Morgunblaðið - 21.02.1918, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐTÐ
Ofbeldismennirnir
dæmdir.
1175 króna sektir
og 80 kr. skaðabætur.
Bæjarfógeti Vigfds Einarsson hef-
ir nú kveðið upp dóm yfir ofbeldis-
mönnunum fjórum, sem réðust á
saklausa menn á götunum eitt kvöld-
ið fyrir nokkru, og mispyrmdu þeim
á versta hátt, svo að sumir þeirra
báru þess merki all-lengi eftir.
Það sannaðist við prófin, að menn
þessir höfðu keypt fjórar flöskur af
áfengi hjá manni í Austurbænum, á
15 kr.'flöskuna. En sá hafði aftur
fengið það að gjöf hjá vini sínum, sem
nýlega kom frá útlöndum, til eigin
notkunar auðvitað, en eigi ætlast til
þess að okrað væri á þvi. Sá, sem
gaf áfengið, var sektaður um 200
kr. en sá sem seldi ofbeldismönn-
unum það á 15 kr. flöskuna, slapp
með 300 kr. Fjörutíu króna mun-
ar á þeim tveimur, þegar andvirði
áfengisins er reiknað sem tekjur, —
og mátti það eigi minna vera.
Bæjarfógeti sá sér ekki fært að
dæma ofbeldismennina 1 fangelsis-
vist fyrir atferli þeirra, þó fullkom-
lega hafi þeir til hennar unnið. En
sektir þær, sem þeir hafa verið dæmd-
ir til þess að greiða, eru hærri en
nokkru sinni hafa verið dæmdar fyr-
ir lík afbrot hér í bæ. Mennirnir
voru fjórir og fengu þeir 500, 400,
200 og 73 kr. sektir. Auk þess hafa
þeir verið dæmdir til að greiða 80
kr. í skaðabætur til þriggja manna,
sem þeir réðust á og börðu, 50 kr.
til eins, 20 til annars og 10 til hins
þriðja.
Einhver frestur mun ofbeldismönn-
unum hafa verið gefinn til greiðslu
á sektunum. En þær verða undir
®Hum kringumstæðum að vera greidd-
ar að fullu fyrir nýár. Að öðrum
kosti verða þeir settir í varðhald til
þess að afpiána sektina.
Liklega fer mönnum nú að skiljast
það, að það er »dýrt« að ráðast á
saklaust fólk á götunum, og komi
það fyrir aftur, að þessir óþokkar
geri sig seka um slíkt aftur, þá verða
þeir áreiðanlega dæmdir í fangelsis-
vist. —
Einn manna þessara kvað vera
skipstjóri. Efnilegur yfirmaður, fugl-
imn sá I
----- „1 „11. .1 1 1 - I'-
*
Stækknn kirkjugarösins
Léð keypt.
Þessa dagana hefir stjórnarráðið
fest kaup á 60 metra spildu austast
á Nýjatúninu, með það fyrir augum,
að láta stækka kirkjugarð höfuðstað-
arins vestur um 60 metra.
Þörfin á stækkun kirkjugarðsins er
Hattabúðin
Aöalstræti 6.
Nýtízku Kven-vetr«rhattar, Regnhattar,
Regnliettup, Barnahattar — SJör.
KnattspyrnufóL Reykjavikur.
Ársháfíð
félagsins verður haldin föstudaginn 22, þ. m.
kl. 8 í Iðnó.
Þeir félagsmenn, sem ekki hafa enn skrifað sig á
listann, verða að hafa gert það í síðasta lagi fyrir kl.
5 i dag. Listinn liggur frammi hjá gjaldkera.
Stjórnin.
mjög mikil. Astandið eins og það
er nú í kirkjugarðinum, er höfuð-
staðnum til háborinnar skammar.
Leiðunnm hrúgað hingað og þangað,
án nokkurrar reglu, og oft svo þröngt
að kisturnar eru hlið við hlið, ekk-
ert bil á milli.
Sóknarnefndin mun nú hafa hug
á því, að láta landsstjórnina sjá um
að hið nýja svæði verði girt hið allra
fyrsta, og stingur liklega upp á þvi,
að sú vinna verði framkvæmd sem
óýrtíðarvinna. Hvort sem úr því
verður nú eða ekki, þá ættu þeir
sem hér ráða, að sjá um það I tima
að regla komist þegar í byrjuninni
á hið nýja kirkjugarðssvæði. Það
þarf að gera þar ganga og koma því
skipulagi á kirkjugarðinn, að hann
sé oss fretnur til sóma en vanvirðu.
+
Þórhildur Skúladóttir
elzta dóttir síra Skúla Skúlasonar í
Odda, varð bráðkvödd að heimili
föðnr síns á mánudaginn.
Hún var um tvítugsaldur.
,Yalborgar‘-ferðin.
Formaðurinn á »Valborgu« hefir
beðíð 096 fyrir þetta! i tilefni
af greininni i sunnudagsblaðinu um
skamdegisferðina 19 *f.
