Morgunblaðið - 10.02.1919, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Voo Lettow.
Lokaþáttur ófriSarins í Austur-
Afríku.
Hinn 21. janúar flytur brezka
blaðið ,Westminster Gazette‘ þessa
lýsingu á uppgjöf von Lettows,
grein:
— Reutep hefir fengið fróðlega
hins , mikla hershöfðingja Þjóð-
verja, sem hefir haldið uppi
hreystilegri baráttn í Austur-
Afríku allan ófriðartímann, þrátt
f'yrir afskaplega erfiðleika.
Þegar vopnahlé var samið, var
opinber tilkynning um það send tii
von Lettows, sem um það leyti var
kominn inn í Rhodesiu, og hafði
tekið Katama, þýðingarmikla járn-
brautarstöð í norðnrhluta landsins
og var sjálfur á leið með nokkurn
hluta liðs síns til Broken Hill í belg-
isku Kongo. Von Lettow fékk
fregnina um vopnahléð hinn 12.
nóvember og samþykti þegar að
gefast upp.
Van Deventer hershöfðingi sendi
brezka herforingjann Edwards til
þess að taka í móti von Lettow í
Abercorn hinn 15. nóv. Von Lettow
enþannig lýst, að hann sé stór mað-
ur og hinn höfðinglegasti. Hann
kom til Abercorn á tilsettum tíma
og gekk sjálfur fremstur sinna
manna. Voru það nokkrir hvítir
menn og 400 Askarar, auk burðar-
manna og kvenna. Von Lettów
skifti nú liði sínu i þrjár raðir og
gekk síðan fram og las hátt á þýzku
upp úr vasabók sinni skilyrði sín
fyrir uppgjöfinni. Síðan þýddi
hann þau á ensku og Edwards gekk
að þeim í nafni Bretakonung.s.
Var nú von Lettow kyntur þeim
liðsforingjum, sem þar voru fyrir,
og síðan kynti hann liðsforingja
sína. Meðal þeirra voru helzt-
ir major Kraut, liðsforingjarnir
Kempner og Spangenberg og
Schnee, fyrverandi landstjóri.
Síðan kallaði Lettow til manna
sinna og bað þá afhenda vopn sín.
Þjóðverjarnir fengu þó að halda
vopnum sínum í viðurl&hningai’-
skyni íýrit- hina ágætu vörn sína.
Askararnir lögðu niður rifla sína
og farangur og voru síðan fluttir
til fangabúða, sem gerðar höfðu
verið þar í nágrenninu. Síðau komu
tvær hersveitir aðrar og kl. 4 um
daginn hafði síðasti Askarinn lagt
niður vopn og von Lettow hafði þá
líka undirritað uppgjafar-skjölin.
Allur sá her, sem þarna gafst
upp, var samtals 30 liðsforingjar,
125 aðrir livítir menn, 1165 Aska-
arar, 1516 burðarmenn, 482 svert-
ingjar úr lýlendu Portúgals, 282
fylgdarmenn, 13 eftirlitsmenn og
819 konur. Her þessi hafði eina
létta fallbyssu, 24 maximbyssur og
14 Lewis-byssur. Sumar svertingja-
konurnar höfðu fylgt mönnum sín-
um frá stríðsbyrjun. Voru þær all-
ar með þunga bagga og sumar með
börn, sem þær höfðu alið á herferð-
inni.
Það er búist við því, að yon
Lettow muni rita bók um hei*nað-
inn þar syðra og er enginn efi á
því, að hún verður lesin af miljón-
um manna, því að hin frækilega
vörn hans ímui uppi meðan löud
eru bygð.
Ekki er ait sem sýnist
Pann 1. þ. m. birtist í Morgun- j
blaðinu landsyfirdómur frá 13. jan. S
út af kaupmm á skipinu „Alice* ‘. er
hr. Ólafur V. Davíðsson keypti 23.
júní 1917.
Það er ekki dómurinn, sem eg
ætla að minnast á, heldur skoðunin
á skipinu.
Rétt. áður en skipið er selt, er
það skoðað af hinum lögskipuðu
skipaskoðunarmönnum og gefa þeir
vottorð um að skipið sé svo traust,
og að öllu leyti svo vel útbúið, að
lífi og heilsu manna sé ekki hætta
búin á því.
Vegna leka, er kom að skipinu,
fer þó fram skoðun á því norður
á Siglufirði 2. ágúst, og er skipið
þá svo fúið, að dómi skoðunar-
manna þar, að því sé ekki treyst-
andi með fullfermi til Reykjavíkur.
Þann 18. ágúst er skipið skoðað
í þriðja sinn í Hafnarfirði, og er
sú skoðun í fullu samræmi við skoð-
uðina á Siglufirði, að eins það skýr-
ari, að ekki borgi sig að gera við
skipið, svo fúið er það.
Það sýnist eðlilegra, að byggja
meira á tveim síðari athugununum,
er báðar eru samliljóða, heldur en
á hinni fvrstu, enda virðist í lands-
yfirdómnum hafa verið litið svo á.
Eg þekki enga af skipaskoðunar-
mönnunnm, nema á Siglufirði, veit
að það ern vandaðir og samvizku-
samir menn (hugsa að þar séu sömu
skoðunarmenn skipa og verið hafa
undanfarin ár). Horfi nú málið
þannig við, að hinar tvær síðari at-
huganir skipsins séu réttar, þá hafa
hinir lögskipuðu skipaskoðunar-
menn, er fyrst skoðuðu þetta um-
rædda skip, annaðhvórt gefið
rangt vottorð, eða þá gefið það af
vanþekkingu, og er það síðara sýnu
skárra, þó vont sé.
