Morgunblaðið - 27.05.1937, Side 8

MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 27. maí 1937.
Smálúða, Rauðspretta, Ýsa,
Þyrsklingur, beinlaus og roð-
iaus fiskur. Daglega nýtt. Fisk
& farsbúðin, sími 4781.'
Vesta er nýjasta og besta
prjónastofan. Vesta, Laugaveg
40.
Alexandra hveiti og Ranks
hænsnafóður komið aftur í
Þorsteinsbúð, Grundarstíg 12,
Sími 3247.
Garðáburður og útsæðiskart-
öflur í heilum pokum og smá-
sölu. Þorsteinsbúð. Sími 3247.
Dömuhattar í úrvali. Hatta-
saumur og breytingar. Hagan,
Austurstræti 3.
Mjólkurbússmjör og osta í
heildsölu hjá Símoni Jónssyni,
Laugaveg 33. Sími 3221.
Mikið úrval af fjölærum
plöntum fást á Suðurgötu 12.
Tvíhjól, styttubönd, bílar,
dúkkur og margt fleira fæst
hjá Elfar, Lækjargötu 2 (Hó-
tel Hekla).
Ægisfiskur. — Á hverjum
morgni: Nýr fiskur, saltaður,
afvatnaður, reyktur, ágætur, ó-
dýr. Símið 1705. Við sendum
Fisksalan „Ægir“, Spítalastíg
10.
(Tleð morgunkaffinu —
Bfa

Loftþvottur og hreingern-
ingar. Vönduð vinna. — 4967.
Guðni og Jón. 2131.
Sími 4661.
Hreingerningar og loftþvottur.
Sími 466,1.
Hreingerning — Loftþvottur
— Gluggahreinsun. Sími 1419
til kl. 7.
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
K.F.U.M.—A.-Ð. Fundur kl.
814 í kvöld. Sjera Bjarni Jóns-
son talar. Síðasti fundurinn á
þessu vori. Fjölmennið. Allir
velkomnir.
Kaupi gamalt tógverk. Sími
4156. Guðmundur Sveinsson. j
Blómkáls, Hvítkáls og Rauð-
káls plöntur úr köldum reit.
Þingholtsstræti 14. Sími 4505.
Saltkjöt, kr. 0,50—0.73 pr.
y2 kg. í smásölu. Ennfremur í
y2 og 1/4 tn. Kaupfjelag Borg-
firðinga. Sími 1511.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Vjelareimar fást bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Betanía. Biblíulestur fimtu-
dag 27. þ. m. kl. 8 y2 síðd. —
Allir hjartanlega velkomnir.
Kfö<
af fullorðnu fje.
Kindabjúgu
Miðdegispylsur
Hvítkál — Gulrófur
BEJRFEL L,
Laugaveg 48. Sími 1505.
Sigfús Sigurhjartarson víkur að
því í gær í Alþýðublaðinu,
að að þVí hafi verið fundið hjer
í blaðinu í fyrra, hve tekjur sós-
íalistabroddanna hjer í bænum
hafi undanfarið verið miklar.
Utsvör þeirra fyrir síðasta ár
eru lægri en árið á undan, sem
kunnugt er. Er sem Sigfús vilji
með því gefa í skyn, að „brodd-
arnir“ hafi ætlað að breiða yfir
hátekjurnar að þessu sinni. Og
þessvegna liafi útsvör þeirra
lækkað.
*
Pað er aðeins gert í
bláfátækum bæjarfje-
lögum, eins og' á ísafirði og í
Hafnarfirði“, segir í Aiþýðublað-
inu í gær.
Blaðið gleymir að skýra frá því,
hversvegna þessi bæjarfjelög eru
„bjáfátæk".
Þar hafa rauðliðar ráðið í mörg
ár. Þar hafa atvinnuvegimir far-
ið í kaldakol. Fólkið hefir flúið
þaðan, — flúið örbirgðina. Jafn-
vel Vilmundur Jónsson, sem þótt
ist vera að hjálpa ísfirðingum,
flúði þaðan. Og Finnur Jónsson er
að flosna þar upp. En Emil Jóns-
son er á förum úr hinum „bláfá-
tæka“ Hafnarfirði.
*
Hjeðinn Valdimarsson skrifar
grein í Alþýðublaðið í gær,
þar sem hann kvartar undan því,
að bæjarstjórn Reykjavíkur
„skapi ekki möguleika fyrir ein-
staklinga til að hjálpa sjer sjálf-
ir“.
; Oðruvísi mjer áður brá. Þegar
sósíalistar hafa gefist upp á ölln
fjögra ára planinu, og svikið kosn
ingaloforð sín með tölu, en eyða
á ári úr ríkissjóði sem svarar nál.
helming af verði allrar útflutn-
ingsvöru landsmanna, þá benda
þeir á þá leið út úr ógöngunum —
að menn reyni að bjarga sjer upp
á eigin spýtur.
Sjálfur hefir olíusalinn að vísu
farið inn á þá braut. En það geta
ekki allir orðið auðugir á því að
selja fátækum sjómönnum dýra
olíu.
