Morgunblaðið - 10.07.1918, Side 4

4
MORGUNBL A.ÐIÐ
ð?§
r
Nokkrir dnglegir sjómenn, helst vanir síldveiði,
Yerða ráðnir á mótorskipið HÖGNA.
Upplýsingar hjá skipstjóiannm, Olafi Gnðmundssyni.
H.f Kveldúlfur
Góðan trésmið
vantar sem fyr«t. A. v. á
vantar á skonnortu sem fer héðan til Spánar og kemur
hingað aftur. — Menn snúi sér, trá kl., 6—7 síðdegis, til
Emil Sfrand,
skipamiðlara.
Tapast
hefir hestur, jarptoppóttur og hvitur
á öllum fótum. Mark: heilhamrað
vinstra, óafrakaður keyptur austan
undan fjöllum. Sá sem kynni að
hitta hest þenna, er vinsamlega
beðinn að gera aðvart eða senda
hann Magnúsi Benjamíns-
syni Hvaleyri við Hafnarfjörð.
*&Cvitar þvotfaBíúsur
nýkomnar í
verzí. „Paris“
Tolle & Rothe h.f.
Tjarnargata 33. — Reykjavik.
Sjó- og stríðsYátryggiugar
Talsími: 233.
Sjótjóns-erindrekstnr og
skipaflutningar.
Talsíml 429.
Geysir
Export-kaifi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. JOHNSON & KAABEB.
Maðnr frá Snðnr-Ameríku.
Skáldsaga
eftir Viktor Bridges S2
— Sjálfsagt. Eg skal láta fram-
reíða það í matstofunni. Gangið
þessa leið herrar mínir!
Við gengum nú niður af loftinu
aftur og inn í all-Iangt herbergi sem
vvr prýtt myndum af framliðnum
veðhlaupahestum og konungsfjöl-
skyldunni. Rétt á eftir færði okkur
lagleg sveitastúlka okkur te og með
því bar hún fram brauð, smjör,
sykurkroður og tvær tegundir sæta-
brauðs.
Meðau við gerðum matnum skil
ræddum við það hvernig við ættum
nú að haga okkur. Eg hét því að
laumast á brott frá Ashton árla
næsta morguns og hitta Billy hjá
þjóðveginum. En þá átti hann að
hafa aflað sér allra fáanlegra upp-
lýsinga um Maurice og framferði
hans og sérstaklega átti hann að
komast að því hvort nokkur nef-
brotinn maður eða með skrámu á
audliti væri þar í uágreuuinu, eða
þá annar maður axlaskakkur.
— Eg skil bifreiðina eftir hjá Jpér
Billy, mælti eg, og svo leigi eg vagu
til þess að aka heim til Maurice.
Ef við skyldum skyndilega þurfa á
bifreiðinuí að halda þá er hægast að
grípa til hennar hér.
— En verður þú þá eigi spurður
að því hvað þú hafir gert við hana?
mælti Billy.
— Eg segi þá Batt frá, mælti eg.
eða því sem Dæst. Eg segi að hreyfi-
vélin hafi verið í ólagi og þeas vegna
hafi eg skilið bifreiðina eftir.
Billy leít 'hugfanginn á mig.
— Jack, þú hefðir átt að verða
prestur, mælti hann.
Við fengum nú leigðan vagn og
bárum farangur minn í hann. Síðan
lét eg Billy fá nokkru meira Bkot-
silfur ef svo Bkyldi fara að hann
þyrfti á því að halda. Svo brýndi
eg það fyrir honum að bann mætti
ekki dufla neitt við vinnukonurnar
og lagði svo á stað til þess að heim-
sækja Maurice.
Ashton var reisuleg höll og stóð
skamt frá þjóðveginum. þegar eg
ók heim þangað tá eg tvo menn
sitja á bekk þar í garðinum og er
eg kom nær, sá eg að annar þeirra
var Maurice. |>eir stóðu báðir á
fætur og gengu í móti mér.
