Morgunblaðið - 19.08.1928, Blaðsíða 2

2
MÖRGUNBLAÐIÐ
Höfum til:
Lifrarkæfu í V* og Vs kg. dósum.
Svinafeíti í kvartelum og kössum.
Styfttan kanel í 1 kg. pökkum.
Gerdufft, Dr. Oetkers.
Borðsalft.
Hlusftrað, Colman's.
Plpar.
Nýkomið s
Kveng-ólftreyjur með og án loð-
kants, margar teg.
Telpupeysur iir silki og ull fl.
stærðir.
Prjónaföt á drengi, fl. stærðir.
Karlm. nærföt, margar teg.
Kvenbolir úr ull, ísgarni og baðm-
ull, ódýrir.
Telpusokkar, margir litir.
Kvensokkaimir þektu úr ull og
silki, fjölda teg.
Karlm.sokkar, ótal teg.
Bamabolir, 5 stærðir.
Drengjanærföt, „Janus' ‘ -merkið
þekta, allar stærðir
ásamt mörgu fl. í
AUSTURSTRÆTI 1.
h s. Mwm s co
M.s. Drcnning
Alexandrine
fer þriðjudaginn 21. ágúst kl. 6
“síðdegis til Dýrafjarðar, Isafjarð-
ar, Siglufjarðar og Akureyrar.
Þaðan aftur til Reykjavíkur.
Farþegar sæki farseðla á morg-
un mánudag).
Fylgibrjef yfir vörur verða að
koma á morgun.
C. Zimsen.
Sápur
viö allra hæfi
Dorðsápur,
Anðlitssápur,
Handsápur,
Barnasápur.
Hvergi betra úrval nje lægra
verð.
Hórarinn Iðnsson
tónskáld.
Það er sannarlega tími kominn
til þess, að lcynna þetta unga tón-
skáld fyrir þjóðinni. Sjálfur hefir
hann gert vart við sig með því
móti, að láta syngja eftir sig tvö
lög á síðustu hljómleikum þeirra
frú Dóru og Haraldar Sigurðs-
sonar, sem frúin söng af sinni al-
kunnu snild. — Er ánægjulegt að
lesa ummæli hr. Sigfúsar Einárs-
sonar í Morgunblaðinu síðastl.
fimtudag um þessi lög Þórarins.
En hver er hann þá þessi ungi
maður, sem heilsar þjóðinni svona
unaðslega eftir nærri fjögrá ára
dvöl erlendis ?
Þórarinn Jónsson er fæddur í
Mjóafirði 18. sept. árið 1900. For-
eldrar hans voru Jón Jakobsson
og Margrjet Þórðardóttir. Hann
ólst upp hjá foreldrum sínum í
Mjóafirði, og hyrjaði að stunda
fiskveiðar með föður sínum þegar
innan við fermingu. Snemma fór
að bera á því, að hann var óvenju
lega söngnæmur. En því var lítt
gaumur gefinn, enda heimilis-
ástæður foreldra hans ekki svo
góðar, að eyða mætti tímanum í
slíkan „óþarfa“ sem að sitja yfir
nótnabókum eða við bljóðfæri.
Eftir því sem Þórarinn óx upp
varð það betur og betur augljóst,
að pilturinn bjó yfir undraverð-
um gáfum á þessu sviði. Hann
hafði með ýmsum ráðum komist
yfir allmikið samsafn af nótna-
bókum, sem hann var öllum stund-
um niðursokkinn í að lesa, og um
fermingaraldur mun hann hafa
vei-ið byrjaður að semja lög sjálf-
ur og skrifa niður. — Mesti örð-
ugleikinn við þessar tónsmíðar var
vöntun á hljóðfæri. — í þorpinu,
Mjóafirði, þar sem Þórarinn átti
heima, var um tíma ekkert hljóð-
færi, en á næsta bæ fyrir innan
Reynslan hefir þegar synt, að
Bif reiðaðekk
eru einhver allra traustustu og ending-
arbestu dekkin, sem hjer eru á boð-
stólum. Verðið er þó ekki hærra en á
öðrum lakari tegundum.
Bifreiöastjórar!
Ðifreiðaeigendur!
Gjörið svo vel að leita nánari upplýsinga
um þessi bifreiðadekk áður en þjer festið
kaup á öðrum tegunöum.
Nokkrar stærðir fyrirliggjanði.
Hvannbergsbræöur.
þorpið, um klukkutíma gang frá
þorpinu, var harmonium, og þang-
að 'gekk Þórarinn hvenær sem
hann gat, til þess að komast að
hljóðfærinu. Þessir útúrdúrar pilts
ins frá skyldustörfunum munu
ekki hafa verið vel sjeðir af þeim,
sem yfir honum áttu að segja, og
er vafalaust að þessi vandaði
unglingur hefir oft átt í hörðu
stríði, þegar annars vegar togað-
ist á um hann vægðarlaus köllun-
in, en hins vegar hlýðnin við for-
eldrana.
