Morgunblaðið - 25.02.1920, Blaðsíða 1

7. árg., 101. tbl.
Miðvikudag 25. íobrúar 1920
Is»ioldarprentsmlðj»
GAMLA BíO aiŒMSfSfS!
Sýninjf i k*öld kl. 9
Þ;jú vaik¥ðndi
(De tre Gratiei)
Gamanl. í 5 þáttum
Aðalhlutv. leíkur:
Marguejrite Clark.
litla fagra leikkonan sem allir
kannast við úr Emkadóttirin og
Digbók Bibs. Mynd þessi er
einnig framúfskarandi skemti-
leg og listavel leikin.
1
Fyrirlggjandi hér á staðnum:
ARCHIMEDES utanborðsmótorar,
2 og 5 hestafla, fyrir benzín. —
Vélarnar hafa 2 kó'lfhylki (cy-
lindra) og ern miklum mun gang-
vissari en þær sem aðeins hafa
eitt. Ank þess ýmsa kosti nm-
fram aðrar tegundir ‘utanborðs-
mótora.
G. EIRÍKSS, Reykjavík
Einkasali á ís'landi.
Þess var minst hér í blaðinu í
haust, að Sláturfélagið hér, setti of
Mtt verð á kjöt það, sem Reykvík-
ingum var selt í haust. Og það var
;bá viðurkent, aS útlendi markaður-
inn ætti að ráða kjötverðinu hér,
en landsbúum yrði ekki selt kjötið
við hærra verði en útlendingum.
Reis þá fljótt upp til andmæla,
varaforrnaður Sláturfélagsins, hr.
Björn hreppstjóri í Gröf og tal-
aði af móði miklum. Lagði hann
eina áherzluna af mörgujn á það,
að Sláturfélagið réði sjálft verðlag-
inu á vöru sinni, en Reykvíkinga
varðaði ekkert um þá hluti. Þeir
væru sjálfráðir hvort þeir keyptu
nokkurt kjöt eða ekkert. TÍtlenda
markaðinn talaði hann ekki mikið
nm, en þó mátti skilja á ræðu
Björns, að hann mundi ekki lægri
verða en Reykjavíkurmarkaðurinn.
Reykvíkingar keyptu kjöt eftir
því sem efni leyfðu. Þeim voru ekki
aðrar leiðir opnar en í Sláturfélag-
ið, því aðrir höfðu ekki kjöt á boð-
stólum, svo neinu næmi. Og þeir
®em göspruðu hæst í Sláturfélags-
stjórninni, og tókn ráðin af sér
gætnari og vitrari mönnum, 'hafa
ví»t haldið að hægt væri að leika
sama leikinn við útlenda kaupend-
nr. Þeir bjóða kjötið með svo háu
verði, að engum útlendum kaup-
anda dettur í hug að líta við því,
nieð verði sem samsvaraði því er
sett hafði verið hér. Og þeir bíða
átekta, en enginn sinnir boðinn.
Meðan þessu fer fram selnr sam-
band samvinnufélaganna mestan
hluta norðlenzka saltkjötsins, sem
verður að teljast betri vara en hið
snnnlenzka, fyrir ágætt verð. Slát-
urfélagið hér gerir út mann, til
þess að selja kjötið og ferðast hann
"um öll Norðnrlönd en verður ekk-
ert ágengt. Skömmu -eftir að hann
er farinn af stað fær félagið, að
því er heyrst hefir, tilboð um kaup
í\ kjötinu, en hafnar því og vill
híða eftir fréttum frá sendimann-
inum og missir þar síðasta tæki-
færið.
Útlendi markaðurinn, sem Slát-
urfélagsstjórnin treysti svo mjög á,
liefir brugðist, og ekki fyrirsjáan-
legt að úr honum rætist í bráð.
Kjötið er að mestu leyti óselt enn-
þá og e n g a r 'horfur á að það
seljist. Norðurlanda'búar vilja
það ekki, nerna þá langt undir sann-
virði. Þannig er því máli komið.
