Morgunblaðið - 19.03.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐÍÐ
Vöruhúsið
hefii fjölbreyttast úrval af als-
kouar
íataeínum
Kotnið i títna, rneðan nægu
er úr að velja,
ávalt
ódýrasf
Guðlaug H. Kvaran
Atntmannsstig 5
Sniður og mátar allsk. kjóla og kápur.
Saumar líka ef óskast.
Óílýrast í bænum.

Hvítt öl
Nnna i dýrtiðinni ættu menn að
nota Hvitt öl i mat og meö mat, til
þess að spara sykur og mjólk. Olíð
er drjúgt, ljúffengt, ódýrt og holt.
Stúlka
úskast i vist á fáment heimili frá
14. maí, sumarlangt eða lengur. —
15—20 kr. kaup,
R. v. á.
^Jf Winna ^
S t ú 1 k a óskast nú þegar húlfan dag-
inn, í hæga vist, til 14. mai. K. v. á.
J2®iga
M a ð n r óskar eftir herhergi með hús-
gögnnm nú þegar. Borgnn fyrirfram.
K. v. á.
É ÆaupÆapm |!
B r ú k a ð mahogni-spilahorð óskast til
kanps. Simi 466.
Hún skildi hertogann svo vel —
vissi hversu mjög hann hafði unnað
hinni ungu og fögru konu sinni og
hvers vegna hann óttaðist það að
móðir sín kæmist að þvi. Aðrir
menn hefðu ef til vill álitið hann
óþokka fyrir framkomu hans, en
hún þekti hertogaynjuna of vel til
þess að fella slíkan dóm.
— Eg veit það, andvarpaði hún,
að hefði eg verið dóttir hennar, þá
tnundi eg ekki hafa þorað að segja
henni ástarsögu mína, ef eg hefði
haldið að hún yrði óánægð. Það
er ólán þegar mæður eru jafn stæri-
látar og hún.
Hertoginn var ekki ánægður held-
ur og hann óskaði þess heitt og
innilega að alt væri öðruvísi. Hann
tók það sárt að Valentine skyldi eyða
æsku sinni hans vegna. Hann vissi
það að ótal menn gengu á eftir
— —.
Krone Lager öl
Igö* VÁJT ÍJ Y&9 ÍNGAM
___ - ®
csro

De foronede Bryggerier.
LJ rvals
DILKAKJ0T
í heilum tunnum,
fæst hjá
O. G. Eyjólfsson & Co.
éSrœnar ðaunir I N ÍðllFSoðÍð kjðt
trá Beauvaís
eru Ijúfíengastar.
henni með grasið í skónum og að
Harry Bellaire mundi fúslega hafa
gengið fram í opinn dauðann til
þess að vinna sér ást hennar. Hann
skildi það vel hvers vegna Valentine
hafði gramist við hann, en hvað átti
hann annað að gera? En hann var
staðráðinn í því, áður en hann fór
að hátta að hann skyldi sættast við
Valentine aftur.
Það er nú einkennilegt að þau
komu bæði í þeim sömu erindagerð-
um niður i borðsalinn morguninn
eftir, nokkru áður en sezt var að
^spæðingi. Valentine brá dálítið í
hrún er hún kom þangað og sá að
hann var þar fyrir og beið eftir
henni. Hún roðnaði og fölnaði á
víxl, en gekk rakleitt til hans.
— Eg skammast mín, mælti hún.
Eg hefi ekki haft hugmynd um það
að eg væri svona skapvond. En eg
— 397 —
frá Beauvais
þykir b©*t á ferðalagi.
gat ekki verið kurteis við'hana. Nei,
eg ætla að segja þér alt áður en þú
færð að tala. Eg hafði hlakkað mik-
ið til dagsins. En svo kemur hún
í allri sinni fegurð, brosandi og töfr-
andi. Ög þér fóruð með henni.
Eg veit það að [hún hefir verið óum-
ræðilega fögur í sólskininu úti á
ánni og að þér hafið eigi gætt ann-
ars en þess að hugsa um hana. Og
allan tímann sem þið voruð burtu
hljómuðu í eyrum mér hinvfögru
orð, sem þér mæltuð til hennar.
— Góða Valentine, yður skjöplast,
mælti hann. Hún vakti hjá mér
sára sorg.
— Sorg I hrópaði Valentinegbæði
hrygg og fegin. Hvernig stóð á
því ?
— Það var eigi að kenna neinu
því sem hún sagði eða gerði, mælti
hann. En eg veitti"Jhenni nánari
—13981—31
ujv w§ imíituiuujgguigaff
ö. Johnson & Kaaber.
M M oetr, Brg
'ltfiöpmaaníhðfti
vitryggú: hiiK, húsgögu, .....
koaar vöruíorða o. s. frv.
elásvoða fyrir lægsta iðgjald
ncimaSÍ. 8—12 f, h. og 2—8 e.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nieistt )•
N. B. Nielsen.
ÖUBMF Égilsoa
skipamiðlari.
Taís. 479. Veltusundi r (upfij
$jé- Stríðs- Brunatryggingar
Skrifstofan opin kl. 10—4.
AlFskonar
Brunatryggin gar
Halldór Eiríksson
bókari Eimskipafélagsins.
Trondhjems vátryggingarfélag h,f.
Allskonar brunatryggíngar.
Aðalamtoðsmnðar
CARL FINSEN.
Skólavörðnatig 25.
Skrifstofutimi 5’/,—6*/a sd. Talsimi 331
Allskonar
yátryggingar
Trolle & Rothe.
.... —
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. Johnson & Kaaber
OLAFUR LAIÍL8SON,
yfirdómslögm., Kirkjnstr. 1®'
Heima kl. 1—2 og 5—6. Sími 215-
athygli í gær heldur en áður. E0
sá vangasvip hennar í fyrsta sinn
þá var hún lík annari — annaf[
stúlkn sem eg hefi þekt og það vak11
sorg mína.
— Var það ekki annað?
Valentine hlæjandi. Eg var hr#d^
um það að hún hefði sært yðt>r
orðum. En hvað er það, þótt h^
sé lik einhverri annari? En svo
haldi áfram sögu minni — svo koð1
uð þér með hana aftur. . -
— Það er eigi alveg rétt, ^
hann. Að visu reyndi eg^ekki
aftra henni frá þvi að koma a
En hún hafði lofað því að kaup*
yður blóm. Þér verðið að vl .
kenna það, enda þótt við yr
ósammála. gp
— Setjum svo, mælti húo-
hvers vegna gáfuð þér„henni* ^
liljuvöndinn, sem þér^vissuO
— 399 —