Morgunblaðið - 12.01.1918, Blaðsíða 1

Xaugard.
12.
jan. 1918
nORGUNBLABlÐ
5. árgangr
69.
tðlnblað
Ritstjórnarsími nr. 500
Ritstjón: Vilhjálmur Finsen
ísafoldarprentsmiðja
Afgreiðslusimi nr. 500
l.-=Tr=l Gamla Bio r=TI I
Nýársnótt
á herragarðinum Randrup
verður sýnd í kvöld í siBasta sinn.
95IEIBE
Skrifstofur
H.f. ,Her9ur‘, H.f. .Bræðingnr, H.f ,Hanknr‘
í Hafnarstræti is, efstu hæð,
æru daglega opnar frá
kl. 10 árdegis til 5 síðdegis,
nema laugardaga og sunnudaga.
ÚtbOFganir frá kl. 1—3 þá daga sem skrifstofurnar eru
•opnar.
Leikfélag Heijkjavíkur.
JiommgsQlíman
varður íeéRin sunnuóag 13. þ m. Rí. S síðó.
Aðgöngumiðár seldir í Iðnó á laugardaginn frá kl. 4—7 síðdegis,
með hækkuðu verði, og á sunnudaginn frá kl. 10—12 og 2—8 með
'venjulegu verði.
«4
Erl. símfregnir
Frá fréttaritara isafoldar og Morgimbl.
Khöfn n. jan
Norðmenn og Danir hafa viður-
kent sjálfstæði Finnlands.
Þýzku blöðin eru andvíg ræðu
Wilsons.
Maximalistar hafa í hyggju að
ógilda þjóðarskuld Rtissa.
Endutbótum hefir verið komið á
i brezka flotaráðuneytinu.
Er bærinn að verða
kolaiaus?
Þeir sem í gær sneru sér til
þeirrar einu verzlunar, sem hér hefir
verzlað með kol svo nokkru nemi
síðustu árin, til þess að kaupa kol,
fengu það svar, að engin kol væru
til sölu. Þau væru uppseld og því
miður engar líkur til þess að kola-
skip mundi koma á næstunni.
Það er ekki i annað hús að venda
með það. »Kol og Salt* ersúeina
verzlun, sem kol hefir haft á boð-
stólum — auk landssjóðs.
Vér spurðumst i gær fyrir á skrif-
stofu h.f. >Kol og Salt* um ástæð-
una til þessa. Var oss sagt, að þeg-
ar frakknesku botnvörpungarnir og
flutningaskipið Consul Horn fóru
héðan, þá hafi félagið lánað Frökkum
560 smálestir af kolum, gegn borgun
i sömu mynt innan ákveðins tíma.
Enn fremur hafði þvi verið lofað,
að skipið, sem kolin flytti, skyldi
’ að auk taka 2—300 smálestir af
kolum til flutnings fyrir félagið, og
á það munu menn hafa reitt sig.
En þegar skipið kom með kolin,
voru það eigi nema þessar 560
smálestir og ekkert að auki. En
þær birgðir eru þegar seldar — og
meira er ekki til. Skipið gat að
sögn eigi rúmað meira, auk saltsins,
sem það og hafði meðferðis.
Ekkert getur verra komið fyrir
oss á þessum kuldatimum en eldi-
viðarleysi. En það er fyrirsjáanlegt
ef frostín halda áfram. Kuldadaga
sem þessa, mun áreiðanlega vera
eytt helmingi meiri kolum 1 bæn-
um, en venjulega vetrardaga með t.
d. 2—3 stiga frosti. Hvaðan á að
taka^eldiviðinn ?
Til allrar hamingju mun lands-
stjórnin eiga 2000—3000 smálestir
af kolum hér liggjandi, og hún verð-
ur að hlaupa undir bagga með
bæjarmönnum og miðla þeim eftir
mætti. Kol þessi munu aðallega
hafa verið ætluð skipunum, sem í
förum eru fyrir landsstjórnina, en
þegar svona sérstaklega stendur á —
bærinn kolalaus í 18-20 stiga frosti —
verður að úthluta kolum til þeirra,
sem engu hafa að brenna. Líf og
heilsa manna er í veði, þvi að fólk
getur ekki verið eldiviðarlaust lengi
i harðindum eins og þessum.
Þá verður þegar að sjá til þess,
að kol verði flutt til landsins. Því
miður mun vera erfitt að útvega skip
erlendis nú sem stendur og er þá
ekki annað að gera, en að láta skip
þau, sem landssjóður hefii umráð
yfir, taka kolafarm í Bretlandi. Bisp
er nú í Bretlandi, líklega um það
leyti að fara þaðan áleiðis hingað.
Það skip flytur salt að sögn, farm-
urinn kominn i skipið, svo það er
of seint nú að breyta nokkru til með
þann skipsfarm. En þegar Bisp hefir
affermt saltfarminn hér — eða í
Vestmannaeyjum — þá ætti þegar
að senda það skip aftur eftir kolum.
Þá er Borg. Það skip liggur nú
i Noregi, en því kvað vera ætlað að
sækja saltfarm til Bretlands að við-
gerðinni lokinni. Þeirri ákvörðun
má breyta. Hér er komið nægilegt
salt í bráð, »Kol og Salt« á von á
4000 smálestum innan skamms og
ekkert útlit til þess að hér verði
saltþurð. En kol vantar tilfinnanlega
mjög bráðlega og því eigi nema
sanngjarnt að Borg verði látin taka
kolafarm i stað salts.
Það er vonandi að landsstjórnin
geri það sem í hennar valdi stendur
til þess að koma í veg fyrir kola-
skort hér á landi. Það getur haft
alvarlegar afleiðingar ef ekkert er að
hafst.
Gistihúsleysið.
Herra ritstjóri!
Viljið þér ljá Imér rúm i yðar
heiðraða blaði fyrir neðanritaðar línur.
Það er leiðinlegt að verða að liggja
úti í Reykjavík þegar frostið stígur
um 20 gráður, og geta hvergi feng-
ið að standa inni yfir blá nóttina.
Eg, sem rita þessar línnr, var stadd-
ur í Reykjavík fyrir nokkrum dög-
um og hitti þrjá útlendinga, af einu
skipinu sem lá hér á höfninni, og
spurðu þeir mig hvort það væri ekki
gistihús í bænum. Sagði eg það vera.
Þeir báðu mig þá að vísa sér á ein-
hvern gististað, því að þeir kæmust
ekki um borð i skip sitt fyrir stormi
og byl. Eg fór nú með þá á alla
þá gistisuði, sem eg vissi um, en
hvergi var rúm fyrir þessa tnenn.
Kl. var nú orðin irum kvöldið og
var versta veður. Mér þótti mjög
leiðinlegt að skilja við þá, ókunnuga,
í slæmu veðri, og segi við þá að
þeir skuli koma með mér, að eg sé hér
S» • * r\ . , Simi 137.
ígurjon Pjetursson -- ^.(..„«».11>
Kaupirðu góðan hlut,
PÓ mundu hvar þú fekst hann.