Morgunblaðið - 17.08.1917, Blaðsíða 1
Fðstudag
17.
ágúst 1917
M0R6DNBL
4. argangr
283.
tðlublað
ir. íoo
Ritstióri: Vilhiálmur Finsen
ísafoldarprentsmiðja
Afgreiðslnsimi nr. 500
■> Jhjía Bíó <!
Þyrnibrautin.
Nútíðar sjónleikur i 4 þáttum. — Aðal-leikendur:
Olaf Fönss,
Agneta Blom, Johs. Ring.
Hvar sem þessi mynd er sýnd, munu þúsundir áhorfenda
fyllast meðaumkun með hinni ógæfusömu fósturdóttur skóar-
ans, sem hrakin er frá sælu lífsins og lendir í mannsorpinu.
cSToRRrar íunnur af agœfu saífRjafi
úr Vopnafirði og af Möðrudalsfjöllum, fást keyptar í dag og á morgun
fyrir 115 kr. hver, hjá
*3*áli tJlrnasyni\
Skólavörðustfg 8.
Ritstjórnarsími
I. 0. 0. F. 998179 — II.
SIOl Reykjavíknr |B 10
^lul Biograph-Theater
Talslmi 475
firlagadémur
Fallegur og efnisríkur sjónl. í
3 þáttum, leikinn af ágætum
dönskum leikurum.
Aðalhlutv. leika:
Fru Luzzy Werren,
Hrr. Herm. Florentz.
Efni myndarinnar er mjög
áhrifamikið, og fádæma fagurt,
og myndin er án efa með þeim
beztu sem hér hefir verið sýnd.
Aluminium-bíonze
nýkomið.
Daniel Halldórsson
Uppsölum.
Erl. simfregnir.
frá fréttaritara Isaf. og Morgunbl.).
Khöfn 15. ágúst.
Spánn er undir herlög-
um.
f»jóð verj ar búast við sókn
hjá Ypres og Verdun.
Undanhald Rússa og Rú-
mena stððvað.
Páflnn hefir komið Iram
með triðarboð. Er þar til-
skilið að engin þjóð tái
landvinninga, engar skaða-
bætur greiddar og engin
viðskiftastyrjöld að strið-
inu loknu.
Með samkomulagi heflr
tekist að draga úr óeirð-
unum í Helsingfors.
Khöfn 15. ágúst.
Nikulás fyrv. Russakeis-
ari heflr verið fluttur til
Tobolsk ásamt fjölskyldu
sinni.
ítalska stjórnin hafnar
, triðarumleitunum pútans.
Tvöfalt útflutningsgjald
af sjávarafurðum.
Fjárhagsnefnd Nd. flytur frv. um
bráðabirgðahækkun á útflutnings-
gjaldi á sjávarafurðum um helming.
Lögin vill nefndin að öðlist gildi
16. sept. 1917 — og gildi til árs-
loka 1919. A hækkunin að koma í
stað verðhækkunartollsins, sem úr
gildi gengur þann dag.
Arið 1916 nam útflutningsgjald af
fiski og lýsi 216 þús. kr. af síld
158 þús. kr. Hefir tvöföldun gjalds-
ins þannig mikinn tekjuauka í för
með sér fyrir landssjóð.
Hækknn bnrðargjalds nm helming.
Fjárhagsnefod Nd. flytur frv. um
það hækka um helming burðargjöld
þau öll og ábyrgðargjöld innanlands
með póstum og póstskipum, sem um
ræðir í póstlögunum 16. nóv. 1907.
Vill nefndin láta lögin öðiast gildi
þegar í stað og gilda til ársloka 1919.
Þegar Ceres var sökt
í Glasgow var skipshöfnin af »Cer-
es« yfirheyrð og sagði hún þá frá
því á þessa leið þegar skipinu var
sökt:
»Ceres« fór frá Fleetwood hinn
ix. júlí og fékk nákvæm fyrirmæli
um það, hvaða leið hún ætti að fara.
Lydersen skipstjóri og stýrimaður
sögðu báðir að þeirri stefnu hefði
nákvæmlega verið fylgt. Ferðin gekk
vel i tvo daga, en er skipið var kom-
ið 50 gr. n. br. og 12 gr. vestur-
lengdar, kom á það tundurskeyti frá
kafbáti, sem eigi sázt. Varð þegar
ógurleg sprenging i skipinu. Vélin
stöðvaðist samstundis og þegar reyk-
ur og gufa fór að réna, var vélrúmið
fult af vatni. Annar vélstjóri, Dani-
elsen og einn kyndari biðu bana við
sprenginguna og bakborðsbátur brotn-
aði í spón.
