Morgunblaðið - 27.09.1967, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. SEPT. 1967
Jón Bjarnason, ritstjóri
Fáein orð um látinn vin.
SEINT á sumri 1942 vorum við
nokkrir reykvískir blaðamenn á
leið norður á Kjöl. Það var kyrrt
og fagurt kvöld með lágri vest-
ansól og bleikgulu geislaskini
um norðvesturhorn Hofsjökuls.
Þetta var mín fyrsta ferð um
Kjalvegssvæðið, og átt'hagafjöll
bernsku minnar blöstu við sum
hver, yfir breiðum heiðum langt
í fjarska.
í þessari ferð sá ég Jón Bjarna-
son, blaðamenn og ritstjóra, í
fyrsta skipti. Hann var einn í
hóprrum. Við gengum saman um
kvöldið út í kísilbunigurnar á
Hveravöllum, báðir djúpt hrifn-
ir af víðum, máttugum öræfa-
geimi. Ferðafélaig íslands var að
sækja fólk upp í Kerlingafjöll,
og blaðamennirnir voru gestir
félagsins. Árbókin um fjalla-
svæðið var þá í smíðum.
Frá þessum tíma höfum við
þekkzt oig orðið vinir. Fáeinum
kvöldum áðux en hann slasaðist
leit hann inn til min, rétti mér
kassa með nýtíndum berjum
t
Faðir okkar, afi og ten.gda-
faðir,
Guðni Þórarinsson
frá Hofsósi,
lézt í sjúkralhúsinu Sauðár-
króki 25. þ. m.
Börn, barnaböm
og tengdafaðir.
______________________
t
Eigánmaðuir minn og faðir
okkar
Guðbjartur Kjartansson
bifreiðastjóri,
andaðist að heimili okkar,
Eskihlíð 8, 25. þ. m.
ValgerSur Ólafsdóttir
og börn.
t
Faðir okkar og tengdafað-
ir,
Sigurður Guðmundsson,
pípulagningameistari,
Barónsstíg 18,
andaðist þriðjudaiginn 26. þ.
m.
Katrín SigurSardóttir,
Ingigerður Sigurðardóttir,
Guðmundur Sigurðsson,
Sigurður Sigurðsson,
Guðlaug Bjarnadóttir,
Sæmundur Sigurðsson,
Sigríður Þórðardóttir.
t
Hjarbkær eiginkona min og
móðir okikar,
Anna Stefánsdóttir,
Borg, Miklaholtshreppi,
andaðást að heimili sínu,
sunnudaginn 24. september.
Jarðarförin befur verið á-
kveðin, laugardaginm 30. sept.
kil. 14 að Fáskrú ðárbakka.
BíLferð verður frá Umferðar-
miðotöðinm kl. 8 sama da.g.
Ásgrímur Þorgrimsson
og böm.
vestan frá bernskuheimili sínu í
Dölum. Það sinn sáumst við síð-
ast.
Ekki 'hef ég neina tölu á þeim
ferðum, er við höfum saman átt
á árum þeim, sem hér liggja á
milli, stundum tveir einir, oftar
í hópferðum.
Það er ekki tilgangur stuttrar
greinar að rekja ætt Jóns eða
starfsemi. Aðrir, kunnugri þeim
efnum, gera það efalítið. Hann
var Dalamaður, fæddur að(
Laugum 5. marz 1909. Hann tók
sneirana órofa txyggð við æsku-
heimili sitt og áttihaga. Rúmlega
tvítugur útskrifðast hann úr
Kennaraskóla fslands og fékkst
við kennslu um árabil. Árið
1941 gerðist Jón blaðamaður við
„Nýtt dagblað", en réðst seinna
að „Þjóðviljanum“ og annaðist
fréttaritstjórn hans um tæpa tvo
áratugi, frá 1946 til 1964. Þá tók
hann við Sunnudagsblaði „Þjóð-
viljans", þ.e. vikulegu aukablaði
til fróðleiks og skemmtunar en
að mestu utan við stjórnmála-
umræður. Sökum fjárskorts varð
þó að hætta þeirri útgáfu innan
tíðar.
Jón var prýðilega ritfær mað-
ur og áhugasamur um landsmál.
Hann gegndi bæði ritarastörfum
og formennsku í Blaðamanna-
félagi íslands, ritari í 7 ár og
tvívegis formaður félagsins.
Ég gat þess í upphafi, að á
vegum Ferðafélags íslands hefðu
kynni okkar hafizt. Það félag á
blaðamönnum margt að þakka
um 40 ára skeið. Þeir hafa oft
birt greinar í þágu þess, getið
starfs þess og tilgangs af velvild
og hlýju. Þar stóð Jón fremstur
t
Elskiuiegusit dóttiir okkar og
sysstir,
Sigríður Þórunn
Hallgrímsson,
sem lézt af silysföruim í Þýztoa-
landi 17. þ. m., verður jarð-
sungin frá Fossvagskirkjiu
miðvikoidaiginn 27. september
kL 1.30 e. h.