í morgunblaðinu frá 17. febr þ. á
stendur grein með fyrirsögninni:
»Lítil sjóferðasaga með mótorbát i
skammdeginu 1917«. Þó að grein
þessi sé þannig orðuð, að hún ætti
ekki að vera svaraverð, þá vildi eg
samt benda á það, að sá maður, sem
hana skrifaði, átti sizt af þeim 26
að rita um þessa ferð eða sjómensku
yfir höfuð, þar sem hann lá niðri
alla leið og reisti ekki höfuð frá
kodda, eftir sögn hinna farþeganna,
af sjóhræðslu og einnig sjóveiki.
Er því ekki furða, þó að ímyndun-
arafl hans hafi skapað nokkuð marg-
ar »stefnur«.
+
Fru Anna Ciaessen,
kona Claessens landsféhirðis, andaðist
að heimili sínu í Tjarnargötu í fyrri-
nótt, eftir langvarandi vanheilsu. —
Banamein hennar var heilablóðfaíl.
Frú Claessen var rúmlega sjötug
að aldri. Hún var dóttir Chr. Möll-
ers, fyrrum verzlunarstjóra hér í bæ
og systir þeirra Jóhanns M. kaupm.
á Blönduósi og Ole P. M. kaupm.
á Hjalteyri.
Mesta sæmdarkona og framúrskar-
andi vel látin af öllum sem henni
kyntust.
Skipasmið 1917.
»Hansa« birti nýlega langt og ítar-
egt yfirlit yfir skipasmíðina árið sem
leið. Segir þar að Bretar hafi búist
við því að geta hleypt 2 milj. smál.
skipastól af stokknnum á árinu, þótt
þeir hefðu eigi getað smlðað meira
en 600.000 smál. skip árinu áður.
Margir helztu stjórnmálamenn Breta
hafa hvað efiir annað fullvissað menn
um það, að Bretum mundi takast
þetta, en »Hansa« leggur l tinn trún-
að á það og hygst geta sagt með
vissu að Bretar hafi eigi smíðað meira
en 1 miljón smál. skip á árinu sem
leið.
I Bandaríkjunum hefði verið unnið
að því af kappi að auka svo skipa-
smíðsstöðvarnar, að þær gætu smíð-
að 6 milj. smál. skip á árinu 1918.
En »Kansa« álitur að það muni eigi
verða og dregur það af því hve litið
hafi verið smíðað af skipum í Banda-
ríkjunum árið 1917, og segir að það
mur.i eigi vera meira en svo sem 1
miljón smál. nýrra skipa, sem öll
Norður Ameríka hafi smíðað á árinu.
Eu aðalástæðuna til þess að eigi hafi
verið smíðað meira, telúr »Hansa«
hafa verið þá, að útflutt var svo mikið
af efaijárni til Frakklands, Italíu, Jap-
ans og jafnvel Englands.
Franska skipasmíðin hefir alveg
stöðvast á árinu 1917 og er það að
kenna efnisskorri og skorti á vinnu-
krafti. Frakkar gætu þvi fyrst um
sinn eigi búist við því að þeirn tak-
ist að fylla í þau skörð, er verða í
kaupskipaflota þeirra. í Ítalíu er
einnig mikiil hörgull á efni, en þar
er kepst við að smíða skip eftir því
sem unt er og hefir liklega verið
smíðað eins mikið þar árið sem leið
eins og seinasU friðarárið.
Um skipasmíð Japana er sagt að
henni hafi fleygt fram og er búist
við því að þar hafi verið hleypt af
stokkunum 300 þús. smál. skipastól
á árinu sem leið. En þar er all-
tilfinnanlegur skortur á efni, því að
Japanar geta eigi lengur fengið naegi-
lega mikið af því frá Ameríku.
Um Holland, Spán og Norður-
lönd er sama máli að gegna eins
og 1916, að það hefir verið smíðað
í óða önn. En þó er nú efnisskort-
ur farinn að verða þar svo tilfinn-
anlegur, að nýj«r skipasmíðastöðvar
geta ekkert smíðað og margar hinna
eldii.
Um skipasmíð Miðríkjanna verð-
ur ekkert sagt með neinni vissu,
en »Hansa« álítur þó, að Þjóðverj-
ar muni smíða skip í ákafa og að
þess muni eigi langt að biða, að
þeir eigi jafnmikinn skipastól eins
og þeir áttu 1914. Lögin um fjír-
styrk frá ríkinu handa skipafélögun-
um, hafa borit5 góðan árangur. Hinar
gömlu skipasmíðastöðvar hafa verið
stækkaðar og margar nýjar risið
npp. í Austurriki og Ungverjalandi
hefir eigi verið fyk það skarð, sem
ófriðnrinn hefir höggvið i kaup-
skipastólinn, en þó hafa, risið þar
npp nokkur ný skipafélög.
A árinu 1917 var smíðað mikln
meira af vélskipum heldur en nokkru
sinni áður og sérstaklega er nú smið-
að mikið af »DieseI«-vélum í Dao-
mörk handa stórum hafskipum. í
Svíþjóð hefir verið reist verksmiðja.
sem smíðar »Diesel«-vélar og I
Noregi er hin fyrsta slík vél full*
smíðuð. í Ameríku hefir þessart
smíð einnig farið fram og í fyríUI'
skifti hefir nú verið smíðað f>ar
»Diesel«-skip, sem ætlað er til