Morgunblaðið - 29.08.1917, Blaðsíða 1

TÆiðv.dag
4. árgangr
29.
nágúst 1917
MORGUNBLAÐID
295.
tðlublað
Ritstjórnarsimi nr. 500
Rtstjóri: Vilhjílmur Finsen
Ísaíoldarprentsmiója
Afgreiós^usimi nr. 500
Gamla Bio
Barátfan
um
gúllnámuna
Afarspennandi sjónl. i 3 þáttum
leikinn af fyrsta flokks itölskum
leikurum.
Myndin er efnisrik, framúr- @1
skarandi vel leikin, og ein af
þeim myndum sem allir munu
hafa gaman af að sjá.
Jarðarför mannsins mins sálaða, Helga
Runólfssonar, fer fram fösfudaginn 31. þ.
m. frá heimili okkar, Klapparstig 15, og
byrjar með húskveðju kl. II.
Það var ósk hins látna, að ef einhverir
befðu ætlað að gefa blómsveig, yrði verð
þeirra látið ganga til Landspítalasjóðsins.
Ástriður Erlendsdóttir.
2—3 menn geta fengið
íar með bil
á fimtudagsmorgun til Ölfusár eða
Þjórsár.
TJpplýsingar í síma 202 og 488.
Erl. simfregnir.
frá fréttaritara Isaf. og Morgunbl.).
Kaupm.höfn 27. ágúst.
Eikisráðstefna sett í
Moskva.
Kerensky hefir varað
afturhaldsmenn og Maxi-
malistana við því, að berj-
ast á móti stjórninni.
Forseti finska þingsins
hefir kallað saman þingið
29. ágúst.
Hin nýja stjórn Rúss-
lands er þrisvar sinnum
dýrari en gamla stjórnin.
Korniloff og Kerensky
hafa orðið ósáttir út af því,
að dauðahegning hefir aft-
ur verið innleidd í Búss-
landi.
ítalir sækja fram og hafa
tekið Monte Santo.
Sjóhrakningar.
Islenzkur sfýrimaflur segir frá
Norsku gufuskipi, sem »Solbak-
ken« hét, var sökt i vetur. Á
*
því var íslenzkur stýrimaður, 0-
feigur Guðnason, ættaður af Skeið-
um. Hann er nú kominn hingað
fyrir skemstu og hefir sagt Morg-
unblaðinu svo frá því er á daga
hans dreif þá er skiþinu var sölct:
—- Við létum í haf frá Buenos
Aires hinn 3. janúar í vetur og
var förinni heitið til Cherbourg
á Frakklandi. Höfðum við með-
ferðis 4200 smálestir af hveiti.
Gerðist nú ekkert sögulegt tíðinda
fyr en um miðjan dag hinn 4.
febrúar. Þá vorum við um 60
mílur frá Brest. Er þá skotið á
okkur viðvörunarskoti, en kaf-
báturinn sem skaut, var svo langt
í burtu að við gátum eigi séð til
hans neinar merkjabendingar. —
Litlu síðar kom annað skotið og
fór rétt yfir skipið. Hafði þá kaf-
báturinn nálgast okkur svo að við
sáum hann gefa merki um það,
að hann vildi fá að sjá skipskjöl-
in. Gekk þá skipstjóri á bát og
reri til kafbátsins með skipskjölin.
Var þá þegar ákveðið að skipinu
skyldi sökt. Voru sendir tveir
foringjar af kafbátnum yfir í skip-
ið með tvær sprengjur, en okkur
var gefinn 20 mínútna frestur til
þess að komast frá borði og hafa
með okkur vistir og föt. Rétt
eftir að við vorum lausir við skip-
ið urðu í því sprengingar, en það
sökk þó eigi. Skaut þá kafbát-
urinn á það 11 skotum, sem flest
hittu, enda sökk nú skipið.
Kafbáturinn tók nú bátana tvo
í eftirdrag og lofaði að draga þá
þangað til eigi væru nema 5 míl-
ur til lands. Veður var allgott
þegar »Solbakken« var sökt, en
tók nú óðum að hvessa. af norð-
austri. Kafbáturinn dró okkur
gegn veðri og sjó þangað til um
miðnætti, en þá var komið af-
spyrnurok. Þá lét hann okkur
lausa og sagði að við ættum 20
milur ófarnar til Brest og ættum
að stefna A.N.A. En til Brest
var ófært vegna veðurs og stór-
sævis. Við settum nú upp segl
og ætluðum að reyna að halda
bátunum saman. En eftir litla
stund hvarf bátur skipstjóra okk-
ur. Voru á honum 13 menn 0g
hefir ekkert til þeirra spurst síðan.
