Morgunblaðið - 01.06.1958, Blaðsíða 6

6
MORCVynr 4 Ð1Ð
Sunnucfagur 1. júní 1958
tegar Heiðmörk var vígð
Vegir um Heiðmörk 14 km
Sjálfboðaliðsstarfið í Heið-
mörk, þ. e. starf landnemanna,
j gekk einnig betur vorið 1957 en
! nokkru sinni fyrr. Eitt félag bætt-
ist í hóp landnemanna í fyrra og
j þrjú munu bætast við í vor, svo
I að nú eru félögin orðin rúmlega
j 50, sem fengið hafa spildur á
j Heiðmörk. Plöntur virðast koma
; vel undan vetri og á það ekki
j sízt við um hnausplönturnar.
! Vegakerfið um Heiðmörk jókst
't til muna sl. ár. Ný vegalagning
! nemur 6 km og eldri vegir hafa
j verið endurbættir. Vegir um
! Heiðmörk eru nú alls orðnir um
14 km að lengd, og girðingin um
Heiðmörk er um 27 km löng.
Stjórnarkjör
Úr stjórn félagsins gekk að
þessu sinni, samkvæmt félagslög-
unum, Sveinbjörn Jónsson hæsta-
réttarlögmaður og var hann end-
urkosinn. Úr varastjórn gekk
Hákon Guðmundsson hæstarétt-
arritari, en hann baðst eindregið
undan endurkosningu. Þar sem
hann nú er í aðalstjórn Skóg-
ræktarfélags Islands, taldi hann
eðlilegt, að einhver annar tæki
sæti sitt í varastjórn Skóg-
ræktarfélags Reykjavíkur, og var
það sjónarmið tekið til greina.
I hans stað var kosinn Lárus
Blöndal bóksali. Þá voru kosnir
10 fulltrúar til þess að mæta fyr-
ir félagið á næsta aðalfundi Skóg
ræktarfélags íslands.
Stjórn Skógræktarfélags
Reykjavikur skipa:
Guðmundur Marteinsson verk-
fræðingur, Helgi Tómasson dr.
med., Ingólfur Davíðsson grasa-
fræðingur, Jón Loftsson stór-
kaupmaður og Sveinbjörn Jóns-
son hæstaréttarlögmaður.
Framkvæmdastjóri félagsins er
Einar G. E. Sæmundsen skógar-
vörður.
Danski leikflokkurinn
vœntanlegur í dag
Svæ&ið innan Heiðmerkurgirð
ingarinnar er nú 2100 ha.
166 lbús. voru gróðursettar Jbor s.l. ár
AÐALFUNDUR Skógræktarfé-
lags Reykjavíkur var haldinn
þriðjudaginn 20. þ. m. sl. Fóru
þar fram venjuleg aðalfundar-
störf. Formaður félagsins og fram
kvæmdastjórinn fluttu báðir
skýrslur um störf félagsins á um-
liðnu ári og gjaldkeri félagsins
las upp endurskoðaða reikninga
félagsins og voru þeir samþykkt
ir. Það markverðasta sem gerzt
hefir á árinu á vettvangi félags-
ins er það að um 500 ha svæði
úr Vífilsstaðalandi hefir verið
sameinað Heiðmörk, og rúmlega
200 ha spilda úr Garðahreppsai
réttarlandi, meira og minna
kj*rri vaxin, hefir um leið verið
umlukt Heiðmerkurgirðingunni
og þannig friðuð fyrir ágangi bú-
fjár. Er allt svæðið innan Heið-
merkurgirðingarinnar þar með
orðið um 2100 ha að stærð. Auk
þess hafa um leið verið girtir
um 200 ha lands fyrir Vífilsstaða-
hælið, þ. á m. nokkur hluti Vífils-
staðahlíðarinnar, næst Vífils-
stöðum, og er þetta svæði áfast
við þann hluta landsins sem fell-
ur undir Heiðmörk, en girt á
milli.
Lundur með öllum trjáteg-
undum, sem vaxið geta hér
á landi.