Má telja víst, að kjötið seljist
aldrei - nema með svo miklum af-
föllum, að muni'að minsta kosti 100
krónum á hverri tunnn frá því
verði, sem Siáturfélaginu banðst í
haust. Og það má meira að segja
telja mestu heppni, ef skaðinn
verður ekki miklu meiri. Þannig
hefir sú taumlausa frekja, sem höfð
var í frammi við bæjarbúa í hanst,
orðið til hins mesta skaða fyrir fé-
lagið í heild sinni. Stjórn þess hélzt
uppi að setja þeim þann kost sem
henni þótti beztur og ætlaði svo
að hafa sömu aðferðina erlendis úr
því hún gafst hér. Fróðlegt væri
nú að heyra, hvað háttvirtir stjórn-
armenn Sláturfélagsins hafa fram
að færa, þegar þeir fara að standa
bændum reikningsskap ráðsmensku
sinnar. Hvort þeir ætla að reyna
að halda áliti sínn með því, að til-
kynna að þeir hafi náð svo sem
200 þús. krónum úr vasa Reykvík-
inga. Bn hætt er við, að þeir verði
einnig að gera grein fyrir, hvers
vegna þeir hafa tapað nær einni
miljón króna eða máske miklu
meira á kjötinu, sem þeir áttu að
selja til útlanda.
Það er á almennings vitorði, að
framkvæmdastjóri félagsins var
mótfallinn allri ráðahreytni stjórn-
arinnar í kjötsölum'álinn í haust, en
að hún tók af honum ráðin, mest
fyrir harðfylgi eins eða tveggja
manna í stjórninni. Yæntanlega
\erða þessir menn ekki við stjórn
félagsins riðnir eftir að næsti aðal-
fundur er um. garð genginn. Ráð
þeirra hafa kostað félagsmenn svo
mikið að væntanlega dettur engum
í hug að treysta þeim til þess, að
vinna félaginu gagn í framtíðinni.
rQaŒfáiag *3l&yfijavifiur:
Sigurður Braa
eftir
Jofjon Bojar
verður leikinn i Iðaó í kvöld kl. 8 sd.
Aðg.m. seldir i Iðnó i dtg.
•nn vaniar nokkra menn
til að hnýta þorskanet
8igarjón Pétarsson, Hafnarstræti 18.
„*3íoFiRarnir“
á Jlíþingi
Á öndverðu þessu þingi voru
flokkar svo sem hér segir — eftir
því, sem þeir gengu til kosninga
innan þings:
í heimastjórnarflokki 9 (Guðj.
Guðl., G. B., H. St., Jóhs. Jóhs.,
M. Kr., P. J., Sigurj. Fr., St. St.
Þór. J.) + 2 (Bj. Hallss., Sig. Hj.
Kvaran), samtals 11.
í framsóknarflokki 7 (E. Á., G.
Ól., J. Sig., Sig. J., Sv. ÓL, Þorl. J.,
Nlótorbáfur
40—60 ton óskast leigður eina ferð til Blondoóss,
semjið við
hf. Carl Höepfner
Sími 21.
sölu
er ef viðunanlegt boð fæst, svo nefnd Birrels-fiskverkunarstðð
í HatnarfLrOi ásamt lóðarréttiadum. Stöðinni fylgja stór og
góð fiskgeymsluhús, flskþvottahús, fiskþurkunarhús,
stórir fiskreitir, bátabryggja, uppskipunarbátar og ýms
áhöld til fiskverkunar. Sömuleiðis atórt og vandað íbúðarhús ásamt
geýmslu og þvottahúsi. Upplýsingar héraðlútandi fást á sfcrifstofu
Bookless Brothers í Hafnarfirði,
sem einuig veitir móttöku skriflegum tilboðum um kaup á eigninni, til
15. mars næstk.
Hafnarfirði 25. febr. 1920
NÝJA BÍÓ
Ágætur sjónleikut i 4 þáttum
eftir Garduer Sullivan.
Aðalhlutverkið leikur
Lilian Gish.
Myndin sýnir hverjum áhrif
um léttúðug mær uær á ung-
um manni og hvernig hún get-
ur hvað eftir annað látið hann
falla fyrir freistingum sinum,
enda þótt hann sé skilinn við
hana og sé giftur ágætri konu
En að lokum getur hann þó
brotið af sér töfrafjöturinn.
