Morgunblaðið - 07.06.1923, Blaðsíða 1

Stofnandi: Vilh. Finsen.
LANDSBLAÐ LÖGRJETTA.
Ritstjóri: Þorst. Gíslason..
10. árg., 180. tbl.
FimtudaglniR 7. júní 1923.
ísafoldarprentsmiöja h.f.
láamla &S10 mMIHI—l—ll” 1—1111
Kvnblenöingurinn. I
Sjónleikur i 6 þáttum, eftir hinni ágætu skáldsögu
Gilbert Parkers.
Aðalhlutverkin leika: Mabel Julienne Scott
og hin þekta dansk-ameríska leikkona
A n n Forrest.
Þetta er framúrskarandi falleg og góð mynd. Þegar hún
var sýnd í Kaupmannahöfn vakti hún mjög mikla eftirtekt
og blöðin töldu hana eina með betri kvikmyndum aem þar
hefðu verið sýndar. — Myndin er tekin swmpart í Canada
og sumpart í skrautsölum enskra aðalsmanna.
Aðgöngumiða er hægt að panta ísíma 475. Sýning kl, 9.
.............. . ..........
y*,~ ■ V
líenð á
r úgm jöli
er lækkað.
. BENEDIKTSSOil & Co

xym \*%im
f
Hi eins Btautasápa
Hroin* Stangasápa
Hreins Handsápur
Hrein« Kerti
Hrein* Skósverta
Hreins Gólfáburður.
Nýkomnar vörur:
Kjólasilki
Upphlutasilki.
Svuntusilki.
Slifsi tfrá 8.75.
Peysufatasilki.
Sumarkjólaefni,
ódýrt.
Kápuefni, hið marg eftirsp
Klœði, mislitt.
Skiuukantar.
Silkiflauel.
Skúfasilki.
Ljereft, góð og ódýr
o. m. m. fl.
Verslun Guðbjargar Dergþórsðóttir,
Laugaveg II.
Simi 1199.
Sílðarstöð til leigu.
1 Hrísey á Eyjafirði fæst skipabryggja hús og áhöld til síldar-
söltunar til leigu næstu síldarvertíð, með sanngjörnum kjörum. —
Tekið á móti síld til söltunar tfyrir ákvæðisverð.
Semja má við
Pál Ðergsson og Björn Jörunösson.
S i g n e
Liljequisf
heldur Mjómleika í Uýja Bíó
fimtudag 7. júní kl. 7 síð-
degis með aðstoð úngfr. D. A.
v. Kaulbach og Þór. Guð-
mundssonar.
Ný söngskrá.
Bach, Brahms, Lange-Mi/ller,
Sigf. Einarsson, Svb. Svein-
björnsson o. fl. o .fl.
Aðgöngnmiðar seldir í dag
í Bókaverslun ísafoldar og
Sigf. Eymnndssonar.
Ilif,
kartöflur, gulrætur, agúrkur og
peraille, fæst i
Matardeild SláturfjelagS'
ins.
Kartöflur
afbragðsgóðar.
Aðeins 9 krónur pokinn í
Versl. 9Vísirc.
Búnaðarhorfur.
III. Svartsýni og undratrú.
Sumir eru svo svartsýnir, að
þeir fullyrða, að búnaðurinn sje
að fara á höfuðið. Þessu hafa
menn verið að spá oft áður, óg síð
ast fyrir og um aldamótin síðustu.
En það er engin hætta á því.
Búnaðurinn íslenski hefir verið1
og er lífseig-nr. Hann hefir oft
sjeð í hann krappann og orðið fyr-
ir skellum, en rjett við aftur.
Satt að segja, sje jeg ekki, að
honum sje meiri htetta búin nú
en oft áður, ef bændur með gætni
heita þeim hyggindum, sem í hag
koma.
En til þess að ekki fari alt í
kaldakol, segja menn, þarf eitt-
hvað að gera, og það: fljótt. Það
er hverju orði sannara. En við-
reisnin kemur ekki af sjálfu sjer,
og það tekur sinn tíma að kippa
öllu í lag. En það er eins o'g marg-
ir eigi erfitt með að skilja, þetta.
Það eru til menn, og þeir lík-
lega fleiri en ætla mætti, sem
halda það og ætlast til þess, að
biinalðarástandinn verði bjargað
við á skömmum tíma eða alt í
einu, með einhverjum kynjaráðum.
Ög víst er um það, að margir
mundu fagna því, ef einhverjum
tækist að benda á einhver slík
ð.
