Morgunblaðið - 17.07.1945, Blaðsíða 5

Priðjudagur 17. júlí 1945
MORGUNBLAÐIÐ
Minningarorð:
Frú Sigríður
Guðmundsdóitir
Thorgrímsen
Frú Sigríður var fædd að
Belgsholti í Melasveit 25. jan.
1887. Foreidrar hennar voru
Guðmundur Thorgrímsen,
bóndi bar, sonur síra Þorgríms
Thorgrímseri, er síðast var
prestur að Saurbæ á Hvalfjarð
arströnd og konu hans Ingi-
bjargai Guðmundsdóttur, syst
ur Helga biskups Thordarsens.
Dætur neíndra prestsbjóna
voru annálaðar fríðleiks og
myndarkonur. — Móðir frú Sig
ríður var Magnhildur Björns-
dóttir, einnig myndarkona af
góðum vestfirskum ættum, bótt
hjer verði ekki raktar.
Frú Sigríður ólst upp á á-
gætu heimili foreldra sinna og
var gædd fríðleik og mannkost
um ættar cinnar. Eftir fráfall
foreldra sinna gjörðist hún
ráðskona bróður síns Þorvald-
ar Thorgrímsen hreppstjóra í
Belgsholti, uns hún giftist hinn
10. júíí 1919 eftirlifandi eigin-
manni, Sumarliða Halldórssyni,
skógfræðingi og fluttist bá til
Akraness, þar sem þau hjónin
síðan dvöldust til ársins 1940,
er þau fluttust hingað til borg-
arinnar. Þeim varð tveggja
barna auðið- Sigríðar Magnhild
ar og ísleifs; sem bæði eru upp
komin. — Hjónaband þeirra var
hið ástúðlegasta, en hið lang-
varandi iieilsuleysi hennar
skyggði mjög á lífshamingju
þeirra, en þá þungu raun báru
þau með stakri stillingu og þol
gæði, og lögðu alt sitt ráð og
hag í hendur hans, sem öllu
stjórnar.
Sigríður sál. var prúð og hæg
lát kona, stundaði heimili sitt
af alúð og leysti heimilisstörf-
in af hendi með mestu prýði,
meðan heilsan leyfði. — Hún
var því élskuð og virt, ekki ein
ungis af eiginmanni, börnum
og systkinum, heldur og af öll-
um þeim, er kynntust henni,
og þekktu hina prúðu og alúð-
legu framkomu hennar.
Hin fagra minning hennar
mun því ávalt geymast í hjört-
um ástvina hennar og annara,
er kynntust mannkostum þess-
arar góðu og göfugu konu.
Einar Thorlacius.
Járnbrautarslys í
Persíu.
Lon< >n; — Fimtíu manns
fórust tðí? rðust, þegar járn-
brautarlest fór út af teinunum
við Andimesh í Suður-Persíu.
Dán arminnin g:
Sveinn Hannesson
frá Elivogum
SVETNN HANNESSON frá
Elivogum, en svo var hann
venjulsga nefndur, ljest hjer í
bænum 2. þ. m. og var til graf-
ar borinn 10. þ. m. Með hon-
um er til moldar genginn geð-
ríkur, stórbrotinn og sjerkenni
legur gáfumaður og skáld.
Sveinn var fæddur að Mó-
bergsseli í Húnavatnssýslu
þann 3. april 1889. Foreldrar
hans voru Þóra Jónsdóttir og
Hannes Kristjánsson, ættuð úr
Húnaþingi. Þóra var bókhneigð,
fróðleiksfús gáfukona og skáld
mælt. Hannes var minna bók-
elskur, en hinsvegar var hann
búmaður góður, athugull og
greindur á lífið, tilgang þess og
sannleika. Sveinn var því af
því bergi brotinn, að gera mátti
ráð fyrir, að honum hlotnaðist
í vöggugjöf gáfur og manntak.
Þetta brást heldur ekki.
