Morgunblaðið - 04.12.1954, Blaðsíða 7

iaugardagur 4. desember 1954
M'ORGVNBL AWlO
7
Eyjólfur Ö. Áslerg
i
DAG fer fram í Keflavík út-
för Eyjólfs Ó. Ásberg, fram-
kvæmdastjóra. Hann lézt að
heimili sínu í Keflavík að kvöldi
hins 27. nóv. s. 1. eftir langvar-
andi veikindi. Hann er fæddur
í Hafnarfirði 19. júlí 1891 og
var því fullra 63 ára, er hann
dó. Foreldrar hans voru Ólafur
Sigurðsson og Geirlaug Eyjólfs-
dóttir, bæði af merkum bænda-
ættum kominn, hann ættaður frá
Skagafirði en hún frá Seltjarnar-
nesi. Ólafur þótti dugandi sjó-
maður og stundaði lengst af for-
mennsku. Hann var alinn upp á
stórbýlinu Nesi á Seltjarnarnesi
hjá Ólafi útvegsbónda þar og
var lengi formaður hjá fóstra
sínum, en síðar gerðist hann for-
maður á ýmsum skipum Einars
Þorgilssonar í Hafnarfirði eftir
að þau hjónin fluttu þangað.
Minningarorð
Hiidimundur Björnsson
Minningarorð
Giöf Þjóðverja
þeirra hjóna þjóðfrægt fyrir gest-
risni og gistivináttu.
Árið 1951 kenndi Eyjólfur þess
lasleika, er nú hefur leitt hann
til dauða. Með Eyjólfi er hnig-
inn í valinn einn af fremstu
borgurum Keflavíkur og skilur
hann eftir sig djúp spor í þró-
unarsögu bæjarins.
Þau Eyjólfur og Guðný eign-
uðust eina dóttur barna, Elisa-
betu, sem gift er Birni G. Snæ-
björnssyni, framkvæmdastjóra í
Keflavík, en auk þess ólu þau
upp tvo drengi, sem báðir eru
nú uppkomnir.
Ég þakka Eyjólfi fyrir nær 17
ára gamla vináttu í minn garð
og margar ánægjulegar sam-
verustundir fyrr og síðar um ' p< 14 júní lg84. D. 26. nóv. 1954.
leið og eg læt í ljos samuð minai
og minna með eiginkonu hans og „ , . . ,
astvinum, sem nu fylgja honum .
0’ Stykkisholmi Hildimundur
sioustu sporin.
m Bjornsson vegaverkstjori. Þessi
A* vxlSla-SOll# _ .. . . /
ovænta orðsendmg barst mer að
eyrum hinn sama dag. Fá-
um dögum áður hafði hann farið
af heimili mínu til skammrar
ferðar suður til Reykjavíkur og
Stykkishólms. í Stykkishólmi var
hans uppruni og þar átti hann
lengstan hluta æfi sinnar heima.
í umhyggju ættmenna sinna þar,
kvaddi hann þetta jarðneska líf
eftir þriggja daga dvöl. Þessi
fáu orð verða ekki saga þessa
merka manns, heldur kveðja til
vinar og félaga, sem ég aðeins
þekkti nú hin síðari ár. Kynning
mín af Hildimundi var hin bezta.
Hann var vitur maður og vel
hugsandi. Lífskrafturinn og at-
orkusemin auðkenndu hvert hans
spor og starf. Hann var verlc-
K.F.U.K.
hefur bazar sinn í félagshúsinu,
Amtmannsstíg 4 B, kl. 4. Samkoma
um kvöldið kl. 8,30.
„Ég sá dýrð hans“,
kvikmyndin, sem sýnd hefur
verið undanfarna sunnudaga,
verður sýnd í Stjörnubíói á morg-
un, sunnudaginn 5. des., kl. 14,30.
— Bráðum fer að verða hver síð-
Framh. af bls. 1
Fyrir hönd íslenzku þjóðarinn-
ar veiti ég viðtöku þessari veg-
legu gjöf Sambandslýðveldis
Þýzkalands,'og bið yður að flytja
hans hágöfgi, forsetanum, dr.
Theodor Heuss, beztu þakkir fyr-
ir hina góðu gjöf og vinsamlegt
óvarp.
Vinskapur Þjóðverja og ís-
lendinga á sér fornar og djúpar
rætur. íslendingar eiga þýzkri
menningu mikla þakkarskuld að
gjalda, jafnt í bókmenntum, list-
um, vísindum og öðrum afrek-
um. Það var oss því hryggðar-
efni að leiðirnar þurftu að skilja
um skeið. En vegna hinna gömlu
og góðu kynna, var mörgum ís-
lendingum og þjóðinni í heild,
ljúft að rétta hjálparhönd þegar
neyðin kallaði að. Vér vonum að
sá litli skerfur hafi borið vott
um góðan hug og fúsan vilja mið-
að við fámenni okkar þjóðar, og
oss er þetta hlýja og bróðurlega
ávarp forsetans gleðiefni.
