Morgunblaðið - 12.08.1917, Blaðsíða 1
Sammdag
12.
ágúst 1917
4. árgangr
tölablað
Ritstjórnarsímt nr. 500
Ritstjóri: VilhjAUnur Finsen
ísafoldarprentsmiója
Afgreiðslnsími nr. 500
Gamla Bio mum—
Innikróaðir
Peningafalsarar New-York borgar
handteknir.
Afarspennandi og skemtilegar
leynilögreglusjónl. í 2 þáttum.
Það gefur þessari áhrifamiklu
mynd sérstakt gildi, að hér eru
sýndir hinir ágælu lögreglu
hundar. Það er þeim aðallega
að þakka, að lögreglumaðunnn
fær yfirbugað hið mikla bóf fél.
Chaplin í vandræðum.
Fram úr hófi skemtileg mynd.
Frelsens Hær!
Stabskapt. Grauslund og Kaptain
Johnsen fortæller Rejseerindringer,
ved Mödet i Aften Kl. 8‘/2-
Alle er velkommen.
Jarðarför minnar kæru tengdaméður,
Jðhönnu Solveigar sálugu Gunnarsdðttur fer
fram mánudaginn hinn 13. þ. m. og byrjar
með húskveðju kl. II1/, f. h. á heimill mínn
\ Hverfisgötu 93.
Eftir ósk hinnar framliðnu eru þeir
v, beðnir, sem kynnu að hafa i hyggju að
senda kranz, heldur að minnast Lands-
spftalasjððsins við þetta tækifæri.
Ólina Finnbogason.
Hér með tilkynnist vinum og vandamönn-
um að jarðarför minnar hjartkæru dðttur,
Ásdisar Helgadóttur, fer fram þriðjudaginn
þann 14. ágúst kl. II1/, frá Bókhlöðustíg
6 B.
Ragnheiður Brandsdóttir.
Erl. simfregnir.
frá fréttaritara Isaf. og Morgunbl).
Khöfn. 10. ágúst.
I*jóðverjar segjast ætla
að heíja sókn á snðaustur-
vigstöðvunum og komast
til Odessa.
Ákatar orustur standa á
Izonzo-vígvellinum milli
Itala ogAusturríkisma nna.
Venizelos heíir lýst því
yfir, að hann muni taka
sér einræði i öllum málum
í Grikklandi ef þess gerist
þörf.
Sjónleikar
í lðnaðarmannaf)úsitm / kvölc/ hí. 9:
JTlafarakonan í JTlarfij
Og
Uinnusíúfkna - áfjyqgjur.
Nánar á götuauglýsingum.
Tekið á móti pöntunupi i Bókverzlun ísafoldar.
Hús til sölu.
Vandað hús á bezta stað í Hafnarfirði er til sölu og laust til íbúðar
i. október.
Stærð hússins er 12X1^ me3 risi og kvisti og bakaríi í kjallara
(nýr ofn). Einnig fylgir 2000 □ álna lóð. Húsið liggur við aðalgötu
bæjarins.
Allar upplýsingar sölunni viðvikjandi hjá
Daniel Bergmann kaupmanni Hafnarfirði. Simi 44
og Bjarna Jónssyni Skólavörðustíg 6 B Reykjavik.
Nokkrir reiðhestar
og einnig 2—3 vagnhestar eru til sölu.
Til sýnis i Tungu kl. 12—4 í dag.
(Skóverzl. Jóns Stefánssonar
er nýkomið mikið úrval af
Skófatnaði aí öllum stærðum.
Þegar ,Escondido‘
var sttkt.
Einn skipverja segir frá
Með »Sterling« í gærmorgun kom
hingað einn skipverja þeirra, sem
réðust á »Escondido* hér í Reykja-
vík til ferðar þeirrar til Bretlands,
sem var skipsins síðasta, en það er
Hansen kökubakari, sem verið hefir
á »Skjaldbreið«, og er nú hingað
kominn aftur til þess að taka við
stjóin kaffihússins, þegar Ludvig
Bruun afhendir það, 1. október næst-
komandi.
