Morgunblaðið - 15.07.1920, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
KOSOUNBLAÐ
I Ð
Ritstjóri: Vilh. Finaen.
AfgreiSsla 1 Lækjargötu 2
Bími 500. — PrentsmiBjusími 48.
Ritstjómarsímar 498 og 499.
Eemor út alla daga vikunnar, aö
-SKánudögom nndanteknum.
®itstj óm arskrifstofan opin:
Virka daga kl. 10—12.
Helgidaga kl. 1—3.
Afgreiöalan opin:
Virka daga kl. 8—5.
Helgidaga kl. 8—12.
Anglýsingnm sé ikilaö annatShvort
* afgreiösluna eöa í ísafoldarprent-
ímiöju fyrir kl. 5 daginn fyrir útkomu
jíess blaös, sem þær eiga atS birtast í.
Auglýsingar, sem koma fyrir kl. 12, fá
»8 öllum jafnaöi betri statS í blatSinu
(£ lesmálssítSnm), en þær sem sítSar
%oma.
AuglýsingaverlS: Á fremstu sítSu kr.
J.00 hver cm. dálksbreiddar; á ötSmm
rítSum kr. 1.50 cm.
Gunnar Egilson
HafnarHtrwti
Sjó 1
15
Strífts-
B un*-
Líf-
Slvsa-
Tais mi 608.
• Tátryggingar.
Sirnnefni: Shlpbroksr.
VertS blatSsins er kr. 1.50 á mánutSi.
Norræna stúdentamótið
Samkvæmt símskeyti, sem Morg
'unblaðinu befir borist frá Khöfn
gær, verður ekki hialdið norrænt
istúdentamót í sumar, svo sem venja
!hefir verið til undanfarin ár. Br
ástæðan sú, að enn er ósamlyndi
mikið milli Pinna og Svía og heift
svo mikil í báðum þjóðum, að eigi
viljaþær sækja sameiginlega fundi
Mendingar allmargir hafa al'la
jafna sótt stúdentamótin, þau er
haldiri hafa verið.
Alþýðablaðið og oiiaverðið
Al'þbl. hefir nú undanfarna daga
flutt hverja greinina annari merki-
legri nm steinolíuiframleiðsluna
heiminum og steinolíuverð hér
landi.
Þessar greinar virðast sprottnar
m. a. til þess, að hlaupa undir bagga
með steinolíufélaginu — bera í bæti
fláka fyrir það verð, sem það hefir
sett á olíuna, þrátt fyrfr það, þótt
hækkun steinolíuverðsins og ójafn
aður í verðlagi þeirrar vöru komi
naumast jafn hart niður á nokkurrj
stétt manna og verkamönnunum,
þeim flokki manna, sem blaðið þyk
ist vinna fyrir o.g bera fyrir brjósti
— og á að gera samkvæmt stefnu
skrá þess.
Hér gengur blaðið hreint og
beint á bug við stefnuskrá flokks
síns, bregst bonum, þegar velsæld
hanns er í húfi, höggur, þegar hlífa
skyldi. Það. dregur fjöður yfir ó-
sanngjarnt verð á þeirri vöru, sem
verkamiarmiasfétt landsins þarf
flestra stétta mest að nota og geng-
ur með því í flokk þeirra, er það
hefir áður barist á móti: einstökum
innflytjendum, er hafa álagningu
vörtumar í hendi sér og setja á það
verð, er þeim þykir hæfilega gróða-
vænlegt.
Blaðið hefir þótst herjast á móti
einstaklingum og samtökum ein-
staklinga, sem íþyngja alþýðu
manna með of hárri álagningu á
ýmsar vörur. En nú sannar blaðið
sjálft með viðtali sínu við skrif-
stofustj ó ra Jandsverzluuarinnar, að
hægt mundi að „selja olíuna æði
miklu ódýrarj en Steinolíufélagið
gerir‘ ‘ — sannar það, sem fyrst var
bent á hér í blaðinu. Þetta hefði
varla komið til greina, ef félagið
hefði ekki verið eitt um hituna.
En samt gengur blaðið með fullri
dirfð fram í dagsljósið og talar
máli félagsms en æpir að þeim, sem
fyrstir hafa bent k, að steinolían
vhu'Í of dýi-. Það afneitar þama
alþýðufJokknum, þörfum hans og
kröfum, og skríður undir pilsfald
þess, sem ætti að vera mótstöðu-
aðilji þess, og básúnar þaðan út:
Alt er í hófi! Olíuverðið sann-
gjarnt! Engar aðfinslur við félag-
ið!
