Morgunblaðið - 25.08.1942, Blaðsíða 4
iiílíiiiliiiiiiiiiitiltlllilillíillliiiíili
MCKGUNBLAÐIÐ
Þríðjudagur 25. ágúst 1942«
FLOKA
Höfum daglega
Vínbcr,
Slikkfilsber,
FLÓRA, sími 2039.
Til sölu:
íúúðarhús á stórri eignarlóð ásamt útihúsum úr
steini, hentugum til hverskonar iðnrekstrar, er til
sölu ef viðunandi boð fæst. Sameign við iðnrekanda
sem vantar verksmiðjupláss gæti einnig komið til
greina. — Tilboð merkt: „Framtíð'', sendist af-
greiðslu blaðsins. — Fullri þagmælsku heitið.
<imnnsniRn
LIFSTYKKJABUÐIN
Hafnarstrææti 11 tilkynnir:
Nýkomið mikið og gott úrval af enskum
lífstykkjum. Teygjubelti og korselett.
Nýjasta tíska.
LÍFSTYKKJABÚÐIN, HAFNARSTRÆTI 11.
Sími 4473.
Testell
12 manna. — Nýkomin.
Bankastræti 11.
Karlmaður eða stúlka
óskast á skrifstofu um 4 mánaða tíma eða lengur.
Getur fengið fæði og húsnæði. Kunnátta í ensku og
bókfærslu nauðsynleg. Umsókn merkt „Keflavík“
sendist blaðinu.
Fimtugur:
INGI LÁRUSSON
TÓNSKÁLD
K. Einarsson & Björnsson.
Frá Steinclóri
Okkur vantar hreinlegan og velvirkan eldri
mann til þess að þrífa bifreiðar.
BlfreiðastöÖ §teindórs.
@F LOFTUR GETUR ÞAÐ EKKl
ÞÁ HVER
ALLIR söngvinir á íslandi
kannast við Inga Lárusson.
Lög hans hafa borist hús úr húsi
og bæ frá bæ, alveg eins og
snjöll ferskeytla, sem verður
landfleyg á svipstundu.
Ingi er fimtugur í dag. Hann
er fæddur á Seyðisfirði. Af föð-
ur sínum, Lárusi Tómassyni,
skólastjóra, lærði hann á orgel,
barn að aldri. Innan við ferm-
ingu ljek hann stundum við
messur í Seyðisfjarðarkirkju
og fór vel úr hendi. Hann stund
aði nám við verslunarskólann í
Reykjavík. Árið 1913 tók hann
við stjórn Karlakórsins Braga á
Seyðisfirði og var þá yngsti mað
ur í hópnum. Síðan hefir hann
víða dvalið og altaf verið kirkju
organisti, þar sem hann hefir
átt heima.Og það er segin saga;
hvar sem Ingi hefir sest að,
þar er komin upp söngsveit á
samri stund, ýmist karlakórar
eða blandaðir kórar. Auk þess
hefir hann leikið undir fyrir
l'lesta íslenska söngvara, sem
ferðast hafa um Austurland.
Þótt starf Inga hafi verið á
öðru sviði, hefir hugurinn altáf
verið við sönginn. Á yngri ár-
um ætlaði hann að fara utan
til náms. Sótt var um styrk til
Alþingis. En sú von brást. Um
þær mundir veiktist einnig fað-
ir hans skyndilega, og dró
sjúkdómurinn hann til dauða.
Þannig urðu fyrirætlanirnar um
utanför að engu. Síðar hafa
ástæður ekki leyft slíkar náms-
farir.
Á uppvaxtarárum Inga var
óvenju blómlegt sönglíf á Seyð-
isfirði. í heimahúsum kyntist
hann sönglist frá blautu barns-
beini. Þá var Kristján læknir
Kristjánsson á Seyðisfirði. —
Hann var tónskáld, ekki mikil-
\irkur, en lög hans öll frumleg,
hugsuð og smekkleg. Kristján
læknir hafði auk þess ágæta
rödd og söng oft einsöng á
skemtunum, bæði með Karla-
kórnum Braga, er hann stjórn-
aði, þar til Ingi tók við og með
pianoundirleik. Það hefir vafa-
laust verið meiri músík-menn-
ing á Seyðisfirði um þessar
mundir en flestum öðrum stöð-
um á landinu. Karlakórinn
Bragi starfaði að staðaldri,
blandaðir kórar voru æfðir,
þegar á þurfti að halda, ungu
stúlkurnar lærðu á pianó og gí-
tar og piltamir á fiðlu. í þessu
umhverfi óx Ingi upp. í endur-
minningu hans eru uppvaxtar-
árin — eins og hann orðar það
— „söng- og sólskinsbjartir
dagar'.
Ingi hefir ekki sótt það, að
láta lög sín á þrykk út ganga.
En þótt hann hafi borist minna
á en æskilegt hefði verið, hafa
lög hans breiðst út um alt land.
