa sér upp við
það. Eigi að síður veldur það þó
allmiklum óþægindum jafnan, þá
menn eru sviftir gasinu. Því að
þótt allír formæli því á alla lund,
þá má enginn án þess vera, sá
er einu sinni hefir haft það í sín-
um húsum.
Þegar gasstöðin komst hér á
fót voru skoðanir manna skiftar
um það hversu heppilega það hefði
verið ráðið að taka gasið í sfað
rafmagnsin8. Þeim mönnum, er
héldu rafmagninu fram, hefirófrið-
urinn gefið byr undir báða vængi
því að meðan við höfum að eins
gasstöð erum við upp á aðra
komnir vegna þess að kolin, sem
til hennar þurfa, eigum við ekki
sjálfir. En rafmagnið mundi ekki
hafa gert okkur upp á aðra komna
— og mikið er í það varið.
Margir halda að hinar tíðu lok-
anir gasstöðvarinnar séu því að
kenna að gasstöðin sé i ólagi.
Gasstöðvarstjóri hefir skýrt Morg-
unblaðinu frá því að svo sé ekki.
En gasstöðin er orðin of lítil handa
okkur. Hún var sniðin eftir þörf-
um bæjarins fyrir nokkrumárum
og var þá yel við vöxt, en bær-
inn hefir vaxið upp úr henni eins
og svo mörgu öðru. Máþarmeð-
al annare geta vatnsleiðslunnar,
sem er orðin alt of litil fyrir okkur.
Það er þess vegna óþarfi að
kippa sór upp við það þótt stund-
um sé lokað fyrir gasið. Það er
að eins gleðilegur vottur um fram-
för bæjarins að gasstöðin skuli
vera orðin of lítil eftir svona
stuttan tíma. En þetta ætti að
vera Reykjavikurbúum alvarleg
hvöt til þess að koma sem fyrst
á fót rafmagnestöð. Þvi að raf-
magnsstöð er okkur nauðsynleg,
enda þótt við höfum gasstöðina
og gætum stækkað hana. Og enda
þótt bæjarsjóði verði ekki beinn
tekj auki að þeim stöðvum
báðum fyrst í stað, ætti það
ekki að verða framkvæmdum til
dráttar, því að óbeinlinis græðir
ni/jTi bíó
London
um nótt.
Ahrifamikill og raunverulegur
sjónleikur í 3 þáttum, leikinn
af ágætum enskum leikendum.
1. þáttur. Fagra betlarakonan.
2. — Glæpamanna sam-
kundan.
3. — Sigur réttlætisins.
NB. Hér hafa verið sýndar
tvær myndir með líkum nöfn-
um og þessi. Menn mega alls
eigi rugla þeim saman því aO
þessi mynd er alveg einstök í
sinni röð.
bærinn stórfé á hvorutveggja fyr-
irtækinu.
Óánægjan, sem nú er íbænum
út af gasskortinum, ætti því ekki
að koma fram í því, að menn
liggi gasstöðinni á hálsi. Hið eina
sem ámælisvert væri er það, að
hafa eigi haft gasstöðina stærri i
öndverðu, eða þá hitt, að hafa
ekki fyrir löngu komið hér á raf-
magnsstöð.
/ /
Jafnaðannenska.
Það væri bæði óþarfi og rang-
látt að segja það, að jafnaðar-
menskan eigi nokkurn þátt í því,
að heimsstyrjöldin mikla komst
á. Jafnaðarmenn eiga auðvitað
margt á sinni könnu af þeim óróa
og óeyrðum, er verið hafa hér í
álfu og víðar á undanförnum ára-
tugum. En allur sá órói er und-
anfari striðsins og þvi mjög ná-
kominn, enda þótt jafnaðarmenn
í öllum löndum hafi þvegið hend-
ur sínar af því. En eitt er víst,
að þegar ófriðnum linnir, hve-
nær sem það verður, þá brýzt
jafnaðarmenskan fram til sigurs.
Eigi eins og hún hefir aðallega
verið túlkuð, heldur sem grund-
völlur að frjálsu jafnrétti allra
manna til alls þess, er þetta líf
hefir að bjóða. Og það eru her-
mennirnir í skotgröfunum, sem
flytja okkur hinn nýja síð. í skot-
gröfunum eru allir jafnir fyrir
lögunum. Þar hafa þeir fátækl-
ingurinn og auðmaðurinn hið
sama til brunns að bera — líf
sitt.
Þegar þrælastríðinu lauk í
Bandarikjunum, réðu hermenn
Norðurrikjanna lögum og lofum
í full þrjátíu ár. Var það ekki