Það tókst að koma stjórnborðs-
bát á flot og einnig »jullu« og gekk
skipshöfnin þar á, ásamt þremur far-
þegum. »Ceres« sökk á sjö min-
útum. Rétt á eftir kom kafbáturinn
í ljós á stjórnborða, en þegar hann
sá að skipið var sokkið fór hann i
kaf aftur. Bátarnir héldu nú til lands.
Skömmu siðar sáu þeir tvö svört
reköld skamt frá sér og er þeir
komu nær sáu þeir að þetta voru
fljótandi tundurdufl. Um miðjan dag
hinn 15. júlí komust bátarnir báðir
til þorpsins Bornich á Suðureyjum,
eftir harða útivist.
Einn skipverja segir frá.
Farþegar á Ceres voru 3, þeir
Thor Jensen, Rich. Thors og ung-
frú Þóra Friðriksson. Nokkrir is-
lenzkir sjómenn voru ráðnir á Cer-
es hér og komu 3 þeirra hingað í
gær á Fálkanum.
Vér náðum tali af Bjarna Jóns-
syni Þórðarsonar hafnsögumanns á
Vesturgötu 38. Er Bjarni framúr-
skarandi dugnaðarlegur að sjá og
liklega ekki einkisvirði að hafa með
á slíkri útivist og þeir áttu, skip-
verjarnir og farþegarnir á Ceres, eft-
ir að skipinu var sökt. Bjarni segir
látlaust og blátt áfram frá, svo sem
góðra sjómanna er siður.
Klukkan var 7,13 árd. föstudag-
inn 13. júlí. Ceres varþááað gizka
200 sjómilur norður af írlandi.
Skyndilega varð óttaleg sprenging,
vélin stöðvaðist og annar björgunar-
báturinn fór í spón, ásamt mörgu
öðru á þilfarinu. Kafbáturinn sást
þá hvergi, en hann kom úr kafi
litlu síðar hinu megin við skipið, en
hvarf aftur þegar hann sá, að skipið
var að sökkva. Tveggja manna var
þegar saknað og hygg eg að þeir
hafi báðir farist i vélarúminu þegar
sprengingin varð.
Farþegar voru ekki komnir á
fætur og voru því fáklæddir mjög.
En það var um að gera, að hraða
sér sem mest. Þóra Friðrikjson
komst í kjól, en Thor Jensen og
Rich. Thors voru vestis- og jakka-
lausir, er þeir hlupu í bátinn. Skip-
verjar, sem á verði voru, lánuðu
þeim nokkuð af sínum fötum, en
veður var kalt, rigning og stormur,
svo það gat varla farið vel um þau.
Þau báru sig samt vel, en sjóveiki
hafði ungfrú Þóra megna.
Nú var róið og siglt. Mat höfð-
um við til þriggja daga og vatn nóg.
Og Cognak, ef einhver skyldi veikj-
ast. Eftir 52 stunda veru í bátunum,
— »julluna« höfðum við bundið
aftan i lífbátinn, — komum við að
landi í Bornich. Var oss tekið þar
mjög vel af Bretum og þegar símað
eftir skipi til þess að flytja okkurtil
Skotlands. í Glasgow vorum við í
10 daga, en fórum svo frá Newcastle
til Noregs. Skipverjar og farþegar
mistu alt, sem þeir höfðu meðferðis.
En það var hreinasta undur, að ekki
skyldu fleiri menn farast, því kaf-
báturinn gaf oss e n g a n f r e s t
til þess að forða oss.
Það var 8. september árið 1908
að A. P. Alberti, fyrverandi íslands-
ráðherra, kærði sjálfan sig fyrir lög-
reglunni. Hann sagði þá þegar, að
rannsókn i sakamáli sínu mundi
standa í tvö ár, og það rættist. —
Hinn 20. desember 1910 var dóm-
urinn kveðinn upp yfir honum og
hann dæmdur til 8 ára hegningar-
hússvistar. Og þann sama dag var
hann fluttur til hegningarhússins í
Horsens.
Alberti vóg þá 288 pund. En
undir eins og hann kom i fangelsið
tók heilsu hans að hnigna. Og í
júlímánuði 1912 hafði hann iagt svo
mikið af, að hann vóg ekki nema
i^opund. Hann lá þá ýmist í sjúkra-
húsdeild hegningarhússins, eða sat
hálfrænulaus á stóli og öll hin fyrri
glaðværð hans var horfin.
Þá þótti það eigi mannúðlegt, að
láta hann vera þar lengur, og var
hann þvi fluttur til Vridslöselille og
þar hefir hann verið siðan.
Hegningartiminn er sem sagt fyrst
útrunninn 20. desember 1918. En
samkvæmt lögum frá 1873 má náða
menn fyr en hegningartíminn er út-
Albertf náðaður.