Hvert mannsbarn á íslandi, sem
opin hefír eyru, þekkir lögin
„Nú andar suðrið“ og „Gott
áttu hrísla“, svo að tvö þau
víðkunnustu sjeu nefnd. — En
auk þeirra eru t. d. „Lífið hún
sá í ljóma þeim“, „Kvöld í
sveit“. „Svanurinn“, „Átthaga-
ljóð“, „Harðfenga þjóð“ og ó-
tal mörg fieiri. Það er til marks
um afköst Inga, þegar því er að
skipta, að hann gerði 4 lög, er
sungin voru á Seyðisfirði, þógar
fyrstu „Fossar“ Eimskipafje-
lagsins komu til landsins.
Öll lög Inga eiga sammerkt
um það, að þau eru þýð og inni-
leg. Sjálfur er hann eitthvað
það ljúfasta og lýriskasta, sem
jeg hefi rekist á í mannsmynd«
Gæðin og prúðmenskan liggýa
svo utan á honum, að þar get-
ur enginn um vilst. Því miður
hef jeg ekki getað náð í mynd
af honum til að sanna mál mitt.
Allir, sem kynst hafa Inga
Lárussyni, myndu óska þess, að
geta hitt hann á Reyðarfirði í
dag.
Ami Jónsson.
Minningarorð um Friðrik
Olafsson, skipstjóra
Idag verður til grafar borinn
Friðrik Clafsson skipstjóri.
Hann andaðist hjer í bæ 17. þ.
m. 68 ára að aldri.
Fæddur var hann að Hofi á
Kjalarnesi 5. jan. 1874 og ólst
þar upp hjá föður sínum Ólafi
bónda Eyjólfssyni.
Árið 1888, þá 14 ára gamall,
rjeðist Friðrik í skipsrúm á þil-
skip til Jóns Jónssonar í Mels-
húsum og sigldi með honum til
ársins 1893, að hann rjeðst til
Jóhannesar Hjartarsonar, sem
var með aflahæstu skipstjórum
hjer á þeim tíma. Árið 1899
lauk Friðrik skipstjóraprófi mun það einsdæmi. Þegar þil-
og var næstu 3 árin stýrimaður skipaútgerðin lagðist niður hjer
með Jóhannesi á kútter „Kristó dró Friðrik sig til baka frá
fer“. Mun hann hafa fengið formensku en stundaði þó sjó-
góða þekkingu og reynslu hjá mensku til æfiloka.
þessum ágætismönnum, er j Friðrik var ekki mikill á velli,
seinna kom honum að góðum en ég minnist þeirra gömlu
notum, eftir að hann tók sjálf-^góðu daga þegar allir litu upp
ur við skipstjórn. Árið 1902 tók ^ til hans og dáðust að honum
hann við skipstjórn á kútter fyrir dugnað hans og tru-
„Róbert“ og síðan nokkur ár J mensku. Jeg minnist einnig þeg-
með „Svan“ og „Haffara“ fyrir J ar við unglingarnir, sem með
Sigurð Jónsson í Görðunum og'honum voru, framkvæmdum
aflaði prýðisvel.
Árið 1907 rjeðist Friðrik sem
skipstjóri til Ó. Ólafsen (H. P.
Duus) er þá hafði mikla útgerð
hjer, og var hann skipstjóri á
skipum hans nær 20 ár og
lengst af þeim tíma með þilskip-
ið „Ásu“.
Friðrik Ólafsson var mjög
heppinn skipstjóri. Um langt
skeið var hann hæstur með afla
af þilskipum hjer sunnanlands.
Dugnaður hans og kapp við
fiksveiðamar var með afbrigð-
um. Hann var einnig heppinn
stjórnari og meðan hann hafði
skipstjórn á hendi misti hann
aldrei hann út af skipi sínu. —
Var hann mjög örugfeur og að-
gætinn í starfi.
Það var því ekki að undra
þótt menn sæktust eftir skip-
rúmi hjá honum, enda hafði
hann ávalt valið lið.
Þilskipaeigendur keptust um
hann, því þeír vissu að þarna
var meira en meðalmaður. Til
dæmis um skyldurækni hans
og árvekni í starfi, má geta
þess, að þegar hann hafði ver-
ið sjómaður í rúm 20 ár, hafði
hann enga nótt sofið í landi,
á útgerðartímabilinu —
fyrirskipanir hans, með því aS
gera eins og við gátum; þá vor-
um við honum að skapi og þaS
vildum við allir vera.
Nú er hann dáinn, mikli ogr
góði skipstjórinn, sem allir
mikluðust af að vera með, og
nú minnast þeir hans, með þakk.
látum hug fyrir góða og örugga
handleiðslu á skipi og mönnum«
Sig. Sigurðsson.
NÝKOMIÐ
Ullarkjúlaefnii
(angfóra),
handunnin
leðurblóm og belti,
ullarflauel,
gardínuefni.
VIRIIVNiN^w
<~>t
telh
a
Bankastr. 3.