Oss er það vissulega einnig
gleðiefni, að nú vorar aftur í sam-
búð þjóðanna. Hin kærkomna
heimsókn kanslarans, Doktor
Adenauers, er þess skýr vottur.
Eyjólfur heitinn ólst upp í for-
eldrahúsum í Hafnarfirði þar til ., , ____ ________________
hann 16 ára gerðist nemandi í ^s^ul a sja þessa agætu mynd, ^ hygginn maður og átti yfir mik
bakaraiðn hjá Árna Strandberg, vl1 au leigutmn hennar her fer, jjjj 0g gagnlegri lífsreynslu að
sem þá rak bakarí Einars Þor-,oðum a» styttast — Auk mynd-1 ráða> það var því mikill skóli
gilssonar, Einarsbakarí. Síðustu
námsár sín var hann í Björns-
bakaríi hjá Birni Símonarsyni,
arinnar flytur séra L. Murdoch ^ 0]jum þeimi er með honum störf-
erindi og talar um efmð: Hverju uðu> eða áttu samlejð með hon-
____________________________ma ireysta . hein.i ovissunnar? — | um um lengri eða skemmri
bakarameistara, og útskrifaðist j Guðmunaur Jónsson, óperusöngv- ^íma. Hann reisti sér marga
þaðan fullnuma 1910 þá 19 ára ar'» synSur einsöng. Myndin er mjnnisvarða víðsvegar um land-
gamall. Fljótlega að námi loknu ' eJciil ætluð börnum, en þó er heim- ið j yegakerfi því, sem hann lagði
hóf Eyjólfur sjálfstæðan rekstur að koma, séu þau í.fylgd með 0g gtjórnaði vinnu við í 49 ár
í iðn sinni og rak hann í nokkur
ár í félagi við Kristinn Magnús-
fullorðnum, Aðgöngumiðar fást þjá Vegagerð ríkisins. Heim-
w_ __________________Ritfangaverzlun Isafoldar, Banka an úr Stykkishólmi og Helga-
son, bakarameistara, brauðgerð -stnæti 8, og í Stjörnubíói. Á sömu fellssveit átti hann sínar hlýjustu
að Þingholtsstræti 21, sem þótti. ®föðum fæst einnig prentuð lýsing minningar. Þeim stöðum var
brátt með fremstu og beztu! a e^ni uiyndai'innar. : hann nátengdastur í hugsun og
brauðgerðum í Reykjavík. I r ' starfi, og í dag verður hann til
Árið 1916 flutti Eyjólfur til Kvenskátafélag Reykjavíkur moldar borinn heima í Stykk-
Keflavíkur og hóf þar brauðgerð j heldur bazar í Skátaheimilinu á ishólmi.
í húsi Ólafs Arnbjörnssonar, en morgun kl. 2. Félagsstúlkur eru Hildimundur var kvæntur Ingi-
nokkrum árum síðar keypti hann beðnar að taka með sér kökur.
verzlunarhús Garðars Gíslason-!
ar í Keflavík, reif það og byggði Frá Mæðrastyrksnefnd.
upp 1922 og flutti þá brauðgerð
Fólk, sém hefur aflögu þokka-
sína þangað. Um þetta leyti urðu , fatnað; er vinsarnlegast lx:(V
,æfl EyJOlfSj ÞV1 a,.Þe,SS/ ið að muna eftir Mæðfastyrks-
um árum kynntist hann eftirlif-
andi konu sinni, Guðnýju Ás-
berg og giftust þau árið 1920.
Eyjólfur taldi það mestu gæfu
lífs síns, er hann giftist konu
sinni enda varð hjónaband þeirra
farsælt og varð hún honum ó-
metanlegur styrkur og stoð í
blíðu sem stríðu og samhent í
nefnd, að Ingólfsstræti 9 B.
öllu, sem máli skifti. Kunni hann j
vel að meta kosti konu sinnar og
10 krónu
SVFR veltan:
Óskar Árnason skorar á Valdi-
björgu Jónasdóttur frá Helgafelli
i sömu sveit, en hún lézt árið
1948. Var hún hugljúf og elsku-
leg kona. Þau hjónin voru sam-
stillt í starfi og öllum góðir vin-
ir. Börn þeirra hjóna voru 5.
