Morgunblaðið - 10.10.1918, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
fyrsta flokks bifreiðar
ávalt til leigu.
St. Einarsson. 6r. SigurSsscn.
Sitni 127. Simi 581.
Ósigrar Þjóðverja á vesturvígstöðv-
Enum hafa verið afskaplegir. Síðan
i ágúst hafa bandamenn sótt fram á
sílri helínunni, tekið um 300,000
menn höndum, náð á fimta þúsund
fallbyssum auk gífurlegra birgða alls
konar hergagna. En það voru Þjóð-
verjar sem ætluðu sér til Parísar
fyrir miðjan septemberl
Friðurinn við Rússa er ótryggur.
Hann gildir að eins meðan Lenin
og Trotsky eru við völd þar í lándi,
en það verða þeir að eins svo lengi
sem Þjóðverjar eru þess megnugir
að halda þeim uppi. Þar er hver
höndin uppi á móti annari og engin
getur sagt um hver með völdin
muni fara á morgun.
Versta skellinn hafa Þjóðverjar ef
íil vill fengið þegar Búlgarar sömdu
sérfriðinn. Tyrkir hafa e’innig beðið
E3i frið, enda er alger ósigur þeim
vis, er þeir verða að berjast einir,
etnangraðir með öllu frá Þýzkalandi.
Þjóðverjar hafa beðið um frið, en
það mun vera mjög óvíst, að banda-
menn vilji semja frið við þá að svo
siöddu. Öll líkindi eru til þess, að
þeir hafi ráð Þýzkalands algerlega I
hendi sér, og bandamenn hafa áður
lýst því yfir að þeir ætluðu að ganga
milli bols og höfuðs á Þjóðverjum,
eigi hætta ófriðnum fyr en Þýzka-
land væti gjöisigrað. Þjóðverjar
verða hreinskilnislega að játa það, að
þeir séa sigraðir, og þó að töluverð
játning liggi í þvi, að þeir nú vilja
ganga að friðarskilyrðum Wilsons,
þá er það ekki sama sem fullkom-
in játning. En fyr en hún keínur,
rnun hæpið að búast við friði.
Svar Wilsons ætti að geta komið
esnhvem næstu daga, og það mun
skera úr þvi hvort styrjöldin heldur
áfram í vetur.
Sambandslögin.
Hvernig fer ef þau verða feld?
Bjarni jónsson frá Vogi hefir
svarað ritsmið Magnúsar Arnbjarnar-
sonar með nýjum ritling. Er hann i
tveim köflum. í fyrri kaflanum eru
færð rök að því hve veigalitlar
ástæður andstæðingar laganna hafa
fram að færa þeim til foráttu. Eu
siðari kaflinn er á þessa leið:
Magnús Arnbjarnarson lýkur sínu
ianga máli með áskorun um að fella
sáttmálann við atkvæðagreiðsluna 19.
október. Hugsum oss nú að menn
gerði að orðum hans og sáttmálinn
yrði feldur. Hvert afrek hefði hann
þá unnið? Nú skal hið helzta talið:
Vér færum á mis við viðurkenn-
ing á fullveldi voiu, sem vér höf-
um barizt fyrir áratugum saman, og
veit engi, hvort vér fengjum þá
nokkru sínni rétting mála vorra.
Vér færum á mis við viðurkenn-
ing þess, að vér séum að eins í
hreinu konungssambandi við Dani.
Vér gætum eigi fengið að njóta
þass að verða hlutlaus þjóð ef D.in-
ir flæktist inn i ófriðinn og gæti
það leitt yfir oss nýja sex alda áþján
ef illa færi.
Vér gætum eigi fengið að sigla
undir vorum eigin fána, hversu
mikið sem í húfi væri. Er oss það
þó hin mesta nauðsyn, og hefir
engi lýst því betur en Benedikt
Sveinsson i ræðu þeirri sem eg lét
prenta í Andvöku, 1. hefti, sjá orð
hans á bls. 6:
»Styrjöldin hefir einnig valdið því,
að það er orðin Islandi bráðanauð-
syn, jafnvel liýs-skilyrði, að iá islenzka
fánann tafarlaust viðurkendan*.
Vér gætum ekki komið sendi-
manni á almennan friðarfond, jafn-
vel þótt osss ætti að fleygja i slátur-
t’.ogið með öðru rusli.
Vér gætum eigi séð um vorn hag
erlendis að loknn striði, jafnvel ekki
þótt líf lægi við eða þvi sem næst,
ef heimurinn færi í verzlunarstríð á
eftir ófriðnum-
Vér gætum eigi skafið af oss
danska peqnréttinn á Islandi og skip
vor yrðu að vera D. E. (þ. e. dönsk
eign) eftir sem áður.
