Morgunblaðið - 10.04.1946, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 10. apríl 1946
Þjóðviljinn opinberar innræti sitt
Harmar að geta ekki
látið drepa menn
JEG ætla ekki að eyða að
því mörgum orðum, þótt jeg
sæi það í blaðinu Þjóðviljan-
um í gær, að ritstjórar þess
vilja mig feigan. Þar er mjer
r.efnilega skipað að fyrirfara
irxjer, líklega af alþingismann
inum taugaóstyrka, Sigfúsi
Sigurhjartarsyni. — Jeg á að
hans boði að fremj^ sjálfs-
morð, sem fyrst, sjálfsagt á-
siamt fjölskyldti minni. Bend
ir þetta til þess að greinar-
höfundur þykist ekki þess um
.kominn að láta gera mig höfð
inu styttri, eins og siður hef-
ir verið kommúnista að leika
ýmsa menn víða um heiminn.
Þetta virðist greinarhöfundi
falla allþungt. Slíkt er alla-
jafna framkvæmt í nafni hins
„austræna lýðræðis“. — Sök-
um þess hve greinarhöfund-
ur sýnir glöggt sinn innri
mann, hlýtur pistill sá hjer í
blaðinu, sem hann segir í
einu orðinu, að jeg hafi skrif-
að, en í því næsta, að jeg
muni ekki hafa skrifað, að
hafa komið heldur illa við
hann, fyrst hann opinberar
„æru“ sína svo greinilega,
,sem raun er á í þessum harma
grát yfir því að jeg skuli ekki
- era kbminn undir græna
torfu.
Það er auðvitað enginn
hissa á því, að kommúnist-1
um væri ósárt um; að starfs-
mönnum- annara blaða hjer
fækkaði skyndilega. Þetta
ber alveg framúrskarandi
gott vitni um hversu djúpt
hin svokallaða „menning"
þeirra ristir, og ekki síður
iim hitt/hvaða aðferðir og að
gerðir hinn æruprýddi flokk-
ur þeirra álítur sjer samboðn
astar, þessi flokkur, sem bæði
hefir fengið (g)æruna og all-
fyrirskipanir sínar sendar
austan frá Moskva, — flokk-
urinn, sem að lokum mun
hengja sig í einhverri „lín-
unni“ þaðan.
Jens Benediktsson.
Jóhannes Þorsteinsson heldur
hljómleika á fimmtudag
Spilar þar bæði á flygil og frompef.
Fjórir hljóðfæraleikarar aðstoða.
JÓHANNES Þorsteinsson,
hinn vinsæli jazzpíanóieikari,
ætlar aö halda hljómleika í
Gamla Bíó annað kvöJd. Jó-
hannes er á förum af landi
brott. Fer hann til Danmerk-
ur í þessum már.uði með ung-
frú Elsu Sigfúss og mun leika
undir á hljómleikum með
henni bar. Er ekki að efa, að
afrek þeirra beggja verða ís-
landi til sóma.
Reykvíkingar eru orðnir lang
eygðir eftir jazzhljómleikum,
þar sem ísleoskir hljóðfæra-
leikarar sýni, hvað þeir geta.
Óg ef að líkum lætur, verða
menn ekki fyrir vonbrieðum á
hljómleikum Jóhannesar. Hann
er fyrir löngu orðinn alkunn-
ur meðal yngri kynslóðarinn-
ár fyrir píanóleik sinn, bæði í
útvarpi og á dansstöðum. Hitt
munu færri vita að hann er
einn besti, ef ekki besti. jazz-
trompetleikari á íslandi.
Efnisskráin á hljómleikum
Jóhannesar ->ærður tvíþætt:
Hann mun leika á flygil, með
aðstoð Karls Karlssonar á
trommu, en einnig verður „Jam
Session“, og þar kemur fram
fimm manna hljómsveit. Jó-
hannes leikur á trompet, Bald-
ur Kristjánsson á flygil, Björn
R. Einarsson á básúnu, Gunn-
ar Egilsson á clarinet og Karl
Kaylsson á trommu.
Blaðamaður frá Morgunblað-
inu átti í gær tal við Jóhannes.
— Þú ætlar þjer sennilega
að mennta þig eitthvað í list-
inni, þegar þú kemur til Dan-
merkur og hefir lokið starf-
inu með ungfrú Elsu Sigfúss?
spurðum vjer.
— Já, ef mjbr tekst að fá
góða kennslu, annaðhvort í
jazz eða klassiskri músik, en
þó helst í hvorutveggja. Ann-
ars langar mig til þess að fá
tækifæri til þess að spila með
einhverri danskri hljómsveit,
ef tök verða á slíku.
— Og nú ertu að kveðja með
hljómleikunum á fimmtudag-
inn?
— Já, jeg býst ekki við að
geta haldið aðra hljómleika,
áður en jeg fer. Mig hefir
lengi langað til þess að koma
hjer upp konsert, en af því
hefir ekki orðið fyrr en nú. En
nú er að hrökkva eða stökkva,
því að ekki er víst, bvenær
jeg kem heim frá Danmörku.