Jafnvel einstúka menn trúa því,
að einhverjir „happadrættir“ eða
einhverjar „vítisvjelar" geti kom-
ið öllu á rjettan kjöl, svo að
segja í einu hendingskasti.
Nýja Bió
Þrír féstbræður
(De (ep Nl u s k e te r e r).
Eftir hinni heimafrægu sögu Alexandre Dumas
sem allir þekkja.
2. kafli, 5 þæítir.
Fyrir hEiður drotningarinnar,
sýndun i kvSld kl. 9.
m* i
Hestar.
Kaupum enn nokkra daga hesta og hfyssur, klárgengar og
dökkhtar, á aldrinum 5-7 vetra, hæð 51 >/*” og þar yfir. Greiðum
hátt verð fyrir fallega hesta. Hafuarstræti 19 og 21.
* CAR4
Jarðarfor sonar míns og hróður okkar, Hjartar J. Ottesen,
fer fram fostudaginn 8. þessa mánaðar, frá Dómkirkjunni,
og hefst með húskveðju fcl. i frá ,heimili okkar, Bergþóru-
gotu 13.
Guðlaug Lárusdóttir og börn.
Mikil er trú þín, kona.
■Steiktar gæsir fljúga ekki upp
í munninn á fólki nú á tímum
fyrirhafnarlaust og nauðsynlegt
að gera eitthvað — ekki eitt
heldur margt — til bjargar 0g
umhóta. Vonleysið er að grípa
samstaðar um sig, og þá er hætta
á ferðúm. Fáeinar línur úr brjefi
frá bónda í sveit, dagsett 17.
disember, sýna þetta meðal ann-
ars. Brjefritarinn segir:
„Ef búnaðurinn í öðrum hjer-
uðum landsins væri jafnilla á sig
kominn og ihjer, þá er illa farið'.
Hjer eru að vísu margir sjálfs-
eigna bændur, sem kallað er, en
þeir eru lítið betur staddir en hin-
ir, því jarðir þeirra eru marg-
veðsettar. Svo er líka fjöldi bænda
með víxillán og sjálfskuldaráb,-
lán. Þess utan miklar verslunar-
slmldir hjá flestum. Svo hætist
ofan á þetta, að ýmsir búa við
leigupening, einkum þeir fátæku.
Það eru þau einu lán, sem þeir
geta fengið. Vexti af öllum þess-
um lánum þarf að borga, hvernig
8-.:m fer um afhorganir, og það
verður að ganga fyrir lífsbrauð-
inu. Búin eru lítil, þetta 3—6
raenn nm hverja kú, 0g 10—15
sauðkindur á mann“.
Þetta er slæm lýsing á búskapn-
um, en hún er sönn“.
1 öðru hrjefi frá í vetur segir:
„Verslun ohagstæð. Inniendar
vörar í hrakverði, en þær útlendu
í afarháu verði. Skuldir hænda
munu því aukast og hafa aukist
a þessu ári (1922). Þær era að
verða afarerfið byrði okkur bænd
iuium‘ *.
Áður fyr var það algengt, ef
iila áraði, eð(a óhöpp steðjuðu að
þjóðinni, að ákalla Alþingi um
hjálp. Þá var því treyst, að það
mundi reynast hestnr bjargvætt-
ur, 0g hjálpa með ráðum og dáð.
Nú eru þeir tímar liðnir. Gamla
„tröllatrúin“ á alþingi virðistvera
að fjara út. Það heyrast nú sjaldn
ar en áðúr var, raddir um, að
þingið verði að hlaupa undir
bagga, þegar að eitthvað er um
að vera. Það virðist benda á hálf-
gert vantramt álmennings á þeirri
stofnun og getuleysi hennar, að
gera það sem vit er í.
Sumir hafa að undanförnn trú-
að á braskið- og gera það enn.
Þessi brask-trú meðal bænda er
undarlega lífseig í sumum sveit-
um. Og þó hefir braskið og kaup-
brallið klórað mörgum um hakið.
Það er ekki fjarri sanni, sem
merkur bóndi sagði við mig fyrir
nokkru, að þeir hændur slippu
best við afleiðingar ófriðarins og
dýrtíðina, er minst hefðu gert að
því að kaupa og selja að undan-
fornu.
Þegar nú á alt er litið, þá ætti
öllum að vera það Ijóst, að búskap
’og búnaði verður ekld breytt í
skjótri svipan. Ástandið verður
ekki bætt til fulls í dag eða á
morgun. Það tekur lengri tímá.
Og það verður ekki bætt með
einu ráði eða „kunstmeðali“,