*
Maður einn, að nafni Smith,
andaðist í Arizona um daginn. í
erfðaskrá hans stóð skrifað, að
konan hans og þrír synir ættu að
skifta jafnt á milli sín öllum —
skuldum hans.
*
Fy’rirtæki eitt í Ameríku hefir
tekið upp nýtt snið á rukk-
arabrjefum. Um daginn kom eitt
af þeim til Svíþjóðar.
Það var þannig:
Rukkarabrjef á að vera stutt,
kurteislegt og áhrifamikið.
Þetta brjef er bæði kurteislegt
og stutt. Það er undir yður komið,
hvort það verður áhrifamikið.
Dollarar ____ fjellu í gjalddaga
þann ....
Með mikilli virðingu.
N. N.
Brjef þessi hafa hingað til
reynst áhrifamikil.
*
IHollywood hefir mikið verið
um það rætt í seinni tíð,
hvaða leikkona þar hefði falleg-
astar fætur.
Nú hefir skósali einn, sem selur
flestum filmstjörnunum skó, og
hefir því haft tækifæri, til þess
að sjá margar „stjörnu“-fætur,
látið í ljós álit sitt.
Hann segir, að Mae West hafi
lang fallegasta fætur af öllum
kvikmyndaleikkonum, sem hams
hafi sjeð.
*
Það er reynsla lækna, að miklttj
auðveldara sje að svæfa eða deyfæ
stói’an og stæðilegan verkamenn
en veiklulegan skrifstofumann.
Erfiðastar viðureignar eru kaup-
staðastúlkurnar, sem reykja vind-
linga og drekka „cocktail“, þó
þær líti út, éins og lítill vindblær
gæti feykt þeirn um koll.
*
Dagblað eitt í Sviss liefir átt
samtal við tvö hundruð fráskildar
konur og spurt þær, hvaða augum
| þær litu á hjónaskilnað sinn eftir
I fimm ár.
j Hundrað af þeim svöruðu, að
,])ær sæju eftir því að hafa skilið.
*
Nýjasta nýtt á sviði tískunnar
eru vasaklútar með áletruð-
um vísurn.
Sje maður í góðu skapi, hefir
maður vasaklút með fjöi’ugri vísu,
en við sorgleg tækifæri, eða bátíð-
leg á sálmavers helst að vera letr-
að á klútinn.
Yerslun eiu í París liefir komið
þessari nýjung á markaðinn, og
stúlkurnar hafa tekið henni' feikna.
vel.
*
Surnir segja, að altaf megi
þekkja Ameríkumanninn á horn-
spangargleraugunum: Og það er
líklega ekki rangt með öllu, því
að samkvæmt síðustu skýrslum
gleraugnasala ganga 34 miljónir
Ameríkumanna með hornspangar-
gleraugu.
*
E-listinn er Iisti Siálfstæð-
isflokksins.
WILLIAMSON:
SY3TURNAR FRA DUMULM
24.
„Jeg er hræddur um, að jeg verði ljelegur nemandi,
lafði Daura, og geri vður lítinn sóxna“.
„Þjer vitið ekki hve góður kennari jeg get verið, ef
jeg vil það við hafa“, hjelt hún áfrarn.
„Hvers vegna skylduð þjer vilja keuna mjer að
dansa ?“
„Jeg veit það eiginlega ekki“, svaraði hún hlæjandi.
„En jeg vil það gjama, hvei’nig sem á því stendur“.
„Eruð þjre glevmnar?“ spurði hann og læltkaði rödd
ina.
„Nei, það held jeg ekki“. Brosið stirðnaði á vörum
henríar. „Jcg gleynxi — engu. Það er ef til vill einmitt
þess vegna sem jeg fylgist vel með yður, Troy og' öllu,
sem þjer gerið“.
„Svo að þjer fylgist með öllu því sem jeg gerif ‘
„Já. Við búum bæði yfir sama leyndarmálinu, það er
eins og band á miIP okkar. Jeg finn það vel. Finnið
þjer það ekki?“
„Þjer eruð að i’eyna að gera mig að flóni“ .
„Hvernig dettur yður annað eins í hug IHaldið þjer
að jeg sje svo írnyndunarveik og heimsk? Jeg er að-
eins ung stúlka, ekki tvítug enn, og er lítið lífsreynd
En þjer?“
„Jeg er 32 ára“, sagði Troy. „En mjer finst jeg
vera yfir fertugt — að minsta kosti fanst mjer það
— þangað til —“
„Þangað til —“
„Æ, jeg held að galdur fylgi þessum skoska lilæðn-
aði“, sagði han.i og brosti feimnislega. „Síðan jeg kom
í hann hefir mjer fundist jeg vera orðinn miklu yngri,
og jeg er líka miklu yngri í anda en áður. Já, það
getur ekki verið annað en þessi klæðnaður“.