— Þú hefir fengið góða
menn til þess að spila með
þjer á fimmtudaginn, er mjer
sagt.
— Já, það hefir borið vel
í veiði. Karl Karlsson verð-
ur með *njer á trommu. Við
erum búnir að spila saman í
mörg ár. Hann hefir ljettan og
skemmtilegan áslátt. Baldur
Kristjánsson spilar á píanó í
hljómsveitinni. Hann er þekkt-
ur píanóleikari og spilar á Borg
inni, eins og allir vita. Björn
R. Einarsson, eini maðurinn á
Framhald á bls. 12
Seinkar enn afhend-
ingu
faáfanna!
SIGURÐUR Bjarnason
kvaddi sjer hljóðs utan dag-
skrár í Nd. í gær og beindi
þeirri fyrirspurn til atvinnu-
málaráðherra, hvað hæft væri
í þeim sögusögnum, að vænta
megi seinkunnar á afhendingu
Svíþjóðarbátanna. Það hefði
verið gert ráð fyrir, að afhend
ing bátanna færi fram fyrir
næstu síldarvertíð, en ástæða
væri að halda að sögusagnir
þessar hefðu \hð rök að styðj-
ast.
Atvinnumálaráðherra, Aki
Jakobsson, upplýsti að skeyti
hefði borist frá Svíþjóð um að
verksmiðjurnar hafi tilkynnt
eftirlitsmönnum Islendinga
brjeflega að bátunum myndi
seinka um einn mánuð. — All-
ir minni bátarnir (50 tn.) yrðu
komrúr fyrir síldarvertíð, en
helmingur stærri bátanna (80
tn.) ekki. Ekki væri hægt að
segja á þessu stigi málsins,
hvort þetta verði endanlegt.
Ríkisstjórnin myndi gera allt,
sem í hennar valdi stæði til
þess að bátarnir gætu orðið til-
búnir fyrir síldarvertíð.
Sigurður kvað afgreioslu og
meðferð þessa máls af hendi
Svía fara að verða einkenni-
lega og full ástæða að rann-
saka hvernig á slíkum drðetti
gæti staðið. Þessi seinkun á af-
hendingu stærri bátanna væri
mjög bagaleg fyrir útgerðar-
menn.
Dósentinn lögfestur.
í Ed. var frv. um dósents-
embætti handa Birni Guðfinns-
syni afgr. sem lög með 9:1
atkv.
Minning
Frú Önnu Jónsdóttur
Flugbátur ferst.
LONDON: Einn af flugbát-
um breska flughersins hrapaði
nýlega í sjó niður á höfninni í
Singapore, er hann var nýbú-
inn að hefja sig til flugs. í
bátnum voru 11 menn og fór-
ust sex þeirra en hinir slösuð-
ust.
FRÚ ANNA JONSDOTTIR
kona sr,. Pálma Þóroddssonar
í Hofsós verður til grafar borin
í dag. Hún var nál. 91 árs að
aldri, fædd þ. 25. apríl 1855.
Faðir hennar var sr. Jón Halls-
son prófastur og hjeraðshöfð-
ingi í Skagafirði, er þá þjónaði
Goðdala-prestakalli, en síðar
var prestur að Miklabæ í
Blönduhlíð og síðast í Glaum-
bæ. Móðir frú Önnu var Val-
gerður Sveinsdóttir frá Gils-
bakka í Austurdal.
Frú Anna ólst upp með móð-
ur sinni til átta ára aldurs, en
síðan með föður sínum, sr. Jóni
Hallssyni. Þegar Björg, systir
Önnu, giftist Sigurði Pjeturs-1
syni að Hofsstöðum, fluttist
Anna þangað. Þar kyntist hún
manni sínum, sr. Pálma Þor-
oddssyni. Hann var þá á presta
skólanum, en kaupamaður á
Hofsstöðum á sumrin.
Þau tildrög voru til þess, að
sr. Pálmi gekk mentaveginn,
að sr. Sigurður Thorarensen að
Útskálum, gerði kunnugt á
þjóðhátíð, er haldin var í Garði
1874, að hann hjeldi daginn
hátíðlegan m. a. með að heita
því að kosta einhvern fátækan
pilt í skóla, sem barnakennar-
inn, Þorgrímur Guðmundsen,
teldi efnilegastan. Varð Pálmi
Þóroddsson fyrir valinu. En
hann var skamt kominn 1 skóía
er velgerðarmaður hans sr.
Sigurður fjell frá.
Er sr. Pálmi hafði lokið
embættisprófi 1885 vígðist
hann til Fells-prestakalls. Síðar
voru Hofsþing samein^ið Fells-
prestakalli, og fluttíst sr. Pálnji
þá að Höfða. Nokkru eftir alda-
mót hættu þau hjón búskap og
fluttu til Hofsóss. En í 49 ár
var sr. Pálmi þjónandi prestur
og sótti aldrei um önnur brauð.
Svo mikil var trygð prestshjón-
anna við sóknarbörnin, enda
nutu þau virðingar og vinsælda
þeirra allra.