Menn gátu búist við ýmsn a£
þessu blaði. En þessu hafa menn
trauðla átt von á. Því svo hátt hef-
ir látið í því til varnar flokk sín-
um og til umbóta fyrir hann. Svo
oft og einbeittlega hefir það glefs-
að í þá atvinnurekendur hér, sem
það befir álitið að þröngvuðu kosti
alþýðunnar. En nú gengur iþað í lið
með einum þeim seljanda, er það
segir sjálft, að leggi meira á vör-
nna en hófsam'legt er — einmitt þá
vöruna, sem verkamönnum er hvað
tilfinnanleigast að skulj vera óhæfi-
lega. dýr.
Það breytir engu í þessu efni, þó
að blaðið sé í síðustu greinunum
farið að ál'asa félaginu. Auðsjáam
lega befir einhver skynsamari mað-
'ur en þeir, sem ritstjómina hafa á
hendi, annaðhvort utan alþýðn-
flokksins eða innan, bent blaðinu
á, að það væri þarna komið lit á
íorað, sem því væri hollast að eiga
ekkert við, og því snýr það blaðinu
við og fer að sækja á í staðinn fyr-
ir að verja. Bn igönuhlaupið er jafn
gífurlegt engu að síður.
En menn hafa jafnframt fundið
osökina til þessa liðhlaups blaðsins.
Morgunblaðið hóf n. 1. fyrst máls
á því, að eitthvað hlyti að vera bog-
ið við steinolíuverðið hér. Og benti
jafnframt á, að rannsaka ætti strax
hvort varan þ y r f t i að vera svona
dýr.
En þetta þoldi veslings Alþýðu-
blaðið ekki. Alt sem Morgunblaðið
segir að sé hvítt — og sannar að
sé hvítt — segir Alþýðublaðið að
sé svart. Þó einhvem dag stæði hér
í blaðinu að Alþýðublaðið væri fyr-
irmyndarblað, mnndi það neita því
kröftuglega næsta dag — bara til
iess að vera ekki á sama máli. Það
gildir einu þó það afneiti stefnu
flokks síns og allri fyrri fra/mkomu
sinni um leið. Það hirðir ekkert um,
5Ó það mótmæli einhverju, sem
betur má fara fyrir flokk þess og
)á stétt, er það vinnur fyrir, eins
og nú á sér stað um olíuna — ef
ient er fyrst á það í þessu blaði.
En þetta er liðhlaup ia£ lakasta
tagi. Sumir nefna það svik við
fíokkinn.
Yér skulum vera fáorðir um þá
okleysu blaðsins, að Morgunblað-
ið hafi ráðist á stjómina í sam-
bandi við þetta mál. Það er Alþýðu-
blaðs-sanrdeiíkur. Það hefir ekki
staðið ein lína í þessu blaði, er árás-
arkend sé, hverki á hendur stjóm-
ar eða öðrum. En vér höfum bent
á málið, bvatt stjórnina til að leita
upplýsinga um orsakir þessa verðs,
vegna þess að það stæði henni næst.
Og fleirum mun hafa fundist þörf
upplýsinga á þessu atriði, því
heyrst hefir, að Piskifélag fslands
nrani hafa með höndum rannsókn
á steinolíuverði í Noregi og annar
staðar í álfunni. Hefir því þá auð
sjáanlega þótt tími til kominn að
hefjast handa.
Norska sfjórnin.
í síðastliðmun mánuði gaf hinn
nýi forsætisráðherra Norðmanna
Halvorsen, til kynna í þinginu
helztu drættina í stefnuskm stjóm
arinnar.
Meðal annaTS tók forsætisráð
herrann það skýrt fram, að sam-
kvæmt lýsingum þeim, er hin frá
farndi stjórn gæí'i af fjárhag rík-
isins, þá mundi ekki veita af að
Norðmenn sniðu sér stakk eftir
vexti og höguðu sér gætilega í f jár-
málum, og jafnframt yrði landið að
gera mikiar kröfur til skilnigs og
fórnfýsi fólksins í hvívetna á fjár-
bagnum.
Hann bjóst við, að skattaálögur
ríkisins nrandu fara vaxandi, og
jafnfra.mt mundi verða lagður
eignaskattur í eitt skifti fyrir ö'll,
þess að koma samræmi á þau út
gjöld, er styrjaldarárin höfðu haft
í för með sér.
