Morgunblaðið - 24.01.1963, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 24.01.1963, Blaðsíða 14
14 MÖRCVISBLAÐIÐ Fímmtudagur 24. janúar 1963 Mitt innilegasta þakklæti til ættingja og vina nær og fjær, sem heiðruðu mig og glöddu á margvíslegan hátt á 80 ára afmæli mínu, 8. þ. m.—Kærar kveðjur. Guðjón Þórðarson frá Jaðri, Langanesi. Nýkomnar hinar vinsælu Teygjutöfflur Púðaðir innsólar. Sterkir — mjúkir — þægilegir. Litir: drapp — hvítt. Aðeins krónur 195,00. Skóvínnustoftfr Gísla Ferdinandssonar Lækjargötu 6, Álfheimum 6 og Nesvegi 39. Ræstingakona óskast Viljum ráða konu til ræstinga í einni af verzlunum vorum. Nánari upplýsingar gefur Starfsmannahald S í S, Sambandshúsinu. Sölumaður óskast Fasteignasala óskar eftir duglegum sölumanni, reglu semi áskilin. Tilboð, merkt: „Sölumaður — 3917“ leggist inn á afgr. Mbl. fyrir n. k. laugardag. Faðir okkar SKÚLI JÓNSSON, trésmiður lézt 21. janúar. Aðalbjörg Skúladóttir, Axel Skúlason. Eiginmaður minn EINAR ÁSMUNDSSON hæstaréttarlögmaður verður jarðsunginn á morgun, föstudag, frá Dómkirkj- unni kl. 10,30 f. h. Fyrir hönd vandamanna. Sigurbjörg Einarsdóttir. Móðir okkar ÓLÖF JÓNSDÓTTIR frá Byggðarholti, Vestmannaeyjum, verður jarðsungin frá Landakirkju, laugardaginn 26. jan. Húskveðja hefst að heimili hennar Heimagötu 1, kl. 1,30. F. h. aðstandenda. Selma Antoníusdóttir, Svavar Antoníusson. Eiginmaður minn og sonur KRISTJÁN EYFJÖRÐ VALDIMARSSON sem lézt af slysförum aðfaranótt 12. þ. m., verður jarð- sunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 25. þ. m. kl. 1,30. Bryndís Heigadóttir, Filippía Kristjánsdóttir. , Jarðarför ÞORSTEINS INGIMUNDARSONAR Túngötu 36, Siglufirði, fer fram frá Hallgrímskirkju í Reykjavík í dag, fimmtu- dag, 24. janúar og hefst kl. 1,30- e. h. Foreldrar og systkini. Hjartanlegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og hluttekningu við andlát og jarð- arför eiginmanns míns, föður og fósturföður SIGURÐAR JÓNASSONAR bónda í Svansvík. Bergþóra Jónsdóttir, Friðgerður Sigurðardóttir, Jóhannes Guðnason. Eggert Guðmundsson Norðdahl — Minning MINN ALDNI ástkæri vinur og frændi Eggert á Hólmi, eins og hann var ætíð nefndur, lézt á heimili Guðrúnar dóttur sinnar, Stórholti 17 hér í borginni 14. þ. m. fer bálför hans fram í dag. Eggert var fæddur á Langholti í Meðallandi 18. júní 1866, og var því 96 og rúmlega hálfs árs, er hann lézt, og hafði þá legið rúm- fastur 2—3 ár, fyrst undir ágætri umönnun tengdadóttur sinnar, Salbjargar á Hólmi og Karls son ar síns. En síðasta árið hjá Guð- rúnu dóttur sinni, er stundaði hann af frábærri fórnfýsi og manni hennar Sigurði Eiríkssyni, er vanheill sjálfur, vitjaði hans tvisvar á nóttu eða vakti yfii honum. Þessu góða fólki vottast innilegar þakkir fyrir hann. Foreldrar Eggerts voru: Guð- rnundur, síðar merkisbóndi í Ell- iðakoti og á Geithálsi, Magnússon ar prests á Sandfelli Norðdahl. Jónssonar prests á Hvammi í Norðurárdal, Magnússonar sýslu- manns í Búðardal, Ketlissonar prests á Húsavík, Jónssonar á Brimnesi við Seyðisfjörð. Kona séra Magnúsar Norðdahl og móð ir Guðmundar í Elliðakoti en amma Eggerts á Hólmi, var Rann peig Eggertsdóttir prests síðast í Stafholti, Bjarnasonar landlækn- is, Pálssonar prests á Upsum í Svarfaðardal. En kona Bjarna landlæknis og móðir séra Eggerts í Stafholti var Rannveig Skúla- dóttir landfógeta Magnússonar. Eru ættir þessar raktar í marga liði frá séra Sveinbimi í Múla, sem var 50 barna faðir auk hinna vafasömu. Má af þessu sjá, að Eggert á Hólmi