„Jeg víldi óska, að þjer hjelduð þessari hugsun á-
fram“, sagði hún blíðlega, „og vilduð lofa mjer að
kenna yður að dansa. Gleymum öllum áhyggjum! Um
stundarsakir, uns nauðsyn krefur, að við verðum að
muna. Við skulum vera ung og skemta okkur, þjer og
jeg — og vera vinir. Og jeg skal vera kennari yðar
í fleiru en einu, ef þjer viljið. Segið nú já, Troy“.
Hann stóðst ekki mátið lengur. Augu hennar hjeldu
honuni hugfaugnum og hann sagði: „Já“, áður en
liann vissi af.
Lávarðurinn var að tefla við prófastinn og Mac
Rimmon og Vaixe Erskine liorfðu á.
Lolts var lávarðuriixn orðinn þreyttur, þar eð lánið
var á móti honxxm ,og haixn sagði:
„Við skulxxm hafa vopnahlje til morguns. Við erxxnx
öll liálf þreytt og lxöfum gott af að ganga til hvíldar.
Við skulxxm fara að dæmi Niru. J.eg hlakka til að tala
við yður á morgxxn, herra Troy. Góðar nætur“.
Þó Troy kynni alls ekki við sig innaii um þetta fólk,
duldist honum ekki, að Gorm lávarður var íxxiklu al-
xíðlegri við hann en skylda hans var senx húsráðanda.
Hvernig sem á því stóð vildi gaxuli maðurinn í raun
og veru tala við hanu, og virtist hugsa nxeð ánægjxx
til þess að fá tækifæri til þess. Troy fanst þetta æfin-
týri á Dumulm fara að verða æ undarlegra.
Þegar Daura og Vane Erskine voru farnar, bxiðxi
karlmenixirnir lxvor öðrxxm góðar nætur og fóru til
Iiei’bergja sinna.
Troy var áttvís að eðlisfari og gekk vel að rata imx
í sinn gang. í ganginum logaði á lampa, -.sem stóð rjett
við innganginn. En um leið og Troy beygði inn í gang-
inn, sá liann manneskju í hinum eixda hans. Það var
livítklædd stxílka, sem hjelt á logandi kerti í hendinni,
og í fjarska virtist hún eins og' vofa. En þegar hxui
kom nær og ljósið fjell á andlit hennar, sá Troy, að
þetta var eugiix önnur eix lafði Daura.
„Æ, hvað jeg er fegin, að jeg kom nógu snemma,
herra Troy“, byrjaði lxún, „jeg ætlaði að segja yð-
ur —“. Hún hætti skyndilega, eins og leikkona, sem
gleymt hefir hlxxtverki sínu. „Til þess að segja yður
— nei, jeg ætlaði að spyrja yður, hvort þjer tryðuð á.
draxxga ?“
„Það gerði jeg næstum því fyrir eixxni 'mínútxx“„
sagði hainx.
Þaxx voi’xx uú komin að herbergisdýrum lxans og' liaxirt-.
virti fyrir sjer hið bjarta enni henuar og liárið,. sem
slvein eins og' kopar.
„Mjer finst vera alveg sjerstakt andfxxmsloft í þessxx:
húsi, sem gerir það að verkum, að nxaimi finst að hjer
geti vo'i'ið til lilutir, sem finnist ekki annarsstaðar í:
heinxinum. En þó hjer sjeu draugar og- forynjur, ]>á
er jeg hvergi hræddur“.
„Nei, jeg þóttist vita, að þjer væruð ekki hjátrxiar--
fxxllur", sagði stúlkan. „Og það erum við hjerna lieldúr
ekki. En maður getur aldrei verið viss. Jeg ætlaði
eiginlega ekki að segja yður sögu, einskonar drauga--
sögu xxm þetta herbergi. Mjer fanst ekkí rjett að gera-
það. En saimleikurinn er sá, að einu sinni, endur fyrir
löngu, er sagt, að þar hafi skeð undarlegir atburðir.
Jeg legg engan trúnað á það. Og jeg er viss um, að
það gerið þjer ekki heldur. Þó finst nxjer ekki allskost
ar rjett, að aðvara vður ekki“.
„Hvað haldið þjer að jeg fái að sjá þar?“, spurði
Troy brosandi, þegar hún leit upp og horfði á hanix.
sakleysisleg eins og barn.
„Það veit jeg ekki. En jeg ætlaði að biðja yður að
aflæsa hjá yður hurðinni. Sagan segir, að hún hafi
opnast sjálfkrafa. En viljið þjer lofa því, að læsa
hurðinni ?“
„Já, jeg lofa þvx“, sagði Troy hlæjandi. Hann varð
alt x einu alvarlegur á svip. „Það er göfugmannleg't af
yður og óeigingjarnt að hafa áhyggjur mín vegna“,
mælti hann. „Hvers vegna vilduð þjer ekki að jeg yrðx
myrtur í nótt? Mig furðar á, að þjer skylduð ekki
einmitt óska þess“.
„Mig furðar líka á því sjálfa“, sagði Daxxra titrandi.
„En það vildi jeg nú samt als ekki“.
„Það myndi spara yður mikinn ótta og áhyggjur“ .