Frú Anna heitin var ákaflega
tápmikil dugnaðarkona, styrk
stoð manns síns í langri sam-
Þjóðsöngnum sjaldan beiur iekið
í DÁLKINUM ,,Á inniendum
vettvangi“ í Morgunblaðinu þ.
5. apríl birtist eftirfarandi
málsgrein: „Forstöðumenn úti-
fundarins, sem haldinn var á
sunnudaginn við Miðbæjarskól
ann treystu of mikið á leikara-
skap flokksbræðra sinna. I
fundarlok ljeku þeir íslenska
þjóðsönginn. Þegar hann er
leikinn taka íslendingar ofan
höfuðföt sín.
En bá fjellu ,,frelsishetjur“
hins íslenska kommúnista-
flokks „út úr rullunni“.“
Morgunblaðið birti auglýs-
ingu um fundinn og stutta
fregn um hann að honum lokn-
um. í bæði skiptin var skýrt
tekið fram, að Stúdentafjelag
Reykjavíkur óg Stúdentaráð
Háskólans boðuðu til hans. Enn
iremur var þess sjerstaklega
getið, að ræðumenn væru einn
frá hverju stjórnmálafjelagi
innan háskólans auk annara.
Þegar blaðið þrátt fyrir þetta
heldur því fram, að eingöngu
sósíalistar hafi staðið fyrir
fundinum hlýtur það að fara
vísvitandi með rangt mál í
þeim tilgangi að villa lesend-
um sýn um fund þenna og til-
drög hans. x
Að því er snertir endurtekn-
ar staðhæfingar blaðsins um
pað, að margir fundsrmanna
hafi ekki tekið ofan, þegar
þjóðsöngurinn var leikinn, skal
það tekið fram, að þetta er
staðleysa, og mun þjóðsöngn-
um sjaldan hafa verið betur
tekið.
Stúdentafjelr.g Reykmvíkur
og Stúaentaráð Háskólans óska
ekki eftir því. að útifundur-
inn í Barnaskólaportinu verði
dreginn inn í pólitískt dægur-
þras.
Jakoh Sigurðsson.
form. Stúdentafjel. Rvíkur.
Guðmundur Ásmundsson,
form. Stúdentaráðs Háskólans.
búð þeirra. Hjónaband þeirra
var svo ástríkt, að aldrei bar
þar skugga á. Þó tekjurnar
væru alla tíð rýrar, en börnin
mörg, komust þaú hjón alltaf
vel af með ráðdeild og fyrir-
hyggju, enda þótt þau hafi alla
tíð verið samhent um gestrisni
og rausn, sem annað í búskap
sínum.
Frú Anna var kona örlynd
og skapmikil nokkuð, svo jafn-
an orkaði eigi tvímælis hvort
henni líkaði betur eða verr, en
fremur ljettlynd, svo hún mikl-
aði ekki fyrir sjer erfileika.
Hún var skýrleikskona, hafði
á unga aldri lagt áherslu á 3£»
afla sjer þeirrar mentunar, sem
fáanleg var með aðstóð eldri
systkina á fjölmennu höfðings-
heimili. Hún var stálminnug og
átti auðvelt með á efri á árum
að bregða upp myndum í frá-
sögnum sínum af því fólki, sem
hún hafði kynst á unga aldri
og atburðum, sem á einhvern
hátt voru eftirminnilegir.
Börn sr. Pálma og frú Önnu
voru 11, er náðu fullorðins-
aldri. Elst var Þorbjörg heitin
Möller, er giftist Jóhanni Möl-
ler verslunarstjóra á Sauðár-
króki. Hún ólst upp hjá afa
sínum, sr. Jóni Hallssyni og
konu hans. Hún varð bráð-
kvödd á sextíu ára h.júskapar-
afmæli foreldra sinna. En hin
börnin 10 eru á lífi. Frú Lovísa
gift Guðmundi Sveinbjörnssyni
fyrv. skrifstofustjóra. Móður-
bróðir hennar, Stefán Jónsson
verslunarstjóri, tók hana til
fósturs. En Sigrún kona Jóns
Sigurðssonar alþm. á Reynistað
ólst upp hjá Sigurði Pjeturs-
syni á Hofsstöðum. Átta voru
börnin í heimahúsum, Jgn sið-
ar bóndi á Þingeyrum, Þóranna
kona Pjeturs Pjeturssonar
fyrrum kaupmanns á Akureyri,
Hallfríður kona Vilhelms Er-
lendssonar kaupmanns í Hofs-
ós, Jóhanna er var gift Jóni
ísleifssyni verkfræðingi og
Bryndís kona Steindórs Gunn-
laugssonar lögfræðings, Jóhann
bókhaldari á Hvammstanga,
Stefán bústjóri á Korpúlfsstöð-
um og Þórður kaupfjelagsstjóri
í Borgarnesi.
Frú Anna var heilsuhraust
fram á síðustu ár, uns lífs-
þrótturinn fjaraði út eftir lang-
an virinudag. Bjart hafði verið
yfir ævi hennar allri, meðan
hún ól upp fríðan barnahóp
sinn og ekki síður þegar börn
hennar og barnabörn umvöfðu
hana ástríki á efri árum henn-
ar.