Þegar kom yfir fermingaraldur
bar nokkuð á því að þunglyndi
sótti á Þórarinn. En orsökin var
eingöngu vonleysi um að hann
myndi fá tækifæri til þess að
mentast vegna fátæktar. Sigdór
Brekkan, sonur Vilhjálms bónda
á Brekku í Mjóafirði var barna-
kennari í þorpinu um það leyti
sem Þórarinn var að alast upp.
Hann mun hafa fyrstur manna
uppgötvað hina framúrskarandi
tónlistargáfu Þórarins. Og það var
fyrir tilstilli hans að nokkurir
kunningjar hans rjeðust í það að
síyrkja Þórarinn til náms haustið
1922. Fyrst til Reykjavíkur tvo
vetur og síðan til Þýskalands ár-
ið 1924. Hefir Þórarinn dvalið þar
síðan, lengst af í Berlín, og stund-
að nám af hinu mesta kappi. Hann
hefir notið kenslu ýmsra merkra
manna, þar á meðal Fr. Kochs
prófessors við hljómlistarháskól-
ann í Berlín.
Þórarinn kom hingað' heim síð-
ast í júní í sumar, til þess að taka
sæti í nefnd þeirri, sem á að und-
irbúa hljómleilca sem fyrirhugað
er að halda á Þingvöllum á Al-
þingishátíðinni 1930.
Enn sem komið er, hefir mjög
lítið hirst af tónverkum eftir Þór-
arinri. En það sem hann hefir lát-
ið frá sjer fara, nægir þó til þess
að sýna, að hjer er á ferðinni
skáld af guðs náð, sem er líklegt
til þess að verða frægur mað-
ur. — Fyrir tveimur árum samdi
hann stórt tónverk fyrir fiðlu
(Doppel Fuge yfir nafnið' B-a-c-h)
sem leikið hefir verið í Þýskalandi
og farið hefir verið mjög lofsam-
legum orðum um. Prófessor Koch,
sem minst er á hjer að framan,
laulc mildu lofsorði á verk þetta.
Lagið „Ave Maria“, sem frú
Dóra söng á hljómleikunum síð-
asta þriðjudag, söng þýsk söng-
kona á hljómleik í vetur í Þýska-
landi, og blaðaummæli um lagið
og höfundinn eru framúrskarandi
lofsamleg.
Hingað tit hefir tími Þórarins
mestmegnis gengið til lærdóms, og
er.n mun hann hafa í huga að
stunda nám í Þýskalandi 2 ár til.
Þórarinn, er mjög yfirlætislaus
maður og lítið gefið um að hon-
um sje haldið á loft. Hann er
allur þar sem hljómlistin er. —
Það má með sanni segja, að alt
hans líf er lielgað sönglistinni.
Svo trúr er hann sinni köllun, að
slíks eru vafalaust örfá dæmi. Mig
langar til í sambandi við þetta
að segja ofurlitla sögu af honum.
Veturinn 1926—27 eftir að hann
hafði samið hið mikla fiðluverk,
sem getið er um hjer að framan,
skrifaði hann einum kunningja
sinna heim til íslands um þetta
verk og um þá dóma, sem það
hefði fengið. Var auð'fundið að
brjefið var skrifað í sælli hrifn-
ingu hins unga.skálds, sem í fyrsta
sinn er viðurkendur af mikils-
metnum kennara. En ekki var
hætt við þ,ví að lofið stigi honum
til höfuðs, ])ví í enda brjefsins
stóðu ]>essi orð:
„En vinur minn! Nú er fyrst
vandi á feiðum. Því þegar manni
hefir tekist eitthvað vel, er það
skylda að gera hetur næst“.
Þeir sem með slíkri trúmensku
rækja störf sinnar köllunar, verða
áreiðanlega nýtir menn og þjóð'
sinni til mikils sóma.
Jeg tek svo að endingu undir
með Sigfúsi Einarssyni:
Hamingjan fylgi honum.
B.
Hunlð
hið fjölbreytta úrval af
kvenregnkApum
í Austurstræti 1.
h S.EmlgiPD í Gl.
smábátamótorar ávalt
fyrirliggjanöi hér
á staðnum.
C. Proppé.
tanncrem
hefir náð meiri útbreiðslu hjer í
bæ en nokkur önnur slík vara. —
Kolynos er bragðbetra og
drýgra en nokkurt annað tann-
crem.
Tannlceknar bæjarins mæla
eindregið með Kolynos. Reyn-
ið það.
Haraldur Árnason er umboðs-
maður fyrir