En nm leið tók hann þa.ð skýrt
fram, að ætti atvinnulífið að Irera
þær byrðar, sem Iægi á því, og taka
þeim framförum, sem framtíð lands
ins krefði, þá væri það lífsnauðsyn,
að það fengi að starfa án allra
ónauðsynlegra, bafta og hamla.
Kvað bann það liggja stjóminni
mjög á hjarta, að fjarlægja öll slík
bönd, en hinu mundi hún líka hafa
opin augun fyrir, að hafa hönd
bagga með, ef atvinnulífið kæmist
inn á einhverjar hættulegar hraut-
ir, er almennngi væru til hnekkis.
Eitt mál væri það, er stjórninni
væri mjög umhugað um, að taka til
rækilegar yfirvegunar. Það væri
dýrtíðin. Kvað hann stjómina
mundi hafa úti allar klær til að
stemma stigu fyrir hækkun vöra-
verðs. En engin von væri til, að
dýrtíðin rénaði að neinnm mun, fyr
en eitthvert samræmi kæmist
milli þess, sem landið eyddi og
framleiddi.En hitt taldi hann hver j
um manni augljóst, að það væn
lítið, sem stjórn landsins gæt,i að-
gert í því efni, hjá því sem borgar-
amir, ef þeir hefðu vit og vilja til
og gætn unnið saman. Hvatti hann
landsmenn hið öfíugasta til þess
að auka framleiðsluna og leggja,
þar fram alla krafta sína.
Jafnframt væri það vilji stjóm-
arinnar, að reyna að koma á meiri
friði og ró í þjóðlífinu, einkum á
atvinnumálasviðinu. Kvað hann
stjómina ekki reka erindi neiima
sérstakra stétta, henni væri a’llar
jafn kærar. Og því mundi sérhverri
sem væri, tekið með skilningi og
skynsamlegri kröfu, frá hvaða stétt
samúð. En allar kröfumar yrðu að
byggjast á grundvelli laganna, til-
rauuir til þess að fá kröfum fram-
gengt utan við lögin, mundi ekki
verða liðnar.
Bitumastic
ver járn bezt ryði og gerir steinsteypu vatnsþétta. Hefir verið notí®
við heimsins stærstu byggingar, svo sem Panamasknrðinn, o. A-
ávalt notað við brezka flotamj.
hjá Daniel Halldórssyni,
Eanpið Bitumastic.
eru
Til sAlu
húseignirnar Fjarðarstræti 33 og Aðalstræti nr. 12 (syðri helmiog'
á ísafirði, eign dánarbús ctnd. theol. Gríms Jónssonar.
gefa kaupm. Jón Grímsson Súgandafirði og undirritaður.
Reykjavík 9. júlí 1920.
;0r)
Upplýsi°^r
Guðm. Oiafssoo
Þorkell Blandon
Iðgfræðingm
Þiugholtsstræti 13,
tekur að sér málflutning annast ksup og sölur, gerir simninga, tekof
sér innheimtur og veitir lögfræðislegar leiðbeiningar.
Viðtalstími kl. 5—7 síðd.
aí
Gips- loftlista og lofti’ósif,
fjölbreytt úrval af veggfóðri og hinar alþektu tegundir af
húspappa og pappír, höfum vér fenðið með sfðustu skipu®'
ern viðskiftavinir vorir beðnir að athuga þetta
Virðingarfylst
Sv. Jónsson & Co.
Jiyndari
Síerlitíö
a
gatur Jangié atvinnu
nú þagar.
H.f. Eimskipaféíag Islands
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð,
öður okkar og afa, Runóifs Runólfssonar.
Sigurveig Runólfsdóttir og dætur,
Dagbok.
Afgreiðslrumi á pÓBthúsinu er mjög
ábótavant. f hvert sinn sem póstax eru
að fara eða koma, er íþar troðningur
mikill og verða menn oft að bíða lang-
an tíma til þess að fá sig afgreidda.
Við afgreiðslu eru aðeins tveir ungl-
ingar, auk póstmeistara sjálf6) -gí
er vitanlega gjörsamlega vi&
miklar annir eru. Pósthúsið ber y ^
iítíð£V
hægt að ráða fleiri ri6®

(
að Alþingi skamti því svo
eigi sé
svo er, sem vér og hyggju111 ^
vera rétt, þá verður landstjo:rI1 ^fi
fyrsta að bœta úr því og SJ ..íÆ'
fé á næetu « tjl
Iment tíjn
(r>1
Alþingi vei'ti meira :
um. Menn hafa ekki áb
þess, að standa stundum sainaá
pósthúsi til þess að ljúka þar e