Eru þessir skipaskoðunarmenn á-
byrgðarlausir ? Eða er líf sjómanns-
ins svo lítils virði, að sama sé
hvernig í garðinn er búið fyrir
hann?
Eg- hélt að hásetafélagið mundi
minnast á þetta, því lxér er um það
að ræða, sem ekki má láta sem vind
um eyrun þjóta. Hefði nú þetta
umrædda skip farið beina leið héð-
an áleiðis til útlanda, hver mundi
þá vilja ábvrgjast að mennirnir,
wem á því voru, hefðu lcomið Jifandi
að landi aftur, eftir þeim gögnum,
sem fyrir Iiendi eru?
Það er undir atvikum komið,
hvort þetta verður síðasta orðið.
Gamall sjómaður.
Tlijja Bió
mmmmmmammíisia,
Carmen
Stórkostlega áhrifamikil! ástarsjónleikur í 4 þáttum. Tekinn
eftir hinum fræga og alkunna söngleik, Carmen.
Leikurinn fer fram á Spáni árið 1S20.
Aðalhiutverkið leikur hin fræga leikkona
Marguerite Syiva
(frá Opéra-Comique i Paris).
Svo sem maklegt er hefir mynd þessi hlotið einrórna lof og
feikna vinsældir og verið sýnd á ölíum belztu kvikmyndaleík-
húsurn á Norðurlöndum, meðal annars iengi sýnd á Palads-
leikhúsinu í Kaupmannahöfn.
Fjögra manna hljóðfærasveit lcikur undir
sýningu ýms lög úr Qperunni, — Sýning
— steudur yfir hátt á annan klukkutíma. —
A9göngumi5ar verða seldir i Nýja Bió i dag frá kl. 2—8.
Pöntun aðgöngumi&a í sirna ekki sint.
Sýaiugin byr.jar kl. 8V2 fctundvíslega.
ágætf OrgiS
Og
PfalíO
hvoittveggja ábyggilega góð og
gailalaus hljóðfæii frá ágætis verk-
verksmiðjum hefi eg til sölu nú
þegar. Skifti geta komið til greina
á Orgeli og Pianoinu.
Guóbjörn Guðmundsson,
prentari, Lindargötu 7 a, niðri.
Bolzhewikkar svara.
Þess var getið í loftskeytum fyrir
nokkru, að bandamemx liefðu skor-
að á Bolzhewikka í Rússlandi, að
koma á ráðstefnu með sér á Prins-
eyju suður í Marmarahafi.
tívar Bolzhewikka kom ekki fyr
en 24. janúar. Afsegja þeir ekki að
koma á ráðstefnuna, en eru hissa
á því, að áskorun þessi skuli hafa
komið fram, einmitt um það leyti,
þá er þeir eru „alstaðar að sigra“,
eins og þeir komast að orði. Og
báðu þeir bandamenn um staðfest-
ingu á skeytinu, eins og þeir séu
hræddir um að liér væri eitthvað
málum blandað.
Öðrum stjórnum í Rússlandi
hafði líka verið boðið á þessa ráð-
stefnu, en þær hafa skorast uiidan
j>ví að senda þangað fulitrfia (svo
sem stjórnirnar í Omsk og í Buð-
austur-Rússlandi). Seg.jast jxær
ekki vilja koma á fund með Bolzhe-
wikkum og ekkert hafa saman við
]>á að sælda. I sama strenginn hafd
ræðismenn og ýmsir aðrir mætir
menn hinnar eldri stjórnar í Rúss-
landi tekið, þar á meðat Sazonoff
og Bourtzeff.
Er ekki að vita, hvað bandamenn
muni nú gera, eu Erakkar vilja
helzt fara til Rússlands og koll-
varpa veldi Bolzhewikka þar.
Hérmeð tilkynnist vinum og vanda-
mönnum að dóttir okkar, Sigur-
björg, andaðist sunnndaginn 2. febr.
Jarðarförin er ákveðin, miðvikudag-
inn i2. febr. frá heimili okkar,
Frakkastíg 24, og byrjar með hús-
kveðju ki. 1 síðd.
Guðrún Einarsdóttir,
Guðm. Höskuldsson.
Innilegt þakklæti vottum vér öllum
þeim, er sýnt hafa samúð og hlut-
tekningu við fráfall og jarðarför
ekkjufrúar Jakobíau sálugu Thomsen.
Þnriður Sigurgeirsdóttir
Jakobína Sigurgeirsdóttir.
“Kristján Jónsson. Pétur JónssOn.
Einar Friðgeirsson.
t»akkai’orö.
Þegar eg í síðastliðnum nóvem-
ber lagðist veik í influenzu og af-
leiðingum hennar, voru það margir
sem rétta mér hjálparhönd og styrktu
mig á margan hátt.
Séistaklega vil eg neína þá kaup-
mann Ól. B. Björusson og kennara
Björn Guðmundsson, sem héldu hér
skemtun og gáfu mér nokkuð
ágóðanum. Og ennfremur Lilju
GuðmuQdsdóttur og Gu^ióni Hm-
rikssyni, sem stucduðu mig sjúka.
Öllum miuum veigejðamönnum
þakka eg hjartanleg'a og bið guð að
endurgjaída góðgerðir þeirra, þá et
þeir bafa mesta þöif.
Smiðjuvöllum Akranesi,
24. jan. 1919
Ingibjörg Þorkelsdóttir.
Fundur
í Kvoníóiagi Fs’íkirkjunnar
þríðjudaginn 11. þ. m. kl. 8 síðd,
í Iðnó. Afmælisfagnaður.
S t j ó r n i n.