Við vorum 14 í hinum bátnum.
Var hann svo hriplekur að altaf
urðu þrír menn að standa i austri.
Og vegna þrengsla urðum við að
varpa fatapokum okkar fyrir borð.
|D> Jlýja Bíó. <
Dáleiðsluáhrif
Stórfenglegur sjónleikur í 3 þáttum. Aðalhlutverkin leika
Kr. Gunnar Tolnæs
(frá þjóðleikhúsinu í Kristjaniu), sem talinn er að ve a einhver
fallegasti leikari Norðurlanda,
Frú Fritz Petersen og Hr. Philip Beck.
Töiusett sæti.
%: iéhá
¥
Hsrrar Reynir Gíslason
Og
Theodór Arnason
hafa
fjíjómíeika i kvöíd
og eftirleiðis alla virka daga kl. 9V2-11V2 °g sunnudaga kl. 4— SV*
°g W. 9l/a—rIVa síðd-
Sjálfur sat eg við stýrið og ætl-
aði að reyna að komast eins langt
og unt væri inn í Biskayiskafló-
ann, en vindstaðan breyttist og
gekk í suðaustur. Þá var eina
vonin að halda út flóann aftur og
reyna að komast til Spánar. Tók
nú kuldi mjög að sverfa að okk-
ur. Á öðrum sólarhring lézt dansk-
ur kyndari úr kulda og vosbúð
og á þriðja sólarhring lézt annar
maður, finskur háseti. Urðum við
þá að kasta líki kyndarans fyrir
borð.
Vistir okkar voru hart brauð,
vatn, ofurlítið af niðursuðu og
nokkrar flöskur af víni. Vatnið
gekk til þurðar fyr en varði og
sótti þá á okkur óbærilegur þorsti.
Voru sumir farnir að drekka sjó
og mikið að þeim skyldi ekki riða
það að fullu. Dró nú mjög kjark
úr mönnum og örvæntu sumir um
það að við mundum nokkru sinni
ná landi, enda vorum við átta-
vitalausir. Sex mennirnir voru
þó sérstaklega duglegir, 3 sænskir
hásetar, danskur vélstjóri og 2
kyndarar, norskur og sænskur.
Sjálfur sat eg við stýrið í fjóra
sólarhringa.
Hinn 8. febrúar kl. 5 að kvöldi
sáum við gufuskip skamt frá okk-
ur. Þá voru allir svo þrekaðir,
að enginn treystist til þess að rísa
á fætur til þess að gefa merki.
Varð eg þá að sleppa stýrinu
suöggvast. Tókst mér með miklum
erfiðismunum að standa upp við
siglutréð og gefa merki, en skip-
ið sá okkur ekki. Litlu síðar sá-
um við annað skip, en þá var
farið að dimma svo að það sá
okkur eigi heldur. En fimm mín-
útum síðar sáum við innsigling-
arvitann hjá Gijon á Spáni. Réðst
eg þá um við menn mína hvort
við ættum heldur að reyna að ná
landi upp á líf og dauða eða haf-
ast við úti fyrir um nóttina. Var
það afráðið að leita lands, enda
er eg viss um það að enginn okk-
ar hefði lifað af næstu nótt úti
á sjó.
Landtakan reyndist góð. Kl.
12 um nóttína komumst við upp
í sandvík rétt hjá Gijon. Var þá
allmikið brim, en það skolaði okk-
ur upp á sandinn. Vorum við
hepnir að þessu leyti, því að þetta
var eini lendingarstaðurinn þarna
á löngu svæði.
Við komumst 4 upp úr bátnum
og inn í aðalgötu borgarinnar,
sem var skamt þaðan. Hittum
við þar lögregluþjón og gátum
gert honum skiljanlegt að við
vildum finna norska ræðismann-
inn. Kom ræðismaðurinn rétt á
eftir og margt annað fólk. Vor-