Morgunblaðið - 07.04.1917, Blaðsíða 1

Ritstjórnarsími nr 500
Ritstjóri: Viihjálmur Finsen.
Gamla Bio
Engin sýning: í Gamla
Bio fyr en 2. í páskrnn
EB"B
IMB
TJalhatt
nafa á
Isafoidarprentsmiðja
& Oísen
lager *
Jarðarför konu minnar, Auðbjargar
Magnúsdóttur, fer fram i dag og hefst með
húskveðju frá heimili mínu, Grettisgötu
5o a, kl. 2 siðdegis.
Sigurjón Jóhannsson.
Vestmannaeyja-
síminn.
Vi&gerð ómöguleg að sinni.
Síðastliðið laugardagskvöld fór
björgunarskipið Geir héðan áleiðis
til Vestmannaeyja, til þess að gera
við sæsímann milli lands og eyja,
sem bilaði í byrjun vikunnar. Með
skipinn fóru Forberg landssímastjóri
og Smith simaverkfræðingur— senni-
lega í þeim tilgangi að koma sím-
annm í lag. En tveim dögum áður
var Otto B. Arnar símritari sendur
landveg austur á Landeyjasand til
þess að »mælac bilunina.
í gær kl. 11 kom Geir hingað
aftur eftir 5 daga útivist og haíði
ekki tekist að koma sæsímanum í
lag, því hann var bilaður á svo
mörgum stöðum. Þeim endanum,
sem nær er Landeyjasandi, tókst
Geir ekki að ná upp, þrátt fyrir
marg-ítrekaðar tilraunir með öllum
hugsanlegum tækjum. Geir flutti
með sér héðan nokkuð af sæsíma-
þræði, en birgðirnar sem landssím-
inn hafði fyrirliggjandi hér á staðn-
um, voru ekki nægar til þes.5 að
bæta símann með. Það kvað vanta
rúman kilometer til þess.
Það er ekki annað fyrirsjáanlegt
en að Vestmanneyingar verði nú
sambandslausir fram eftir sumrinu
og er það auðvitað mjög bagalegt
fyrir þá. En þeir mega að nokkru
sjálfum sér um kenna eða þvi, að
þeir voru of trúaðir á fullyrðingar
landssímastjórans við þiugið 19n,
þegar í riði var að koma eyjunum
óskeikult loftskeytasamband við
Reykjavík. En nú er það sannað,
að fullyrðingar hr. Forbergs voru á
engu bygðar og afskifti hans af því
máli, Vestmanneyingum til litillar
blessunar, í bráð, að minsta kosti.
Vér áttum tal við kapt. Ungerskov
I gær. Tjáði hann oss að siminn
lægi yfir hraun á kafla, um 3 kilo-
Oietra frá Landeyjasandi. Þar væri
síminn slitinn á mörgum stöðum,
e& landmegin við hraunið mundi
Sveskjur,
Húsínur,
TJvexfi niðursoðna,
Sardinur,
Osírur, Leverposíej,
'ITlakaroni,
Jlúðíur,
Jiahao, Exporí,
Tí n e íu r.
hann hafa grafist í sandinn, svo að
honum yrði ekki náð upp.
Kostnað hefir þessi Vestmanr.a-
eyjaför Geirs mikinn í för með sér
fyrir landssjóð. Landssímastjórinn
leigði skipið á 850 kr. á dag, auk
kola. Mun Geir hafa eytt um 30
smálestum af kolum í ferðinni og
nemur því allur kostnaðurinn frá
laugardígskvöldi til föstudagsmorg-
uns töluvert á níunda þúsund
króna, en kostar sjálfsagt tvöfalt
áður en síminn kemst í lag.
Vér skulum ekki orðlengja um
þetta að sinni. En við tækifæri væri
fróðlegt og skemtilegt að lofa alþjóð
að sjá, svatt á hvítu, hver voru af-
skifti landssimastjórans af Vest-
mannaeyjasímanum, bæði áður og
eftir að hann varð landssjóðseign.
ÞjóBleikhúsið.
Umræflufundur Stúdentafélagsins.
Þjóðleikhúsið var á dagskrá í
Stúdentafélaginu á miðvikudags-
kvöldið var, og stóðu umræður
um málið fram yfir miðnætti.
