Morgunblaðið - 23.04.1917, Blaðsíða 4

4
MOí^UNBLAÐÍÐ
Garðrækt.
. A afgirtu laDdi inni hjá Sundlaug-
unum geta menn fengið afmælt
svæði til
garðræktar í sumar
endur gjalds laust.
Þeir sem vilja sinna þessu sendi
umsóknir, þar sem tekið sé fram
hvað margra fermetra er óskað, fyirir
2$, þ. mán., til Morgunblaðsins, mrk.
»Kálræktun hjá Sundlaugunum«.
Hádskona
óskast til Austfjarða í sumar. Hátt
kaup í boði. Upplýsingar á Baróns-
stíg 22 (uppi).
íbúð,
2—4 herbergi, óskast til leigu 14.
maí eða sem fyrst.
Há leiga borguð fyrirfram, ef vill.
Ritstj. vísar á.
2 stúlkur
óskast í ársvist á gott sveitaheimili
á Austurlandi. Nánari upplýsingar
á Spítalastíg 6, uppi.
Leverpostei J
pd. dósum
Heimtið
---- 1 ...
Atvinna.
Nokkrar duglegar stúlkur geta fengið varan-
Brímaíryggingat*
«14- cá sMMrjgfyjir,
ö. Jöhnsort & Kaaber.
íega atvinnn við fiskverkan hjá |ÍI.f. Kveldúlfi, í
Melshúsnm.
Upplýsiugar gefur
vUiii ilIuuUOíijiilylðtÍUy
Ksupmattnahgfa
Utrvggir: hns* húðgðgn* aöe-
ko.nsMT vðruforða 0. s. frv. geg»
dásvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
£ Austmstr. 1 {Búð L. Nieísen].
N. B. Nlel86u.
Steingrímur Sveinsson
Melshúsnm.
Morgunkjólatðu
smekklegar gerðir fást I
Brauns Verzlun.
Gardínuefni
1
hvít og gul (créme), einnig sérstakir Gardinnkappar
i stðrn úrvali í
Brauns Verzlun.
Gunnar Egiison
skipamiðlari.
Tals. 479. Veltusundi r (upp
Sjé- Strids- Brunatrygglngar
Skrifstofan opin kl. 10—4.
Brunatryggið hjá » W O L G A«.
. Aðalumboðsm. Halldór Eirlksson,
Reykjavík, Pósthólf 385.
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kaupm. Daníel Ber^mann.
Trondhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatryggingar.
Afialamboðsmafivr
CARL FINSEN.
Skólavöröuutlg 25.
SkritBtofutimi 51/,—8»/9 gd. Talstmi 3SI
Allskonar
vátryggingar
Tjarnargötu 33. Símar 23J&429.
Trolle & Rothe.
Geysir
Export-kaffi
er bezí.
ASalamboðsmenn:
0. Johnson & Kaaber
Morgunblaðið
bezt.
Bezt að anglýsa i Morgimbiaðinu.
OLAFUR LARU88ON,
yfirdómslögm., Kirkjustr. 10
Heima kl. 1—2 ogjjð—6. Simi 215,
var svo hræddur við móður mína.
Þá hugsaði eg það, að ef þú færir
burtu, þá skyldi eg fara á eftir þér
og fara með þig til River Niew, og
þar hefðirðu getað unað æfi þinni í
ró og næði í nokkur ár. Eg skrif-
aði þér, en Sidonia vildi ekki leyfa
það, að þú fengir bréfið. Svo sendi
eg Nell með skilaboð til þín um
það, að þú skyldir senda mér skeyti
um það hvar þig væri að hitta. Og
þegar þú fékst það ekki, sendi eg
þjóninn minn með þér og skipaði
honum að skilja ekki við þig fyr
en hann vissi hvar þú værir. Öll
bölvunin stafar af því, að hann skildi
of snemma við þig. En síðan hefi
eg þrotlaust leitað að þér.
— Það er undarlegt, mælti hún,
að þú skyldir hafa svo mikið erfiði
fyrir því að finna mig aftur, þegar
þér þótti svo lítils um mig vert.
— 550 —
— Naomi, mælti hann auðmjúk-
lega. Eg ætla ekki að afsaka mig.
En minstu þess, að eg var ungur
þá — ungur og óreyndur. Og eg
skyldi gera alt til þess að reyna að
bæta afglöp mín við þig. Elskan
mín, eg breytti rangt gagnvart þér,
en það veit guð einn hvað eg hefi lið-
ið. Þúvarst einusinnisvogóð,Naomi,
að þú mundir ekki hafa neitað um
fyrirgefningu, jafnvel versta óvini
þínum.
r- Óvinur hefði reynst mér bet-
ur en bóndi minn, mælti hún. Hef-
irðu nokkru sinni hugsað um það,
hversu hræðilega — hversu ógurlega
illa þú breyttir við mig? Eg var
konan þín — eg var ung og nnni
engum nema þér einum, en í við-
urvist þinni léztu það viðgangast,
að móðir þin svívirti mig í orðum.
Þú þagðir við þvi, þegar hún sagði
— SU —
að eg hefði e 11 þig. Þér kom ekki
til hugar að tala, þótt þú hefðir get-
að bjargað mér. En eftir þetta alt
saman dirfist þú að kyssa mig —
þú dirfist að kalla mig konu þína
og þú ætlast tij þess að eg fyrirgefi
þérl Aldrei skal eg gera þaðl Eg
skaut máli mínu til þín, en hverju
svaraðir þú? Þú leizt á mig, en
svaraðir engu. Steinar hefðu vikn-
að, en hjarta þitt komst ekki við.
Þú yfirgafst mig, svívirta og hrjáða
— sagðir ekki eitt einasta orð —
þótt þú hefðir getað bjargað mann-
orði mínu I Og svo spyrðu hvort
okkar hafi verið verra eða grimm-
lyndara I Hvernig ertu skapi farinn,
að þú getir spurt slíkrar spurningar?
— Eg hlýt að hafa verið vitlaus
þá, mælti hann deyfðatlega. En það
veit hamingjan, að það er í eina
skiftið *að eg hefi breytt eins og
ódrengurI
— 552 —
— Mér þykir|vænt u'm að heyra
það. En þetta^eina hefði þó verið
ærið nóg til þess ”að£spilla æfi betri
manns, helduGjen þú)i’ert. Eg hefi
lesið mikiðjj'og ? kynst heiminum
mikið. En eg hefi aldrei þekt þess
dæmi, að nokkur maður hafi fórnað
gæfu og mannorði ; konu sinnar
vegna ótta viðý móður sína. Og
samt sem áður spyrðu, hvort okkar
hafi verið ’ grimmlyndara 1 Það e(
hart! Eg gerði”eigi annað en það,
sem þú neyddir ; mig „ til að gera.
Litilmenska þíu hrakti mig brenni'
merkta út úr húsum móður þinn^
og út í heiminn. Þú þagðir o&
gafst mér með því annað nafn e0
konu samir, nafn, sem móður
lét mjög vel í munni. Þögn þín
eitraði lif mittjog — og — hjarta
mitt brastfþá.
Hún kastaði sér á;kné, hallaðist
— S53 ~