Snemma kom í Ijós, að hann
hafði erft það besta frá báðum
foreldrum. Frá móðurinni tók
hann nð erfð bókhneigð og hag
mælsku, en frá föðurnum bú-
mensku og ráðdeild. Þetta var
gott veganesti og bar ávöxt.
Litlu eftir fæðingu Sveins
fluttust foreldrar hans að
Gvendarstöðum í Gönguskörð-
um og síðar að Hryggjum í
sömu sveit og ólst hann upp
með þpim á þessum stöðum.
Þegar Sveinn var 15 ára,
fluttist hann með móður sinni,
sem þá var crðin ekkja, að Eli-
vogum á Langholti í Skagafirði.
Þar átti Sveinn lengi heima,
enda kendi hann sig við þann
bæ. Sveinn var ekki settur til
menta. Bar þar margt til. Föð-
ur sinn misti hann ungur. Móð
ir hans átti fult í fangi með
að halda búskapnum í horfi.
Efni knöpp Börnin fimm, og
áhugi fólks þá minni en nú fyr-
ir skólagöngu æskumanna. Hitt
duldist engum vitibornum
manni, að Sveinn hafði ágæta
lærdómshæfileika. Þótt hann
færi á mis við skólagöngu og
þá menningarlegu uppbygg-
ingu, sem henni er tíðast sam-
fara, þá svoTaði hann samt fróð
leiksþrá sinni með lestri
margra góðra bóka. Lagði hann
mikla stund á söguleg fræði og
fjekk góðan smekk á máli fyr-
ir lestur Islendingasagna, en
þær hafði hann lesið margsinn
is. Einnig vi r hann mikið les-
inn í ljóðagerð þjóðarinnar.
Það, sem einkendi Svein, við-
víkjandi bókalestri hans, var,
hve hann var fundvís á merg
efnisins. Sýndu sig þar, sem
víða annarsstaðar, hans með-
fæddu gáfur.
Sveinn stundaði sveitabú-
skap alla sína ævi. Fyrst sem
fyrirvinna móður sinnar, en
síðar sem sjálfstæður bóndi.
Fór honum það vel úr hendi.
Skorti hann hvorki hey, mat
nje eldivið. Snemma hneigðist
hugur hans til ljóðagerðar. Orti
hann þegar á unga aldri og
varð þá fljótt þjóðkunnur mað-
ur fyrir vísur sínar. Sýna þær
hvorttveggja í senn, ágæta
hagmælsku og spekt. Bækitr,
sem út hafa komið eftir hann,
eru Andstæður og Nýjar And-
stæður. En auk þess liggur ó-
grynni eftir hann í handriti. Er
þar meðal annars kvæðið
,,Dalabóndinn“. Spaklega sagt
kvæði og hverju þjóðskáldi
sæmandi að hafa ort. Er von-
andi, að k^æði hans verði síð-
ar gefin út i heild, því þar er
margt, sem ekki má glatast.
Freistandi væri að fara út í
skáldsKap Sveins, því þar er á
mörgu góðu að taka, en hjer er
hvorki tími nje rúm til. Verð-
ur það því að tjíða betri tíma.
Hjer skal aðeins nefnd síðasta
vísa hans. Hann kvað hana til
konu sinnar. er hann kom hjeð
an að sunr.an frá rannsókn á
veikindum nans, og í ljós kom,
að veikindin voru banvæn og
honum varð ekki bjargað. Vís-
an er svora'
Langa vegi haldið hef,
hindrun slegið frá mjer.
Hingað teygja tókst mjer skref
til að deyja hjá þjer.
Hann var giftur Elínu Guð-
mundsdóttur, sem lifir mann
sinn. Fæddist hún og ólst upp
í Gönguskörðum. Er það góð
kona og dugandi, eins og hún
á ætt s'na til að rekja. Reynd-
ist hún manni sínum vel. Var
honum í hvívetna ágætur föru-
nautur. Sveinn lætur eftir sig
fjögur börn öll mannvænleg.
P. Jak.
Vestmannaeyingar
keppa á Selfossi
Vestmannaeyjum á laugardag
Fra frjettaritara vorum.
