Morgunblaðið - 07.12.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBI.AÐIÐ
Leikfímisbuxur,
bolir,
sokkar,
Glímubuxur.
Vöruhúsið.
Geysír
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0 JOHNSON & KAABER.
Bie igiEaia
Wolff & Arvé’s
Leverpostej
i */4 og Va pd. dósum
er bezt — Heimtið það.
0! -- Portvin
Og
Calorik Punch,
fæst í
Tóbakshúsinu
Sími 700.
Indverska rósin.
Skáldsaga
eftir C. Krause. 56
Með mjúkum höndum bar hún nú
græn smyrsl á sár greifans og batt
þau síðan. Svo kysti hún hann lauBt
á ennið, stakk bréfmiða í lófa Craf-
fords læknis og hvarf svo jafn hljóð-
lega og hún var komin.
Undir morgun vaknaði Crafford
læknir. Hann ásakaði sjálfan sig
fyrir það að hafa sofið svo lengi og
flýtti sér að rúmi greifans. Og hann
varð eigi lftið forviða er greifinn opn-
aði augun og mælti glaðlega.
— Eg hefi víst sofið lengi?
— O — já! mælti Crafford læknir
og brosti.
Svo horfði hann á greifann um
hrið, og mælti siðan:
— Hvernig líður yður?
— Agætlega, og vil þegar fara á
fætur.
— Bíðið dálítið. það liggur ekkert
á.
Hann tók nú umbúðinar af sárum
greifans og sá þá að á þeim Iágu
plástrar sem hann hafði ekki sett á
sárin. Og þegarhann tók plástranaafsá
hann að sárin voru gróin en aðeins tvö
rauðleit ör eftir. það var aðdáanlegt.
Ttlikiö úrval
af faííegum mancfyetlshijrliim, fjerra sfifsum og
slaufum. fínum göngusíöfum (fjentugum fi( jóía-
gjafa). Einnig emkar f)úfur og íaísvert af \regn-
kápum.
Lífið inn í búö
Tindrésar Tfndréssonar,
kfæðskera.
Váiryqgimiar. -^j§^
%&runa frygginga r,
sjó- og stríðsvátryggingar.
O. Jofjnson & Jiaaber.
Det kgl. ocír. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hÚ8. liÚ-igÖgM, alls-
konar vðcoforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Bifreiðakensla.
Eg undirritaður kenni akstur og meðferð Fordbifreiða í Hafnarfirði.
Þeir sem hafa í hyggju að læra hjá rrér, tali við mig fyrir ij. þessa
mánaðar. Avait til viðcals á Kirkjuvegi 17, Hafnarfirði.
5 desember 1917.
Bérthold Benj mín Magnússon,
bifreiðarstjóri.
■'■■■■■■ ■■ 111 mmmiff ***
Hin ágæta
neðanmálssaga Morgunblaðsins:
Leyndarmái iieiíogans
fæst keypt á afgreiðslunni.
Bókin er 630 síður og kostar að eins kr. 1.50.
Læknirinn strauk með hendinni
um enui sér.
— Er mig að dreyma — eða er eg
vakandi? mælti hann í hálfum hljóð-
um. Hver hefir verið hér í nótt?
— Er nokkuð að? spurði Robert
greifi.
— Nei, ekkert, mig furðar aðeins
á þvi að sár yðar skuli vera gróin.
Finst yður að þér séuð svo hraustur
að þér getið farið á fætur.
— Já.
Og greifinn hringdi í herbergisþjón
sinn. Varð hann alveg forviða er
hann kom inn og sá húsbónda sinn
heilan heilsu.
— Heyrið þér læknir, mælti greif-
inn á meðan kann klæddist. Mig
dreymdi einkennilegan draum f nótt.
Mér fanst kona koma að rúmi mfnu,
lúta niður að mér og leggja hendur
á sár mín. Og um Ieið brá svo við
að mér leið framúrskarandi vel og
meðan eg lá í þessu sælumóki hvarf
konan. Hvað segið þér um þennan
draum?
