Morgunblaðið - 13.09.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Nærföt.
Vinn&iföt.
Hvar er mestu úr að velja?
Hvar eru vörugæöin meet?
Hvar fær maður vöruna ótíýrasta?
Yöruhúsinu.
Herbergi
með husgögnam óskast
til leigu fra 1. okt,—14 maí.
Borgan fyrirfram.
R. y. á.
Ágætt, saltað
lambakjöt
norðlenzkt,
fæst í heilum tunnum ódýrast í
Kjötbúð Milners,
Laugavegi 20 B.
$ JÍQÍga
2 samliggjandi herbergi óskast til
leigu. Tilboð merkt 1920 afhend-
ist afgr. Morgunbl.
0 Æaup mapuT f
Ung kýr, snemmbær, til sölu nú
f>egar. Upplýsingar á Grettisg. 29.
^ cTapaÓ
Tóbaksdósir, óvenjulega stórar og
fullar af tóbaki, hafa týnst. Skilist
til Morgunblaðsins.
H.f. Eimskipafélag Islands •
i
Sú breyting er orðin á að
E.s. ,Borg‘
(en ekki »Sterling*) tekur vörur á þessar hafnir:
Isafjörð, Hólmavík, Borðeyrj Hvammstanga, Siglu-
fjötð og Akureyri.
Skipið fermir væntanlega um helgina, og verður þetta auglýst nánar síðar.
Es. ,Sterling‘
tekur vörur tsl þessara hafna:
Vestmannaeyja, Djúpavogs^ Fáskrúðsfjarðar, Seyðis-
fjarðar, Húsavtkur, Sauðátkróks, Skagastrandar og
Blönduóss.
Takið á móti vörum:
Föstndag 14. sept:
iil Skagastrandar, Blönduóss, og Sauðárkróks.
Laugardag 15. sep-:
til Húsavíkur, Seyðisfjarðar, Fáskrúðs/jarðar,
Djúpavogs og Vestmannaeyja.
H.f. Eimskipafélag Islands.
t-
ræð eg nú þegar að Gufunesi. •
Eggert fönsson, Tungu.
Oxul-feiti
ameríska, fyrir bíla og aðra vagna selur
veiðarfæraverzlunin Liverpool.
YAT^YGGINGAÍ^ p*
Brnna tryggingar,
sjö- og striðsYátryggmgar,
O. Johnson & Kaaber.
Det kgl, octr. Brandassuranee
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögn, alls-
konar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen
Brunatryggið hjá »WOLGA«
Aðalumboðsm. Halldór Eiriksson
Reykjavík, Pósthólf 385.
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kaupm. Daníel Berqmann.
Gunnar Egilson
skipamiðlari.
Tals. 479. Veltusundi 1 (uppi).
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Skrifstofan opin kl. 10—4
Allskonar
yátryggingar
Tjarnargotu 33. Simar 235 & 429.
cTrolfe & cRqíRq.
Tioudhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen
Skólavörðustíg 25
Skrifstofut. sVa'^Va S'd. Tals. 331
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. lohnson & Kaaber
gamla mannsÍDB komu við hjartað í
honum. f>að var eins oghannkendi
stings fyrir brjóstinu. Ef til vill var
hann eigi enn gagnsýrður að glæpa-
sýkinni. Og ef tíl vill var það stæri-
læti út af því að vera sonur þessa
volduga, ósigrandi eyríkis — þetta
stærilæti, sem er einkenni allra Breta!
Hann hafði kent hinnar sömu tilfinn-
ingar þá er hann gekk í herinn. Og
það jafnvel þótt aðalástæðan væri þá
bú, að hann vildi Ieiða athygli Iög-
reglunnar frá sér, vegna þess að það
gat verið að hann yrði flæktur í
peningafölsunarmáli. En á vígvell-
inum var hann í essinu sínu. Hug-
rekki hans, áræði og hið óbifanlega
kærnleysi hafði vakið aðdáun yfirboð-
ara hans og ef hann hefði fallið þá
er hann misti handlegginn, þá mundi
hinn ófyrirleitnasti bófi Englands
hafa verið jarðsunginn sem hetja og
blöðin mundu hafa hepst um það að
hrósa honum.
En Diok Anstey hristi af sér þessa
— 343 —
skyndilegu geðshræringu Hann var
þreyttur af hinni löngu göngu og
hann hafði ef til vill eigi náð sér
enn eftir blóðmissirinn hjá Yser.
Og hann reyndi að örfa sjálfan sig
með því að rifja upp fyrir sér alla
þá glæpi, er hann hafði drýgt síðan
hann gerðist handgenginn þeim Jaap
van Huysmann og Erancois Delma.
Hann hafði aldrei hikað, en nú kom
þessi illvættur, er heitir samvizka og
hvislaði að honum ásökunum!
Guði sé lof, nú opnuðust dyrnar
og járnbrautarlestin rann inn á stöð-
ina. Dick Anstey átti verk að vinna
í London. Og nú gat það verið að
félagar hans kæmust undan í Corn-
wall-fjöllum, þegar þeirra var leitað
vestur um heiðar í stað þesB að þeir
fóru norðaustur.
Hann reis seinlega á fætur.
þá heyrðist alt í einu hávaði og
hróp lengra upp í götunni. Heyvagni
var ekið niður að járnbrautarstöðinni.
Og hann var fullur af sjóliðsmönnum.
— 344 —
Dick Anstey gekk ósjálfrátt fram
að glugganum. Vaguinu staðnæmdist
þar fyrir utan. Anstey leit ekki á
sjóliðsmennina, en hann horfði Iengi
á andlit manns, sem lá f vagninum.
Haun vör fölur í framan, blóðugur
og meiddur.
Með sigurópi var hann tekinn af
vagninum og þó var hann rækilega
bundinn frá öklum upp að öxlum og
í handjárnum.
Dick Anstey beit á vörina, en hann
jafnaði sig fljótlega aftur. HaDn
þekti manninn. f>að var Lugeni.
Anstey þrengdi gér fram að dyrun-
um á járnbrautarstöðinni.
— Jæja, félagar, kallaði hann hárri
röddu. Hafið þið veitt vel?
— það býst eg við, raælti einn af
sjóliðsmönnunum drýgindalega. Vifi
• náðum þessum pilti í klettasprungu
skamt héðan. Hann gat eigi fylgst
með félögum sínum vegna þess að
hann hafði fótbrotnað.
— Og nú á flytja hann til Lundúna.
— 345 —
— Já.
Anstey broBti.
— þangað ætla eg líka. Eg get
þá hjálpað til þess að gæta hans.
Um leið var bandinginn borinn þar
fram hjá. Hann Ieit á Anstey og
það var þögul beiðni í augnaráði hans.
Anstey kinkaði ofurlítið kolli.
41. kapítuli.
Förin til Lundúna.
Járnbrautarlestin sem Dick Anstey
fór með, nálgaðist Lundúni næsta
morgun og þá gekk hinn hái hermað-
ur inn í hliðarklefann þar sem band-
inginn og varðmenn hans voru.
— Jæja, mælti hann kumpánlega,
þið voruð hepnir að ná í þennan
bölvaða sjóræningja.
— Já, svaraði sjóliðsforingjinn
hróðugur. Annars er þetta mesti
stillingarmaður. Hann hefír eigi mælt
orð af vörum, enda þótt hann
— 346 —