Þá var frá því skýrt, að af-
mörkuð hafi verið 5 ha spilda
í Vífilsstaðahlíð undir skógrækt
hjóna þeirra, sem síðastliðið 4r
gáfu 50 þúsund krónur til skóg-
ræktar á þessum slóðum, og að
gróðursetning sé þegar hafin á
þessum stað. Ennfremur var frá
því skýrt, að Hákon Bjarnason
skógræktarstjóri hefði borið fram
við stjórn félagsins þá ósk, fyrir
hönd skógræktar ríkisins, að fá
afmarkað í Vífilsstaðahlíðinni 5
—10 ha svæði undir sýnisreit
(,,arboretum“), og væri hug-
myndin að koma þar upp lundi
fagurra trjáa af öllum þeim teg-
undum sem vaxið geta hér á
landi. Skýrði formaður frá þvi,
að stjórnin hefði tekið þessari
málaleitan vel. Síðar var leitað
samþykkis aðalfundarins og var
það veitt með samhljóða at-
kvæðum.
Takmarkað eða bannað
sauðfjárhald
Borin var upp tillaga frá þeim
Hákoni Bjarnasyni skógræktar-
stjóra og Hafliða Jónssyni garð-
yrkjuráðunaut 'Reykjavíkurbæj-
ar um að fela stjórninni að koma
því á framfæri við bæjaryfirvöld-
in að takmarkað yrði eða bannað
sauðfjárhald .nnan lögsagnarum-
dæmis Reykjavíkur, á þeim for-
sendum, að sauðfé Reykvíkinga
valdi árlega mörgum garðeig-
endum og sumarbústaðaeigend-
um, sem rækta matjurtir og trjá-
gróður við hús sín þungum bú-
sifjum. Var tillaga þessi sam-
þykkt. Einnig var samþykkt til-
laga stjórnarinnar um að hækka
ársgjöld félagsins úr 30 krónum
upp í 50 krónur.
166 þús. plöntur gróöursettar
í Heiðmörk
Úr skýrslu framkvæmdarstjóra
um skógræktarstörfin er þetta
það helzta:
Vorið 1957 var sáð fræi fjöl-
margra trjáa- og runnategunda.
Samanlögð stærð beðanna sem
sáð var í var yfir 1100 fermetrar.
Dreifsettar voru úr sáðbeðum í
plöntubeð alls 567 þúsund plönt-
ur, en úr Fossvogsstöðinni voru
afhentar til gróðursetningar 164
þús. plöntur. Hafin var fram-
leiðsla á hnausplöntum í stórum
stíl og var það nýmæli. Til þessa
er notað sérstok vél, sem smíðuð
hefir verið hér eftir enskri fyrir-
mynd, og hefir gefizt mjög vel.
Af þessum hnausplöntum voru
gróðursettar í Heiðmörk 52500,
en alls voru gróðursettar þar
síðastliðið ár 166 búsund plöntur
og hefir aldrei verið gróðursett
þar jafnmikið á einu ári. Nem-
endur Vinnuskóla Reykjavíkur
sttu mikinn þátt í því. Þeir gróð-
urseíiu alls 76600 plöntur, þ. á m.
næstum allar hnausplönturnar
Einn er sá kostur þeirra að þær
má gróðursetja á víðavangi fram
eftir öllu sumri án þess að þær
saki.
IFlestar plönturnar sem gróður-
settar voru í Heiðmörk voru mis-
-munandi tegundir greni og furu,
en tiltölulega mjög lítið af birki.
aðeins rúmlega 7 þúsund plönt-
ur.