(Tvö þeirra dóu ung, en þrjú
i þau sem eftir lifðu eru: Hólm-
fríður, gift Gesti Bjarnasyni í
Stykkishólmi, Björn vegaverk-
stjóri, kvæntur Elísabetu Magnús
dóttir sama stað og Jónas lyfja-
fræðingur, einnig til heimilis í
Stykkishólmi.
Síðustu árin starfaði Hildi-
mundur við vegalagningar í
virti hana og dáði til dauðadags. ™ar Valdimarsson, Stálh.,
I _ 11 V. V. n Tt I /-v VI nuriA vi 1- n I .
Barðastrandasýslu og nú i sum-
„ _, ar lagði hann veg um afskekkt-
Upp frá 1920 fór Eyjólfur að óvmnar Jonasson, Stalh ; Arn- Ustu leið sýslunnar. Það var hans
gerast umsvifamikill í athafna- Jorn. s arsson a Larus Luðviks- þinzta verk, og því lauk hann að
lífi Keflavíkur og bar hátt með- son kauPm' 1>orodd Jonsson fullu
al framkvæmdamanna þar. Auk , da Þorstemsson a Þór- þriðja ár átti Hildimundur
brauðgerðarhúss síns, sem lengst agnusd., Bollag. 2, og Karen ^eima á Patreksfirði og í nafni
af var það eina á Suðurnesjum, ^uðm.d., Raronsst. 49; Erlingur þyggðarlagsins færi ég honum
rak hann umfangsmikla verzl- Ro'st.s. a Asgeir Bjarnas. c/o þinzfu kveðjur, en einkum er
un og ennfremur útgerð um tíma. HýÖinn og Júlíus T. Júlíuss., Sjó mer !júft, Hildimundur minn, að
Með aðstoð konu sinnar hafði va ’ Sæmundur Stefánsson á Frið- færa þer kveðju heimilis míns,
hann og með höndum hótelrekst- ri,k Þóiðars., Borgarn., og Ingólf sem þú dvaldir á þennan tíma.
ur í Keflavík um langt árabil. ^ónss. verzl.st., Akranesi; Björg- gg þalílca þer umhyggju þína og
Af eigin ramleik byggði hann eitt Vln Magnúss. á Guðjón Einarss., gJaðværð, og þakka allt sem
mesta stórhýsi í Keflavík hin Eimsk., og Harald Bjamas., Eim- við hinir samferðamenn þínir
síðari árin, Bíóhöllina, og hafði si^- > Rristján Hannesson á Björg- gafum af þer Jært. Leiðir okkar
komið rekstri hennar á öruggan Vln inns. og Karl Jónss.; Jón gkyldu fyrr en varði, en svo er
grundvöll nokkrum árum áður Sigurðss. á Björgvin Schram og Saga mannlífsins, en við lifum
en hann dó, en mörg ár þar á R.iörn Knútsson, Barónsstíg 49; þ0ff við deyjum. — í örmum
undan hafði hann kvikmynda- Bókaverzl. Lárusar Blöndal á guðs er Ijós þess lífs, sem dauð-
rekstur í leiguhúsnæði. |Lithoprent og Offsetprent; Jar- inn kallar okkur til. Ég kveð
Eyjólfur var fríður maður sýn- þrúður Pétursd. á Magnús Jónss., þigi vinur minn. Hafðu þökk
um og vel á sig kominn, snyrti- É vélstj. Esju, og Hafstein Gísla- fyrir allf 0g allt.
menni hið mesta, glaður og reif- son> Í.B.N., Kristján Sólmundss.
ur í vinahópi en fylginn sér og a Hannes Davíðsson, Freyjug. 1,
kappsfullur að hverju verki sem °g Magnús Jóhannss., Óðinsg. —
hann gekk, en fór þó að öllu Verzl. Veiðimaðurinn á Lækjar-
með forsjá. Hann var höfðingi torgi veitir móttöku áskorunum og
heim að sækja, enda heimili greiðslu.
Ágúst H. Pétursson.
BEZT AÐ AVGLÝSA
í MORGVSiBLA&lMJ
Myndastyttan „Heilagt vor“ eftir
Gerhard Mareks. Á fótstalli stylt-
unnar standa þessi orð á íslenzku:
,,Þý/,ka þjóðin þakkar íslending-
um þegna hjálp á þrengingartíni-
um.“ - Og á þýzku: „Darskspende
des Deutsehen Volkes 1951.“ —
(Þakkargjöf þýzku þjóðarinnar
1951.)
Og vér munum varðveita þessa
mynd hins eilífa vors á vegleg-
um stað sem tákn um vináttu
þjóðanna og bjartar framtiðar-
vonir.
Megi vaxandi menning og vel-
þóknun þróast í skjóli friðarins,
oss öllum og mannkyninu til
blessunar".