Þórunn og Ólafur
Hallgrímsson
t
Vegna útfarar
frú Margrétar Árnadóttur,
Vífllsgötu 6,
þökkium við margvíslegan
heiður henni sýndam, og hlý-
hiug í otokax garð.
Ragnheiður Guðmundsdóttir,
Guðm. P. Guðmundsson,
Vilborg Jónasdóttir,
Steinar Guðmundsson,
Jósíana Magnúsdóttir,
Anna G. Beck,
Unnsteinn Beck,
Sigurður H. Pétursson.
t
Við þökkum innilega, öll-
um þeim, sem sýndu hlýhug
og samúð við aindlát og úfcför
Kristins Magnúsar
Halldórssonar,
Hverfisgötu 67,
og heiðnuðu minmingu hans.
Kristín Sigurffardóttir,
Gíslína Magnúsdóttir,
Elin Magnúsdóttir,
Sigurður Gunr.arsson,
Sigríður Magnúsdóttir,
Andrés Adólfsson,
Valgerður Magnúsdóttir,
Skarphéðinn Össurarson.
í flokki. Ævinlega var h.ann boð-
inn og búinn að veita málefnum
Ferðafélagsins lið og stuðning í
blöðum þeim, er hann starfaði
við. Hann var dalabarn í fleirri
en einni merkingu. Hann unni
íslenzkri náttúru miklu meir, að
ég hygg, en af orðum hans mátti
ráða. Hann fór ungur maður
langar göngur um öræfin í hó_pi
góðxa félaga. Eyddi sumarleyf-
um inni við jökla og fjöll, þegar
því var við komið. Var dulur og
fámáll við ókunnuga en gaman-
samur og hlýr í vinahópi.
Ótal sinnum leitaði óg til hans
um greinar í þágu Ferðafélags-
ins, þar sem óskað var eftiir að
skýrt væri frá ferðum þess,
starfsemi þess á ýmsum sviðum,
svo sem nýjum ferðum, fundum
til kynningar og mörgu öðru,
sem laut að ætlunarverki þess.
Alltaf var þvílíku kvabbi tekið
jafn vel og sinnt, en nú er þessi
ferðaunnandi um íslenzk fjöll
horfinn af sviðinu.
Jarðneskar leifar Jóns Bjarna-
sonar verða fluttar vestur í átt-
haiga hans. Þar lifði hann bernsku
sína og æsku. Þangað stóð hug-
ur hans jafnan. Og þaðan vax
hann nýkominn, er slys það bar
að höndum, sem svo óvænt og
t
Eigimkonia mín,
Katrín K. Söebech,
verður jarðsungin frá Fosis-
vogskirkju föstudag 29. sept.
kl. 10.30 f. h.
T. J. Júlínusson.
t
Faðir okkair, tenigdafaðir og
aifi,
Garðar Jónsson,
verkstjórí,
Skipholti 6,
verður jarðsungimm frá Foss-
vogskirkju, föstudaginm 29.
sept. kl. 3 e. h.
Blóm vinsa.mlegast afþöfck-
uð.
Dætur, tengdasynir
og barnabörn.
t
Þökkium innilegia auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför eigimmanns, föð-
ur, tengdaföður og afa,
Kjartans Guðmundssonar.
Þórhildur Sgurðardóttir,
Sigurbjörg Gústaifsdóttir,
Emil Guðmundsson
og synir.
sárlega batt endi á líf og starfs
góðs drengs, öllum til harms og
trega, er þekktu harnn, en þó
mest nákomnustu ástvinum
hans.
Sá, sem þessar línur ritar, vill
fyrir Ferðafélag íslands þakka
'honum hjartanlega allan hans
á’huga á málefnum þess, hlýju og
greiðivikni í þess garð allar hans
velviljuðu greinar um það og
ætlunarverk þess. Ástvimum
hans og lífsförunaut um áratugi
votta ég innilegustu samúð mína
og hluttekningu.
Hallgrímur Jónasson.
SKÖRÐ hafa verið höggvin í
fámenna íslenzka blaðmanna-
stétt á þessu ári. Tveix hinna
eldri — þó hvorugur við aldur —
hafa horfið af sjónarsviðinu,
fyrst Þorsteinn Jósefsson og nú
Jón Bjarnason, sem um aldar-
fjórðung var blaðamaður og síð-
ar fréttastjóri og ritstjóri Sunnu-
dagsblaðs Þjóðviljans.
Jón var kennari að mennt, en
gerði blaðamennsku að ævistarfi
sínu, réðst að Nýju dagblaði
1941, en varð blaðamaður við
Þjóðviljann ári síðar.
Jón Bjarnason var ljúfmenni
og góður í samskiptum. Hann
lét efeki mikið yfir sér og vax
sjaldnast orðmargur, en athyglin
var vakandi, og fastur gat hann
verið fyrir, ef því var að skipta.
Hann var hjálpsamur og miðlaði
oft þeim, sem yng.ri voru, af
reynslu sinni og þekkinigu. Hann
mætti tíðum á blaðamannafund-
um hér fyrr á árum, og var allt-
af visst öryggi í þvi að hafa
hann sér við hlið, því sjaldnast
var komið þar að tómum kofa.