var ekki illa í ætt skotið. Kona Guðmundar í Elliðakoti og móðir Eggerts var Guðrún f. 26. jan. 1844, Jónsdóttir á Lang- holti í Meðallandi, Gissurarsonar á Oddum í sömu sveit. Guðrún mun hafa verið merkiskona. Hún dó í Elliðakosti 4. febrúar 1896. Eggert mun hafa orðið fjögra ára vorið, sem hann fluttist með foreldrum sínum að Helliskoti í Mosfellssveit, en faðir hans breytti síðar í Elliðakot. Þar ólst hann svo upp við algeng sveita- störf og oft mikið erfiði, sem títt var um drengi á sveitabæjum í þann tíma. Þá þótti það menn- ingarauki ungum og efnilegum sveitapiltum, að senda þá til sjáv ar, læra áralagið og þroska þá með því að teigja sig á árinni, eins og það var kallað. Því var Eggert, tvítugur að aldri, sendur suður að Flankastöðum á Mið- nesi til föðursystur sinnar Kristín ar Magnúsdóttur og manns henn ar Þórarins Eiríkssonar er þá átti og gerði út teinahring. Það voru stórskip þeirra tíma, með fimm árar á hvort borð og 14 eða 15 manna áhöfn. Mun Eggert hafa verið hjá okkur fjórar vertíðir. Eg varð hugfanginn af þessum frænda mínum einkum hvað hann var skemmtilegur í framkomu og greindur í tali. Á kvöldin las hann smásögur úr danskri bók, en þýddi jafnóðum og las á ís- lenzku stanzlaust. Þetta var fá- gætt um ómentaðan sveitapilt fyr ir 76 árum. Öðru hvoru flugu smellnar vísur hans um baðstof- una, þá drógu vinnukonur niður í rokkunum svo betur heyrðist. En þetta voru víst flest dægur- flugur, sem dóu með hinum flug unum. Þó kann ég eina, sem ég held að enginn annar kunni nú orðið. Þar varð hann of stóryrtur við vin sinn og varð að gjöra bragarbót, sem ég kann líka. Eg var mjög hændur að Eggerti, hann var svo góður við lítinn dreng forvitinn en fámálugan, hann fræddi mig um margt. Eg hefi ætíð unnað honum síðan. Þetta var nú þá 1886—89. Eigi var Eggert búinn að vera nema tvö ár háseti er hann var kosinn formaður á annað fjögra manna farið okkar, eftir að skipshöfn teinahringsins var skift á báta síðari hlutar vertíðar. Yar hann förmaður í tvö ár, hann afl aði vel og hásetar hans töldu sig hafa öruggan formann og skemmtilegan. Vertíðina 1890 mun hann hafa verið háseti í Þor lákshöfn. Þeirri verstöð vildi hann líka kynnast. En um haust- ið 1890 mun hann hafa íarið á Flensborgarskólann og var þar til vors 1891. Svo var það 4. nóv. 1892 að Eggert sló sér til staðfestu og kvæntist Valgerði dóttur Guð- VIKAW EFNI M. A.: er komin út SZ síður • ERTU AÐ LEITA AÐ KONU? — Reykvískur nng- karl skrifar greinar í Vikuna um þetta efni og geíur mönnum ráð. Þessi ungi maður telur sig hafa eytt 10 árum til rannsókna á þessu og eytt í það kr. 800.000,00. Fyrsta greinin fjallar u n það, hvert þú átt að fara til að finna konu. • ÆSKAN DANSAR ÖR OG HEIT. — Myndafrásögn úr Lídó. • MÁLVERKAÞJÓFARNIR. — Saga í tveim hlutum eftir Paul Gallico. Steinunn S. Briem, þýddi. • FLÓTTINN TIL LANDS HINNA DAUÐADÆMDU. — Sönn frásögn frá Hawaii. • HLIÐARSPOR. — íslenzk smásaga eftir Hallgerði H. • ÚR ÖSKUNNI í ELDINN. — Sönn frásögn. • ÆTÍÐ VIÐBÚNIR. — Frásögn af æfingum flugmanna hjá Flugfélagi íslands heldur áfram. • IIÚMOR í MIÐRI VIKU — FRAMHALDSSÖGURNAR TVÆR — og aðrir fastir þættir eins og venjulega. — Forsíðumynd úr Klúbbnum. VIKAI Veitingastofa til leigu Þekkt veitingastofa, sem selur mat og allar veit- ingar er til leigu í 1—2 ár. Tilboð merkt: „x-15 — 3916“ sendist afgr. Mbl. fyrir laugardag. mundar hreppstjóra í Miðdal, Ein arssonar, og Vigdísar konu hans Eiríksdóttur; dvaldi Eggert svo i Miðdal þann vetur. Valgerður