— parna kemurðu þá, mælti Maur-
ice. Eg hélt að þú mundir koma í
bifreið.
Eg kvaddi þá báða með handa-
bandi og þóttist eg sjá að hinn mað-
urinn mundi vera kunnugur mér.
— Já, eg kem eg í bifreið, mælti
eg, en eg skildi hana eftir í Wood-
ford, vegna þess að vélin var í ólagí
— f>ær eru altaf í ói»gi. mælti
félagi Maurice. Það er versti ókost-
urinn á bifreiðum.
— Er vagnstjórinn þinn meðþér?
spurði Maurice.
Eg hristi höfuðfð.
— Nei, svaraði eg, því að eg þótt-
ist eigi þurfa hans að þessu sinni.
f>etta var alveg satt, og mér sýud-
ist koma ánægjubros á varir frænda
míns.
— Komdu þá niður í trjágarðinn,
ínælti Maurice — nema þú viljir fá
te eða einhverja aðra hressingu.
Baradell fór til borgarinnar og verð-
ur þar í nótt og þau York og frú
Baradell eru einhversstaðar úti. En
Mary frænka hlýtur að vera hór nærri
Veiztu hvert hún fór, Vane?
Hinn togaði í yfirskegg sitt.
— Hún er að vökva blómum, mælti
hann og jungfrú York hjálpar henni
til þess.
Hér var samræðu okkar slitið
vegna þess að nú komu þessar tvær
konur, er um var rætt, framundan
blómrunna nokkrum og gengu þvert
yfir grasflötina / áttina til okkar
•Mary frænka* var öldruð og ráð-
sett kona á að sjá. Jungfrú York
var há og lagleg stúlka, nær þr/tugu
Váíryggingar jH
Ærunafryggingar,
sjó- og stríðsvátiyggingar.
O. loíjnson & Haabsr.
Det kgt. octr. Braadassarance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, hÚHgögn, alls-
konar vöruiorða o.s.frv. gegn
eldsvoða fyrir iægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h.
I Austurstr. i (Búð L. Nieisen).
N. B. Nielsen.
é^unnar Cgiísonf
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (nppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4, Simi 608
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
Trondhjems Yátryggiiígarlfékg h1
Allsk, bruííatrygglfigar.
Aðalumboðsmaðnr
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. 31/*—^’/jsd. Tals. 331
»SUN INSURANCE OFFICE*
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag. Tekur að sér allskonar
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér á landi
Matthías Matthíasson,
Holti. Talsími 497.
og var búningur henniw hinn fegursti.
Mér var órótfc í skapi, því að eg
vissi eigi hvort eg mundi þekkja
þær, en komst þó fljótt að raun um
það á því hvernig þær kvöddu mig.
— f>að gleður mig að þú skyldir
koma, mælti Mary frænka án þesa
þó að hugur fylgdi máli. f>að er svo
sjaldan að þú gotur feugið þig til
þess að yfirgefa London.
— f>að er svo ejaldan að eg fæ
heimboð, sem eg þigg með jafn
glöðu geði og nú, mælti eg,
Hún leit undrandi á mig og mér
varð þá ljóst að eg hafói verið helzti
viugjarnlegur. Eg vissi alls eigi
hvort við »Mary frænka« vorum nokk-
uð skyld, en þ«ð var svo að sjá
sem hún þekti Northcote vel. Eg
varð þv/ að vera varkár. Jungfrú
York var vingjarnleg.
— Mér er sagt að þér hafir komið
hingað í bifreið, herra Northcote,
mælti hún. Eg vona að hún só evo
stór, að við komumst öll í hana.
Eg hló.
— Eg komst eigi lengra með bif-
reiðina en til Woodford. f>á var
vélin / ólagi, en eg vona að bætt
verði úr þv/ eftir einn eða tvo daga.