Jón Bjarnason starfaði mikið
að félagsmálum blaðamanna.
Hann var ritari Blaðamanna-
félags íslands um margra ára
skeið og formaður þess í tvö ár.
Munu fáir hafa setið lerugur 1
stjórn Blaðamannafélagsins en
hann. Sýnir það vel vinsældir
hans innan stéttarinnar og það
traust, sem félagar hans báru til
hans. Jón naut sín bezt í þrönig-
um hópi — var tillögugóðiur,
skemmtilegur og oft hnyttinn.
Hann var einn þeirra, sem enzt
hefur hvað lengist í blaðamennsk-
unni, því erilsama starfi, og hér
áður fyrr þótti þar tæpast fund-
arfært væri Jón ekki mættur.
Fyrir blaðamenn er því sökn-
uður að Jóni Bjaxnasyni. Við á
Morgunblaðinu vottum konu
hans og öðrum aðstandendum
dýpstu samúð okkar — oig hörm-
um hið skyndilega fráfall hans.
Þorbjörn Guðmundsson.
Sigríður Þ. Hallgrímsson
Fædd 24. júní 1948
Dáin 17. sept. 1967
„Skjótt hefur sól brugðið sumri“.
Sunnudaginn 17. sept. lézt Sig-
ríður af slysförum, er hún var á
ferðalagi í V-Þýzkalandi. Við
kvöddum hana glaða og ham-
ingjusama fáum vikum áður, og
vorum farnar að hlakka til end-
urfunda á næstunni.
Sirrý var fædd þann 24. júní
1948 á Jónsmessunni og þannig
orkaði hún á okkur, vinkonur
hennar, umlukin birtu Jóns-
messunnar ag nóttleysi. Vin-
áttuböndin hnýttust strax á
fyrsu skólavikunum og styrkt-
ust því meir, sem kynnin urðu
nánari.
í vor lauk hún prófi úr Verzl-
unarskóla íslands, og hópurinn
dreifðist, sem átt hafðd samleið
í 3-4 ár. Lífið og starfið beið
okkar, með öllum fyrirheitum
sínum og vonum. Og nú ert þú
elsku Sirrý, okkar svo snögglega
horfin, að erfiitit er að átta sig. Þú
varst ávallt svo mikill gleðivaki
og góðvildar, svo trygglynd og
sönn, að söknuður okkar og
minninigin um þig mun ekki
fyrnast.
Foreldrum Sirrýar, frú Þór-
unni og Ólafi Hallgrímssyni, svo
og systkinum hennar, Guðmundi
og Margréti, biðjum við góðan
Guð að styrkja og hugga í sorg
þeirra, og öllum ástvinum og
vandamönnum vottum við inni-
lega samúð okkar.
Vinkonur.
Jónas og Þorvaldur
Stefánssynir
Minningarorð
ÞANN 21. júnd «1. var gjöirð fr<á
Akureyraríkirkju útför bræðr-
annia, Jónasar og Þorvaildar Stetf-
ánsisona, en þeir höfðu látizt með
örfárria daga miLlibili.
Mifcið fjölmenni var við út-
förina og margra brá dögigvuð
tregiatárum. Er sár harmur kveð
in.n að aldraðri móður þeixra
bræðra og öðrum áistvinum og
skai send usamúðarkveðja. Þakk-
ir og bænk munu fylgja bræðr-
unum yfk móðu þá, sem hieim-
ana skiiLur, og á sælla sviði miun
þeim gefast það isumar, sem eng-
inn vetuir fær sigrað. Maatti það
vena huggun gegn þeim harmi,
sem nú brennir hjörtu vanda-
ma.nna þeirra og vina.
Atf Þonvaldi Stetfánissyni hatfði
ég ekiki persónuleg kynni, en
leiðk okkar Jómasar Stetónsson-
ar mættust í KrLstneshæli fyrir
fáum árum og þa>u kynni voru
á þamn veg, að hugur minn geym
k nú um hann þá minninigu, sem
engk sikuggar dylja. Jónas vax
eirnstaikur að hógværð og háttvisi
og á meðal bezitu og sönniustu
dremgja,
Jónas SteCámsson var fæddur
þann 9. september 1916 og var
því aðeins liðlega fimmtuigur að
aldri, þegar hainn hlaut að hlýða
kailli þess, sem ræður lifi og
dauða. Enda þótt allir þek, sem
voru Jónasi kunmugir, vissu, að
hann gekk engan dag heill til
sikógar, kom arndlát hams, sem
bar skjótt að, þó á ávart. En
efitir margra ára heilsiubrest
vieittis't honum þó isú lílkn að
þurtfa ekki að heyja langt fael-
sfiríð og hinn beizki bitoai tær-
amdi ellihrörmumar beið hams
ekki. Sú er bót við sársauka etft-
Hugheilair þakkir færi 6g
öllum þeiim, sem sýndu mér
vinsemd á sjötugsaifimæli
mímu 16. sept. sL með heiim-
sóknum, stoeytum og gjötfum.
Lifið heiL
Arlnbjöm Magnússon.