Vonir standa til að starf Vinnu-
skólans verði enn aukið til muna
í Heiðmörk og að hann fái þar
fasta bækistöð og skýli. Verður
landgræðslu ýmiss konar. Fyrstu
Löngubrekkur, en þar er mikið
verkefni framundan, bæði við
gróðursetningu trjáplantna og
landgræðslu ýmis konar. Fyrstu
dagana í júní munu um 75 ungar
stúlkur hefja þar starf.
k sjöunda tímanum á fimmtu-
daginn, las forseti efri deild-
ar Alþingis, Bernharð Stefáns-
son, upp lista yfir nöfn þmgdeild
armanna, en þeir svöruðu, þegar
að þeim kom, ýmist með ,áj eða
neii. Verið vgr að greiða atkvæði
um „bjargráða“-frumvarp ríkis-
stjórnarinnar og var haft uafn-j-
kall.Þegar talið var saman, kom
fT am_ að 10 p’ngmenn höfðu sagt
já, sjö nei. Frumvarpið var þvi
samþykkt og skrifstofa Aiþingis
sendi þegar í stað bréf þess efnis
til ríkisráðsritara og forsætis-
ráðuneytisins. Forsætisráðherj a
skrifaði undir lögin án tafar. og
síðan voru þausendforsetanum til
staðfestingar utan ríkisráðsfund-
ar. Mun það vera mikið tíðkað
nú, að fá undirskrift forseta utan
ríkisráðsfunda, en síðan verður
endurstaðfesting að fara fram á
formlegum fundi. — Hin nýju
lög voru síðan birt í sérstöku
hefti Stjórnartíðinda. Unnu prent
ararnir í Gutenberg að þvi, að
ganga frá því aðfaranótt föstu-
dags og kom heftið út þá um
morguninn. Tóku lögin gildi
þegar í fyrradag.
Bankarnir mun eíuhvað hafa
farið að afgreiða’ strax siðdegis
á föstuaag. Þeir hafa tarið pess
á leit að þurfa ekki að meia,
nvort pær vörur, sem þeir af-
greiða skjöi fyrir, heyra undir
30% eða 55% firfærslugjald, þar
sem slíkt mat getur í vissum
tilvikum verið allvandásamt. Mál
ið mun ekki til lyk a leitt. en
sennilegt er, að bankarnir taki
55% af öllum gjaldeyrisyíirfærsl
um fyrir vörum, en tollskrifstof-
urnar flokiki vörurnar og lækki síð
an gjöld sín, ef um er að ræða
DANSKI leikflokkurinn frá
Folketeatret, sem undanfarna
daga hefir ferðazt milli höfuð-
borga Norðurlanda og sýnt leik-
ritið „30 ára frestur" eftir Soya
er væntanlegur til Reykjavíkur
um fimrrtleytið í dag og sýnir hér
tvisvar, á mánudags og þriðju-
lagskvöld. Fyrir ári hélt Folke-
teatret hátíðlegt 100 ára afmæli
sitt, og þá heimsóttu Þjóðleikhús
Norðurlandanna Folketeatret og
fluttu þar leikrit. íslenzka þjóð-
leikhúsið sýndi „Gullna hliðið“
eftir Davíð Stefánsson. Fer
danski leikför sína til að endur-
gjalda þessa heimsóknir. Förinni
lýkur í Reykjavík. og halda leik-
ararnir heim héðan. Leikhús-
stjóri í Folketeatret er Thorvald
Larsen.
Leikritið, sem leikflokkurinn
sýnir hér, var fyrst sýnt í Folke-
teatret 1944 og hlaut góða dóma.
Leikstjóri er Björn Watt Boolsen,
og fer hann einnig með hlutverk
varning með 30% yfirfærslugj.
Þar er annars ekki um marga
vöruflokka að ræða sem kunn-
ugt er: kaffi, sykur, kornvörur,
hráefni í smjörlíki, dagblaða-
pappír og eitthvað fleira. — Af-
greiðslur hjá tollinum munu og
eitthvað hafa byrjað á- föstudag
og í gær, en annríki var par
ekkert fyrst í stað.