Næstur tók til máls dr. Frahne,
einn af stjórnenclum þýzka þakk-
argjafasjóðsins. ICvað hann sér
það mikla ánægju að vera stadd-
ur hér við þetta tækifæri. Milli
þjóðar sinnar og íslenzku þjóð-
arinnar væri gömul menningar-
tengsl, sem ekki mættu slitna.
RÆÐA 15JARNA BENE-
DIKTSSONAR, MF.NNTA-
MÁLARÁÐHERRA
Þá tók til máls Bjarni Bene-
diktsson, menntamálaráðherra,
og mælti á þessa léið:
,,Sól tér sortna,
sigr fold í mar,
hverfa af himni
beiðar stjörnur;
geisar einn
og aldrnari;
leikr hár hiti <
við himin sjálfan“.
Þessi lýsing Völuspár á Ragna-
rökum kemur mér í huga, er ég
minnist þeirra óskapa, sem gerzt
höfðu í Þýzkalandi, þegar safnað
var því fé, sem Þjóðverjar þakka
!okkur í dag.
Ýmsum var þá i mun að bæta
1 úr böli þess fólks, sem slíkar
hörmungar hafði beðið, enda eru
margvisleg vináttutengsl milli ís-
j lendinga og Þjóðverja að fornu
; og nýju og við vildum því sýfta
I hug okkar til þýzku þjóðarinnar,
1 þó að við vissum, að litið mundi
! í sjálfu sér muna um framlag
okkar. Sumir gáfu þá-af góðum
efnum, aðrir af litlum. Voru t.d.
1 sagðar sögur af því, að börn.
j hefðu komið með sparibauka sína
og tæmt úr þeim, til að gefa í
Þýzkalandssöfnunina. Og víst er,
að hvort, sem hver og einn gai'
lítið eða mikið, gerði enginn það
vegna þess, að hann sæi til gjalda.
fyrir gjöf sína.
Hinu ber ekki að neita, að fs-
lendingar munu fagna þvi, að
Þjóðverjar minnast nú gjafa
okkar með þessu fagra endur-
gjaldi, sem við sjáum hér fyrir
okkur. Er mér það í senn ánægja
og heiður að fá myndastyttu
þessa í umsjá menntamálaráðu-
neytisins og þakka ég af þess
hálfu hina góðu gjöf. Fjarri fer
því, að þessi gjöf sé fyrsti vin-
áttuvotturinn sem Þjóðverjar
sýna okkur eftir ófriðarlok. Er
þess skemst að minnast, er hinn
mikli forystumaður þeirra, Aden-
auer, kom hér í opinbera heim-
sókn, einmitt rétt eftir að hann
hafði unnrð einn sinn frægasta
stjórnmálasigur.
MANNDÓMSANDI
ÞÝZKU ÞJÓÐARINNAR
Enn meiri gleði en allar gjafir,
hversu góðar sem þær eru, fær
það okkur samt, að nú höfum við
í Þýzkalandi séð
..unpkoma
öðru sinni
jörð úr ægi
iðja græna“.
Við fögnum því af heilum hug,
að hinn margrómaði manndóms-
andi þýzku þjóðarinnar hefur á
örfáum árurn unnið þrekvirki í
uppbyggingu lands síns, svo að
þar er nú meiri velsæ'.d og bjart-
sýni um stórfe’ldar framfarir og
framkvæmdir en víðast annars
staðar í Norðurálfu heims.
Mesta þýðingu hefur því, að
þessi manndómsandi hefur nú
rækilegar en nokkru sinni fvrr
sameinast anda frelsis og lýð-
ræðis og vonum við, að samvinna
Þjóðverja við aðrar lýðfrjálsar
þjóðir muni fá því áorkað. að
aldrei komi aftur ýfir neina þjóð
dimmir styrjaldardagar, heldur
megi mannkynið allt sækja fram-
á þeim vegum friðar og farsæld-
ar, sem öllum okkur er í brjóst
borin vonin um“.
Öll fór þessi athöfn mjög virðu
lega fram. Að henni iokinni hafði
menntamálaráðherra stutt boð
inni í húsakvnnum Iústasafnsins
fvrir viðstadda.
Skipstjjórinn
dæmdnr í 74 þús'
króoa sekt
SEYÐISFIRÐI, 3. des. — Dómur
| hefir fallið í máli enska togarans,
gem tekir.n var i landhelgi út af
Mjóafirði í fyrradag. Var hann
dæmdur hér á Seyðisfiröi í dag
í 74 þúsuntl króna sekt ag afli
og veiðarfaeri gert upptækt, en
það var metið á 71 þús. krónur.
Skipsljórinn skaut dómnunt til
Hæstaréttar. — B.