I DAG fór hjeðan 11 manna
flokkur úr Iþróttafjelagi Vest-
mannaeyja áleiðis að Selfossi,
til þeSs að keppa við Ungmenna
fjelagið þar á staðnum. Verður
kept i frjálsum íþróttum.
I þessum flokki eru nokkrir
bestu íþróttamenn Eyjanna, en
margir þeirra eru farnir á sild
eða til annarar atvinnu úti á
landi. — Fararstjóri er Vigfús
Ólafsson, form. Íþróttabanda-
lags Vestmannaeyja.
Quislingur dauða-
dæmdur.
í FRJETTUM frá Osló seg-
ir, að dauðadómur hafi verið
kveðinn upp yfir Reidar Haa-
land, alræmdum norsjrum land-
ráðamanni.
'v%‘vvvvvvvvvvvvvv‘í‘v,:'vvvvvvvv,x*vvvvvvv’!*v.!'vv\' *
S T t L K U
:v tar :t Ilótel Borg.
Upplýsingar í skrifstofunni.
&
.•.AAAAA,4,«

IJ T B OÐ
*
f
f
«>
9
9
y
9
Þeir, er gera vil.ja tilboð í að reisa viðbyggingu við h
' #
skrifstofubyggingnna ,,Arnarhváll", vitji uppdrátta Z
og útboðslýsingar á teiknistofu húsameistara ríkisins. ¥
Reykjavík. 16. júlí 1945 $
1 f
1
Húsameistari ríkissins |
%
•:•............*.............*.....❖
«*<
❖ •:♦
Umbúðarpappír i
20, 40 og 57 cm. &
♦•♦ . <♦
❖ t
I Pappírspokar
♦>
t allar stærðir.
<♦
! Cheilophanpokar
❖ %, yÁ og 1 Ibs.
♦!♦
| Smjörpappír
♦♦♦
% 33x54 em. og 50x75, tvær jþyktir.
ÍEggert Kristjánsson & Co., h.f.
í
B I) I C K
fólksbifreið í ágætu ásigkomulagi til sölu og sýnis í
Shellportinu við Lækjargötu kl. 5—7 í dag. Bifreiðin
hefir ávalt verið í einkaeign og vel með farin. Tvö
varadekk og ýmislegt fleira fylgir.

Stór bók um líí og starf og samtíð Iistamaunsins mikla
Leonardo da Vioci
eftir rússneska stórskáldið Dmitri Mereskowsfei, í þýðingu
Björaúlfs læbnis Óláfssonar.
er komin í bókaverzlanir
Leouardo da l ina vcr furðutegur maöur. Hvar <em harm er nefndur i bóknth, rr
eins og menn skorti orð tii pess að lýsa atgerfi hans og yfirburðum. í „Encyclopœdia
Britannica“ (1911). er sagt, að sagan nefni engan mann, sem sé hans jafningi á sviðt
visinda og lisla og óhugsandi sé, að nokkur maður hefð(erut tíl að afhasta hutulraðasla
parti áf öllu ftvi’sem hann fékkst t>ið. —A
Leonérdo da Vinci var óxiðjafnanlegur mdlari. En liann mr lika uppfinningamaður
d v(ð Edison, eðlisfrœðingur, sttcrðfucðingnr, stjörnufraðingúr og hervélafraðingur. —
Hann fe'kkst við ranttsöknir i ijósfraði, liffarafra/li og stjómfraði, andlitsfall manna og
fellingax i klaðum athugaði hann vundlega.
Göngmaður vat Leonardo, góður og iék sjdlfur á hljóðfari. Etin fremnr rilaði hantt
kynstrin öll af dagbákum, en —
list hans hefir geíið honum orðstír, sem aldrei deyr.
Þeisi bök um Leonardo da'Vinci er saga utn manninn, er fjalltafaitur og afkasta•
méstur er talinn allra manna, er sögur fara nf, og eintx af rnestu listamönnunt veraldqr,
í bókinni eru un* 30 mvndir af íistaverkum.
EF. LEIFTFR. Reykjavík.