Sýning i kvöld kl. 8V2 og g'/a-
Fyrirliggjandi í heildsölu til
kaupmamia og kaupfélaga:
RAKVJELAR, með bognum blöð-
um eins og „GILLETTE“, en
miklum mun ódýrairi.
G. EIRÍKSS, Reykjavík
Einkasali á Islandi.
Bookíess Brothers
Þ M. J.) + 4 bandamþnnum (Eir.
Ein., Guðm. Guðf.,*Gunn. Sig., Þorl.
G.), samtals 11.
í sjálfstæðisflokksbroti 8 (Ben.
Sv., B. J., H. Krist., Hj. Sn., K. E.,
P. 0., P. Þ., S. Egg.).
1 utanflokka-bandalagi 10 (B.
Kr., E. Þorg., G. Sv., Jak. M., Jón
A. J., M. G., M. P., Ó. Pr., Sig. Stef.,
Sv. B.).
Eins og tekið hefir verið fram
áður hér í blaðinu, eru hinir gömlu
flokkar að, rofna, og kemur hreyt-
ingm vafalaust betur í ljós á næsta
Alþingi.
Stimpilgjaldið
skríður upp ur neðri deild.
Frv. stjórnarimiar um stimpil-
gjald var til 3. umræðu í neðri deild
í gær. Mátti sjá það á gangi máls-
ins áður, að nokkuð myndi skiftar
skoðanir um það meðal þingmanna.
Meðal annars höfðu komið fram
margar breytingartillögur við það.
En þótt umræður yrði litlar við
aðra umræðu málsins, þá urðu þær
íiú þeim mun lengri, eða stóðu sam-
fleytt í þrjár stundir.
Með frmnvarpinu töluðu þeir
Magnús Guðmundsson, Sig. Eggerz,
Sigurður Stefánsson, Þórarinn
Jónssön og Bjarni fráYogi. JónAuð-
unn kvaðst vera á móti frumvarp-
inu „prineipielt“, en telja þá nauð-
svn á tekjuauka, að hann mundi
samþ. frv.
Allir aðrir ræðumenn voru á móti
frv. og voru þeir Ólafur Proppé og
Sveinn Björnsson þar einna á-
kveðnastir. Röktu þeir ókosti frv. og
kváðu nóg komið af svo góðu, að
setja alt af skatt á skatt ofan í ýms-
um myndum og mest út í loftið.
Skattar eru nú orðnir fullháir fyrir,
einkum á nauðsynjavöru og þeirri
vöru, sem þurfti til framleiðslu.
Þótt ríkissjóð vantaði tekjur, þá
yrði hann að gæta þess, að taka þær
elrki á þann liátt, að spilt væri at-
vinnuvegum landsmanna. Auk þess
mundi frv. ekki ná tilgangi sínum,
þar sem ætlast væri til að hár ’toll-
ur kæmi af glysvarningi og þess
háttar vörum, sem sendar eru í
pósti, þar sem, ráð væri fyrir því
gert, að stimpla, póstkröfurnar.
Menn gæti pantað vörur í pósti fyr-
ir mörg þúsund krónur, borgað þær
að mestu leyti og eigi greitt stimpil-
gjald af öðru en því, sem póstkraf-
cn næmi. Auk þess mundi smyglun
mjög aukast einmitt á þessum vör-
um, sem dýrar væri, en litlar fyrir-
ferðar og því auðvelt að lauma inn
í landið. Enn bæri og á að líta, að
annað frv. væri nú á döfinni, er
heimilaði stjórninni að banna inn-
flutnng á þessum vörum. Færi því
svo, ef bæði frv. næði fram að
ganga, að annaðhvort þeirra yrði til
emskis. Það hefði eigi heldur verið
sýnt svo ræklega fram á það, að
landið þyrfti nú nýjan tekjuauka,
að það gæti réttlætt framkomu frv.
Benti Ó. P. og á það. að ef lands-
sjóð vantaði fé, væri nær að hækka
i örutoll (3. og 6. flokk).