Morgunblaðið - 31.03.1919, Blaðsíða 1

Morgunblaðið - 31.03.1919, Blaðsíða 1
Mármdag’ 31 marz 1919 IIIORGONBLABI 6. árgangnr 138 tölublað Ritstjómarsími nr. 500 Ritstjóri: Yilhjálmur Pinsen í saf oldarprentsmið j a Afgreiðslusími nr. 500 Laikfélaa H ifkiauíkur. Nei og Hrekkjabrögö Seapins leikia í kvöld og á moJ’gim — Aðgöngutniðar seldir í Iðnó. íþróffafélag Heyfcjavíkur. Old-loys flokkur hætta æfingum i. apríl. Eftir þann tíma geta þeir úr flokknum, sem vilja, sótt æfingar með i. flokki á tnáuudögum og fimtudögum kl. 7. Erl. simfregnir. (Frá fréttaritara Morgunblaðsins). Kliöfn, 29. marz. Flugsamgöngur í Þýzkalandi. Milli Warnemiinde og Berlín er nó haldið uppi daglegnm farþega- flutningnm í lofti. Peningamarkaðurinn. 100 krónur saSnskar kr. 107.10 100 krónur norskar — 102.80 Sterlingspund —: 18.30 100 dollarar — 399.50 Frú Sigrlöur Thordarsen andaðis-t í gær hér í bænum að heimili tengdasonar síns, H. Haf- steins bankastjóra. Flugið Nú er flugfélagið komið á stofn, <og mun þess mjög skamt að bíða að það byrji á framkvæmdum. Má ske verður það strax með vorinu, og veitir ekki af, ef einhverjir koma hingað til að fljúgá eða fljúg- andi í sumar. Það er eins og gumir lialdi, að ei"' þurfi neins undirbúnings við til þess að hefja jafnvel reglu- bundnar Qugferðir. Að það meg'i bvrjá pær hvenær sem vera skal, að öllu óviðbúnu, að flúgvéi geti haldið til staðar, sem hefir engan afmerktan flugvöll 0. S. l’rv- Að vísu getur það slampast af, cn a- hættan við slík ferðalög er meiri en svo, að menn með nokkurri á- b^'gðartilfinningu vilji vera við þau riðnir. Alt sleifarlag kostar bæði manntjón og fjártjón, og versti hnékkir, sem flugferðirnar gætu beðið, væri sá, að óhöpp vildu til í uPphafi. Það gæti lamað svo framkvasindahug og trú fólksins á málinu, að ekkert yrði aðhafst ,um uiargra ára skeið. Nei, j)ag þarf mikils undirbún- ings við. Það þurfa að koma flug- hafnir með fullkomnuin útbúnaði víðsvegar ,um landið, með merkja- ^aupirðu góðan hlut, mur.du hvar þú fékst hann. Siguxjdn Póturaaon. kerfum, vindhraðamælup o. þ. li., í samræmi við alþjóðareglur. Bczt væri auðvitað, að þessar stöðvar yiðu sem flestar, en útbúnaðurinn er svo dýr, að varla mundi tiltöku- mál að hafa þær nema svo sem fimm í fyrstu, ef gert er ráð fyrir flugi um alt landið. Auk þessa þurfa að vera til margar lendingar, lielzt eigi færri en 40 á öllu landinu, og má þar komast af með tiltölu- lega lítinn útbúnað, ef að eins er gert ráð fyrir flugi að deginum til og eigi yfir vetrartímann. Til flugs árið um kripg þurfa stöðvar þessar aö vera miklu betur úr garði gerð- ar, m. a. þurfa þær þá að hafa full- komiri Ijósmerlcjatæki. Mikill þrándur er það í götu ís- lenzkra flugferða, að eigi er kom- in veðurathuganastöð í Reykjavík. Hefir óforsvaranlegur dráttur orð- ið á framkvæmd þeirrar nauðsynj- ar, því si.glingar vorar og fiskveiða- flot.i bíður óefað stórhnekki af því árlega, að vita ekki veðra.von. Þar sein um reglubundnar flugferð.r er aS ræða, er nauðsynlegt að liafa veðurathuganir gerðar af færum mönnum, ]>ví það dregur stórum úr iihaittunni. I'.I' öll ástæða. til þess að ætla að athnganaskrifstofa kom- ist. upp hráðlega, enda liefir það verið á döfinni hjá þinginu um nokkur ár. Þetta, sem nú hefir verið drepið á, þarf að framkvæma áður en reglubundnar flugferðir hefjast.Til tilraunaflugs er ekbi brýn nattðsyn á ])ví; þó verður það að teljast nauðsynlegt, að lendingar verði af- merktar á víð og dreif um laudið og að flugkort verði gefið út. yfir XaupirSu góðan hhit, þá mundu hvar þú fékst hann, Sigurjón Pétnmon. það svæði, sem flogið skal um, áður en fyr.sta flugvélin lætur í loft á íslandi. Hvað sjálfum flugtilraununum viðvíkur, þá eru