Vörukaup frá útlöndum eru all
umsvifamikil, þó að sleppt sé því,
sem væntanlega er vandasamast:
vöruvalinu og innkaupunum er-
lendis. Það, sem snýr að íslenzk-
um yfirvöldum og pönkum. eru
ærin fræði fyrir sig. Þegar ákveð
ið hefur verið að panta vöru,
þarf að senda umsókn til innflutn
ingsskrifstofunnar við Skóla-
vörðustíg, ef innflutningsleyfi
þarf. Margar vörur eru hins
vegar á „frílista“ og þarf þá ekki
leyfi skrifstofunnar.
Ef leyfi þarf ekki, er íarið
beint í bankana, og þangað er
einnig farið með innflutnings-
leyfin, þegar þau eru fengin.Lögð
er inn gjaldeyrisumsókn hjá
Landsbankanum eða Útvegsbank
anum, sem einir hafa rétt til
að verzla með gjaldeyri, og síðan
er beðið, unz svar kemur frá
þeim. Þegar tilkynning kemur
um, að bankinn muni selja gjald-
eyrinn, verða menn yfirleitt að
greiða andvirði vörunnar að ein-
hverju eða öllu ieyti til bankans.
Stundum er þó endanlega gert
upp við hann þá þegar. Er það í
því tilviki, að kaupandinn æ'li
að senda seljanda vörunnar er-
lendis ávísun fyrir andvirði
hennar, en sá greið.slnmáti er
fremur sjaldgæfur. Ef hann cr
notaður, verður að gera gjald-
í leikritínu. Aðalhlutverkin leika
þau Ebbe Rode og Birgitte Fed-
erspil. Aðrir leikarar eru
Freddy Koch, Knud Heglund,
Lis Löwert og Birhe Backhaus-
en.
Á undan sýningunum flytur
frú Ingeborg Skov ljóð eftir
Hartvig Seedorff, „Svanerne fra
Norden“.
Töluverð næfurfrost
SKRIÐUKLAUSTRI, 27. maí —
Ekki virðist lát á hinni köldu
tíð. Þrjár nætur nú um hátíðina
(hvítasunnuna) fór forstið hér
niður í 4—5 gráður.
Líklega ætlar forsjónin í þetta
skiptið að létta áhyggjum vegna
mikillar framleiðslu búsafurða.
af þeim mönnum sem slíkar
áhyggjur bera. —JP.
eyriseftirlitinu grein fyrir notk-
un gjaldeyrisins síðar. Algengara
er, að reikningarnir erlendis frá
séu greiddir bankanum, pegar
varan er á leiðinni eða er Somin
til landsins.
Hvað sem þvi líður: þegar bank-
inn hefur lofað að selja gjaldeyr-
inn má panta vöruna — en fyrr
ekki. Um leið og varan fer til
íslands, fara yfirleitt farmskír-
teini og reikningar til viðkomandi
banka hér á landi. Má þá gera
endanlega upp við hann — greiða
vöruna, ef það hefur ekki þegar
verið gert, og borga jafnframt
yfirfærslugjald og bankakostn-
að. Þá er farið með skjöl þau,
er bankinn afhendir til tollskrif-
stofunnar og þar eru reiknuð ut
ýmis gjöld: tollar, innflutmngs-
gjöld, söluskattur og hver veit
hvað. Tollskrifstofan afhendir
síðan skjölin stimpluð, og með
þau er loks farið til skipafélags-
ins, sem flutt hefur vörur.a til
landsins. Þar eru greidd flutnings
gjöld og gengið frá tryggingar-
málum. Þá loks fær innflytjand-
inn vöruna, en ekki má hann
selja hana strax, því að fyrst
verður að fá verðið staðfest hjá
verðgæzlunní. Þegar því er lokið,
má selja vöruna.
★
í gær var sagt frá því hér í
dálkunum, að ungur sendisveinn
hefði glatað mánaðarkaupinu
sínu niður í miðbæ. Umslagið
með peningunum er fundið, —
hafði drengurinn týnt því í járn-
vöruverzlun Zimsens og þaðan
var hringt til landssímans, sem
greitt hafði drengnum kaupið.
Þaðan fékk hann svo penirigana
sína aftur.
—JP.
shrifar ur j
dagleqa lífinu J