Morgunblaðið - 08.03.1918, Blaðsíða 2

MORGUNBLAÐIÐ
Fiá konungafundinum
i Kristjaníu.
Myndir fær, sem hér birtast, eru sf tveim sölum í höll Hákonar
Nore^skonungs. Votu þær teknar þá er konungar Noiðurlanda sátu þar
á riðstefnu.

Fyrstt myndin er af fundasal norska ríkisráðsins og í þeim~sal sátu
konungannir og ráðherrar þeirra á ráðstefnu.
öanur myndin er af sal þeim, er Kiistián Danakoaungur’hafði til
eigin umráða, meðan hann bjó hjá frænda sínum.
Þriðja myudiu er ekki tekin af þessum konungafundi, heldur er htin
tekin þá er fyrsta konungastefnan var háð í Milrrhaugum, fyrir þrem
árum. En eins og menn vita, 'nófst samvinna Norðuilanda þá fyrst, að
undirlagi Gústafs Svíakonungs. Síðan hafa hinar þrjár frændþjóðir borið
gatfu til samlyndis, þótt þær hafi litið getað stutt hver aðra út á við,
eins og tilgangurinn mim fyrst hafa verið. En á hinn bóginn hefir sam-
vinnan eflst innbyiðis — eigi s!zt eítir fundinn í Kristjaniu. En fundur-
inn í Málmhaugum mnn verða talinn með merkustu atburðunum í sögu
Norðurlanda á þessum ófiiðartímum.
þaðan muni sennilega sendir verk-
fræðingar og flugmenn, en vér er-
um við öllu búnir. Bandaríkin geta
tæplega gert mikið meira nú, banda-
mínnum til hjálpar, hel<%ir en þau
gerðu meðan þau voru hlutlaus.
Vér berum þvi binar bextu vonir
til hins komandi its. Daglega mun
þróttur vor aukast á vesturvigstöðv-
unum, og nú nálgast það smám
saman, að þar sé enginn liðsmunur,
en eins og kunnugt er, hafa banda-
mennn áltaf haft þar miklu meiri
her heldur en vér.
Frá Sviss.
Það er sama máli að gegna i
Sviss eins og á Norðurlöndum, að
þar aukast altaf vandræðin með það
að gera ófriðurþjóðunum til geðs.
Og sambandsstjórnin skýrði frá því
»emma í vetur að horfurnar með
það að afla matvæla og hráefn?,
vræru mjög litlar. Framleiðslan í land-
in* hefir eigi getað fullnægt eyðslu-
þörfinni og þess vegna verður Sviss
að flytja mikið inn af ýmsum vör-
am. Og þegar síðast fréttist þaðan,
Attu Svissar helzt von á að geta
fengið eitthvað af vörum frá Ame-
pfltu. Voru þá sen’dimenn, er gerð-
ir voru til Washington, nýlega^
komnir heim aftur og höfðu fengið
góð svör hjá Bandaríkjastjórn, en
þó etigin ákveðin loforð. Það samd-
ist þó svo um, að þær vörur er
eiga að 'fara til Sviss, skuli sendnst
til Frakklands og geymast þar, þang-
að til fullkominn viðskiftasamningur
hefir verið gerður við Bandaríkin.
Síðan í júlímánuði höfðu Svissar
þi eigi fengið neinar kornvörur
frá Ameríku og siðan í október-
mánuði höfðu þeir eigi fengið nein-
ar vörur þaðan.
Þá . höfðu og Svissar fest kaup á
nokkrum skipsförraum af hveiti af
hinni nýju uppskeru i Argentinu,
en vegna skipaeklunnar búast þeir
eigi við því að geta fengið það.
Vegna þeirra kosta, sem ófriðar-
þjóðirnar hafa sett Svissum, hafa þeir
orðið að skuldbinda sig til þess, að
selja engar vöru »til hinna*. Þessi
yfirgangur helzt enn, og þess vegna
er nú landið komið á heljarþröm.
