Morgunblaðið - 14.05.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
15-20
tonna mótorbáiur
óskast til leigu frá 20. þessa mánaðar til hausts.
Afgr. vísar á.
4 manna far
nýtt, með góðum útbúnaðl, fæst mjög ódýrt.
Upplýsingar gefnr
Sigurjón Pjetuvsson.
Umbodssata.
Ungúr kauptnaður á ísafirði er fús á að taka vörur til umboðssölu
næsta sumar af kaupmönnum eða heildsölum, gegn lágum ómakslaunum.
; ' :ry / -
Meðmæli eða ábyrgðarmenn ef óskað er.
Tilboð merkt umboðssala, sendist ritstjóra Morgunblaðsins.
4 liéir af 1 íommu goéri RúfferafíoÓju
vigt 2600 pd. og 1 anker 540 pd., er til sölu.
Semjið við
Jirna Siísíason, yfirmaísmann
á ísafirði.
Trolle & Rothe h.f.
Tjarnargata 33. — Reykjavík.
Sjó- og striðsYátryggingar
<»
Talsimat: 235 & 429.
Sjótjóns-erindrekstur og
skipaflutningar.
Talsími 3.
Prjónatuskur
Og
Yaðmálstuskur
keyptar hæsta verði
(hvor tegund fyrir sig)
i
Vöruhúsinu.
Tóbak
enskt i dósum:
Smoking Mixture nr. 1.
Finest Navy Cut.
Amerískt í pökkum:
Chevy Chase Mixture.
Bohemiun Mixture.
Osterlohs Mixture.
Blue and Scharlet.
Blue Bird
Tóbakshíisið.
Maðnr frá Snðnr-Ámerikn.
Skáldsaga
eftir Viktor Bridges. 13
— það er satt, mælti eg og rétti
byssuna að henni, að fyrst þór hafið
Bkilað lykliuum mfuum þá er það
ekki nema sanngjarnt að eg skili
byssunni yðar.
Hún tók við vopninu, en vissi
ókki hvaðan á sig stóð veðrið.
— Eg býst við því að þér eigið
fleiri skot, mælti eg, en eg treysti
því að sómatilfinning yðar..........
— Sómatilfinning! greip hún fram
f. f>ér talið um eómatilfinnmg! Þér!
f>að var svo auðheyrt hvað húu
fór, að eg gat eigi látið sem eg mia-
skildi orð hennar.
— Hvers vegna eigi? spur£i eg.
Eg hefi þegar sagt yður að eg á
enga sök á þeim glæp, sem þér
berið á mig.
Eg tók lykilinn af legubekknum.
— |>ór munduð ef til vill vilja
gera mér þann greiða, mælti eg, að
segja mér hvort margir af þessum
þarfagripum eru í umferð manna á
milli hér í borginni. Ef svo er, þá
held eg nærri því að eg verði að
kaupa mér nýja dyraskrá!
Hún hristi höfuðið og starði enn
á mig eins og hún skildi ekkert í
þvf hvað var að gerast.
— Eg veit það ekki, mælti hún.
En það hefir heldur enga þýðingu.
|>ví að hvort sem þér eruð sekur
eða saklaus getur enginn mannlegur
máttur bjargað lífi yðar.
þetta voru gleðifróttir fyrir mig
eða hitt þó heldur.
þér hafið ef til vill rétt að mæla,
mælti eg. En eg ætla þó að fá smið til
þess að breyta skránni í fyrramálið
og það getur vonandi tafið nokkuð
fyrir því sem fram á að koma.
Svo gekk eg fram að hurðinni opn-
aði hana hljóðlega og hleraði, til
þess að vita hvort nokkur væri á
ferli f húsinu.
Svo leiddi eg hana gætil&ga niður
stigann og bað þess heitt í hljóði
að enginn yrði nú var við okkur.
Við komumst slysalaust niður í and-
dyrið. Eg Iauk útidyrahurðiuni gæti-
lega upp og eigi meira en svo, að
það var rétt að við gátum smyegt
okkur út um dyrnar. Svo læsti eg
hurðinni aftur að utan.