— Það var klukkan tæplega 4 um
daginn og »Escondido« var þá skamt
fyrir norðan Suðureyjar. Veður var
bjart, stillilogn og dauður sjór. —
Skyndilega heyrðist fallbyssuskot og
kúlan þaut rétt fyrir ofan skipið. Vér
vissum þegar hvaðan skotið kom,
því skamt frá skipinu var þýzkur
kafbátur kominn úr kafi. Annað
skot reið af, hið þriðja litlu siðar —
alls 6 skot, en til allrar hamingju
hæfði ekkert þeirra »Escondido«.
Sjötta skotið lenti að eins nokkrum
föðmum fyrir aftan skipið.
— Nú hætti skothríðin og kaf-
báturinn stakk sér í kaf.
— Samt sem áður flýttum við
okkur i skipsbátana. Var það eag-
um erfiðleikum bundið að komast í
þá, þvi veðrið var svo gott. Þegar
við vorum komnir nokkra faðma frá
skipinu kom kafbáturinn upp og í
sömu andránni hæfði tundurskeyti
»Escondido. Hvellurinn var ákafleg-
ur. Reykháfur skipsins þeyttist í hia
loft og mikið af yfirbyggingu skips-
ins fór i spón og þeyttist í allar áttir.
Kafbáturinn var í um 50 metra fjar-
lægð þegar hann skaut tundurskeyt-
inu og því engin furða þó Þjóðverj-
ar hæfðu skipið. Þó tókst þeim það
eigi betur en svo, að það liðu 47
774/777 BÍÓ
Ástareldur.
Astarsaga frá Arabíu.
í 3 þáttum og 50 atriðum,
Aðalhlutverkin leika:
Aage Hertel, Kai Lind,
Ellen Rassow, Arne Weel.
mínútur frá þvi tundurskeytið sprakk
á skipshliðinni og þangað til skipið
sökk.
— Meðan skipið var að sökkva,
sigldi kafbáturinn kringum »Escond-
ido« nokkrum sinnum. En skyndi-
lega komu Þjóðverjarnir auga á ann-
að skip og sigldu í áttina til þess,
án þess að hafa mælt eitt einasta
orð við skipverja á »Escoudido«, sem
allir voru i bátunum skamt frá.
Skip þetta var brezkt. Var því
sökt með allri áhöfn — og mun
auðvelt að geta sér til hvernig það
hefir orðið.
Við rérum nú til lands og komum
eftir 10 stundir til St. Kildaeyjar.
Var oss tekið þar ágætlega af Bret-
um, sem gerðu alt sem í þeirra valdi
stóð til þess að hjálpa okkur. Sama
dag vorum vér sendir á vopnuðum
botnvörpung til Stornoway og vor-
um þar i 6 daga. Þaðan fórum við
til Glasgow og loks frá Aberdeen
til Bergen. Var því skipi, ásamt
mörgum öðrum, fylgt af brezkum
varðskipum yfir Norðursjóinn.
Þannig hljóðar saga þessa skip-
brotsmanns af »Escondido«. Mun
það vera fremur af tilviljun en hinu,
að Þjóðverjarnir hafi sérstaklega gert
sér far um að hindra það, að hér
féllu ekki margir menn. Er grimd
kafbátahernaðarins alveg einsdæmi og
óskiljanlegt að nokkur maður skuli
fást til þess að framkvæma slika hluti,
sem sögurnar herma að átt hafi sér
stað i viðureign Þjóðverja við alsak-
laus, óvopnuð kaupför.
Og hernað kalla þeir það, að láta
vel vopnaða kafbáta læðast að hlut-
lausum skipum, eins og villidýr að
bráð sinni, dengja yfir þilfarið mörg-
um fallbyssuskotum, drepa og lim-
lesta fjölda manns, að sögn sjónar-
votta, og sigla siðan burt með kulda-
bros á vörum til hinna eftirlifandi
sjómanna, sem ekkert skilur frá dauð-
anum nema rekaldið, sem þeir í ör-
væntingu halda dauðahaldi i.
Er það furða þó heimurinn eigi
bágt með að skilja slika hernaðar-
aðferð?