var f. í Miðdal 16. sept. 1872. Hún var greind kona og prúð, stillt i lund og grandvör, vel hugsandi og vildi allt fyrirgefa. — Þau byrj- uðu svo búskap á Hólmi 1893 og bjuggu þar í 50 ár, eða til 1943 að Karl sonur þeirra tók jörðina. Þau bjuggu aldrei stórbúi, en far- sælu og vel bjargálna. Þau eign- uðust fjögur efnileg börn, sem öll eru gift og eiga börn. Valgerð ur lézt 18. júlí 1960. Eggert á Hólmi var nokkuð sér stæður maður. Hann fór ógjarnan margtroðnar slóðir almennings nema í sjálfsögðum hlutum Hann átti sinn hugarheim, leitaði og fann oft, þær götur er hann taldi sér stætt á. Hann var eðlisgreindur, braut heilann um margt og braut til mergjar ef unnt var ýmsar ráðgátur lífsins, en gekk ekki meðniðurstöður sín ar á torg né auglýsti í blöðum. Ég held að hann hafi alltaf verið að leita sannleikans í öllum sín- um viðfangsefnum. Það er fátítt um svo gáfaðan mann, hve hlédrægur hann var og kom lítið við opinber mál. Hann var þó jafn ófeiminn við háa, sem lága og gerði raunar lítinn mun á þeim, nema hvað mannkosti snerti. Hann mun þó hafa skrifað nokkrar greinar í blöð. Hann var í hreppsnefnd Seltjarnarnes- hrepps 20 ár eða lengur. Er þeir vildu fá hann til oddvita, taldi hann sig of illa í sveit settan svo verið 50 ár meðlimur Búnaðarfé- ekkert varð af því. Er hann hafði lags Seltirninga, sendu þeir hon um heiðursskjal fyrir störf sín í félaginu. Eggert á Hólmi var ágætlega hagorður. Kom það vel fram er hann var sjómaður á Flankastöð- um, sem fyrr er sagt. Hann hefir birt nokkrar lausavísur í blöðum og einskonar eftirmæli um Rauð- hóla voru í Lesbók Morgunblaðs ins fyrir nokkrum árum, snoturt kvæði, og eitthvað fleira á hann þar. í Skaftfellskum ljóðum ný- útkomnum, mun hann eiga um eða yfir 40 vísur, hefi ég heyrt að talið sé, að bezta vísan í þeirri bók sé eftir hann. Sel það þó ekki dýrara en keypti. Hann sýndi mér eitt sinn dálitla bók með átta hendinga kvæðum. Þeirri bók mun hann hafa brennt með öðru fleira og er það skaði. Lítið eitt er til óprentað, er mun verða haldið til haga. Eggert mun hafa fengið nokkra undirvísun í ensku á Flensborgar skóla, en byggði svo sjálfur ofan á þann vísi með lestri enskra bóka til'æfingar sér og varð við þetta allvel fær í enskri tungu. Gestur einn er þar var staddur, gat sagt frá því, að þá var hann að þýða fyrir litla fósturdóttur sina, smásögu úr þýzku, svo eitt hvað hefir hann getað í því máli. Mér hefir verið sagt, að ferða- menn, innlendir og útlendir, ekki sízt menntamenn, sem fréttu af gáfuðum bónda á þessum sveita- bæ, hafi oft komið að Hólmi og viljað hafa tal af bónda. Munu margir hafa farið ánægðir af þeim fundi, því ekki var komið að tómum kofa. Enn er þess ógetið, að Eggert auðgaði þjóð sína að tveimur efnilegum börnum með annari konu. Ingileifu Magnúsdóttur, er lengi var á Hólmi og vann þvi heimili meirihluta starfsævi sinh ar. Er ekkert um það að segja annað en þetta. Vissulega eru þau Bima og Magnús, börnin hans Eggerts á Hólmi, frændur mínir, prýði í sínum systkinahópi og sómi ættar sinnar. Ef Eggert frændi minn og vin- ur, stæði nú hér fyrir framan mig, mundi hann vilja að ég skil aði kveðju til ástvina sinna og ástarþökkum til allra, sem voru honum vel. Hann mundi þakka Ingu geðþekkni og gott starf á heimili sínu um langa tíð. Og Valgerði fyrir tállausa tryggð, göfugmennsku og veglyndi. Bið ég svo Guð kærleikans, að veita honum, og oss öllum, náð sína og miskunn. Magnús Þórarinsson.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.