Indriði EinarsBon skrifstofustjóri
var málshefjandi. Rakti hann
feril leiklistarinnar hér í bæ alt
til þessa dags og benti á þau skil-
yrði sem nauðsynleg væru til þess
að leikment gæti haidist við í
landinu. Taldi hann óhjákvæmi-
legt til þessa, að varið væri ár-
lega til leikhúsþarfa 24 þús. kr. úr
landssjóði og 6 þús. kr. úr bæj-
arsjóði. Taldi hann bænum í lófa
lagið að ná inn bæjarstyrknum
með því að leggja 10% skatt á
kvikmyndahúsin, eða réttara sagt
allar þær myndir þeirra, sem ekki
\æru fræðimyndir. Skemtiskatt-
ur er tíðkaður víða um heim, með
góðum árangri, og fáir sem sækja
kvikmyndasýningar hér mundu
láta sig muna um það þó inn-
gangseyririnn yrði 10% hærri en
nú er. — Skiljanlega þyrftu leik-
endurnir að fá þak yfir höfuðið.
Nýtt hús kostaði alt að 500 þús.
kr. og ókleyft að koma því upp
eins og sakir stæðu, vegna erfið-
leika sem stöfuðu af ónógum sam-
göngum og skorti á byggingar-
efni. Og nú mætti búast við að
Iðnaðarmannahúsið yrði selt og
þá væri úti um sjónleika i bráð.
Leikfélagið þyrfti því að tryggja
sér húsið en það væri ekki hægt
nema stjórnin eða einstakir menn
hlypu undir bagga. Til þess að
kaupa húsið og laga það svo að
það yrði viðunandi leikendum og
áhorfendum þyrfti 100 þús. kr.
Var málshefjandi ekki úrkula von-
ar um að landsstjórnin vildi styðja
að þvi, að veitt yrði upphæð þessi
að láni með góðum kjörum.
Þá talaði Olafur Björnsson rit-
stjóri nokkur orð og næstur hon-
um Klemenz Jónsson fyrv. land-
ritari. Fann hann mjög að sinnu-
leysi og áhugaleysi fólks á leik-
húsmálinu. Kvaðst oftast hafa
farið úr leikhúsinu mjög vei á-
nægður við leikendur en óánægð-
ur yfir aðbúðinni í salnum. Taldi
kjör þau, sem beztu leikendur hér
byggju við, hreinustu forsmán, og
4. argangr
153.
tð!ubli*ð
Afgreiðslusimi nr. 300
Nýja Fordbifreiðin
R. E. 27
fæat rávalt til leigu í lengri og skemmri
ferðir, fyrir sanngjarna borgun. Bifreið-
arstöðin er Kaffihúsið Fjallkonan, simi 322.
Karl Moritz,
hifreiðarstjóri.
Þaulvanur skrifari
(Kontorist) óskar eftir atvinnu 2—3
stundir á dag. Ritstj. visar á.
bráða nauðsyn á að bæta úr þeim,
því annars væri fyrirsjáanlegt að
ieikar legðust niður. í sama streng-
inn tóku flestir aðrir ræðumenn.
Guðmundur Finnbogason doktor
fann mjög að húsnæðinu hve
Iðnaðarmannahúsið væri í alla
staði óhæft til sjónleika og mælti
á móti því að farið yrði að verja
fé til þess að lagfæra það, því
að það gæti aldrei orðið til fram-
búðar. Vildi koma upp nýju húsi
þegar i stað.
Gísli Sveinsson alþm. kvað það
ekki láandi þó að sveitaþing-
menn yrðu ekki fylgjandi háum
fjárveitingum til leikhússbjgging-
ar 0g reksturs, fyrst ekki hefði
tekist að fá ráðherrana, sem þó
ættu að vera betur færir um að
skilja nauðsyn leikhússins, en
almúgamenn, til að veita málinu
fýlgi-
Pétur Hjaltested úrsmiður, sem
talað mun hafa fyrir hönd Iðnað-
armanna lét það á sér skilja, að
komast mætti að viðunandi samn-
ingum við eigendur Iðnaðar-
mannahússins, því að um sölu
væri ekkert afráðið enn. Taldi
jafnvel ekki ósenniiegt, að húsið
yrði lagað eitthvað, ef komist
yrði að samningum yfir lengri
tima við Leikfélagið. Var fundi
Stúdentafélagsins slitið án þess að
nokkur ákvörðun væri tekin um
málið, en skotið á öðrum fundi
og þar kosin fimm manna nefnd
til að sjá málinu farborða. Hlutu
kosningu i nefndina: Indriði
Einarsson skrifstofustjóri, Ólafur
Björnsson ritstjóri, Thor Jensen
útgerðarmaður, Matth. Þórðarson
og Pétur Hjaltested úrsmiður.
Umræðurnar snerust mikils til
of mikið um atriði, sem litlu varða
málið i framtíðinni. En það sem
mestu varðar er þetta: Að kjör
leikenda séu bætt, og að Leikfé-
laginu sé séð fyrir húsnæði. A
það skal minst nánar í næstu
biöðum Morgunblaðsins.