Vér gætum eigi breytt atvinnu-
löggjöfinni eftir þörfum vorum, svo
sem skrásetningarlögunum, lögum
um veigi hlutafélaga i landhelgi, sigl-
ingalögum o. s. frv.
Vér gætum eigi haldið heiðri vor-
nai meðal þjóðanna, þvi að þær
munda ýmist hlæja eða gráta yfir
slíkum auladómi.
Vér gætum eigi litið upp á nokk-
urn mann, er vér færum svo lágt
eftir allar kröfur vorar, og það af
eintómum bjálfaskap.
Vér fengjum aldrei aftur slik boð,
af mörgum ástæðum.
Vér gjördræpum svo allan stjórn-
málaáhuga í landinu og gjörsviftum
þjóðina svo sjálfstrausti, að hún
mundi eigi fást til að sinna slikum
milum fyr en eftir tugi ára.
Vér mundum verða að athlægi
meðal þeirra þjéða, sem hafa veitt
oss athygli.
Vér mundum missa alla beztu
menn úr þjónustu landsins, er þeir
sæju slíka fyrirmunun. Þvi að þeir
mundu eigi hætta sér oftar en einu
sinni undir þann dómstól.
Ef þeir hefðu sitt fram, sem eng-
nm getur komið til hugar, þá mundi
eg eigi öfunda þá af að bera ábyrgð
á slíkum hlutum og eigi mundi eg
heldur öfunda þá af þeirri frægð
sem þeir hlytu af eða þökkum. En
leitt þy'kir mér, hve hörmulega glám-
skygnir þeir eru. Eg vildi eigi berj-
ast í tugi ára fyrir einhverju máli
af svo litlu viti, að egsæi eigi, hve-
nær eg hefði sigrað. En nú hafa
N Ý J A B I O
Skri
hin óviðjafnanlega alþekta ágæta mynd, veiður enn sýnd nokkur
kvöld.
Eogin myntl taeflr lilotið jafamiklð Loí sem
Skrifarinn.
Ktnil! Komið!
I»ið seni þurflð að fájj fljóta viðgerð á skófatnaði
||gerið svo vel og komið á Njálsgötu 27 B.
*****
Vönduð vinnaT Lágt vorðl
Kristján Jóhannesson,
skósmiður.
ÆÐARDIJNN
óskast keyptur.
Tilboð sendist
Carl Höepfner h.f.
Reykjavík.
sjálfstæðismenn sigrað: Island verður
1. desember viðurkent Jullvalda riki í
konuns;ssatnbandi einu við Dani, pað
lýsir yfir hlntleysí sinu o? sú yfirlýsinq
verður birt öllum pjóðum. Þetta
höfum vér fengiO án þess nokkurrl
minstu vitund af rétti landslns sé
aféalað. Þetta var stefnuskrá vor.
En sé Magnús Arnbjarnarson svo
sannfærður um skaðsemi sáttmálans
sem hann lætur í ritlingi sínum, þá
mætti með sanni segja við hann:
»Þú kemur seint til slíks móts lítill
sveinni*
Dánarfregn. Ingibjörg Björnadóttir-
næstelzta dóttir frú Sigrúnar Bjarna-
son og Björns heit. Ólafsaonar augn,
lteknis, andaðist í fyrradag. Hún var
á ellefta ári og hin efnilegasta stúlka,
Stúdentafélagið heldur fund annað
kvöld, og verður þar rætt um aam*
baudslögin nýju.
•
Fyrirlestrar Háskólans eru nú að
byrja. I kvöld kl. 7 tekur Jón Aðile
docent þar til, sem fyr var frá horf*
ið, með fyrirlestra sína um verzlunar-
sögu l8lande.
(
DAGBOK
Kveikingartími á ljóskerum blfreiða
og reiðhjóla er kl. llU síðd.
0 fsastormur var í Veatmanneyjum
í gær af norðveatri, og hið versta
veður.
Willemoes hefir farið seinna frá
New-York heldur en búiat var við.
Er skipsins ekki von hingað fyr en
um 18. október.
Þjófnaður. Maður nokkur aug-
lýsti um daginn húsgögu og ýmsa
búshluti til sölu. Kom fjöldi fólks á
heimili hans, líklega sumir f nokkuð
öðrum tilgangi þó eu til að kaupa.
J>ví um kvöldið, þegar »ösin« var bú-
in, kom í Ijóa, að ýmsu hafði verið
stolið, silfurskeiðum, cigarettum, bók-
um og ýmsu öðru.
þjófnaður er mjög að aukast í bæn-
um upp á sfðkastið. f>að verður
ekki leugur sagt um íslendiuga, að
þeir séu sauðfrómir.