Það er nú rekið svo langt — segir
sambandsstjórnin fyrir skemstu —
að verra verður eigi þolað. Hvetjar
ráðstafanir sem annar hernaðarmáls-
aðilji gerir til þess að takmarka
verzlun vora við hinn málsaðiljann,
verða til þess að takmarkanir eru
gerðar á hina hliðina og þess vegna
getum vér eigi þolað að nein frek-
ari höft séu lögð á frjálsræði vort.
Fyrir seinustu þrjá mánuði ársins
1917 gerðu Frakkar og Svisáar með
sór viðskiftasamning til bráðabirgða.
Skuldbundu Svissar ág til þess að
lána Frökkum 37,5 miljónir franka,
og taka eigi af því láni hærri vöxtu
heldur en svissneski þjóðbankinn
tekur af lánum sinum, en þó eigi
minna en 4*/a % + ‘/a % v'ð hverja
framlengingu. í þess stað leyfa
Frakk^r að fluttar séu svissaeskar
óhóísvörur til Frakklands fyrir 2J/a
miljón franka á mánuði og 850
vættir af súkkulaði. Ennfremur leyfðu
Frakkar að flutt væri til Sviss 2500
smálestir af »fosfat« frá Algier og
væri það flutt yfir Ítalíu, þannig að
Svissaf sjálfir önnuðust flutninginn.
Ennfremur hétu Frakkar því að leyfa
útflutning á frönsku sáðkorni til
Sviss ef þeir mættu nokkuð missa.
Kolin verða Svissar enn sem fyr
að fá frá Þýzkalandi. Samkvæmt
síðasta samningi um það, áttu Sviss-
ar að fá 200.000 smálestir af kol-
um á mánuði, en fengu eigi svo
mikið, þrátt fyrir það þótt sambands-
stjórnin gerði alt sem í hennar valdi
stóð til þess. Það strandaði alt á flutn-
ingunum.
Þannig er þá Sviss eins og milli
steins og sleggju, en stjórnin er ein-
ráðin í því að gæta hlutleysis eins
lengi og unt er.
Sfðustu símfregnir
Rúmenar semja frið,
Khöfn 7. marz.
Rúmenar og Miðríkin hafa gert
með sér bráðabyrgða-friðarsamning,.-
og var hann undirritaður i Buffea.
Rússar og Þjóðverjar.
Khöfn, 7. marz.
Viðskiftasamningur si, sem Rúss-
ar gerðu við Þjóðverja árið 1904
hefir verið endurnýjaður. Þýðingar-
mestu hlunnindin fyiir Þjóðverja
eru þau, að þeir framvegis geta rek—
ið verz’un við Persíu og Afgahn-
istan um. Rússland, og að Rússar
mega ekki hækka innflutningstoll á
vörum frá Þýzkalandi fyr en árið
1925. Tekið skal tillit til allra for-
réttinda Þjóðverja, þar á meðal lán-
beiðna.
Redmond íáfinn.
Khöfn, 7. marz.
Frá London er símað, að Red-
mond, hinn þekti irski stjórnmála-
maður, sé látinn.
John Edward Redmond var fædd-
ur 1856.Árið 1881 var hann kos-
<inn á þing og gerðist þegar einn
hinn|gákveðnasti fylgismaður írska
heimastjórnarflokksins.
Luxburg
Fyrir nokkru kom fregn um það,
að Karl von Luxburg greifi, fyrver-
andi sendiherra Þjóðverja í Argentínu,
hefði komið til Noregs með »Ber-
gensfjord*. Þetta mun ekki vera
saít, því að seinast í janúar hermir
»Evening Telegram* í New York
frá þvi, að hann sé geðveikur og
hafi veiið í sjúkrahúsi i Buenos Ai-
res fram tii þess tima,en þá verið
fluttur út á landið, þar sem hana
gæti haft meira næði. Segir blað-
ið þó að læknar áliti það, að honum
muni ekki batna.
Orðsending.
Eg þreyti ekki garg við gip,
sem glópsku sína aá dylur;
hann situr þrár á sínum stríp
og sér ei, veit né skilur.
Valur. -