tveir vegir t.il. Annar sá, að flugfélagið kaupi vél- ar og ráði menn til þess að fljúga, en hinn sá, að það semji við flug- vélasmiðjur um að sýna hér flug, og borgi þeim ákveðna upphæð fyrir, og mundi það verða ódýrara í svip- inn, en síður til frambúðar. En vilji félag'ið kaupa vélar, þá þarf það að trygg'ja sér menn um leið, sem vissa er fyrir að því haldist á. Að kaupa vélarnar og hafa svo engan, sem með þær kann að fara, eftir svo sem tvo mánviði, mælir á móti sér sjálft. Ef við fáum vélar, þurfum við að fá íslenzka flugmenn um leið, menu sem eru kunnugir ís- lenzkum staðháttum, og það ætti að vera hægt, því menn læra að fíjúgá á filtölulega stuttum tíma. Hius vegar þyrftum við að hafa útlenda. vélamenn — lielzt frá somu smiðj- tinni, sem smíðað hefir vélarnar. Og áhöld til viðgerða þarf að fá undir eins og' fyrsta vélin er keypt. Það er því síður eu svo, að eigi þurfi uridirbúnings og tilrauna. Hvert einstakt atriði þarfnast íhug- unar, og þetta nýja mál, sem orðið getur þjóðinni hið mesta velferðar- 'mál, stendur og fellur með því, l.vort vel verður í haginn búið eða eigi. Flugfélagið hefir því mikið verk að vimia. Og starf þess er þess eðlis, að vænta má að það verði lát- ið njota ríflegs styrks af opinbcru fé. Fé það, sem félagið hefir til umráða og einstakiy menn liafa lagt fram, er enn þá svo lítið, að Ksupirðn góðan hlut, þé inuudn hvar þú fékst. hanm Sigurjóu Pétuweou óhugsandi er að hægt sé að ráðast í verulegar framkvæmdir með því. En væntanlega á félagið eftir að stækka mjög á næstu vikum, r.llur þorri manna hefir lítið sem ekkert vitað um undirbúning þess. Og jafnframt ])ví mun ])ví aukast fé að miklum mun frá því sem nú er. Almenningur veit lítið um flug- listina enn þá. Það helzta, sem blöð- in flytja fregnir mn, eru flugslys- in og í heriiaðártilkynningunum var mest um það talað, hvað sá eða sú þjóðin hefði mist margar flugvélar á ákveðnum tíma. Hefir þetta leitt til ])ess, að almenningur hefir mjög skakka skoðun á öryggi flugferða. Flugferðirnar eru tald- ar glæfraferðir. Eitt af hlutverk- um flugfélagsins er það, að gefa almenningi rétta hugmynd um horf það, sem flugvélar nútímans eru komnar í Það ræðúr að líkindum, að flug- félagið þurfi að fá tryggingu fyr- ir því, að framkvæmdir þær, er það leggur fé í, verði þeirra eign í fram- tíðinni. Því þá væri unnið fyrir gíg, ef að annað félag kæmi til skjal- amia og notfærði sér alt það, sem félagið hefir gert, án þess að það gæti við ráðið. En of langt mál yrði að fara út í það nánar í þetta skifti. Liikhíisið. Það er hvorki Jimigmelt né tor- skilið efni í leikritum þeim, sem Leikfélagið býður nú upp á. Það eru tveir gamanleikar, og er eng- inn efi á því, að fólki gezt betur að slíku heldur en „dramatisku“ efni. Vera má og að slíkir leikar, sem þessir, séu betur við liæfi leikend- anna — að kraftar þeir, sem Leik- félagið hefir á að skipa, njóti sín bezt. á þessu sviði. Smáleikinn „Nei“ kannast. víst flestir borgarbúar við. Hann fer ekki illá úr hendi, en gæti farið betur. Vantar í hann það líf og fjör og hikleysi, sem til þess ] arf, að hann verði eðlilegur. Leiksviðið er leiðinlegt og mundi þó eigi verða til þess tekið, ef svo væri vel leikið, að áhorfendur gæti orðið hrifnir. En það er ekki. Skal þó ckki sagt um 1169111 Sérstakán leikanda, að b aiin fari illa með hlutverk sitt. en hitt verður licldnr eigi sagt um neinn þeirra, að hann fari vel með. Fólki getur samt þótt gaman að þessu og mörgum kemur ,þaft til að brosa. Hinn leikurinn, „Hrekkjabrögð Scapins“, fer miklu betur, aðailega fyrir hinn ágæta leik Ólafs Otte- Faupirðu góðan hlut, mnndu hvar þú fékst bann. Sigurjón Péturrson.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.