— Eg ætla að fylgja yður á leið
þangað til þér náið í vagn, mælti eg
blátt áfram.
— Nei, nei, hvíslaði hún. f>ér
verðið að snúa hér aftur. pað er
hætta á ferðum.
— Eg er yður alveg sammála að
því Ieyti, mælti eg. Jpað er heldur
eigi óhætt fyrir unga stúlku að vera
ein á gangi um götur Lundúna á
þessum tíma nætur. pað var ein-
mitt þess vegna að eg stakk upp &
þvf að við skyldum ná í vagn handa
yður.
Hún lagði höndina á handlegg mér.
— Eg skil ekki nokkurn skapað-
an hlut í þessu, mælti hún vandræða-
lega. f>að er alt á annan veg held-
ur en eg hafði ímyndað mér........
en, æ, nú verðið þér.......
í sama bili heyrðist vagnskrölt og
gamall og lélegur vagn fór fram hjá,
Eg gaf ökumanninum bendingu og
hann staðnæmdist þegar.
— f>arna höfum við þá fengið
vagninn, mælti eg glaðlega, og þá
er alt eins og það á að vera.
Hún varp öndinni léttilega, slepti
handleggnum á mér og horfði upp
og niður eftir götunni eins og hún
væri hrædd um að þar væru einhverj-
ir á ferli.
Svo hjálpaði eg henni upp í vagn-
inn og þakkaði hún mér fyrir, svo
Iágt, að það var rótfc aðeins að eg
heyrði það.
— Góða nótfc, mælfci eg og rótti
fram höndina. Eg læt yður það
effcir að segja ökumanni hverfc hann
á að flytja yður.
f>að varð augnabliks þögn — svo
rétti hún mér höndina.
— Góða nótt, mælti hún lágt.
Eg fann að fingur hennar þrýstu
laust að hendinni á mér — þessir
3§u Vátryggingar
Jlrunalryggingar,
sjó- og stríðsvátiyggingar.
O. Jof?nson*& Jiaaber.
Det kgt. octr. Brandassurance,
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgöga, alls-
konar vöruforða o.s.frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h.
í Austurstr. 1 (Bdð L. Nielsen).
N. B. Nielsen.
Sunnar Cgiísonf
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
Trondhjems Yátryggingarfélag hf.
AUsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen,
Skólavörðustíg 2j.
Skrifstofut. 51/*—Tals. 331
»SUN INSURANCE 0FFICE«
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag. Tekur að sér allskonar
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér á landi
Matthías Matthíasson,
Holti. Talsima 497,
sömu fingur er fyrir skemstu hþfðu
nær skotið loku fyrir allar hinar
glæsilegu framtíðarvonir mínar. Og
eg fanu hlýjan gleðiyl Streyma um
mig allan.
Svo slepti eg hönd hennar og hélt
heim á leið. Eg sá að ökumaður
laut nær henni til þess að fá að vita
hvert hann ætti að aka. Svo sneri
hann við og ók í hægðum sfnum í
áttina til Oxford Street.
— f>etta var nú fyrsfca Iexfan mín,
mælti eg við sjálfan mig.
En um leið drógst athygli mín að
öðru. Rótfc fyrir innan girðinguna
umhverfis garðinn, Btóðu nokkur tró
saman og eg þóttist með vissu Bjá
eitthvað kvikt í skugga þeirra.
Taugar mfnar hafa sjálfsagt verið
orðnar ofþreyttar, því að eg æfclaði
þegar að taka til fótanna og hlaupa
heim að húsinu. En sem befcur fór
gat eg stilfc mig nógu snemma. Eg
kveikti mér í vindling og gekk svo í
hægðum mínum heim og opnaði
hurðína. Eg átti von á því á hverri
Btundu að fá kúlu í höfuðið, eu það
rætfcist eigi fremur en hver annar
hugarburður. Bamt sem áður varð
mér mikið létfcara um hjartaræfcur
þá er hafði Iæst hurðinni á effcir mór
og skofcið slagbröndum fyrir hana
bæði að ofan og neðan.