— Hann er einkennilegur, mælti
Iæknirinn vandræðalega. En um leið
varð hann var við brófmiða, sem
hafði Ient upp f ermi hans. Hann
las það sem á miðanum stóð og föln-
aði:
— Máðir nans hefir læknað hann.
í einu vetfangi reif hann seðiliun
í sundur, án þess að greifiun tæki
eftir því. Og rétt á eftir gekk inn
þjónn og rétti Robert greifa bróf.
Greifinn opnaði það og rak
upp gleðióp, er hann hafði Iesið það.
— Vitið þér hvað stendur í þessu
bréfi? mælti hann við læknirinn.
— Nei, hvernig ætti eg að vita
það?
— f>að er skipun frá konunginum
um það að eg eigi þegar í stað að
stíga á skip með herfylki mínu og
fara til Canada, vegna þess að ófrið-
ur er hafinn við Ameríku.
— Eg óska yður til hamingju!
hrópaði læknirinu og tók í hönd hans.
Anægja yðar út af þessari skipun
sýnir mér það og sannar að þór eruð
engiu aukvisin Cumberlands-ættar.
Nokkrum stundum eftir að atburð-
ur þessi gerðist í höll greifans, sat
Jakob Cumberland barún ásamt Mag-
har þjóni sínum í vnnustofu sinni.
— Nú hefi eg reynt það þrisvar
sinnum, mælti barúmnn við þjóuinn,
og í þrjú skifti hefir mér mistekist.
— Haldið þér bara áfram, mælti
þjónninn, einhverntíma hepnast það.
— Við skulum vona það. Greif-
inn fer uú einhvern næstu daga
áleiðis til Canada með hersveit sinni.
— f>ér eigið við það að hann skuli
aldrei komast þangað.
— Jú, því ekki það? Enhannskal
ekki koma þaðan aftur, mælti bar-
úninu og rak upp hræðilegan hlátur.
BrunatrygRÍð bjá „W OLG A“
Aðalumboðstn. Halldór Einarsson,
Reykjavík. Pósthólf 385.
Umboðsm. i Hafnarfirði
kaupm. Daniel Bergmann.
ALLSKONAR
VATRYGGINGAR
Tjarnargötu 33. Simar 235ÓC429
Trolle & Rothe.
Trondhjems Yátryggingarfél. h.f.
AHsk. brunatryggiugar.
Aðalumboðsmaður
C8 p! Finsen,
Skóla/örðustig 25,
Skrifstofut. 5V2—6^/2 s.d. Tals. 331
Sunnar Cgilson
skipamiðlari,
Hafjarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsimi heima 479.
Hann skal ekki koma þaðan aftur,
enda þótt eg fari þangað með hon-
um til þess að vernda hann, eins og
góðum frænda samir.
XXI.
í hinu illræmda Lundúnhverfi
Wapping var veitingahúsið »Gulna
hornið.t f>ar safnaðist saman versti
óþjóðalýður borgarinnar.
Helstu leigjendur í veitingahúsi
þessu voru tveir portugískir sjómenn
f>eir leygðu herbergi á þriðja lofti.
Höfðu þeir um margra ára skeið
siglt til Suður-Ameríku, en höfðu
jafnan komið illa fram. Nú höfðu
þeir ofan af fyrir sér með því að
vera túlkar, eða hjálpa kaupmönnum
þeim, er áttu skifti við aupför sem
komu frá Havanna eða Sct. Jago.
En væri atvinna þeirra eigf nógu
arðberandi, þá kunnu þeir Jose og
Nuno—svo hétu mennirnir — að sjá
sér farborða á annan hátt. f>eir
stálu og rændu.
Að kvöldi þe8S dags er Ithuriel
hafði úttekið hegningu sína, gekk
ungur maður hratt um hinar þröngu
götur í Wapping. Eftir útiiti hans að
dæma var hann eigi nema fimtáu
vetra, en þó mátti sjá það á honurn
að hauu mundi hafa reynt sitt af
hverju og hafa dvalið í suðrænum
löndum.